hihi, heel herkenbaar een gyn/ fertiliteitsarts die een koele kikker is, denk dat dat bij hun diploma hoort ofzo... je word afgeraffeld en de volgende is aan de beurt, ik had heel veel last van de clomid ( werd er nogal depri van) en kon het gewoon af en toe niet meer handlen in het ziekenhuis ( stond ik huilend op straat omdat ik weer zoveel vragen had en geen antwoorden kreeg etc) het hele gebeuren is mijn niet echt goed bevallen... ik zal het ff 'in het kort' uitleggen: ik ben in januari 2008 met de pil gestopt.... ik zat toen nog in opleiding maar zou daar in maart klaar mee zijn, ik had op internet gelezen dat de pil ongeveer 3 maanden nodig had om uit je lichaam te komen dus ik dacht nou dan stop ik vast in januari zodat we er in april tegenaan kunnen zo gezegd, zo gedaan.... ik werd netjes elke maand ongesteld, en toen we voor het eggie gingen was ik met maand 2 al zwanger! fijne zwangerschap en goede bevalling gehad. In juni 2010 leek het ons leuk voor een brusje voor ons ventje te gaan. Ik kreeg netjes mijn onttrekkingsbloeding maar er gebeurde voor de rest niks meer, ik werd gewoon niet meer ongesteld, maar volgens de zwangerschapstesten was ik ook niet zwanger in september ben ik maar eens naar de dokter gegaan, daar kreeg ik van te horen dat ik óf nog niet voldoende hcg in mijn urine had óf wel snel ongesteld zou worden ( jaha, deze man is echt doorgestudeerd terwijl ik dit zelf ook wel had verzonnen) ik vroeg of er geen bloedtest gedaan kon worden maar dat was volgens meneer niet de normale gang van zaken, hij begreep dat het voor mij LEUK was om te weten of ik zwanger was of niet maar daar kon hij niet aan mee gaan werken, toen ik nogmaals vroeg of het echt niet kon maakte hij een uitzondering voor mij ( wat een mazzel heb ik toch met deze dokter, de LUL!) sorry hoor, maar ik kan er nog boos om worden! toen ik de assistente na een week voor de uitslag kon bellen deed zij ook al zo achterlijk, nee hoor, ik was niet zwanger en nu ik met haar had gepraat zou ik wel snel ongesteld worden ( nee deze dame heet niet toevallig jomanda) ik was er dus totaal klaar mee en wilde hier NOOIT meer heen! mijn man was behoorlijk boos over de gang van zaken, ik ga nooit naar de dokter en als je dan eens wat hebt word je gewoon niet serieus genomen! uiteindelijk werd ik in oktober nog een keer uit mezelf ongesteld... daarna weer niet meer, half december was mijn man het zat, hij zei: je gaat gewoon nog maar een keer naar de dokter en als ze weer zo achterlijk doen bellen we wel even naar de zorgverzekering of het normaal is dat de dokter je niet wil helpen! Om van het gezeur af te zijn toch maar weer een afspraak gemaakt, ik kon gelijk komen, uiteraard lood in mijn schoenen, maar ik had nu de andere dokter van onze praktijk en legde mijn situatie weer uit.... zij nam het wél gelijk serieus en zei ja maar dat is niet goed, ga maar bloed laten prikken om te kijken of het je schildklier is en als dat het niet is mag je gelijk door naar de gynaecoloog in het ziekenhuis, het was niet mijn schildklier dus ik kon naar de gyn. daar werd PCOS vastgesteld, ik was aan de ene kant blij dat mijn kwaal nu een naam had, maar wist op dat moment nog niet wat voor nare periode daarna ging komen... ik kreeg van de gyn een tas pillen mee en die moest ik maar slikken en als ik alles had genomen enz. moest ik maar een afspraak bij de fertiliteitsarts maken ( had er nog nooit van gehoord maar dacht dat zoek ik thuis wel ff op op internet) en zo ben ik er ingerold en van de ene dosis clomid in de andere ( voor mij was dat van de ene teleurstelling in de andere) en idd iedere keer maar weer naar dat ziekenhuis terug en maar weer te horen krijgen dat er weer niks is gebeurd en maar weer naar huis om te kijken of het verder in de week wel zou werken ( ik moet best een stukje op pad voor het ziekenhuis en zat af en toe weet ik het hoe lang in de wachtkamer, om vervolgens zelf weer met 5 minuten buiten te staan met het nieuws dat het weer niks had gedaan) en als ik vragen had van: hoe kom ik nou ineens aan die PCOS terwijl ik van mijn zoontje zo zwanger was én gewoon wel ongesteld werd toen, en ik voor de rest helemaal geen verschijnselen heb van PCOS ( zoals overbeharing of overgewicht) kreeg ik steevast het antwoord dat mijn zoontje wel een toevalstreffer geweest zou zijn, bah wat was ik er allemaal klaar mee! maar meid, je moet maar zo denken uiteindelijk is het bij mij ( na het spuiten van hormonen) heel snel goed gekomen, dus het komt vast goed, alleen het duurt soms even, en bij jou komt er ook nog eens bij dat de kindjes steeds niet 'blijven plakken' dat is ook heel frustrerend denk ik, ik hoop dat het voor jullie ook gewoon helemaal goed gaat komen, knuffel riniti
Wow Riniti en dan zeg je...wat een verhaal bij mij !! Haha Ja inderdaad die artsen zijn echt verschrikkelijk, ben in 2 ziekenhuizen geweest bij gyn maar ook wel gedacht dat het aan mij lag op een gegeven moment. Ik heb gelukkig ook geen overbeharing maar wel overgewicht en dat is bij mij altijd een punt van aanvallen geweest van de gynaecologen waar ik geweest ben, zelf toen ik zwanger was...met 14 weken wilden ze niet eens het hartje laten horen omdat het waarschinlijk toxch niet te horen zou zijn vanwege mijn omvang...daar zit je dan op je roze wolk met je bek vol tanden. Ik heb 1 keer bij de gyn meegemaakt dat ze binnenkwam en zei....nou nou jij bent ook de slankste niet !!! En ik moest eerst maar eens afvallen dan zouden we wel verder zien, toen vben ik naar een ander ziekenhuis gegaan. Daar moest ik ookc 20 keer terugkomen voordat er iets duidelijk was en toen kwam ik bij de gyn terecht waar ik nu ook weer ben (helaas) dat was vlak voordat ik zwanger werd van mijn dochter, ze had me toen aan de methformine gezet. Nu had ik omdat mijn dochter gehandicapt is ook weer een tijd gewacht om naar de gyn te gaan, eerst omdat we het zelf niet aandurfden maar later omdat ik dacht dat het misschein niet zolang zou duren. Toen had ik januari dit jaar toch maar de stoute schoenen aan getrokken en een afspraak gemaakt, en toen was ik zwanger ! Helaas met 8 weken, hartaktie en alles ging het fout. Nu dus weer in de mmm en de 1e afspraak in mei wilde de gyn dus helemaal niks doen....maar na een bloedonderzoek bleek al dat mijn hormonen niet goed waren enc toen dus aan de clomid. Enu volgende maand dus fm, echo's en injectie (heb zeklf dus uitgevogeld dat dat pregnyl moet zijn) Dat pregnyl wordt dat ingespoten in het ziekenhuis of moet je dat zelf doen ?? Lekker dat je weer even heb mogen kijken naar je kindje, wil je het weten wat het wordt ?? Liefs Linda
@ Linda, wat een verhaal. ook ik had de eerste keer een gyn die niet zoveel vertelde. naarmate ik meer afspraken had (voor de fm moest ik iedere 3 dagen tot de eisprong) en steeds meer vragen ging stellen, kreeg ik meer antwoorden. gelukkig. het vervelende bij mij is alleen dat ik 6 gyns heb in het ziekenhuis en dat ik nu al bij 5 ben geweest. maar goed daar heb ik mij overheen gezet. deze ronde heb ik nog fm. na deze ronde heb ik alleen nog een uitgangsecho en moet ik het bijhouden met ovu-testen. het is namelijk even moeilijk om steeds weg te gaan op mijn werk. (ik sta voor de klas) @ Boeff, nog even geduld en dan mag je een test doen. ook ik heb al een jaar geen menstruatie gehad voor ik met clomid begon. bij clomid 50 had ik geen eisprong en ook geen menstruatie. bij 100 had ik wel een eisprong en een menstruatie van mijzelf. dus als je niet zwanger bent, dan zal de menstruatie vanzelf wel komen. @ Saar, Nog een weekje, dan mag jij ook testen. @ De zwangeren, hoe voelen jullie je nu?
hoi linda, jeetje wat een verhaal van jou zeg! tuurlijk, wat ik in het ziekenhuis heb ervaren was echt heel erg niet leuk, maar echt niet te vergelijken wat jij allemaal hebt meegemaakt zeg! oei, wat een ellende allemaal, lees hier heel vaak over meiden idd met overgewicht die ze niet eens willen helpen! lekker ben je daarmee, niet iedereen kan er toch wat aan doen dat 'ie overgewicht heeft?! Jeetje, ik begrijp uit je verhaal dat je dochtertje ook nog eens gehandicapt is, echt naar allemaal en dan ook nog eens die miskramen, ik hoop echt van harte dat je snel zwanger mag zijn en dat het nu wel normaal gaat! ben jij met je vorige zwangerschap in het ziekenhuis gebleven of mocht je naar de gynaecoloog? en wist je van tevoren al dat je dochtertje een handicap had? ik ben gister voor het eerst ( in deze zwangerschap) naar de verloskundige geweest, was voor mij een soort van 'thuiskomen' wij hebben zo'n fijne verloskundigenparktijk, lekker gewoon met 4 verloskundigen en alle 4 even leuk! dat is nogal een verschil met het ziekenhuis! ik wilde zooooo ontzettend graag naar de vk en dat had het ziekenhuis ook nog eens bijna door mijn neus geboord! ik heb wel 100 keer aan de fertiliteitsarts gevraagd van: als ik nou dalijk zwanger ben mag ik dan gewoon naar de vk praktijk?? ja hoor, geen probleem was steevast het antwoord... ook toen ik cystes kreeg heb ik het meerdere malen gevraagd en ze zei constant: nee hoor, als je zwanger bent mag je gewoon naar de vk... toen was ik eindelijk zwanger, moest met 8 weken naar het ziekenhuis voor een echo en de echoscopiste zegt: u heeft cystes, dus ik zeg, ja dat weet ik, die heb ik al ff.... toen zegt ze, ja ik ga even overleggen met de gyn en dan kunt u een afspraak bij de balie maken dus ik zei nog ja maar ik wil naar de vk (en weg hier!!!!) toen zei ze, ja maar met die cystes moet u in het ziekenhuis blijven :x grrrrr dus ik zei nog, nou volgens de fertiliteitsarts niet maar volgens haar en de gyn wel... dus ik zei toen ik wegging, kan ik alsnog wel de vk praktijk vast bellen?? weet je wat ze zegt??? ja doe maar, die moeten toch de nazorg doen ( ik dacht ff dat ik gek werd) werd al door mijn zus gewaarschuwd ( die werkt ook in een ziekenhuis) die zei, kijk uit hoor, het gaat slecht met de ziekenhuizen, ze willen je daar graag houden! en dat werd me ook verteld door de assistente van de vk... dus ik dacht, ja zo werkt dat niet, lekker over mijn rug makkelijk geld verdienen! en dan liep ik ook nog in het maasstadziekenhuis ( jahaa dat ziekenhuis met de klebsiella bacterie!!!) maar gelukkig waren de cystes met 12 weken weg... kwam gister alleen bij de vk en het ziekenhuis had ( ondanks dat ik dat nog speciaal gevraagd had) de gegevens weer niet doorgestuurd, geen echofoto's geen bloeduitslag :x ik werd 2 weken geleden nog gebeld over de bloeduitslag en die man had een heel vaag verhaal over rhesusfactor negatief, met 27 weken opnieuw bloedprikken, weet ik wat nog meer, ik snapte totaal niks van zijn verhaal ( omdat ik bij mijn vorige zwangerschap nog bloedgroep a met rhesusfactor positief had en nu ineens negatief?? leek mij een beetje onlogisch) maar ik had dus ook aan hem gevraagd de gegevens nog even naar mijn vk praktijk door te sturen, ik denk dan hoor ik het daar wel... zou hij doen, maar je raadt het al, is ook weer niet gebeurd, dus moet wéér bloed laten prikken, ik heb er echt mijn buik van vol! grrr ( ik moest trouwens bij mijn ziekenhuisbezoeken ook steeds zelf vertellen wat ik nou gebruikte en welke hoeveelheid, vond ik ook een beetje vreemd omdat ze tegenwoordig toch alles terug zouden moeten kunnen vinden in het computersysteem lijkt mij , toen ik met 8 weken bij die echoscopiste kwam zei ze, o ik zie dat u zwanger bent geworden met behulp van clomid nou, nee hoor mevrouw clomid werkte bij mij niet, O??? wat heeft u dan gebruikt, nou dan breekt toch echt mijn klomp hoor!) maar ik ben dus zwanger geraakt dmv spuiten van fostimon en toen ik groeiende eitjes had heb ik zelf de pregnyl ook ingespoten, maar wat ik hier op het forum lees is dat per ziekenhuis verschillend! ja, super, altijd weer genieten he, ff een teken van die kleine maar wij willen niet weten wat het word.. wist het bij mijn zoontje ook niet en vond dat zooooo bijzonder toen hij geboren werd om het toen pas te horen! dus wil ik nu weer zo! en jij?? wist jij dat je een meisje kreeg?? wanneer volgende maand moet je precies naar het ziekenhuis?? nou meid, ik ga voor je duimen dat alles goed mag komen enne blijf lekker meekletsen! het heeft mij heel erg geholpen dit forum! ( ik heb zelfs weleens gedacht: hoe moet ik het zonder het forum doen !! ik heb hier echt heel veel aan gehad en vind het nu nog steeds heel fijn om met iedereen te kletsen!) liefs riniti
haha, ja sorry, maar er komen zoooooveel frustraties bij mij boven als ik het er over heb grrrr dan kan ik niet meer stoppen met typen, vind het ook gewoon ontzettend oneerlijk hoe je behandeld word... natuurlijk is het overal anders, en er zijn ook mensen die wel normaal behandeld worden.... maar ik vind dat ( ik spreek even voor mezelf) hoe het bij mij ging echt niet kan! ik voelde me zooo rot en er werd helemaal geen tijd voor me genomen in het ziekenhuis! ik begrijp best dat ze het druk hebben en niet uren met je kunnen gaan zitten kleppen, maar het was echt: binnenkomen, uitkleden, echo, nee weer niks, volgende afspraak kun je bij de balie maken voor over 2 dagen, zo volgende grrrrr... maar ja, ik ben er gelukkig vanaf hoe is het voor de rest met jou?? vrijdag testen toch?? oeh... spannend!!! xxx
ja zo gaat dat bij ons ook, uitkleden echo en dan weer opzouten en het ergste is.. wij hebben 5 gyns. heb een kennismakingsgesprek gehad met mijn eigen gyn en die heb ik daarna nooit meer gehad haha, ja vrijdag testen ja, verwacht er niet veel van. maar blijft evengoed spannend. liefs
Oh meid, ik weet niet hoe je het uithoudt, maar ik wil het liefst gisteren al testen! Ik kan echt niet meer wachten. Wil het nu zo graag weten. Maak me nu helemaal gek door vanalles te voelen en te denken, ja zie je, ik ben zwanger! En dan ben ik het straks mss wel helemaal niet... Word er helemaal gek van! Aaah! Ik moet eig gewoon lekker gaan slapen tot volgende week vrijdag...
Ohh dit is zo herkenbaar!!! Kan dan na dat ritueeltje van...., binnenkomen, uitkleden, echo, nee niks te zien, nieuwe afspraak maken over 2 dagen, naar buiten lopen en dan...., wel janken! Poeh en dan is het bij mij nog ronde 1 van heel dat ritueel... Op na ronde 2! Die mensen beseffen echt niet wat dat allemaal met je doet!
pffff, echt erg!! ik had er maar 2, maar evengoed het blijft niet leuk, juist als je niet lekker in je vel zit is het wel fijn als er iemand tegenover je zit die toch minstens wel een beetje begrip kan tonen! geen bloed geeft moed!!! komt vast goed vrijdag, maar idd verwacht er maar lekker niet teveel van dat doe ik wel voor je ( er veel van verwachten hihi) liefs
nou idd, ik weet het precies, ik heb echt serieus een paar keer jankend buiten gestaan, wat een ellende! en dan belde mijn man mij of er al wat was gebeurd en dat was dan precies op zo'n moment dat ik dacht: nee nu ff niet en als ik dan ging huilen werd mijn man vooral heel boos op het ziekenhuis, hij vind dat je zo niet met mensen om kan gaan ( het gaf mij heel erg het gevoel van makkelijk geld over mijn rug verdienen, hop volgende waar we ook weer ons slaatje uit kunnen slaan, maar juist omdat je van die vervelende hormonen gebruikt zouden ze er iets anders mee om mogen gaan wat mij betreft!)... ben heel blij dat ik van het ziekenhuis af ben en er niet meer heen hoef... helaas is het schijnbaar wel erg moeilijk voor het ziekenhuis om mijn gegevens even door te sturen naar de verloskundigenpraktijk grrrr :x ik heb het gelukkig maar tig keer aangegeven, nee ben er totaal klaar mee! hoop dalijk lekker thuis te kunnen bevallen en er helemaal niet meer heen te hoeven! voor jou heel veel succes voor de rondes die nog komen gaan, maar blijf in je achterhoofd houden dat er ooit een eind aan zit! knuffel riniti
ps ik denk dat de mensen die dit werk doen zelf wel makkelijk zwanger kunnen worden, dan heb je waarschijnlijk toch al wat minder inlevingsvermogen hierin!
Met mij gaat alles wel goed. wel veel last van opvliegers deze maand. ik zit nu weer in de ronde van veel echo's. mijn klas is wel leuk. maar er moet ook nog wel veel gebeuren voor ze een beetje zelfstandig zijn. maar dat komt goed. wat gaat het hard bij jou zeg. fijn dat je het hartje zo goed kon horen en dat je lekker naar de vk kan.
wij hebben er 6. 2 mannen en 4 vrouwen. en het is idd iedere keer maar weer afwachten wie je de volgende keer krijgt. er zijn er nu 5 die mij hebben gezien. ook bij mij is het lang wachten, binnenkomen, gelijk door uitkleden, kijken, wel of niets te zien/ zoveel gegroeid, aankleden en nieuwe afspraak maken. ik heb wel veel vragen gehad en ben toen ook gewoon blijven zitten om de vragen te stellen. ik heb er nu 2 gehad die wel bereid waren om ook uit te leggen wat ze doen en waarom. bij de rest heb ik het moeten vragen. spannend nog een paar daagjes. ik blijf duimen voor je
meiden, wat hebben jullie allemaal veel gyn's! zijn dat 'gewone' gynaecologen die die onderzoeken doen dan?? ( daar had ik er ook meer van lopen) maar ik had 2 fertiliteitsartsen!! en daar liep ik zolang bij met die echo's clomid en hormonen spuiten!
gelukkig maar! beter opvliegers als depri fijn dat je klas leuk is, mijn vriendin is ook lerares en die moest van de week ook nog ff kijken of ze haar klas nou wel of niet leuk ging vinden, haha, is toch altijd weer een beetje nieuw allemaal natuurlijk (ook voor de juf!) vroeger toen ik nog op school zat ging ik er altijd vanuit dat dat niet voor de juf zo was maar wel voor de kinderen! bizar he, hoe hard het gaat, sta er eerlijk gezegd zelf ook een beetje van te kijken! alweer 15 weken vandaag!! en idd gister het hartje heel goed horen kloppen, is toch altijd wel weer fijn hoor, die bevestiging uit je buik en idd lekker bij de vk, dat voelde onderhand als thuiskomen na dat rotziekenhuis! hihi hey succes weer deze ronde he, grtz riniti
Bij ons wisselt het. De ene keer ben ik bij een echte gyn, en de andere keer bij een fert.arts. Ik heb nu 5 verschillende gehad, maar er zijn er volgens mij 8 bij ons.
ik heb bij ons niets gehoord over fertiliteisartsen. dus het zullen wel gewone gyns zijn. als ze me maar vertellen dat het goed gaat, dan vind ik het best. ik denk maar zo, het is voor een goed doel. en die mensen zien de hele dag niets anders. al hoop ik wel dat ik er snel vanaf ben