Ben het eens met de standpunten van Adi en Nescio. Mijn man doet vanaf dag 1 ook alles en daar ben ik erg blij mee! Merk het ook in de vader-dochterband. Hoop dat je hier over kan gaan praten met je vriend, kan mij voorstellen dat je van de situatie baalt.
k hier kan wel degelijk verschil in zitten... Heb ik in meerdere gevallene gezien.... Maar das de discussie hier niet
Ik vind niet dat je je aanstelt. Maar hoe los je het op......? Goede vraag! Ik herken het wel een beetje. Ik ben het meeste thuis, we hebben een zware tijd met de jongste achter de rug en hebben allebei erg behoefte aan eigen tijd. Hij is gewoon makkelijker daarin, terwijl ik het hebben van een kind niet even uit kan schakelen. Ik merk ook dat ik meer op mij neem als hij er ook is. Zo van: hij hoort haar toch niet als we slapen, dus ik ga wel. Aah ik ga wel, want dan wee ik zeker dat het niet afgeraffelt wordt. Dus deels doe ik het mezelf ook aan. Want hij wil ook vaak wel. En hij is er ook wekenlang wel veel uitgeweest, al moest ik hem wakker maken. Hij wast ze, speelt, kleed ze om, haalt ze van het kdv, enz. Dus het gaat hier een beetje op en af. Ligt in ons geval dus ook deels aan mijn houding. Maar het blijft denk ik deels ook een mannending... Wat niet wegmeemt dat je er niet moet proberen wat aan te doen! Af en toe gewoon een 'opdracht' geven. zo van: jij kunt dat wel ff doen. of eens een dagje weg plannen voor jezelf en het hem op zijn eigen manier laten doen en laten ervaren wat het is, een hele dag. Succes, want verder heb ik niet echt tips. Ooh... En ik verschoon geen poepluiers...??? Daar zou geen discussie over mogelijk zijn in ons huis. Da soort dingen ben ik niet van gediend. Huishouden bijna alleen doen oke, maar kind verzorgen is 24/7 en is van jullie beiden.
Bedankt voor alle reacties. Ik vind het fijn om te lezen dat het ook anders kan. Misschien dit topic maar onder zijn neus schuiven, zodat hij het ook een keer van een ander hoort.
Oef, ik zou hem een flinke schop onder zijn kont verkopen. Hier is het niet meer dan normaal dat papa ook onze kinderen verzorgt. Hij maakt werkweken van 60 uur, maar is altijd rond 18 uur thuis gelukkig. Na het eten helpt hij mee de tafel af te ruimen. Ik doe dan de kinderen in bad, hij helpt ze afdrogen en aan te kleden en samen doen we ze naar bed. En niet omdat het 'moet', nee hij WIL graag tijd door brengen met zijn kinderen. Geen poepluiers willen verschonen? Hahaha, ik had hem recht in zijn gezicht uit gelachen. Doe even normaal, verschoont hij ze ook niet als jij weg bent? Laat hij zijn kind dan met een vieze luier rond lopen?
Hier dus precies hetzelfde, mijn man werkt 60 uur in zijn zaak, en dan komt hij thuis en moet hij mij vaak nog helpen met mijn bedrijfje. Maar hij brengt altijd minimaal 1 kind naar bed. En vaak zelfs allebei, omdat hij mij dan even rust gunt. Toen ik zei dat ik mijn bedrijf pas echt wil uitbreiden als de jongste 4 is, zei hij nou, maak daar maar 5 van, kan je eerst is een jaar bijkomen. Hij waardeert het dus echt dat ik voor de meiden zorg zodat hij zonder zorgen naar zijn werk kan, en spreekt dat ook vaak uit, wat ik echt heel erg waardeer. En dat hij plezier heeft met de meiden vind ik niet meer dan normaal, hij heeft er ook voor gekozen om kinderen te krijgen.
Nou, vooral stoppen met dingen oppakken die hij zelf ook kan. Dan zorg je dus dat je weg bent en hij wel MOET. Want ik denk dat je vriend echt even nodig heeft om te ervaren wat de zorg voor een kleintje nou eigenlijk inhoudt en hoeveel energie dat kan kosten en hoeveel erbij komt kijken. Hij heeft dat duidelijk niet door. Op facebook gaat nu (weer) zo'n foto rond van een moeder die temidden van twee spelende kids in een enorme puinzooi van een huis zit, met als onderschrift: Nou, vandaag heb ik dus echt niks gedaan... Mannen verkijken zich er enorm op, wat het betekent om huishouden en kinderen te combineren. En uiteraard maakt het nogal wat uit hoeveel zorg je kind dan nodig heeft. Mijn zus heeft van die kids die gewoon gaan slapen als je ze in bed legt, dus die had halverwege haar verlof het huis zo schoon als het nog nooit geweest was. Logisch dat huishouden dan voor mama is en papa na z'n werk dat niet ook nog hoeft te doen. Ik mag hier op veel dagen blij zijn dat ik zelf kan douchen en de oudste van en naar school krijg. Zeker de eerste maanden huilde Caitlyn bijna voortdurend, (10-14 uur op een dag), en nadat we uit de ziekenhuisopnames waren, sjouwde ik nog wel minimaal wekelijks naar het ziekenhuis. Ik kreeg dus echt niks meer voor elkaar en mijn man heeft daarin echt dingen op moeten vangen, om te voorkomen dat we hier in een totale bende terecht zouden komen. Die liep ook wel te mopperen, en dat gebeurt om de zoveel tijd weer eens, dat hij even kwijt is hoeveel zorg de jongste vraagt, dus tegen die tijd zorg ik dat hij weer eens even alleen is en eigenlijk is hij dan standaard helemaal kapot als ik thuiskom, aan het eind van z'n latijn en de wanhoop nabij. Heel mooi, want dan moppert ie weer even een paar weken wat minder als het thuis puinzooi is als hij uit zijn werk thuiskomt....
Ik sta echt te kijken van dit topic. Dat dit soort dingen nog gebeuren! Je kiest toch samen voor een kindje, dan is het toch logisch dat je daar ook samen voor zorgt!? Als je als man fultime werkt en je vrouw is fultime thuis, dan kan ik me voorstellen dat die vrouw iets meer in huis doet maar je kunt dan toch niet verwachten dat je vrouw 24/7 aan het werk is? Want daar komt het wel op neer als je als vrouw alles met betrekking tot het huishouden en de kids doet. Iedereen heeft tijd voor zichzelf nodig! Daarnaast vind ik het echt niet meer dan normaal dat een man ook voor zijn kind zorgt en daar ook de kans en de ruimte voor krijgt. TS: ik zou wat meer afspraken maken met je man en ook duidelijker maken wat jij nou eigenlijk doet als hij er niet is. Misschien snapt hij het dan beter. Daarnaast ook aangeven dat jij ook gewoon je eigen tijd nodig hebt! En die ook nemen! Hij doet dat ook zo vanzelfsprekend, dat kun jij natuurlijk ook doen
Mijn man is thuis-blijf-papa dus zorgt grotendeels voor onze zoon + huishouden. De dagen dat ik vrij ben neem ik de verzorging op mij. Toen ik nog verlof had, nam ik alles uit handen en deed het liever zelf. Inmiddels laat ik het los. Papa doet dingen anders dan mama, maar dit is niet erg. Mijn man zegt wel dat sinds hij loopt en praat het leuker wordt. Voorheen kon hij er "niets" mee en ik denk dat de meeste papa's dat wel hebben. Zo zegt mijn man ook dat hij, het krijgen van een kind, heel anders had voorgesteld. Toch is het verstandig als je hier een gesprek met hem overgaan gaat. Probeer hem niet aan en af te vallen. Spreek vanuit jezelf... Succes!
Heel herkenbaar! Hier ook zo'n papa, voor zover je dat een papa mag noemen natuurlijk hihi. Iedereen altijd maar makkelijk denken over thuisblijfmoeders, maar zoiets is keihard werken. Dat is een baan die 24/7 doorgaat, terwijl men die een baan heeft toch wel 2 dagen vrij heeft. Wat ik weleens doe is dat ik gewoon er tussenuit knijp om het zo maar eventjes te zeggen, laat ik hem lekker alleen met de kids. Ga ik lekker iets voor mezelf doen, terwijl hij thuis zn handen dan vol heeft aan de kinderen. Zoiets is tenslotte toch ook belangrijk voor de band met je kinderen? En ik heb er niet alleen voor gekozen, maar hij net zo, dus laat hem er dan ook maar eens wat voor doen! Als ik jou was ging ik af en toe ook gewoon eens lekker wat voor jezelf doen, ik ben erachter gekomen dat het ook weleens belangrijk is om eventjes geen moeder te hoeven zijn!
Zo herkenbaar dit.... Mijn man doet totaal niks in het huishouden en indd niet veel met of voor onze dochter.... Mama werkt niet veel en is vaak thuis dus kan ze dat ook wel doen, denkt hij. Sommige mannen staan er gewoon niet bij stil dat ook als je veel thuis bent je gewoon heel de dag in de weer bent voor het ukkie in huis en als de man dan thuis komt ook nog eens voor hem in de weer gaat. Mijn man werkt 5 ploegen en werk 6 dagen en is dan 4 dagen thuis maar in die 4 dagen dat hij thuis is doet hij meer voor zichzelf dan iets met ons of onze dochter. Hij is of in de garage aan het hobbyen, of bij vrienden aan het klussen, of even bij zijn vader gaan helpen, of de auto gaan wassen enz enz....altijd wel iets eigenlijk. Ook heb ik sinds ik 7 maanden zwanger was tot vandaag geen 1x uitgeslapen en ben ik er al die nachten uitgeweest als ze wakker werd (lees= ze slaapt pas sinds een maand redelijk door).... Hij heeft haar nog maar 1x s'avonds naar bed gebracht en dit was omdat ik toen eens iets voor mezelf ging doen.... Iets voor mezelf doen schiet er ook bij in want dan is hij samen met zijn dochter en weet ik dat hij languit op de bank hangt met de laptop op schoot en onze dochter alleen speelt, dat kan ze goed hoor maar dat vind ik sneu. Ikzelf zit natuurlijk ook weleens op de bank maar besteed dan wel aandacht aan haar. Soms geef ik hem haar jas en stuur ik hem met haar even naar de speeltuin ofzo, zodat hij even met zijn dochter bezig is en ik even wat tijd voor mij heb. Tja ik kan zo nog wel even doorgaan hoor haha maar dan ben ik nog wel even bezig. Tips heb ik dus helaas niet voor je, het enige wat hier werkt is af en toe hem eens flink op zijn strepen zetten maar tja....dat gaat dan 2 dagen goed
Ja maar jij kiest hier blijkbaar zelf ook voor, anders zou je het niet anderhalf jaar toestaan. Ik vind het wel jammer voor je dochter.
Nou nee, ik heb niet alleen voor een kindje gekozen, sterker nog we hebben er 5 jaar lang voor moeten knokken om eindelijk zwanger te worden en had nooit verwacht dat hij me zo alleen zou laten staan hierin. Ik vind het ook jammer voor mijn dochter, zielig zelfs af en toe en dat probeer ik hem ook duidelijk te maken maar hij heeft echt een plank van 30m dik voor zijn hoofd denk ik. De laatste tijd heb ik heb ik hem gelukkig al wel zover dat we vaker gaan wandelen of even naar de speeltuin gaan. Dan zijn ze hardstikke leuk samen maar eenmaal thuis gaat er weer een knop om. Als ik soms zie hoe andere papa's met hun zoon/dochter omgaan denk ik "waarom kan mijn vent dat niet?"
Nee, ik bedoel dat je zelf de situatie toestaat zoals het is. Als jij alles doet en in je eentje je dochter verzorgt en opvoedt, hoeft je partner dat niet te doen.
Waarom is dat sneu? Ik neem aan dat je dochter het wel aangeeft als ze het niet meer leuk vindt... Ik zou gewoon iets gaan doe, hem alleen laten en hem het zelf laten uitzoeken... Het is juist goed voor kinderen als ze af en toe hun gang kunnen gaan zonder dat er iemand bovenop zit.
Ik zit er echt niet met mijn neus bovenop heel de dag hoor, ik laat haar gewoon lekker haar gang gaan maar vaak komt ze zelf naar me toe om te kleuren of buiten te spelen if wat dan ook. Of ze roept :Mama, waar ben je?" Als ik dan alleen antwoord met "Hier" dan is het al goed. Als ik op de bank zit ben ik nog lekker met haar aan het kletsen enzo als ze roept, als mijn man achter de laptop zit dan zit hij er helemaal in en hoort hij niks zeg maar
Ook daar kies ik niet voor, als we er ruzie over hebben gehad doet hij 1 of 2 dagen zijn best en dan zwakt het weer af. Blij ben ik er echt niet mee dus een keuze is het niet, ik stuur hem daarom ook regelmatig aan om bv haar luier te verschonen of te gaan douchen met haar bijv. Uit zijn eigen zou hij het iig niet doen en dus geef ik hem ff die duw in zijn rug. Het zit echt niet in hem en ik zal het er ook nooit inkrijgen ook. Hij is echt opgevoed met de oude stempel wat dat betrefd want zijn vader is precies hetzelfde, nog erger zelfs....mijn schoonmoeder moest stoppen met werken toen ze zwanger was en mocht ook niet meer terug gaan werken Maar goed, dit is niet mijn topic Ik reageerde er alleen maar op.
meid, kies voor je zelf en dwing hem er voor zijn kind en.jullie huishouden te zijn. Trek gewoon een dag per week de deur achter je dicht en laat em het uitzoeken. Jij hebt ook recht op je ding en.hij heeft de plicht voor jullie kind te zorgen. Kom op, op deze manier wil je toch ook niet oud worden
Dit, als ik het zo lees ben ik erg blij met mijn vriend. Hij werkt fulltime en ik doe het huishouden en ons kindje tot hij thuiskomt dan knuffelt hij met de kleine en doe haar in bad, verschoont haar en geeft haar flesje en dan naar bed. Omdat hij vroeg op moet en ons kleintje snachts wakker word doe ik natuurlijk snachts alles maar ook in het weekend is alles hier 50/50 maar hij heeft er ook gewoon zin in en ons meisje is gek op haar papa.
Vandaag was mijn man (uitzonderlijk) van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat van huis, ik wilde net onze dochter op bed leggen toen hij thuiskwam. Dat stralende gezichtje toen ze papa zag! Prompt wilde ze niet meer in bed, en alleen maar bij papa op schoot. Zodra ik haar wilde overnemen om naar bed te brengen was het huilen en klampte ze zich aan mijn man vast. Ik vond dat zo'n mooi gezicht, ze had hem echt gemist. Dus nee, ik snap niet dat er mannen zijn die zich niet zo druk maken om de band en hechting met hun kind.