Oh saartje...pff tis gewoon gigantisch klo** heel veel sterkte.. en het klopt helemaal wat je zegt.. Hoop dat je snel verder kunt..maar ik moet eerlijk zeggen dat ik t eerst onderschat had..die miskraam..Dus doe lekker rustig aan en geniet van alle kleine en grote dingen! En lenamill ik heb ook 2 gesprekken gehad met een psycholoog (wel 4 jaar geleden..om andere redenen) maar dit heeft me echt geholpen..en het is helemaal niet raar!!! Als je een goede klik hebt met zo'n persoon kun je je verhaal kwijt en ik vind dit fijner dan dat ik alweer zit te janken thuis!ze bekijken het ook anders dan een familielid of vrienden!
Mijn zoontje is absoluut een grote troost! Ik heb hem zowat doodgeknuffeld gisteren Je tweede alinea is juist de reden waarom ik het best moeilijk vind om bij jullie steun te zoeken. Dan voel ik me zo'n aansteller omdat ik binnen 2,5 jaar na het stoppen met de pil een gezond kind had en zwanger was van een tweede... Eigenlijk is het ook wel egoïstisch. Mijn man ziet de noodzaak van een tweede niet zo, hij is enorm bang om mij te verliezen bij de bevalling. Met een MK voor de boeg komt die angst weer enorm boven, wat als ik weer zo hard ga bloeden en ik weer in het ziekenhuis terecht kom. Als dat gebeurt ga ik ervan uit dat hij niet verder wil gaan voor een 2de kind. Misschien moeten wij samen ook eens naar een psycholoog om dit te bespreken want we zijn er gisteren achter gekomen dat we beiden echt nog met een behoorlijk trauma zitten van de bevalling. Het feit dat de eerste verjaardag en een miskraam samen vallen maakt dat het ook extra hard aankomt. @Annejo: Ik denk dat ik het ook wel onderschat en misschien maar goed ook... Ik ben zelf iemand die uitgaat van het beste en rekening houdt met het slechtste. Nu ook, ik ga ervan uit dat het allemaal wel losloopt maar weet dat het heftig kan zijn. Op die manier ga ik het meest ontspannen deze moeilijke periode tegemoet.
En sophia succes mede gonal f!! Hopelijk net zo snel resultaat als anderen hier En knutselkitty succes met de iui!! Ik ga vanaaf weer beginnen met de duphaston en dan weer clomid..
Saartje goed dat je zo positief er in staat alles komt goed op 1 of andere manier en je hoeft je absoluut niet schuldig te voelen!! We zijn er hier allemaal met de zelfde reden
Dit forum volgen op gsm is niet altijd handig sorry voor verkeerd begrepen zinnen en niet samenhangende antwoorden
Ik ben op zoek naar mijn kinderwens... Heeft iemand hem ergens gezien??? Ik ben hem kwijt... Voor mij hoeft het precies niet meer. Heel raar, maar ik heb het precies gehad. Ik snap niet meer waarom ik er moeite voor aan't doen ben...
Ik heb hem niet gezien Lena! Maar zo te horen, zou het overwegen van een pauze nog best eens op je lijstje gezet kunnen worden. Even een stapje terug, genieten van je man, genieten van het leven, en als de kinderwens terugkomt weer terug te gaan. en wie weet komt bij de overweging je wens alweer terug
Ik heb net een pauze van 2 maanden genomen, voor mijn tweede IUI. Het heeft niet zo veel geholpen... Mijn moeder denkt dat ik geen kinderen meer wil, omdat het niet op de normale manier lukt. Als ik er te veel moeite voor moet doen, is het voor mij een teken dat het waarschijnlijk niet de bedoeling is dat wij ooit kinderen hebben. Ze zullen dat hierboven zo beslist hebben. (Niet dat ik gelovig ben, maar kom.) X
LenaMill, je kinderwens kan je niet meten naar wat je allemaal voelt als je andermans baby in je armen hebt. Ik had nooit wat met baby's maar wilde altijd wel graag een kind. Wat je moeder denkt is haar zaak, het gaat erom wat jij denkt en voelt. Ieder bepaalt voor zichzelf wanneer het mooi geweest is en bij sommigen is dat pas als ze een kindje geadopteerd hebben en bij anderen ligt de grens al bij het medische hulp zoeken. Misschien is het tijdelijk maar misschien heb je je grens bereikt, als jij daar geen probleem mee hebt dan moet je er zeker geen probleem van maken! Sommige vrouwen hebben gewoon echt geen kinderwens, een ex-collega van me gaat richting de veertig en is gek op kinderen maar wil er zelf absoluut geen. Daar is ze ook erg open over. Even een persoonlijke update, vanaf dinsdag middag 3x een serie pillen ingebracht en gisteren kreeg ik een soort menstruatie met stolsels die nu vandaag alweer afneemt. Ik had uit voorzorg maximaal paracetamol ingenomen maar dat was nergens voor nodig. Het lijk me sterk dat dit alles was, morgen een echo om te kijken wat de pillen hebben gedaan. Ik hoop niet dat ik meteen een curretage moet als niet alles weg is maar dat ik eerst op vakantie kan.
Oh jeej wat heftig Saartje. Hoop voor je dat curretage niet nodig is voor je. Wanneer ga je op vakantie? Lenamill: ik denk dat maar weinig mensen constant een gevoel hebben dat ze een kinderwens hebben. Je moet natuurlijk zelf doen waar jij je hebt beste bij voelt maar ik denk niet dat je kinderwens zo ineens niet meer bestaat. Zelf probeer ik me ook altijd in te denken dat er een mogelijkheid is dat ik nooit een kindje zal krijgen. Soms voelt dat ook als een soort rust dat we dan altijd dingen gewoon kunnen doen zonder rekening te houden. En soms ben ik ineens heel angstig dat wij straks als enigen geen kindje hebben. En zo heeft iedereen weleens een vreemd gevoel wat je niet kan rijmen met je kinderwens. @ hier: vanmiddag naar t ziekenhuis geweest voor prikinstructie vond het erg moeilijk om mezelf te prikken maar t viel uiteindelijk wel mee. Ben echt helemaal klaar voor gonal haha. Die vrouw bleef wel de hele tijd herhalen: maar misschien is het niet eens nodig haha nou ik ben bang van wel. Dit voelt echt als een verloren maand...
Je zou niet de eerste zijn die net op tijd maand zwanger raakt Sophia! Het bewijs ligt lekker te slapen hier boven
Sophia, ik naalden angst, ben flauw gevallen bij m'n navelpiercing zetten (4x voor ik thuis was) ben flauwgevallen bij een schoolpresentatie over piercings zetten van een klasgenoot Bloedprikken is ook altijd een hel... De eerste 2 maanden heeft mijn vriend de gonal-f en ovitrelle bij mij gezet, ik wilde dan afleiding via televisie of mobiel, zodat ik het niet zag/merkte Intussen doe ik al sinds september alles zelf, soms voelde ik me wat slapjes erna, maar ik ben er doorheen gekomen! Lang verhaal kort, het komt goed, echt waar! En zoals de vrouw die de uitleg deed zei, misschien is het niet eens nodig. Of zoals bijna alle zwangeren uit dit topic zullen beamen, 1 ronde is misschien al voldoende (ik ben uitzondering )
Knap dat je dan wel jezelf hebt leren prikken! Ik zat daar met die prikinstructie met een partij trillende handjes, pff haha. Als ik nu weer zou moeten zou ik eerst ook weer half uur twijfelen denk ik. Had je een tijdje geleden ook niet zoiets Lenamill? Toen zei je ook van hoeft om mij niet meer... Misschien tijdelijk de zinnen op wat anders zetten? Bij ons in ziekenhuis bieden ze ook psychische begeleiding aan, bij jullie niet?
Hallo allemaal. Graag sluit ik me ook hier aan. Afgelopen woensdag hebben ze verteld dat ik PCOS heb en eigenlijk ben ik nig volop aan het lezen wat het nu precies is. Ik heb gisteren en vandaag 35 pagina's terug gelezen (want 330 pagina's was toch iets teveel) en het was erg fijn om te lezen dat er dames zwanger zijn! Met de dames waar het niet lukte leef ik erg mee. Hier een stukje over mij: Ik ben 25 jaar en mijn man ook. We zijn nu anderhalf jaar bezig maar nog zonder resultaat. Mijn kortste cyclus duurde 31 dagen en mijn langste 40. Mijn zus is verwekt met Clomid en ik ben verwekt met IUI. Mijn moeder had geen eisprong (er is nooit gezegd PCOS maar alle symptomen zijn gelijk) en ook bij mijn vader zat het niet helemaal lekker. Dat in combinatie met de tijd dat We aan het proberen waren zijn We naar de dokter gestapt. Over een maand gaan We de resultaten van het bloed- en zaadonderzoek bespreken en dan gaan We de behandeling opzetten. De dokter Had een sterk vermoeden dat het Clomid werd dus daar ga ik dan maar even vanuit. Mijn man is militair en deze zomer gaat hij 3 maanden weg. Ik hoop natuurlijk dat We dan al zwanger zijn maar ga er niet vanuit. We zullen zien.
Welkom PrinsesBelle, Al zeg ik zoiets liever niet, want dan heb je dus ook moeite met zwanger worden. Moest even kijken wat je bedoelde met 330 pagina's, ik telde er maar 165 toen herinnerde ik me dat ik de pagina's het dubbele aantal posts laat weergeven! haha altijd spannend zulk bloed en zaad onderzoek, maar wel fijn dat je straks samen met het ziekenhuis in kaart hebt waar het probleem zich specifiek zit, dan kan er zo doeltreffend mogelijk naar gewerkt worden. Met je man als militair die dan 3 maanden weg is, zal het ook niet de makkelijkste manier worden, maar gelukkig is het dan pas in de zomer, en ik duim mee dat het ervoor al raak is Liefs, Kitty
Bedankt voor alle reacties net weer een fm gehad. Had 1 goed ei van 17mm. Vanavond dus maar aan de bak al denk ik toch niet dat deze ronde nog wat uit gaat maken haha.... Over een tijdje zijn we alweer drie jaar bezig pffff tijd gaat snel zeg.... Welkom prinsesbelle hopelijk ben je snel zwanger met Clomid
Ik kom ook weer van de gyn. Ik heb rechts een eicel van 22,5 mm! En we zijn vandaag dag 11 in cyclus! Ik schrok er wel van! Zo groot al... Nu weet ik niet wat ze gaan doen met de IUI. Als ik vandaag Pregnyl moet laten zetten, is de IUI zondag en op een zondag is er geen labo open volgens mij... Dus ja... Straks belt de gyn me op om de bloedresultaten en de IUI-planning te bespreken. Welkom PrinsesBelle!
De gyn belde mij met het "leuke" nieuws dat mijn hormoonwaarden in het bloed toch nog niet helemaal goed waren en dat ze waarschijnlijk de cyste gemeten had ipv een eiblaasje!!!!!! O MY GOD! Dat is nu al de tweede keer dat dit gebeurd! Gelukkig liet ze me deze keer bloed prikken, anders kreeg ik weer Pregnyl voor niks! Begrijpen jullie waarom ik het allemaal zo beu ben geworden? Mijn gyn heeft het superdruk en heeft geen tijd om haar patiënten serieus te nemen en goed te begeleiden. Ik denk geen enkele gyn in dat ziekenhuis! (Ik heb ze allemaal al eens gehad...) Nu moet ik maandag terug op FM... Waarschijnlijk om dan te zien dat er helemaal niks groeit. Kan ik nog eens clomid bijnemen... En heeft zij 2 keer 70 euro kunnen aanrekenen voor de FM waar ze een blunder mee begaan heeft! Ze had vandaag ook al beter kunnen kijken en kunnen zien dat het geen eiblaasje was! Dan kon ik dit weekend al clomid bijnemen... Geldwolven zijn het!
Bedankt allemaal! @LenaMill: Pff, nou dat is niet fijn. En het is al helemaal rot als je je als een nummer voelt.
Vanmorgen ben ik dus terug naar de gyn geweest en deze keer heeft ze echt haar tijd genomen (terwijl ze die eigenlijk niet had, want ik moest om 8u30 bij haar thuis komen en om 9u00 begint haar vrije raadpleging in het ziekenhuis al...) Om 9u10 was ik pas buiten. Ik ben dus meer dan een half uur binnen geweest en we hebben echt samen gebabbeld en gezocht naar een reden waarom het na twee jaar nog steeds niet gelukt is om zwanger te worden. Ik vertelde haar dat ik soms pijnlijke trekkerige steken heb in mijn lies (dat heb ik al 10 jaar, sinds die appendix-operatie). Nu zei ze dat het zou kunnen dat ik wel eisprongen heb, maar dat door die operatie van toen en de verklevingen die de operatie tot gevolg kan hebben, mijn eileider en eierstok niet meer mooi op elkaar aansluiten, zodat mijn eileider het eitje niet kan opvangen. Ik heb altijd rechts rijpe follikels, mijn linkereierstok is in een diepe winterslaap. En het is nu net die rechtereierstok die altijd zo'n trekkerig gevoel geeft. Het lijkt soms wel of die vastkleeft aan mijn buikwand. Ik ben blij dat ik het allemaal eens heb kunnen vertellen en dat ze eens echt geluisterd heeft. Dat was de eerste keer! Nu heeft ze voorgesteld om nog max 2 inseminaties te doen en dan een kijkoperatie om die eierstokken te kunnen gaan bekijken en eventueel losmaken van mijn buikwand. Eindelijk komt er schot in de zaak!!