Ze wisten het pas nadat ze het hadden verteld, ik vind het ook niet erg hoor. We zijn een klein clubje, maar 12 in totaal, dus we weten best veel van mekaar. Eigenlijk was iedereen verbaasd dat ik nog niet had verteld dat ik zwanger was Het is wel zo leuk dat mijn collega z'n dochter dag op dag een jaar na mijn zoontje is geboren. Balen dat je ongesteld bent geworden boefje, hopelijk komen jullie met een vervolgtraject waar je je goed bij voelt.
WoW ik moest helemaal bijlezen haha. Was zo druk met vanalles. Dit weekend eerst werken en daarna met collega's naar België voor een hele grote kappersbeurs. Daar ook blijven slapen was wel erg leuk en ff afleiding. Vandaag ook gewerkt en daarna ons nieuwe bed opgehaald dus daar lig ik nu in echt heeeeeerlijk @ Saartje: hopelijk stop je snel met vloeien. Moet je nog op controle? En gaan jullie meteen weer proberen? @ boefje: balen hoor hopelijk kunnen ze je een passend traject geven en ben je snel zwanger.....
Vandaag controle gehad, nog niet alles is weg. Als het vloeien over 2 weken niet gestopt is moet ik weer een afspraak maken, ik ga ervan uit dat het in dat geval echt een curettage wordt. We gaan een ronde wachten, zeker nu ik weet dat er misschien nog wat achterblijft dat pas bij een volgende menstruatie mee naar buiten komt. Ik wil niet het risico lopen dat een volgende zwangerschap mis gaat door resten van deze miskraam. Ik ben weer super onzeker, 2 keer zonder hulp zwanger maar wel die stomme stempel van PCOS. Hoe gaat het nu verder, wanneer moet ik de gyn bellen omdat het te lang duurt? Willen we uberhaupt wel met behandelingen beginnen of laten we de natuur zijn gang gaan en zien we wel of er nog een kindje komt? Het is ook best moeilijk om er met mijn man over te praten, hij staat er voorlopig toch anders in dan ik.
Ooh saartje, dat snap ik! Maar ik vermoed dat jullie wel weer terug spontaan zwanger zullen worden hoor! De medische opvolging is geen lachertje. In jullie geval denk ik dat er zich nog wel eens een spontane zwangerschap aankondigt hoor! Ik zou zeggen: Geniet van jullie zoontje, doe superleuke dingen samen en laat het zwanger "moeten" worden even los. Jullie zoontje gaat even blij zijn met een broertje of zusje als hij wat ouder is hoor! Echt waar! Ik denk dat je echt pas van een probleem kan spreken als je (zoals bij ons en vele anderen op dit forum) na meer dan een jaar of twee jaar nog steeds geen vorderingen gemaakt hebt...
Je hebt helemaal gelijk hoor LenaMill, en juist tegenover jullie moet ik niet gaan zeuren... Het stomme is dat ik dus in mijn hoofd al vanaf de dag van de bevalling bezig ben met het krijgen van een 2de kindje. De wens voor een 2de is op dit moment groter dan dat mijn wens voor de eerste ooit is geweest. Het feit dat het mis ging kan ik mee omgaan, de natuur heeft het zo bepaald. Ik heb het gewoon verschrikkelijk moeilijk met het feit dat ik door de miskraam straks 5 maanden of meer geen kans heb gehad op een goede zwangerschap. Met een beetje mazzel heb ik over een week of 6 weer een menstruatie en dan gaat het tellertje weer op 0 op papier maar staat hij gevoelsmatig wel op 13-14 maanden... Ik heb ook niet meer alle tijd van de wereld, als het aan mijn man ligt proberen we nog 1-2 jaar max voor een 2de en dan stoppen we. Ook als het nog een keer mis zou gaan is het voor hem klaar. Hij is te bang dat er met mij wat gebeurt tijdens een zwangerschap of bevalling waardoor hij alleen achterblijft met 1 of 2 kids. Dat is het voor hem niet waard.
Ja best wel knutsel. Vind t deze keer nog erger dan normaal. Ben al een paar dagen huilerig en hangerig ook blegh helemaal klaar met al die troep. Ook irritant dan ik nog niet ongesteld ben wil graag t ziekenhuis bellen om te vragen hoe nu verder. Moet sowieso een uitgangsecho en HSG onderzoek. Zou eigenlijk volgende zondag naar Parijs gaan met man en schoonfamilie maar denk dat dat ook niet gaat lukken... Hoe is t met de rest van de dames. Lenamill jij mag toch bijna testen? Ps sorry voor m'n zeurende ego bericht
Shopia balen van je ongi.. snap het helemaal hopelijk met gonal heel snel resultaat. Saartje vervelend dat je nog niet schoon ben. Lijkt me lastig wanneer je de stap neem naar de mmm je weet dat het natuurlijk kan. Lena hoe is het bij jou? al getest? mocht toch van het weekend? knutsel hoe gast ie bij jou? hier stik zenuwachtig voor vanmiddag om half 4 gesprek. krijgen dan ook uitslag van zaadonderzoek.hopelijk niets veranderd ten opzichte van de eerste keer.
He, verdorie Sophia, niet leuk!! Hopelijk is voor jou die Gonal ook het succesnummer! Ondertussen is het vloeien gestopt en heb het gevoel dat er bij mijn eierstokken een en ander aan het gbeuren is. Best snel eigenlijk, dit gevoel ken ik van de laatste anderhalve week voor de eisprong. Misschien dat hormonaal gezien alles al voor de echte MK aan het herstellen was. Ik had achteraf gezien ook veel minder klachten en niet meer dat echte zwangere gevoel na de 6-7 weken.
Hallo, Ik heb nog niet getest hoor. Ik wacht nog enkele dagen af. Ik heb weer helemaal geen zwanger gevoel... Ik zit op dag 13 na IUI. Ik wordt meestal pas op dag 16 à 17 na IUI ongesteld. Dus ik test ten vroegste donderdag. Ik heb zo'n schrik om weer in die diepe put te vallen! Net weer een baby-geboorte-aankondiging op facebook. Pfff ik kan er niet meer tegen! @ Sophia: jammer dat het niet gelukt is, maar wel hoopgevend dat je met andere medicatie mag starten. Niet? Ik wou dat ik hetzelfde kon zeggen. Ik modder ook maar aan met Clomid. Clomid 50 lijkt nog steeds te werken, dus de gyn stelt geen andere medicatie voor. Doen ze IUI erbij vanaf deze cyclus bij jou? @ Saartje: goed dat he cyclus terug lijkt te normaliseren! Komt helemaal goed! Heb je je kleine mannetje al veel knuffels gegeven de laatste dagen? Waarschijnlijk is hij bijna helemaal platgeknuffeld?
Platgeknuffeld maar hij leeft nog wel hoor Hoe moeilijk het ook is LenaMill, ik zou op je gevoel afgaan (als jouw gevoel tenminste net zo goed werkt als dat van mij ) Ik had het eigenlijk meestal wel bij het rechte eind, eigenlijk hoefde ik mijn testen helemaal niet te doen. Die geboorte aankondigingen zijn moeilijk inderdaad. Wat mij altijd helpt is me in te beelden hoe blij de mensen die het plaatsen zijn. Door aan hun blije gevoel te denken in plaats van aan je eigen verdriet voel je je op een of andere manier net even wat beter. (Het kan ook zijn dat ik gewoon erg goed ben in het mezelf voor de gek houden )
Het enige wat ik merk is dat ik verkouden lijk, maar niet zoals een normale verkoudheid: overdag valt het best mee (moet wel veel niezen), maar 's avonds zit mijn neus echt dicht. Als ik dan met mijn beentjes omhoog ga liggen is mijn neus weer open?! Dat is nu al meer dan een week aan de gang. Sinds daarstraks voel ik ook mijn hart nog kloppen in mijn linkeroor? Ik heb sinds gisteren een pukkeltje op mijn pols?! Mijn borsten doen iedere dag meer pijn en mijn tepels zijn groter, maar niet donkerder denk ik. Toch heb ik helemaal niet het gevoel dat ik zwanger ben, want ik ben nog niet misselijk geweest (en dat zit heel hard in de familie)! Mama, mijn tante en mijn oma waren vanaf het prille begin van hun zwangerschappen altijd heeeeeel misselijk. Ze konden niks binnenhouden. Ik krijg enkel de hik als ik wat te veel gegeten heb, maar niks misselijk. Tja we zullen het moeten afwachten he. Ik wou dat ik de tijd kon verderspoelen naar het moment dat ik eens een positieve test heb.
Ja, dat zou ideaal zijn! Probeer je niet te focussen op individuele kwaaltjes, dat wil immers niks zeggen heb ik zelf gemerkt. Wat bij mij de eerste keer de bellen deed rinkelen was gevoelige, soort van prikkelende borsten en dat in combinatie met 1 keer echt kotsmisselijk omdat ik nog niet had gegeten. De tweede keer wist ik het zeker toen ik bandenpijn kreeg en ook 1 keer echt misselijk en daarna niet meer.
spannend Lenamill.. hoop het zo voor je. Hier met recht een k** boodschap gehad vanmiddag.. Het zaadonderzoek was slecht, er is weinig tot geen bewegend zaad. Niet meetbaar. Terwijl het de vorige keer wel goed was volgens de uitslagen. Nu moest hij gelijk bloed prikken. Want hier snappen ze ook niks van. Nu 3 maanden helemaal niks, en dan weer een zaadonderzoek. Aan de hand van dat resultaat gaan ze kijken of het ivf of icsi wordt. Ze gaven gelijk aan dat we op de natuurlijke manier en met iui niet zwanger kunnen worden, ze kunnen niet verklaren waarom de vorige keer de uitslag goed was en nu niet. Ze zeggen dat het eigenlijk niet kan tenzij er wat aan de hand is. Dat gaan ze nu onderzoeken met echo, bloedonderzoek enz.. Vandaag kreeg hij al een lichamelijk onderzoek, daar konden ze niks vinden. Dus we kregen even een klap voor onze kop.. En moeten we ons gaan verdiepen in ivf en icsi. En ze bereiden ons voor op als het niet verbeterd is over 3 maanden dat dat ook niet voor ons weggelegd is. Dus het is een raadsel wat is er gebeurt tussen eerste zaadonderzoek en dit onderzoek, en mijn hoofd wordt gek.. Maar toch moest ik het even met jullie delen. En als klap op de vuurpijl vertelde een vriendin vanavond ons dat ze zwanger is, dus barste ik in janken uit.. wat een ellende. dit worden 3 lange zware maanden. Sorry voor het lange verhaal maar moest het even kwijt..
O my god, boefje!! Wat erg voor jullie! Inderdaad raar dat het plots zo slecht is! Dus de vorige keer was het nog wel oké voor natuurlijke bevruchting en IUI en nu plots spreken ze over IVF en ICSI? Hopen dat de drie maanden heel snel om zijn! Als het je een troost kan zijn: vrienden van ons zijn zwanger geworden met ICSI. Dit was de enige mogelijke manier om kans op succes te hebben, want het zaad was heel slecht. Toch hebben ze nu een heel lief, flink dochtertje en hebben ze afgelopen maand een tweede ICSI laten doen voor een tweede zwangerschap. We weten nog niet of het gelukt is. Het komt wel goed hoor! Ik ken nog een ander verhaal. Ook iemand met plots heel slecht zaad. Zwanger geworden met IVF (de tweede of derde poging pas), nadat ze een dochtertje hadden van een jaar oud, werd ze plots spontaan zwanger van een tweeling!! De wonderen zijn de wereld echt nog niet uit. Aan die positieve verhalen trek ik me op! Bij mijn man is de morfologie van het zaad erg slecht, maar de beweeglijkheid en het aantal is goed. Toch blijf ik me storen aan die morfologie en denk ik dat het bij ons ook IVF wordt. Ik voel dat al langer aan... Zoiets als intuïtie denk ik. Dikke knuffel! We zitten een beetje in hetzelfde schuitje. Alleen wil mijn gyn niet toegeven dat het zaad slecht is, maar ik weet het wel zeker. Heb al genoeg erover gelezen. Ze werkt bij ons gewoon een stappenplannetje af om zoveel mogelijk geld te kunnen verdienen aan ons. Ik doe nu nog max 1 IUI. Dan gaat ze een kijkoperatie doen, maar ik ga vragen zonder operatie onmiddellijk naar IVF over te gaan in een ander ziekenhuis. Die operatie is nutteloos. Mijn HSG was prima, baarmoeder altijd mooi dik, Clomid 50 heeft altijd het gewenste effect,... Het probleem zit volgens mij echt bij die morfologie van mijn man zijn zaadjes! Ik voel dat gewoon. Waarom zou ik dan een operatie moeten laten doen? Moet je verplicht een kijkoperatie laten doen voor je met IVf kan starten? Ik hoop het niet!
Jeetje boefje wat een verhaal. Echt ongelooflijk kl*te voor jullie. En dan nog zo'n zwangerschaps aankondiging er bovenop.... Ik hoop voor jullie dat IVF/ICSI een optie blijft, er zijn enorm veel succes verhalen maar snap dat je nu even helemaal er doorheen zit. Heel veel sterkte komende tijd en een hele dikke knuffel
Boefje, wat een klap dat nieuws... Damn 3 maanden ook nog op verdere onderzoeken wachten, alsof het niks is En die vriendin, de timing is even slecht, maar voor ons zal die slecht aan blijven voelen tot we zelf eentje in onze armen kunnen sluiten Lets die vanaf begin deel1 hier meesprak, is vanaf begin meteen naar icsi gegaan, ook vanwege slecht zaad, intussen is ze alweer eventjes zwanger. Misschien dat ze nog tips voor je heeft