@Selina, Fijn dat je eindelijk weet wat er met je zoontje aan de hand was. Hopelijk knapt hij snel op nu hij geen koemelk meer binnenkrijgt. @Marijkeuh; ik zie dat je al 13 weken zwanger bent, wat gaat dat snel voor mijn idee. Fijn dat de misselijkheid al wat minder is geworden. Wat verlang ik ernaar om ook eindelijk eens een positief bericht te plaatsen... De verse TP is mislukt... 16 dagen na de punctie door de Utrogestan heen ongesteld geworden. En niet zo'n beetje ook, het lijken haast wel weeën. We hebben nog één cryo. Daarna waarschijnlijk nog 1 of 2 keer OI/IUI een kans geven. Hopelijk zijn mijn eierstokken na de Ivf-behandeling weer even "normaal" te stimuleren. In onze omgeving wordt er wisselend op gereageerd. De meesten leven gelukkig mee. Toch is er een stel dat heeft aangegeven dat ze het contact wilden verbreken. We hebben geen idee waarom, maar wat we van anderen hoorden, is dat ze er niet goed mee om konden gaan. Ze durfden niet te genieten van hun zoontje in ons bijzijn. Ook wilden ze ons "gezeik over het traject" niet telkens aanhoren. Dit doet ons erg verdriet.
@Selina; wat fijn dat je erachter bent wat er met Yuri is. Vervelend dat je huisarts niet mee wilde werken. Geeft toch een hoop onrust als je niet weet wat er aan de hand is. Hopelijk blijft het nu goed gaan zonder koemelk. Is het iets waar hij over heen kan groeien? @Marijkeuh; wat een leuke foto zeg. En fijn dat je misselijkheid afneemt. En ja het huishouden...lekker boeiend Wat is nu belangrijker dat jij je rust krijgt of een super schoon huis. Dat komt toch wel weer. @Sharlene; Wat ontzettend jammer dat het niet gelukt is. Ik had het jullie zo gegund. Je bent ondertussen ook al weer lang bezig. Krijg je ook nog eens een heftige ongi. Hopelijk heb je daar niet al te lang last van gehad. Knuffel voor jullie en ik hoop zo dat de volgende TP raak is. Ik duim nog steeds. Staat de TP alweer gepland of moet eerst alles helemaal rustig zijn? Hier groeit mijn buik goed. Mensen vragen al wekenlang wanneer de baby komt, zo mega is mijn buik. Als ik dan zeg, ik moet nog bijna 2 maanden hoor, zie ik super verbaasde gezichten haha. Ellys begint het steeds spannender te vinden. Ze plast weer soms in haar broek en is soms een beetje jaloers op de baby. Laatst had ik een tas luiers gehad en ze was helemaal in tranen dat zei niks kreeg en de baby altijd alles. Als ze daar al jaloers om wordt... Volgende week naar de VK om de bevalling te bespreken en 15 oktober nog een groei echo. Baby was 2 weken geleden al ingedaald en heb het idee dat mijn buik lager zit dan vorige week. Hopelijk gaat het niet allemaal ineens heel snel. Geniet nu echt nog van het zwanger zijn en wil nog even wat weken met mijn dikke buik. Had dat bij Ellys totaal niet. Toen wilde ik het liefst dat ze zo snel mogelijk geboren zou worden. Vrijdag proefdruk van mijn zelfontworpen geboortekaartje opgehaald en het is echt super mooi geworden. Volgende week komen ze de babykamer leveren. Heb dan alles in huis, eindelijk rust. Merk dat ik heel erg onrustig ben en steeds naga of ik iets vergeet. Hopelijk is dat volgende week dan over.
Sharlene, meid wat vervelend dat het mislukt is. En wat een vrienden, voor zover je dat dus vrienden kunt noemen. Erg aardig is het niet, maar trek je er niet te veel van aan! Dikke knuffel Iig en hoop dat de volgende ronde gaat lukken. Mamamarion, het is iets waar hij overheen kan groeien. Het lastige met de doktoren is gewoon dat Yuri te goed groeit. Bij het cb zei de kinderarts donderdag dat de kans inderdaad klein is dat hij dat heeft. Dacht vrijdag met een etentje dus ook van ik eet waar ik zin in heb. Nou heb het geweten. Zaterdag krijsen krijsen krijsen en gistermiddag ook nog erg onrustig en veel huilen. Alleen op mijn arm wordt hij rustig. Dus iedereen kan me wat. Hij heeft gewoon echt KMA. Dat is nu wel 100% zeker. Hoop inderdaad dat hij er snel overheen groeit. Nu eerst de bv volhouden tot hij 6 maanden is en dan zien we weer verder. Spannend hoor, de laatste loodjes. Geniet er nog maar van. Marijkeh, fijn dat de misselijkheid wat wegtrekt. Hopelijk heb je ook snel je energie weer terug.
Jemig, hoe kan je je aanstellen zeg. Nou dan weet je ook dat je aan hun niets hebt als vrienden.. Hun verlies! Geen respect ook en ze zouden juist moeten genieten van de kleine in jullie bijzijn, zo kan jullie wil om een kleintje te krijgen niet inzinken. Ben morgen 15 weken en kan mn draai niet echt vinden, weet ook niet welke draai maar et wil allemaal niet zo. Ook heb ik al last van mijn bekken :O Vanmiddag heb ik een afspraak bij de bekkentherapeut. Voel me verder gelukkig langszaam wel beter, ben af en toe nog flink down en depressief, waarom... geen idee maar voel me vooral onbegrepen door mn man en vrienden. Ik ben zwanger, super toch?! Tjah, waarom voelt het dan soms niet zo.. Wel heb ik het idee dat ik soms wat beweging voel in mn buik, durf nog niet te zeggen dat het de beep is of mn darmen... We wachten het af, ik hoop doordat ik het straks echt voel die down gevoelens weggaan. xxx
@marijkeuh, hoe is het nu met je? Hopelijk is de misselijkheid weg? Ik kan me best voorstellen hoe je je voelt. Het is ook niet niks wat je hebt meegemaakt in de afgelopen periode. Heb je het idee dat je alles een plekje hebt kunnen net geven, vooral met de miskraam? @selina, hoe is het nu met jou en je zoontje? Nu je koemelk vermijdt, blijft het dan nog steeds goed gaan met hem? @mamamarion, hoe is het nu met jou? De kleine zal zich eerdaags wel aandienen, of niet? Mijn ongi na de verse tp was behoorlijk heftig en duurde ruim een week. Gelukkig is het al weer een tijdje geleden. Na een poos rust, kreeg ik een kuurtje Provera. Sinds een paar dagen zit ik aan de Progynova om het baarmoederslijmvlies te laten groeien. Volgende week een echo. Hopelijk werkt dit wel met de standaarddosis waarna de cryo ontdooit kan worden. Hopelijk gaat het allemaal goed...
@Marijkeuh; voel je jezelf ondertussen al beter? Al bijna de 20-weken echo zie ik. Gaat hard zeg. @Sharlene; Spannend weer zeg. Is het allemaal nog vol te houden? Ik hoop zo dat het goed gaat deze keer en dat je volgende week iig al een mooie echo hebt. @ Hier begint het idd ook spannend te worden. Maandag en dinsdag in het ziekenhuis geweest voor CTG omdat ik de baby (die anders superdruk is) bijna niet meer voel. Het hartje en vruchtwater zagen er goed uit, maar de baby beweegt nog steeds niet veel. Omdat ik tijdens de CTG`s nog geen 38 weken was, wilden ze me nog niet inleiden. Vanmiddag weer een afspraak met de VK om te bespreken of dat nu wel gaat gebeuren. Ben vandaag 38 weken, dus het kan nu wel. Ik vind het wel spannend en ook best eng dat ik de baby niet meer goed voel. Nog even volhouden maar...
Mamamarion, spannend. 38 weken alweer. Geniet er nog even van en hoop dat de kleine zich snel uit zichzelf aandient. Zet hem op he! Sharlene, hoop dat het nu toch eens raak gaat zijn voor jou. Ik gun het je zo. Probeer positief te blijven. Dikke knuffel. Marijkeh, ook alweer bijna 20 wkn. Wat gaat de tijd snel. Sharlene, ik vermijd inderdaad de koemelk en hij krijgt speciale kunstvoeding omdat ik niet voldoende kolf. Inmiddels gestopt met kolven overdag en geef alleen nog s'ochtends en s'avonds live bv. Op zich lukt dat nu nog, maar denk dat het snel afgelopen is. Ben alleen weer ontzettend moe en dat is ook de oorzaak dat de bv erg slecht liep, waardoor Y.uri weer s nachts kwam voor een voeding. Het is wel een heerlijk mannetje en een lekker veelvraatje. Vorige week met potjes begonnen en hij eet ze gewoon vanaf het begin al helemaal leeg.
Mamamarion, al bevallen? Spannend zeg. Hoe is het met de rest? Y.uri heeft vanmorgen zijn laatste bv gehad. Best een verdrietig momentje, maar heb het toch 6 maanden met plezier gedaan en er zo veel mogelijk van genoten. Hij krijgt nu 4 flessen kV en twee maaltijden (fruit en warme hap) op en dag en daar doet hij het super op. Gelukkig geen allergische reactie op de kV meer, dus hoop dat hij er snel over heen groeit of Iig het in mindere maten heeft. S.era is momenteel niet zo lekker, maar zij gaat vanavond haar eerste mini Sint Maarten lopen. Zo leuk! Weet alleen niet wat ik met al dat snoep moet doen (denk dat papa en mama dat maar op eten 😋.
@Sharlene; hoe was je echo vorige week? @Selina; goed van je dat je toch nog zo lang bv hebt gegeven. Super om te lezen dat hij geen last heeft van de kv. Kan zelf niet wachten tot ik ook weer bv en hapjes mag gaan geven. Kan nooit lang meer duren haha. En veel plezier vanavond. Hoop dat Sera het leuk vind ondanks dat ze niet lekker is. Hier overmorgen uitgerekend, maar de baby heeft het volgens mij veel te fijn in mijn buik. Heb wel steeds vaker last van harde buiken. En ben supermoe omdat ik niet kan slapen door brandend maagzuur en omdat mijn buik in de weg zit. Echt heel mijn lichaam doet zeer. Is misschien ook niet gek. Mijn man is van `s morgens vroeg tot `s avonds laat van huis, dus moet alles thuis zelf doen. Heb ook geen auto, dus speel nog steeds voor taxi voor Ellys op de fiets. Wsl doe ik gewoon teveel, maar heel de dag op de bank of in bed liggen zie ik al helemaal niet zitten. Ik hoop zo dat ze snel komt. Wacht al zo lang op haar en ben super nieuwsgierig!
@Selina1984; fijn dat het met je zoontje nu stukken beter gaat! Hoop dat hij er helemaal overheen groeit en straks gewoon alles kan eten en drinken waar een beetje koemelk in zit! @mamamarion; ben zo benieuwd of je kleine er inmiddels is... Ze hebben dus niet met 38 weken ingeleid. Heb je je kleine daarna nog gevoeld? Ik reageerde goed op de Progynova. Eindelijk deed mijn lichaam iets "volgens een standaard schema". Een afspraak werd ingepland om onze enige cryo van de 1e IVF-poging te laten ontdooien. Een erg spannend moment maar ons embryootje is goed ontdooid! Een paar dagen geleden is hij zij teruggeplaatst. Een heel onwerkelijk gevoel. Nog nooit zo snel achter elkaar twee kansen gahad. Nu twee weken doorgaan met Progynova en Utrogestan en na deze twee slopende weken testen...!
@Sharlene; superfijn dat je lichaam deze keer heeft meegewerkt zoals het hoort en dat de cryo terug geplaats kon worden! Ik hoop zo dat je over 2 weken een mooie test hebt. Hier nog altijd geen baby. Ben nu 3 dagen over tijd, maar voelt als een eeuwigheid. Aan de ene kant geniet ik er van dat ik nog zwanger ben, maar aan de andere kant doet elk bot en elke spier in mijn lichaam zeer. Slaap voor geen meter hierdoor, dus ben echt supermoe. Houd ook heel veel vocht vast, zodat ik last heb van mijn voeten, handen en nek. Dus het wordt wat dat betreft echt tijd dat ze geboren wordt. Heb aan de vk gevraagd of ik gestript kan worden. Morgen om 13.15 heb ik een afspraak bij haar en dan gaat ze voelen of de boel al een beetje open is, anders gaat het sowieso niet door. Ik hoop zo dat het gaat, want dit houd ik lichamelijk niet lang meer vol. De laatste dagen beweegt de baby ook weer minder goed, dus maak me daar ook wel zorgen over. Heb liever dat ze op de natuurlijke weg komt, maar wil natuurlijk ook geen risico lopen. Spannend allemaal.
Vanmiddag bij de VK geweest en ze heeft me onderzocht of ik al ontsluiting had. Ik had al 2-3 cm, dus morgen kan ik gestript worden! Ze komt morgenochtend bij mij thuis. Hopelijk geeft het net dat laatste zetje en komt de bevalling op gang. Mocht dat niet zo zijn word ik woensdag ingeleid. Dus de baby wordt sowieso deze week geboren.
Vanmorgen gestript. Was erg gevoelig, maar voel verder niks nu. Heb wel een paar keer een harde buik gehad en wat slijm verloren, thats it. Maar daar heb ik al dagen last van. Had wel al bijna 5 cm ontsluiting, dus als de weeën toch nog beginnen moet ik wel meteen bellen. Morgen om 11.10 naar de gyn om eventuele inleiding te bespreken. Hoop dat het niet hoeft en dat de baby vannacht komt.
Mamamarion, spannend! Ben bij Y.uri ook gestript, maar hielp helaas niet. Wel wat buikpijn gehad inderdaad, maar had geen 5 cm ontsluiting. Wel fijn al zo veel ontsluiting zonder pijn. Hopelijk zet het snel door en zet hem op!
@mamamarion; wat een spannend moment! Op het moment dat ik dit lees en typ, zou je al wel eens bevallen kunnen zijn. Hoe dan ook, wens ik je een verder voorspoedige bevalling toe! Bij mij is er helaas al meer nieuws. De terugplaatsing is al weer eventjes geleden. Vanochtend mochten we al testen... Weer niet gelukt dus. De hele eerste IVF-poging is gedaan. Kwijt. Geweest. Over. En nu verder. Vrijdag een gesprek met de artsen. We willen eigenlijk nog geen tweede IVF. Dat gaat voor ons te snel. Misschien ook wel bang omdat nu het einde echt in zicht komt van alle reguliere behandelingen. We hadden het er al eens over gehad, maar er werd gezegd dat we eventueel weer even OI mochten doen met een ander hormoon. Zelf geeft dat ons het beste gevoel. Misschien is het onze kop in het zand steken en het onvermijdelijke moment uitstellen. Maar toch geeft het theoretisch gezien wat extra kansen. Want terug naar OI na een tweede of zelfs derde IVF kan echt niet. Dit is al een uitzondering.
Sharlene, meid wat verdrietig. Het einde is nog niet in zicht hoor! Probeer toch echt positief te blijven. Je leeft in het nu en probeer je daar aan vast te houden. Ik kan me voorstellen dat je niet gelijk door wilt met de tweede poging. Verwerk eerst dit maar even. Ik ga Iig heel hard voor je duimen en dikke digi knuffel!
Sharlene; wat verschrikkelijk voor jullie. Hopelijk heb je het ondertussen al een beetje verwerkt. Die eerste ivf is ook zo snel gegaan, dus kan me voorstellen dat je er van schrikt. Geef de moed niet op, er zijn nog steeds kansen! Ik ben 20 november bevallen van een prachtige dochter genaamd Mayra. Was dus dinsdag en woensdag gestript, maar dat haalde niks uit. Toen voor gekozen om donderdag ingeleid te worden, ook al wilde ik graag thuis bevallen. Was maar goed dat het in het ziekenhuis gebeurde achteraf. Om iets over half 9 hebben ze de vliezen gebroken en om 10.11 was Mayra al geboren. Bevaling duurde 1 uur en 23 minuten. Door de snelheid was er een grote ader gescheurd die ze moeilijk konden dichtkrijgen. Ben daardoor 1,5 liter bloed verloren. Heb 2 zakken bloed gekregen en mocht pas zaterdag weer naar huis. Gelukkig gaat het elke dag weer een beetje beter. En Mayra doet het super.
Mamamarion, gefeliciteerd met jullie dochter. Heftige bevalling zeg. Pas goed op je zelf en doe rustig aan en vergeet natuurlijk niet te genieten! Wat vind Ellys van haar zusje?
Dankje, ben zo blij dat ze er eindelijk is. Maakt al die jaren in de mmm helemaal goed. Ellys vind het helemaal geweldig. Ze kan echt gewoon een half uur naar Mayra kijken zonder te bewegen. En het liefste blijft ze thuis bij mij en de baby. En de kraamhulp helpen vind ze superleuk. Maar op momenten dat Mayra veel aandacht krijgt en zij niet heeft ze het wel moeilijk. Gaat ze ineens extra druk doen of stoute dingen uithalen. Wel logisch natuurlijk, ze is bijna 5 jaar alleen geweest.
Mamamarion; gefeliciteerd met de geboorte van je dochtertje! Dat klinkt zeker een heftige bevalling. Hopelijk gaat het snel weer helemaal goed met je en kan je echt gaan genieten van twee mooie meiden! Het teleurstellende resultaat van de eerste IVF is zeker schrikken geweest. De afgelopen jaren zijn echt met ups en downs verlopen. Zoveel hoop, dan weer verdriet, angst, noem het maar op. Voor nu hebben we de kracht weer gevonden verder te gaan. Vanavond de eerste spuit Gonal-f zetten. Ik mag nu starten met 62,5ie. Ben erg benieuwd hoe ik hier op ga reageren. Verder nog iets wat ik even kwijt moet. Niet dat jullie er iets aan kunnen doen, maar toch. Van je afschrijven helpt soms ook al. Afgelopen week mochten alle neefjes en nichtjes hun schoentje zetten bij mijn schoonouders. Vrijdagavond mochten ze hun gevulde schoentje op komen halen. Hier wisten wij niks van. Toevallig kwamen we net op die avond op het idee op bezoek te gaan, de hele kamer zat vol. Broers en zus van mijn man waren uitgenodigd met hun kids. Een erg pijnlijk moment voor ons. Wij waren niet uitgenodigd "omdat we toch geen kinderen hebben". Denk dat we niet gegaan waren als we wel waren uitgenodigd, maar toch. Er viel een doodse stilte toen we binnen kwamen. Iedereen leek wel een beetje te schrikken, er is niks tegen ons gezegd. Later bleken ze onderling ook iets af te hebben gesproken voor 5 december. We werden ons pijnlijk bewust van onze ongewenste kinderloosheid. Later hebben we het wel besproken met mijn schoonouders, zelfs zij wisten niet dat we voor 5 december niet waren uitgenodigd. Als we wel waren uitgenodigd hadden we de uitnodiging denk ik wel afgeslagen. Alleen het idee erachter, het niet durven vragen van hun kant, het niet bespreekbaar maken, juist op dit soort momenten. Dat doet ons pijn. Geen idee hoe we hier mee om moeten gaan. Iemand een tip?