Raar verhaal zoontje 4 jaar

Niet gewoon een spelletje met een ander kindje dat hij iets te letterlijk nam?
Mijn dochter zag laatst jongens met Nerf-wapens spelen en toen richtte een van die jongens zijn wapen op haar. Ze was pánisch, werd 's nachts ook wakker; ze dacht dat het een echt pistool was en dat hij haar dood zou schieten.

Ik zou het niet meteen opvatten als iets heel ergnstigs, maar er rustig over praten; wat voor slang was het, waar kwam hij vandaan, was het misschien een zogenaamd-slang van een klasgenootje? Of misschien was het toch gewoon echt een droom?

 

Dat manspersoon zou dus op een vol schoolplein iets uitgehaald moeten hebben bij je zoontje? Of was het waterfeest in een opblaasbaar zwembad op het schoolplein?

Zou het sowieso wel even in de gaten houden. Hij is kennelijk ergens behoorlijk van geschrokken en bang geworden.

 

Hi,

Wat dubbel he.. enerzijds zeg ik ; kinderen en fantasie.
Anderzijds begrijp ik jouw ongerustheid. En inderdaad wat je zegt, je hoort de naarste dingen om je heen tegenwoordig.

Je zegt dat je zoontje een spraak achterstand heeft, en het communiceren iets minder makkelijk gaat. Misschien is het een idee om hem te laten tekenen? Dat je dan vraagt hoe de slang eruit ziet, en waar de slang dan was op school, of was het toch in zijn kamertje (toch een droom geweest?). Ook maar wat tips hoor, misschien heb je er niets aan. Maar ik denk graag met je mee.

Ik zou zeker wel je ongerustheid (nogmaals) uitspreken richting school toe. Merken zij iets anders op aan je zoontje?

Liefs.

 

Oh jeetje, wat moeilijk zeg. Zo breng je je zoontje dus helemaal niet met een fijn gevoel naar school. Ook niet fijn dat jij je als ouder zijnde niet serieus genomen voelt..

Ik weet ook niet wat je verder kan doen, het is lastig dat hij boos wordt. Misschien eens vragen, of je zoontje kan proberen uit te leggen waarom hij dan zo boos wordt?

En die man die er bij was, is dat een ouder/leerkracht? Anders hem eens aanspreken op dit verhaal, en zeggen dat hij genoemd wordt door je zoontje, en kijken wat zijn reactie is.

Of toch nog eens bij de huisarts aan de bel trekken, misschien weet hij raad?

Misschien nog even over een hele andere boeg, en absoluut geen verwijt.. Maar kan het zijn dat je zoontje het niet naar zijn zin heeft op school, en daarom de 'slang' erbij gehaald heeft?

Liefs.

 

Mja in een kleuterhoofd zijn dingen soms net anders.
Neemt niet weg dat het voor hem wel zo is.

Ik zou het zeker voorleggen bij de juf.
Gezien de oorzaak blijkbaar ook op school lag.
En aangeven dat je zoontje duadanig is geschrokken dat hij niet meer naar school wil en jij je daar toch zeker zorgen over maakt.
Dat je niet meteen het ergste wil denken.. maar dat het toch wel een heel gek verhaal is zo.

Juf zal je zeker serieus nemen.

 

Maar als er is gebeurd war je nu aan denkt zou je kind dat dan niet anders benoemen?
Bedoel hij weet het woord piemel toch ook wel?

 

Ik zou er echt rekening mee houden dat hij een levendige nachtmerrie had na een drukke dag, droomde over school en ineens dook er ook een slang op etc. Het is voor hem sowieso een periode vol nieuwe indrukken, dat is hier echt voedsel voor onrustige nachten en nachtmerries. De oudste droomde een keer dat haar nieuwe juf tussen de muur en haar bed zat en haar maar aan bleef kijken; de juf zat daar écht niet, maar voor dochter was het enorm levendig.

 

Misschien is het een idee om het even geen aandacht te schenken en het te laten rusten en dan over een dag of 2 het rustig ter sprake te brengen.

Je zoontje kent het woordje pipi/piemel of ook nog niet?

Over het niet naar school gaan, dat is bij heel veel beginnend schoolgaande kindjes, het is erg wennen voor ze. Probeer ondanks dat jij geen prettig gevoel bij deze school hebt, dit niet aan je zoontje te laten merken. Want kindjes voelen alles keurig aan. Probeer vrolijk over school te praten, wat hij zoal doet en hoe de kindjes heten, over het schoolplein, glijbaan what ever.. Alles om je kindje, het negatieve over school gaan, weg te halen. Want anders blijft hij zeggen niet naar school te willen gaan, en zal hij school niet leuk blijven vinden.

 

Dat soort angsten voor monsters zijn ook niet ongewoon bij kleuters, hier komt dat ook meer in drukke periodes. Van draken tot enge meneren etc.

 

Dit inderdaad. Ik zou hem helpen door bv een nachtlampje wat hij zelf aan kan doen en zelf zoeken naar dat monster. Bv dat je onder het bed en achter de gordijnen kijkt en zegt dat hij er niet is bv. Als je het zoekt op google vind je best veel tips.

Ik krijg zo 123 niet de indruk dat er echt iets is gebeurd, maar uitsluiten kun je het natuurlijk ook niet. School zal niet veel meer kunnen dan ze gedaan hebben.

 

misschien kun je erachter komen wie die persoon is en kijken of hij mee kan denken (zonder er iets achter te zoeken) - aangezien hij even 'bezig' is geweest met je zoontje (dat samen vegen) .

Hier kon een simpele plaag opmerking (ik pak je neus eraf! -en dan tussen je vingers je duim houden) - al voor drama's zorgen op die leeftijd. Zeker als ze door de spanningen en indrukken nog gaan dromen... Misschien herinnert hij zich dat ze het ergens over gehad hebben ofzo.
En dan ben je gewoon wat wijzer misschien.

 

Als je echt deskundig advies wil kan je ook bellen met Veilig Thuis. Daar kunnen ze met je meedenken en advies geven. Zij zijn deskundig op het gebied van misbruik, waar jij duidelijk aan denkt. Mocht dit gebeurd zijn dan is het juist zaak om er zo snel mogelijk bij te zijn.