@ Saartje Mooi verhaal zeg! Nu de laatste loodjes! Hoe voel je je? @ Las Vegas Fijn dat je je zo goed voelt. Ik heb tot nu ook echt nergens last van. Echt heel erg fijn! Ja ik ben wel blij dat ik weg ben uit het ziekenhuis. Verloskundige is een heel leuk jong vrouwtje. En ik ga de komende weken de andere 3 VK's ontmoeten.
Ook ik mag hier meeschrijven Hier mijn verhaal: Begin 2012 gestopt met de pil en sindsdien niet meer ongesteld geworden. Op internet las ik dat het wel een half jaar kan duren voor je normale cyclus terugkomt, dus dat je niet te vroeg naar de huisarts hoeft te gaan. Na 8 maanden toch maar gegaan en ze dacht eerst vooral aan een eetstoornis. Na wat bloedtestjes doorverwezen naar de gyn. Ze noemde al PCOS als mogelijkheid, maar dat leek haar niet logisch, want "dat zag je alleen bij dikke vrouwen" en ik paste niet in het PCOS-plaatje. Bij de gyn bleek uit de echo dat ik allemaal cystes op mijn eierstokken had. Hij zei dat als we kinderen wilden, we maar meteen weer langs moesten komen voor medicijnen, want gewoon proberen zou voor ons toch niets opleveren. Heel naar om te horen, omdat ik er een beetje van was uitgegaan dat zwanger worden snel zou gaan, net als in mijn familie. Aangezien ik niet meteen aan de Clomid etc. wilde en we nog een half jaar hadden voordat we zouden trouwen, heb ik me verdiept in alternatieve behandelwijzen bij PCOS. Acupunctuur bleek dezelfde succespercentages te hebben als het standaard ziekenhuistraject, dus dat maar geprobeerd samen met speciale Chinese kruiden van de acupuncturist. Om een lang verhaal kort te maken: na 4 weken werd ik spontaan weer ongesteld en kreeg ik weer een (lange) cyclus. Na 6 maanden bleek bij een echo dat op één na alle cystes weg waren en ook die laatste verdween en er ging een eitje groeien. Vanwege vakantie is het eitje niet verder gevolgd, maar hij heeft gedaan wat hij moest doen, want ik bleek zwanger Als ik lees en hoor wat de bijwerkingen van de mmm zijn, ben ik ontzettend blij dat het bij mij zo kon. Mijn zwangerschap gaat trouwens over het algemeen erg goed. Natuurlijk heb ik wel eens ergens last van, maar het fijne overheerst.
@Aster14, dank je voor de felicitaties. Voor jou natuurlijk ook hè Lasvegas, ja op jullie advies toch maar verzet . Nu met ruim 7 weken. Ach ja, het wachten zal vast wel beloond worden. Wachten ben ik inmiddels gewend haha. Hé Saartje, aah dank je wel joh. Lief van je. En jij ook natuurlijk. Wauw, je hebt gewoon de kleine binnenkort in je armen. Ik herinner me jou inderdaad nog. Volgens mij heb je al meteen in het begin mee geschreven. Wat ontzettend fijn dat het zo snel raak was zeg. En wat leuk dat je hier mee schrijft . Héél veel succes met de laatste loodjes. Rosalinde, Haaaaaai , gezellig dat je hier ook mee schrijft. Gezellig hoor. Zo krijgt 'ons clubje' meteen al vorm hahaa. About me Nou het is inmiddels wel bekend geloof ik dat ik sinds ik aan de medicatie zit een kilo of 4 zwaarder ben. Serieus, mijn broeken klemmen enorm. Gelukkig is het nu wel 'stabiel', alleen ben ik dus gestopt met roken. Als het zo door gaat hangen mijn benen bij 6 weken al in een zwangerschapsbroek . Ik de laatste tijd vaker rokjes en jurkjes omdat het gewoon lekkerder zit, maar come on zeg!! Het kan toch niet zo zijn dat ik, als healthy food blogger zijnde, dadelijk als eerste positiekleding gaat dragen? En ja, ik heb ook mijn vreetbuien dankzij al die hormonen, maar over het algemeen beperkt zich dat tot in de week voor de menstruatie. Verder let ik op, eet en drink ik conform mijn regels zeg maar ik krijg het er niet af. Het wordt ook niet meer (thank god). Goed, laat het stoppen met roken dadelijk misschien 2 kilo met zich mee brengen of zo... ben al eens eerder gestopt en daar ben ik toen ook niet (noemenswaardig) van aangekomen. Tijdelijk een kilo of 2, maar dat was er ook weer zo af. Frustrerend...!
Ja nog even dit: ik dacht écht serieus dat een van jullie al lang een nieuw topic zouden openen hahaha. Ik bedoel, jullie lopen al heel wat weken voor . Maar we hebben er weer eentje! Hoppa! Hopelijk wordt het net zo gezellig als de vorige. Denk 't wel
Ook ik join the club! Joehoe! In het kort mijn verhaal: (de meesten kennen het al wel) Na het trouwen direct begonnen met onze kinderwens, omdat mijn gevoel al zei dat het niet makkelijk zou worden. De ongesteldheid bleef met lange tussenpozen uit, totdat het op zijn hoogtepunt al meer dan 100 dagen uitbleef. Na heel wat aandringen mocht ik doorgestuurd worden naar de gynaecoloog. Dat ging niet makkelijk, want "Nee, pcos komt alleen voor bij dikke mensen, en dat ben jij niet, dus wees er maar niet te veel mee bezig!" Hoezo niet serieus genomen worden!! In het ziekenhuis werd ik fijn opgevangen en werd de diagnose direct al gesteld, PCOS. Voor mij geen schok, want dat dacht ik inmiddels al. Uit de echo bleek dat ik toevallig uit mijzelf een eisprong had op dag 121, maar helaas werd dit een ongesteldheid. Voor mij is een "lange weg" bespaard gebleven en mocht ik gelukkig na de eerste ronde clomid een positieve test in handen hebben. Inmiddels al heel wat weken verder en alles gaat eigenlijk prima. Hij/zij doet het goed en dat is het belangrijkste. Vanaf 17 weken is er veel leven te voelen in mijn buik, wat het heel gezellig maakt, die onderonsjes tussen ons Voor de nieuwsgierige dames heb ik in mijn profiel een foto toegevoegd, waar ik 20 weken zwanger ben. Moet je wel even vrienden worden, want de foto is afgeschermd
Goh, er zijn er toch wel een aantal die te horen hebben gekregen dat pco alleen bij dikke vrouwen voorkomt.... Bij mijn weten is het voornamelijk zo dat door de verstoorde hormoonbalans afvallen heel erg moeizaam gaat, maar dat overgewicht lang niet altijd voorkomt. Pco is ook erfelijk. Zowel mijn moeder als ik hadden een bmi van minder dan 19.
Leen, vanaf week 7 a 8 had ik ook al de knoop van mijn broek 'avonds open en een zwangerschapsbroek heb ik rond de elfde week aangeschaft. Het zit erg lekker. En... mijn eigen broeken pas ik echt niet meer, dat heb ik afgelopen weekend ondervonden haha Inmiddels ben ik ook al iets van 5,5 a 6 kg aangekomen Maar voor een goed doel! Daantjuh: Wat fijn zeg, (nog) geen klachten. Misschien komt het nog, maar ik hoop het niet voor je! Sommigen mensen hebben vanaf NOD al klachten, dat is je in ieder geval bespaard gebleven. Nu kun je er ook beter van genieten. Rosalinde: Jij bent ook al weer ver in de zwangerschap zeg! Inderdaad erg leuk om ook weer die bekende namen te zien. In dit topic kun je toch eens even wat dieper ingaan op je zwangerschap, klachten, vragen etc. Ik heb dit ook al eens aangegeven, maar vond dat in het andere topic wel eens moeilijk.
Ik heb wel eens gelezen dat er twee 'types' PCOS zijn: bij de ene is vooral de glucosespiegel verstoord (wat tot gewichtsproblemen kan leiden) en bij de andere is vaak het testosteronniveau te hoog (wat geen invloed heeft op je gewicht). Daarnaast denk ik dat juist vrouwen met overgewicht vaker bij artsen terechtkomen ivm vruchtbaarheidsproblemen, aangezien overgewicht op zichzelf de vruchtbaarheid al verminderd. Wanneer zij dan onderzocht worden, kan PCOS vastgesteld worden en dan zal statistisch lijken alsof PCOS en overgewicht samengaan. PCOS hoeft gelukkig niet altijd een spontane zwangerschap in de weg te staan en waarschijnlijk is die spontane kans groter bij slanke mensen, waardoor zij minder vaak in het medische circuit terechtkomen en artsen minder vaak zulke 'gevallen' zien en daaruit hun (verkeerde) conclusies trekken. Tsja, erfelijkheid is ook zoiets. Het kán erfelijk zijn. De gyn zei meteen dat mijn moeder het ook wel zou hebben, terwijl zij juist nergens last van had. Kortom, artsen weten er ook nog relatief weinig vanaf en ieder geval is weer anders.
@nana: ja, het schiet erg op, af en toe kan ik het nauwelijks beseffen. @Leen: zwangerschapsbroek heb ik vanaf week 12 gedragen, ze zitten ook gewoon lekker En natuurlijk hoopte ik dat iedereen zag dat het een zwangerschapsbroek was, maar laatst zei een collega dat ze dacht dat ik nog steeds in een gewone spijkerbroek liep.
Wat een drukte al, sommige namen zijn me wel bekend en sommige niet omdat ik wat later ingestroomd ben ik het forum en na aanmelding toch nog vrij snel zwanger was. Mijn verhaal in het kort: Juli 2010 gestopt met de pil, hierna drie keer ongesteld geweest. Een jaar laten naar het ziekenhuis doorverwezen. Daar is met een echo en bloedonderzoek al snel PCOS geconstateerd en gelukkig was bij ml alles in orde. Toen gestart met clomid, eerste ronde geen eisprong de tweede ronde wel en direct zwanger, megabijzonder. Nu trotse moeder. Na geboorte van de eerste, hadden we snel de wens voor nog een kindje, zonder alle onzekerheid rondom zwangerschapswens die er bij de eerste was. Dus na verse verwijzing van de huisarts naar het ziekenhuis gegaan en ik mocht direct starten met clomid. Na vier rondes, uiteindelijk met 125 clomid zwanger geraakt. Wel klachten vooral misselijk e.d. maar goed, dat zijn tekenen dat iets bijzonders gebeurd in mijn buik Hier nog wel onder behandeling in het ziekenhuis en daar zal ik waarschijnlijk onder behandeling blijven vanwege een laag geboortegewicht van de eerste. Bijkomend voordeel dat ik elke controle even naar binnen mag gluren omdat ik elke keer een echo krijg Maar toch liever relaxte omgeving van de vk gehad, maar wel een fijn gevoel dat alles goed in de gaten gehouden wordt. Overigens, zelf ook geen overgewicht, arts raadde juist aan niet af te vallen Wel een verhoogde testosteronwaarde. Daarnaast zei de arts dat ik het via mijn vader gekregen had......... Fijn al die tegenstrijdige verhalen die je hier dan ook leest
Lekker he daantjuh geen klachten! Ik kon het daardoor in bet begin ook nog niet helemaal bevatten hoor...totdat m'n buik ging groeien. Haha Leen nee we kunnen toch geen nieuw topic starten zonder jou . Nana wat een mooie foto!! Ik heb ook een foto toegevoegd voor de nieuwsgierigen, dus als je vrienden wordt kan je 'm zien. Klets weet jij ook of dat PCOS altijd blijft? Kan het niet over gaan na een zwangerschap??
@lasvegas: Ik weet daar het antwoord helaas niet op, er gaan verschillende verhalen over. Er is voor meeste met PCOS een mogelijkheid om natuurlijk zwanger te raken, maar grote groep heeft toch hulp nodig zei mijn arts. Hier in forum gelukkig ook zulke verhalen. Na mijn bevalling moest ik vk ook nadenken over anticonceptie (nagedacht maar niet aan gedaan ) In mijn omgeving twee mensen die pcos hebben en één met prikken en ander met iui zwanger zijn geraakt en beide binnen half jaar na bevalling zonder hulp weer zwanger. Misschien toch soort reset en niet de focus erop? Ik weet het ook niet...... Zelf merkte ik dat na het stoppen met bv mijn hormoonbalans weer veranderde en voor mijn gevoel was dat vooral een testosteronstijging. Daarom wou ik geen lange periode van onzekerheid en ben ik snel weer voor behandeling in zks gegaan. Zeker omdat de vorige keer best vlot ging. Zonder het antwoord te weten, een best lang verhaal
@ Daantjuh: Dank je, voelde me tot gisteren prima, vandaag snotverkouden op de bank en behoorlijk beroerd maar dat heeft niks met de zwangerschap te maken. @ Leen: Dank je! Probeer je niet te veel zorgen maken om je gewicht of die positiebroeken, ik was ook al heel snel aangekomen en zit nu op +23kg. Na de bevalling ga ik me er pas weer zorgen om maken! Ik heb heel lang ook geen echte buik gehad, ik leek gewoon dik Bij een goede positiebroek zie je het echt niet, ik had laatst nog iemand die dacht dat ik mijn gewone broek nog pastte
Klets, bedankt voor je antwoord! Ik zit te twijfelen of ik anticonceptie ga gebruiken. Heb in de looptijd van de tijd toch wel wat puistjes gekregen. En als dat door de pil weer over zou gaan graag!! Maar ik zou ook wel willen weten of m'n normale cyclus weer op gang zou komen. Dus ik denk dat ik ook gewoon niks ga gebruiken. Oelala, nu besef ik me dat ik dus wel een symptoom heb, puistjes...mag ik nog meeschrijven..hihi . Saartje spannend voor jou zeg, is alles helemaal klaar?? Weet je of het een meisje of een jongen wordt?? Ik heb het in het begin wel moeilijk gehad dat ik zwaarder werd, dus jouw bemoedigende woorden kan ik ook goed gebruiken.
Ja, het begint nu wel spannend te worden, het kamertje is nog niet helemaal klaar maar ons manneke gaat eerst in een wiegje bij ons op de kamer slapen en dat staat er helemaal klaar voor! Ik weet nog niet wat ik na de bevalling ga doen met anti conceptie. Mijn zusje was heel snel weer zwanger, 11 maanden na de eerste is nummer 2 geboren! Overigens hebben mijn ouders ook lang moeten wachten voor ik kwam maar ook zij waren erg snel weer zwanger en mijn zusje is 14 maanden na mij geboren.
Nana, Jaaaaa, gezellig dat je mee schrijft . En sowieso ook bedankt voor al het advies (ander topic). Super leuke foto ook!! En op 22 weken zwangerschap 5-6 kilo aankomen is echt niet veel hoor. Ziet er mooi uit! PCOS, mijn arts zei ook dat het erfelijk kon zijn, maar niemand heeft het in de familie zover ik weet. Mijn moeder en zus iig niet. Oh, dan is het aangeboren zei hij. Right! Thanks. Hij was zelf onduidelijk of het weg zou gaan of niet. En ik was bang dat ik later kans heb om obese te worden. Gebeurd wel vaker zo heb ik gelezen. Was onzin volgens hem, want ik ben nu immers ook slank. En ik moet minstens 3 a 4 x uit mezelf menstrueren per jaar. anders wordt het opgewekt zodat er niets kwaadaardigs kan gaan groeien. Rosalinde, ik denk dat ik eerder zo'n broek aan moet haha. Volgens mij hebben ze tegenwoordig wel leuke zwangerschapsbroeken toch? Voor nu maar de broeken aantrekken die nog enigszins goed zitten. Na volgende week helaas weer zonder baan, dus dan kan ik alles laten hangen haha. Lasvegas hahaha, nou gezellig in ieder geval dat jullie allemaal meeschrijven. En jouw foto is ook echt super leuk!!! Leuk om dat zo te vergelijken. Ik heb dinsdag ook mijn eerste 4 weken foto gemaakt. Alleen in ondergoed. Denk dat ik in het eggie begin met 8 weken of zo. En dan toch maar met kleren aan haha. Saartje, ja je hebt eigenlijk wel gelijk in wat je zegt. Pas druk om maken als de spruit er is. Maar toch.. blijft knagen haha. Hoe sta je tegenover de bevalling? Heb je zoiets van: laat maar komen? Ben er klaar voor? Kies je voor een bepaalde 'tactiek'? Ik heb wel eens gelezen in hypno birth en vind dat razend interessant. Daar wil ik me straks verder in gaan verdiepen. 1 ding is 100% zeker en dat is dat ik nooit meer aan de anti conceptie ga. Ik menstrueer uit mezelf toch niet zo heel vaak. En als al onze kinderwensen in vervulling zijn gegaan dan mag mijn wederhelft hakkietakkiewegzakkie laten doen. Heb al genoeg gepongel aan mijn lijf gehad dacht ik zo. Laat staan als de kiddo's er uit zijn... just saying
Over de bevalling, ik wil erg graag in het ziekenhuis bevallen waar ik vorig jaar ook ben geweest voor de onderzoeken ook al is het verder van huis. Ik wil graag een ruggeprik en daar hebben ze er veel meer ervaring mee. Verder ben ik er wel klaar voor en laat ik het over me heen komen. Ik weet nog niet of ik helemaal geen anti conceptie meer ga nemen na mijn bevalling maar ik wil niet meer aan de hormonen. Daar ben ik echt wel klaar mee!
Oh spannend. Nou ik ben heel benieuwd naar je verhaal straks . Jij bent de eerste van ons die gaat bevallen. Als je anticonceptie wilt zonder hormonen kom je geloof ik op het spiraaltje uit. Toch? Ik denk dat ik niets gebruik, als het meteen weer raak is, dan is dat maar zo. Beter dan weer die mmm in.
tja spiraaltje of een paar maanden condooms gebruiken om de afstand tot de 2de wat groter te maken natuurlijk.