Dat gevoel ken ik Knutsel! Mijn IUI deed ook enorm veel pijn, erger dan de HSG! 4 dagen nadien nog steeds raar donkergeel-bruinig verlies. Ze hebben bij mij alles ook te hard opengetrokken denk ik...
Jeetje @Lenamill dat moet niet fijn zijn! Wordt het wel minder? Ik heb vandaag als dag 1 genomen.. volgende week vertrekken we naar ibiza en kom dan op CD 15 terug, dinsdag overleg met de gyn of ik dan een echo krijg en evt een Pregnyl spuit..
Hallo Dames, Ik kom mij hier even mengen. Ik heb net als jullie PCOS zonder andere symptomen. Alles is gewoon goed, behalve dat er bij mij geen eigroei is. Gelukkig is dit met behulp van medicatie wel het geval.. @knutselkitty en @Lenamill hoort een iui pijnlijk te zijn? Mijn HSG was echt ondraaglijk.. Kan me niet voorstellen dat er nog meer pijn bestaat Hoop voor jullie dat de pijn niet blijvend was en jullie gauw een lief babytje mogen verwelkomen.
@Naturel, mijn HSG viel reuze mee, maar dat komt omdat ik de pijnstilling had die mij door 2 weken nierstenen heeft heengesleept (deze pijnstilling alleen op tijdens de HSG) daarna paar dagen irritante onderbuik gehad. Mijn eerste IUI heb ik geen pijn gehad, helemaal niks. deze 2e was dus wel pijnlijk, maar intussen is het wel weg (van vrijdag tot gisteren last van gehad) Ik zie dat jij ook al een hele clomidrij hebt doorstaan, balen zeg.. Na de hsg schijn je vruchtbaarder te zijn, dus ik ben hard aan het hopen deze "vruchtbaardere periode" schijnt 6 maanden te gelden, dus hopelijk gaat het nu bij deze ronde goed voor je
Laten we hopen dat die info dan maar klopt! Ben er redelijk klaar mee. Jij heb er al een hele tijd op zitten zeg! Hoe slepen jullie je er doorheen? Raar dat t nu dan pijn deed.. Maar fijn dat t over is
@ Naturel: Het doorspuiten van de eileiders tijdens de HSG voelde ik niet, omdat alles open was. Je bent overigens ook alleen extra vruchtbaar als ze tijdens de HSG beperkte verklevingen hebben kunnen wegspuiten (omdat die na 6 maanden terugkomen). Ik ben dus door de HSG te laten doen niet extra vruchtbaar geweest ofzo... Ik voel alleen het inbrengen van al die instrumenten heel erg. Dat wat zo tijdens de HSG, maar ook tijdens de laatste 3 IUI's. Het leek alsof ze mijn baarmoeder nog in de juiste richting moesten wringen... Er zat blijkbaar een knik in waardoor het rietje er niet doorkon. Hoe wij het volhouden... Tja, het went wel. Ik denk zelfs dat ik het raar ga vinden en ongeloofwaardig als ik straks plots zwanger zou zijn... Ik denk altijd: IUI is niet het laatste! IVF en ICSI bestaan ook nog en op dit moment stelt mij dat nog gerust. Bovendien zijn er enkele dames op het IUI forum spontaan zwanger geworden in een rustmaand. Dat kan dus ook nog altijd, ook al verwachten wij ons daar niet meer aan. De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
@lenamill. Wat bijzonder! Jullie zitten alleen wel al in de iui? Wij mogen nog 4 maanden zo doorgaan (150mg clomid+pregnyl) en gaan daarna over op de iui. Wat vervelend alleen dat t inbrengen steeds zo'n pijn doet.. Hopelijk heb je daar met t klussen geen last van.. Bij mij zaten de eileiders ook niet verstopt. Deed alleen giga veel zeer. Zodra t vloeistof er in kwam begon de pijn. Heel naar.
Het gaat hier goed op't wachtbankje... Ik hou me bezig met mijn werk en alle vrije tijd probeer ik op te vullen, zodat ik geen tijd heb om na te denken. Ik bak superveel cakejes (maar mijn familie helpt mee opeten hoor) en maak roomijs voor zondag (familiefeest). Ik moet nog 2 soorten ijs maken, zodat ik zondag 4 bakjes heb. Dus ik heb nog 2 avonden een goede afleiding. Door de Utrogestan voel je helemaal niet veel he. Normaal heb ik 1 week na IUI (nu dus) al menstruatiekrampjes en weet ik dus al dat het mislukt is, maar met utro is dat niet. (Utro zou mijn baarmoeder ontspannen volgens de gyn. Dat is ook de enige reden waarom ik dit moet gebruiken, want mijn baarmoeder was over de 10 mm dik 2 dagen voor IUI.) Ik hoop ZOOOO dat het eens gelukt is, want ons verhaaltje is hier in't dorp uitgelekt... Mijn man vertelde het in vertrouwen aan zijn kameraad en die kameraad heeft het op een (zatte) vrijgezellendag aan al onze kameraden doorverteld... Ik ben niet goed gezind, want zelfs onze families wisten van niks. Als zij het nu via via te weten komen... Ik ben niet sterk genoeg om het zelf tegen mijn familie te vertellen. Ik kan het precies alleen vertellen aan mensen die verder van mij afstaan, zoals collega's. Hebben jullie dat ook? XXX
Ja, dat gevoel ken ik wel al wisten mijn ouders en zus wel dat we een traject in zouden gaan. Wanneer ga je testen? Ik heb een korte LF dus als ik dit weekend niet ongesteld word is dat een goed teken maar ik ga nog wel proberen zo lang mogelijk te wachten met testen, liefst tot 9 juni :-D
Ik ga 17 dagen na de IUI pas testen, want ik heb een lange LF. (en zeker nu met die utrogestan kan het wel tot 19 dagen LF gaan) Ik test ten vroegste volgend weekend. (Dus niet dit weekend)
mijn ouders en schoonouders weten het. mijn schoonzusje ook. en wat vrienden van ons ook, gewoon om soms wat stress of verdriet kwijt te kunnen. misschien dat mijn broertjes het ook weten, maar niet via mij iig.. misschien mijn jongste broertje via zijn ex-vriendin, daar heb ik t ooit over gehad, toen ze een maandje voor ze het uit wilde maken me ineens vertelde dat ze d'r pil had gestopt Ik snap dat je het liever niet wil vertellen aan omgeving hoor LenaMill, maar je ouders staan toch wel dicht genoeg bij je om zoiets te vertellen? o.a. ook om te weten of het in de familie zit ofzo? Mijn moeder heeft wel overbeharing, altijd last van acne gehad, tot ze in de overgang was.. geen overgewicht, en kan zich geen onregelmatige cyclus herinneren. mijn oma (moeders kant) heeft veel problemen gehad om zwanger te raken, en heeft insuline-shots geloof ik, en lang niet zo smal als mij en mijn moeder. dus eigenlijk zitten symptomen verdeeld over 3 generaties geloof ik
Lenamill snap het goed maar zou het dan toch liever zelf vertellen dandat ze het via via horen. Hier weten mijn familie het zijn familie eenn paar. Mijn beste vriendinnen en een vriend van mijn man weten het. Vind het wel fijn dat ze het weten het medeleven doet je goed. Staartje spannend
Onze ouders weten het al lang hoor, ik bedoelde eigenlijk eerder tantes, nonkels, neven, nichten, grootouders,... Ik wil mijn grootouders dit besparen. Zij trekken zich alles te hard aan en dat is niet nodig op hun oude dag... Bij ons zitten vruchtbaarheidsproblemen helemaal niet in de familie. Iedereen was snel zwanger. Ook mijn moeder, de zus van mijn moeder en de moeder van mijn moeder... Raar dat het hier dan niet lukt. Misschien toch verklevingen door die appendix-aperatie dan? Moet dat erfelijk zijn, vruchtbaarheidsproblemen? Mijn nichten hebben ook een appendix-operatie gehad en zijn allemaal heel snel zwanger geworden... Een rare kwestie he!
Appendix/blinde-darm ontsteking is niet erfelijk, gewoon dikke pech (ben ook 1 van de weinige in mijn megagrote familie die dat heeft..) Pcos daarentegen, is in sommige gevallen wel genetisch (via moeders kant meestal geloof ik), in andere gevallen een afwijking.
In rotterdam loopt daar een onderzoek naar, de erfelijkheid van PCOS. Ik heb meegedaan en moest een waslijst aan vragen invullen en ook nog apart bloed laten prikken.
Bij ons zit PCOS dus duidelijk niet in de familie, ofwel hebben mijn mama en mijn tante toevallig heel veel geluk gehad met zo snel zwanger te zijn worden vroeger... Ik denk dat het bij mij/ons 3 redenen kan hebben: - Spermakwaliteit qua morfologie (Benieuwd wat ze daar in Leuven over te zeggen hebben) - Verklevingen na appendix-operatie - Pregnyl steeds te vroeg gekregen, dus bij een onrijpe follikel. (Ontdekt tijdens deze ronde) Als de laatste reden DE reden is, dan maak ik deze ronde een mooie kans, want mijn eitje was nu zeker rijp genoeg toen ik Pregnyl kreeg. Het was wel 5 à 6 mm groter dan tijdens al de voorgaande rondes het afgelopen jaar in de MMM. PCOS is volgens mij een 'ziekte' van deze tijd, net zoals stress. Mijn mama en mijn oma en mijn tante hadden geen stress. Zij moesten niet gaan werken en zijn tot de dag van vandaag nog steeds huisvrouw... IK heb een hele praktijk te runnen en kan het huishouden er nog bovenop doen. (Ik neem uit principes geen poetsvrouw of strijkhulp: wat je zelf doet, doe je meestal beter)
Ik geloof niet dat PCOS stress gerelateerd is maar juist te maken heeft met alle hormonen die we vandaag de dag ongemerkt binnen krijgen. Verder denk ik ook dat er nogal snel een naam geplakt wordt als het zwanger worden niet snel lukt waardoor er plots heel veel gevallen van PCOS verschijnen. Dan heb ik het niet over degenen die al jaren proberen maar juist op mensen zoals ik. Het is bij toeval ontdekt en ik zou het anders niet eens geweten hebben dat ik het had. Uiteindelijk is het geen ziekte maar een syndroom, een verzameling van symptomen die vaak samen voorkomen.
Ja inderdaad, het is geen ziekte. Zou gemakkelijk kunnen komen door de voeding van tegenwoordig, maar ik denk ook eerder dat het een verzamelterm is voor vrouwen die 'ontdekt' worden op fertiliteitsafdelingen. Ze geven snel een labeltje he! Ik krijg uit mezelf ook wel eisprongen, maar pas op dag 29 ofzo (heel laat in cyclus). Met Clomid had ik trouwens ook pas op dag 29 een eisprong, dus ik weet niet of Clomid zo'n goed spul was voor mij. Gelukkig nu Menopur. Na 1 weekje al een follikel van 23,5 mm. Volgens mij worden de meeste vrouwen met PCOS gewoon spontaan zwanger, zodat ze het eigenlijk nooit te weten komen dat ze dit hebben... Misschien dat een klein % vrouwen met PCOS maar 'ontdekt' worden. (Dat zijn wij helaas)