Heeft iemand hier eerder van gehoord.. want ik kwam dit verhaal tegen op het net.. Ik vind het proberen waard.... val ik missschien ook nog wat of Dit is een deel van het verhaal; ...Met name het Dr. Atkins dieet bleek erg succesvol. Eigenlijk viel er maar een conclusie te trekken. PCOS en de symptomen hiervan zijn te beïnvloeden door het suikernivo in het bloed te verlagen. Ik besloot vanaf dat moment radicaal te stoppen met suikers. Geen snoep, geen koolhydraten als brood, pasta's etc en meer beweging. We hadden besloten IVF af te slaan en mijn lichaam de kans te geven het zelf te doen. Ook al stond ik er wat sceptisch tegenover, het leek me te gemakkelijk! Anderhalve week na het strikte "vasten" werd ik ongesteld.....nee he! dat kon toch niet ,het was te snel, te toevallig. Zal wel de uitwerking zijn van alle hormoonbehandelingen die ik had gekregen. Pas als ik een maand later weer ongesteld zou worden zou ik het misschien geloven. Op 8 april 2003 hadden we het IVF intake gesprek, hierin zouden we aangeven het niet te doen en eerst ons eigen gevoel te volgen. De arts keek ons gek aan..jullie doen het niet. waarom niet? Toen ik vertelde over ons voornemen eerst te proberen met dit dieet de PCOS te bedwingen werden we nog net niet uitgelachen. Ze liet ons wel weten dat zij er geen vertrouwen in had...Ja zei ze was je nou te zwaar geweest was zou het wel kunnen werken, maar jij bent helemaal niet zwaarlijvig, Ik geloof daar niet in en wat op het internet stond moesten we toch niet allemaal geloven..dat had ze toch al gezegd! Wel was ze verbaasd dat ik al een keer ongesteld was geworden. Ze gaf aan me te willen steunen door na elke menstruatie mijn hormoonspiegel te bepalen om te kijken of er een eisprong was opgetreden.. Nu maar wachten op de volgende menstruatie............deze bleef uit! Zie je wel, dacht ik het was ook te mooi om waar te zijn. De oplossing voor een probleem waar ze zelfs in het ziekenhuis geen raad mee weten kon toch niet zo eenvoudig zijn. Toch bleef ik het dieet vol houden en ook het sporten begon ik leuk te vinden. Totdat ik tijdens het sporten onwel begon te worden. Misselijk bij inspanning...dat moest het tekort aan suikers zijn. Pijnlijke borsten kwamen waarschijnlijk door de oefeningen die ik deed. Maar waarom had ik zulke gemene steken in mijn onderbuik...had ik weer last van cystes in de eierstokken? Daar had ik natuurlijk geen kijk meer op nu ik geen echo's meer kreeg. Omdat mijn man zich ongerust maakte over mijn situatie stond hij erop dat ik in het ziekenhuis een echo liet maken van mijn onderbuik. Dus ik op 7 juni een afspraak gemaakt bij dezelfde arts bij wie wij het laatste gesprek hadden gehad. Daar aangekomen vroeg ze me naar de klachten, heb je al een zwangerschapstest gedaan vroeg ze...Nee, natuurlijk niet. Ik kon toch niet zwanger zijn. Ik was niet eens meer ongesteld geweest sinds de laatste keer dat ik bij haar was. Terwijl ik mij uitkleedde voor het onderzoek naar de oorzaak van de klachten keek de arts mijn urine na........en wat bleek......zwanger! Op de echo was een minuscuul kleintje te zien van 7 weken oud... Het gehele verhaal is te lezen op deze site: http://nl.msnusers.com/vrouwenmetpco/kitty.msnw
Heb zelf (gelukkig) geen PCOS, maar ben wel jaren een trouwe aanhanger van Atkins. Het werkt echt voor enorm veel dingen en het zou me niets verbazen als je er heel veel baat bij hebt. Nadeel is dat je fase1 t/m 3 eigenlijk niet te lang moet doen als je zwanger wilt raken en zeker niet als je zwnager bent (maar ja, dan heeft het dus al geholpen ) omdat er teveel afvalstoffen in je lichaam terecht komen (ketonen). Maar het kan natuurlijk geen kwaad om het eens een paar weken te proberen om te zien of je cyclus er beter op wordt. Heb overigens een vriendin die in het ziekenhuis ook een koolhydraatarm dieet voorgeschreven heeft gekregen afgelopen zomer voor ovulatie problemen en ze was prompt zwanger na een maand of twee (helaas wel mk geworden).