@catmommy, fijn dat de operatie goed is gegaan ! Nu wachten op de uitslag...altijd slopen vind ik! Ik hoop dat als er niets te zien is je direct door mag naar 150mg. Mijn bms was toen net geen 4mm....ik loop in het Beatrix ziekenhuis in Gorinchem als je arts eerst info wil....
Oh tnx voor het doorgeven! Ga het noteren en meenemen! @pinac ben ook wel erg benieuwd in welke regio jij zit. Ik in Friesland. Hier ook 2 fertiliteits medewerkers en een aantal gyns.
Oh nja, en toch ga ik wel testen want heb toch wel het idee dat het bij mij een beetje klopt. Het frustrerende is gewoon dat ik moet weten wanneer ik ongesteld word ivm de bruiloft.... Wil niet in eens verrast worden in mijn witte jurk. Grrrr.
@ Pitahaya: Wanneer trouw je juist? Zou wel zalig zijn als er op je trouwdag een klein wondertje in je buik aan't groeien is. Ik wens je in ieder geval een onvergetelijke dag! Wij zijn 2 jaar geleden ook getrouwd en een dik half jaar later ongeveer aan kindjes begonnen... Nog steeds niets hier. Soms heb ik spijt dat wij ook al niet VOOR onze trouw begonnen zijn! Dan stonden we nu misschien al veel verder! Tja geduld, geduld en nog eens geduld... maar dat begint bijna op te geraken hier...
Ik ga 28-08 trouwen. Vandaag precies over 3 weken dus! Heb er zo'n zin in. Ja, wij wilden eerst ook wachten met kids tot na de bruiloft. Daarna was het van: Stel nou dat ik nu zwanger raak, dan ben ik hoogstens 3 maanden zwanger, dus dan kan het ook wel. Maar ondertussen nog niet zwanger dus we hadden best eerder kunnen beginnen. Maar ach, dat is achteraf. Grappig ik ben meer bezig met of ik ongesteld ben op de bruiloft dan misschien wel zwanger. Het punt is dat als ik pas over paar dagen ovuleer, ik toch maar aan de provera ga om het uit te stellen.... Dus dan missen we een ronde...
Niet te geloven... Vanochtend 3 (!!!!!!) zwangerschapsaankondigingen op Facebook. Zondag ook al 1. Ik raak wel een beetje ontmoedigd op zo'n moment.. Straks lekker shoppen in Nijmegen met m'n zus. Even gedachten op wat anders.
@catmommy: wat fijn dat de operatie goed is gegaan 💋 @elles: hoe is het nu bij jou? Snap dat je er niet vrolijk van word van de aankondigingen. Hopelijk kan je wat leuks scoren in Nijmegen ben je niet ver van me vandaan 😜 Pitahaya: snap dat je die verrassing niet wil hebben op je trouwdag.. Dan zal je het even moeten uitstellen..
@ Pita: wij zijn 23-05-2014 getrouwd en herken je gevoel helemaal. Bij mij zou t er ook op neerkomen dat ik op m'n bruiloft net wel net niet ongesteld zou zijn (ondanks de PCOS hield ik de cyclus wel bij). Ik ben voor een paar weken weer aan de pil gegaan en ma de bruiloft meteen weer gestopt. Vooral omdat ik zo'n last heb van menstruatie pijn maar is inderdaad ook niet heel handig op die dag om te klooien met tampons. Maar je moet zelf een keuze maken Heel veel plezier met de laatste voorbereidingen. Klinkt heel cliché maar geniet van elke minuut want t is voorbij voor je t weet.
Ik heb net weer 10 pagina's bijgelezen en ga dus niet op alles reageren anders wordt het een brief van jewelste Maar vanaf nu ben ik er weer! xElles, ik word ook gek en een beetje treurig zelfs van zwangerschapsaankondigingen! Het lijkt overal zo makkelijk te gaan. "Wij gaan eraan beginnen" en hop, 3 maanden later mag iedereen al weten dat ze zwanger zijn.. Pfff
Nope, Antonius! @elles jemig, wat een aankondigingen zeg! Kan me voorstellen dat je daar een beetje moedeloos van wordt. Maar voelt het nu niet een klein beetje makkelijker nu de Clomid aanslaat? Ik hoop daar eigenlijk op, dat als ik eenmaal een eitje heb in een cyclus dat ik er dan beter mee om kan gaan! @hier ik had gister best een lastige dag, zo met de operatie van mijn vader. En ik was in het ziekenhuis aan het wachten samen met een zus van mijn vader. Super lief mens, mijn favo tante! Toen het gesprek op een oom van mij kwam (nogal een lompe boer) toen zei ze, ach ja hij zegt altijd kwetsende dingen. En toen vertelde ze dat hij ooit tegen een vrouw (volgens mij 1 of andere verre nicht van me) heeft gezegd die niet makkelijk kinderen kon krijgen: zelfs de duivel legt een ei! Zien jullie het voor me? Ze weet niet dat wij bezig zijn, dus weet helemaal niks van ons medische molen avontuur, we waren totaal niet aan het kletsen over kids en ineens bam vertelt ze wat mijn oom ooit heeft gezegd. Weird toch? Ik moest er gisteravond wel om lachen met VL. Hoe dicht ze daar toch bij de waarheid kwam zonder dat ze dat wist Dit heeft me wel extra aan het denken gezet, wie vertellen jullie als het eenmaal raak is dat het niet zonder slag of stoot kwam? Ik wil het mijn ouders wel vertellen, en mn lievelingstante ook. Maar voor de rest naast degene die het nu weten (nicht, achternicht, 2 vriendinnen) niemand. Misschien vooral om kletspraatjes enzo te voorkomen. Mijn oma en dergelijke wil ik het ook niet vertellen denk ik. Mijn oma begrijpt lang niet alles meer, en als ik zeg dat ik PCOS heb, en dat we Clomid hebben gebruikt, en allemaal van die moeilijke woorden, dan onthoud ze de onbekende benamingen toch niet echt, en als ze dan ergens met iemand staat te kletsen, de buurvrouw of weet ik het, dan zal ze zeggen ja joh, dat kinderen krijgen niet vanzelf gaat zien we aan mijn kleindochter. Die moest naar het ziekenhuis ervoor. Dan hoeft diegene maar te zeggen, oh ivf? (daar gaan mensen op 1 of andere manier vanuit als je vruchtbaarheidsbehandeling ondergaat omdat het het meest bekende is) en dan zal mijn oma zeggen ja zoiets was het wel ja. En tadaa, het hele dorp denkt dat ons kindje met IVF is gekomen Of misschien zie ik spoken, maar ja zo gaat het nu eenmaal in een dorp en in een grote familie waarbij je iedereen lang niet persoonlijk kunt spreken omdat er zoveel familie is. Dus ik houd het vooral voor mezelf, en jullie?
Herken dat wel dat mensen meteen aan ivf denken. Laatst zei iemand tegen mij: ohhh dus eigenlijk gaat t gewoon op de natuurlijke manier?? Dan moet ik even op m'n tong bijten. Wij hebben t onze ouders en broer en zus verteld. Verder heb ik 2 collega's die t weten waarvan 1 t ook niet lukte om zwanger te worden. Met haar kan ik wel goed praten over hoe t voelt omdat zij dat ook heeft meegemaakt. We hangen t niet aan de grote klok maar t is nou ook weer niet zo dat we t helemaal voor onszelf houden. Hebben er wel duidelijk bij gezegd dat de mensen die t weten t voor hunzelf moeten houden en dat we niet echt zitten te wachten op (hoe goed bedoeld ook) drie keer per week telefoontjes met vragen hoe t ervoor staat. Voor iedereen is t natuurlijk heel persoonlijk hoe je dit aanpakt. Ik zou zeggen doe waar je je goed bij voelt....
Ook als je geen moeilijkheden hebt ga je niet direct aan iedereen verkondigen "dat jullie bezig zijn" dus bij ons weten enkel mijn mama, zus en broer het. Voor de controle in het ziekenhuis vroeg ik of ze even wouden babysitten op ons zoontje. Daarmee had ik het hun gezegd, maar verder bemoeien ze zich er ook niet mee. Niets zo lastig als dat ze constant bellen om te vragen hoe het gaat. We hebben gezegd dat we het wel zullen zeggen als het zo ver is Maar soms komen mensen zeggen "seg, wordt het niet eens tijd voor een tweede?" en dan antwoord ik ook wel soms "tjah, het gaat niet overal zo gemakkelijk helaas". En dan weten ze genoeg
@Elles: het is inderdaad vreselijk te horen dat er WEER iemand zwanger is. In de periode dat wij aan het proberen zijn, zijn er (hou je maar vast) 17 baby's geboren en 3 vrouwen al voor de tweede keer zwanger! (Hun eerste baby kwam ook al binnen de periode dat wij bezig waren...) Daar wordt je echt moedeloos van! Maaj je, wij hebben dan ook een jaar tijd verloren, omdat we niet wisten dat ik PCO had en mojn huisarts zei me altijd dat ik pas na een jaar hulp mocht vragen van een gyn. Ik ben er wel een beetje slecht gezind door! @catmommy: ik vind dat ook heel lastig. Zoveel mensen vragen langs hun neus weg "En wanneer komt hier een baby'tje?" Dan denk ik echt "mens, wij proberen wel maar niet iedereen heeft het geluk direct prijs te hebben eh!" Wij reageren dus altijd door te zeggen dat we eerst ons huis (nieuwbouw) gaan verder afwerken. Dan zwijgen ze een jaar. Maar eigenlijk is ons huis bijna af hoor... Dat moeten ze niet weten. Wij hebben het enkel gezegd tegen mensen die we vertrouwen en die zwijgen: mijn ouders, (man zijn ouders NIET), 2 vriendinnen van mij en mijn man zei het tegen een vriend. Voor de rest weet niemand iets af van PCOS en Clomid/Pregnyl/ziekenhuis... Ze weten zelfs niet dat we aan't proberen zijn! Ik wil dat graag zo houden! Als iedereen zich ermee begint te bemoeien... Dan wordt het nog lastiger. En dan heb je nog zo van die loemperiken die zouden zeggen "Oooh, bij ons was't van de eerste keer prijs zalle!" Pffff geen zin in hoor!!!!
Ik bedoelde meer: wie vertellen jullie dat als het raak is, het niet op de normale manier ging, maar door middel van een vruchtbaarheidsbehandeling? Dat wij bezig zijn weten alleen 2 nichten, en 2 vriendinnen, en die weten ook beide van de medische molen. En als het straks raak is mag iedereen weten dat het raak is, maar dat het via de medische molen ging vertel ik alleen mijn ouders en mijn favo tante denk ik en de rest niet. Omdat ik dus bang ben dat binnen de kortste keren iedereen het weet, en ik die meid die niet zelf zwanger kan worden ben. T voelt toch als falen.
Als mensen ernaar vragen "En? Ben je gemakkelijk zwanger geraakt?" dan ben ik altijd eerlijk en zeg ik van niet, dat we een beetje hulp nodig gehad hebben. Als mensen er niet achter vragen dan begin ik er ook niet zelf over
Meid ik snap dat je frustraties hebt omdat ze je niet meteen gingen helpen, maar ondanks dat ik na 6 maanden bij huisarts zat, en na 8 maanden gecheckt werd in het ziekenhuis, hebben ze me naar huis gestuurd met 'je hebt pcos, maar je bent jong dus dat komt vast wel goed' Na 11 maanden had ik pas intake in ziekenhuis om geholpen te worden Owja, jong is 24... We worden nu geholpen en dat is het belangrijkste! Probeer nu positief naar de toekomst te kijken
Zo, heerlijk geshopt! En bij Primark geweest uiteraard viel mee met de drukte en erg leuke dingen kunnen scoren Ja dat is wel een opluchting, moet ik eerlijk zeggen. Nu heb je gewoon net zo veel kans als een ander. Maar toch voel ik wel dat m'n hart een beetje zakt als ik weer iemand hoor die zwanger is. Maar denk ook altijd maar dat iedereen zijn eigen verhaal heeft in dit hele gebeuren. Bij sommigen gaat het makkelijk, maar er zijn er ook een hele hoop waarbij het niet zo makkelijk ging en waarvan wij het niet weten. Mocht ik ooit zwanger raken, dan weten uiteraard de mensen die nu van het traject weten, hoe het is gegaan. Als anderen er naar vragen ga ik er niet om liegen, maar ik zou het zeker niet uit mezelf aan de hele wereld vertellen.
Nou, gisteren bijna een knal ovu test en vandaag weer die onderste foto... Is ei nou al geweest of komt hij voorlopig niet? Grr, word er echt gek van!
@ Knutselkitty: vind dat zo lullig van het ziekenhuis om te zeggen dat je jong bent dis nog maar even moet proberen. Toen ik stopte met de pil was ik 22. Toen ik bij het ziekenhuis kwam 23. En nu ben ik er voor de tweede keer en ben nu 24. Niemand die mij gezegd heeft in het ziekenhuis dat ik maar even zelf moet proberen.