Hallo allemaal, Ik lig alweer wakker van de twijfels .. Mijn eerste zwangerschap ging eigenlijk best goed, op wat rare kwaaltjes na (oogmigraine bijvoorbeeld). Na 41.4 begon mijn bevalling, 36 uur rugweeen gehad, hierna weeenopwekkers en ruggenprik. Doordat ik twee nachten niet had geslapen, had ik geen kracht meer en is mijn dochter door vacuüm gehaald. Helaas schoot deze los en heeft mijn blaas beschadigd, ik kon de eerste zes weken niet zelfstandig plassen. Na twee dagen ziekenhuis mochten we naar huis. Met mijn dochter ging het super. Na een week kreeg ik trombose en een longembolie, ben een paar dagen opgenomen geweest. Heb 1,5 jaar antistolling gekregen en ze hebben ontdekt dat ik het antifosfolipidensyndroom heb + factor v leiden. Inmiddels is onze dochter twee en begint het echt weer te kriebelen.. maar ik ben ook wel erg bang dat het mis kan gaan. Er staat vast dat ik bloedverdunners en ascal krijg, preventief. En waarschijnlijk wordt het dan een geplande keizersnede (brrr) want vaginaal bevallen was geen succes. Tijdens de zwangerschap kom ik dan onder controle van de gynaecoloog. Ik durf de stap niet zo goed te nemen, voelt alsof ik me vrijwillig voor de leeuwen gooi zeg maar maar ben bang dat ik spijt krijg als we er niet voor gaan. Bem nu 32, en hoe jonger des te minder de risico's. Hebben jullie bemoedigende woorden, tips.. advies? Bedankt alvast
Ik begrijp dat je erg op ziet tegen de keizersnede?? Ik heb een spoedkeizersnede gehad en eerlijk is eerlijk, ik heb behoorlijk pijn gehad en ben er ook verdrietig om geweest. Het weegt echter niet op tegen een nieuw kindje. Al zou ik drie keizersnedes moeten ondergaan voor een volgend kindje, ik zou het zonder twijfel doen. Het is effectief maar zo'n korte periode dat je 'last' er van hebt en je krijgt er levenslang iets moois voor terug. Niet twijfelen of bang zijn dus.
Ik snap heel goed dat je het eng vindt! Wat een moeilijke eerste periode. Hier ook spoed keizersnee en ik ben juist positief. Het was niet eng en het herstel ging goed; het is wel een operatie natuurlijk, maar als je je daarop instelt en zorgt dat je een week of 2,3 wat hulp hebt, is het echt prima te doen vond ik. Ik zou je angsten vooral met de gyn of huisarts eens bespreken.... Succes!
Hey! Wat vervelend dat t zo is gegaan allemaal! Ontzettend fijn dat jullie kleine er niets aan over heeft gehouden! Hier geen ervaring met een keizersnee maar wel met een hororbevalling van 42 uur, weenopwekker, vacuum en een kindje wat na de vacuum bleef hangen met de schouders en 6 min. Zonder zuurstof zat. Gelukkig is er bij mij niets kapot behalve dat t wat gevoelig blijft van onder zeg maar, maar dat is met oefeningen prima onder controle te Houden ( herstel heeft wel langs geduurd) Ondanks dat ik enorm op zie tegen nog een bevalling (ingeleid)of evt een geplande keizersnee ben ik ontzettend blij dat ik nu zwanger ben. Ik ben naar een andere verloskundige gegaan en heb heel duidelijk mn angsten en mn verhaal verteld en ze gaan er super fijn mee om! Als ik in de stress schiet kan ik meteen bellen, "gekke" vragen mogen altijd en ik heb extra contact met de gyn en t ziekenhuis om te zorgen dat ik dr relaxed in ga en me goed voel. Misschien is t voor jullie een idee om voor de zwangerschal al een gesorek aan te gaan en te bespreken hoe en wat. Hoe groot de kansen zijn dat het weer gebeurt, wat ze gaan doen om bet te voorkomen, hoe ze de ken het te gaa. Herkennen mocht het toch weer gebeuren en wat gaan ze doen mocht t weer gebeuren?? Die vragen zaten iig bij mij heel hoog en nu ik dit met de vk en de gyn. Besproken heb voel ik me echt goed. Naja t is natuurlijk een geheel andere situatie maar ik hoop dat je dr wat aan hebt dat ze hier dus echt veel eraan doen om t te verkomen en mij een relaxed gevoel te geven
Ik heb op maandag een keizersnede gehad en op donderdag deed ik al weer bijna het hele huishouden. Ik voelde mij prima en had alleen de eerste nacht wat pijn(niks in vergelijking met weeën trouwens!) Het hoeft echt geen drama te zijn en ik zou met een geplande keizersnede zo nog 2x zwanger willen zijn. De horrorbevalling + complicaties die jij hebt meegemaakt klinken verschrikkelijk maar je weet in iedergeval zeker dat het nu niet meer gebeurd En je hebt 32, dat is nog vrij jong hoor, als jij er nog even niet klaar voor bent dan zou ik gewoon nog even wachten.
Bedankt voor de reacties, moet zeggen dat ik me over een keizersnede niet zoveel zorgen maak. Het zijn vooral de gezondheidrisico's voor mezelf en het kindje waar ik bang voor ben. Nou ja, eerst maandag maar een afspraak maken bij de dokter.
Sterkte Missmara, is een heftig verhaal. Bespreek je twijfels en verlangen met de dokter, en kijk wat die ervan vindt. En ook met je verloskundige tzt. Dikke knuffel
Zou je niet eerst een gesprek aan kunnen gaan met je ha of gyn hierover? En op voorhand al hun advies vragen?