*zoekt onderdeel waar het goed past, geen (actieve) kinderwens* Vandaag te horen gekregen dat ik pcos heb. En ik vind het zo gek. Had dat echt niet verwacht. Ik ben gisteren naar de huisarts geweest omdat mijn cyclus sinds januari erg van het paadje was en ik nu een cyclus van 9 weken had. Zij heeft een uitstrijkje gemaakt. Inwendig onderzoek gedaan (niks bijzonders gevonden). Vanmorgen bloed laten prikken op schildklier. Vanmiddag kon ik al terecht voor een echo. Daar was het al snel duidelijk. De gyn telde zo al, zonder moeite te doen, aan beide kanten zo 20 follikels dus dat was gelijk "je hebt pcos". Veel uitleg heb ik niet gehad, dat is voor de huisarts woensdag, als de uitslagen van bloed en uitstrijkje ook binnen zijn. Maar ik heb 4 kinderen in 7 jaar gekregen, 2 ongepland, 1 in ronde 3 en 1 na een jaar in ronde 11. Ik had dus echt niet verwacht dat dit de uitslag zou zijn (of 1 van, als ik woensdag meer afwijkende dingen hoor). Als ik nu terug kijk kan ik wel dingen plaatsen maar vind het zo vreemd. 4 kinderen, geen overgewicht, niet extreem behaard. Wel acné maar dat houdt me jong Hoe oud waren jullie toen jullie erachter kwamen en wat was de reden voor onderzoek?
Jeetje, even rekenen hoor... Ik was nog net 27 toen we er achter kwamen. Was naar de HA gegaan toen ik al enkele maanden was gestopt met de pil. De eerste keer duurde 7 weken totdat de eerste menstruatie kwam. Prima, kan bij het ontpillen horen. De tweede keer duurde het weer 7 weken. Ook prima, even lang of minder lang: geen probleem. Maar de derde keer duurde het 14 weken. Toen had ik zoiets van: hier klopt iets niet. Naar de HA gegaan, echo gehad, vermoeden van PCOS werd uitgesproken en enkele weken later in het ZH bevestigd dmv. een echo. Kort hierna (enkele weken) zijn we begonnen met ons MMM-traject. Hier overigens 0 overgewicht en enkel tussen navel en schaambeen "mannelijk" haar. Verder ook geen typische PCOS gerelateerde klachten..
Dat heb ik ook, niet zoveel als mn man maar genoeg om het mee te scheren met de rest oh en 2 haren op mn kin Niet iets waarvan ik dacht dat is abnormaal ofzo
Ik heb wel wat meer mannelijke hormonen en wat haren op de kin. Maar niet echt buiten proportie. Heb het ook zelf nooit als iets vreemds gezien. Maar met pcos kun je op zich zwanger worden dus dat je kinderen hebt is niet gek. Ik denk wel dat het makkelijker is onverwacht zwanger te worden, omdat over get algemeen je cyclus onregelmatig is weet je vaak immers niet of en wanneer je een eitje hebt. Ik ben na 5 maanden geen eitje opeens bij de 1e wel gelijk zwanger geworden. Ben overigens pas erachter gekomen na een onverwachte zwangerschap op mijn 27e en onderzoeken toen ik geen menstruatie kreeg later.
Ik ben er dit jaar achter gekomen toen ik 29 was in maart/april. 2 cycli gehad na het stoppen van 44 en 42 dagen dus ik dacht 'mooi die derde is dan 40 of minder', maar helaas werd dat 146 heb na zo'n 60 dagen een afspraak gemaakt en ze zagen het ook meteen op de echo helaas. Sindsdien wekelijks arts bezoeken. Te langzame schildklier, insuline resistentie, teveel mannelijke hormonen. Dus ook metformin gekregen voor de suiker en hormonen. Nu helaas weer bijna 70 dagen niks... dinsdag weer een afspraak, zal mij benieuwen.. Wel actieve kinderwens hier maar ben benieuwd wanneer het raak is..
Ik was 25 jaar. Reden; ik werd niet ongesteld en we wilden graag zwanger raken. acne en meer behaard dan normaal.. deze symptomen zei ik zonder te weten wat pcos was.
Jij weet het nog niet zo lang dus. Ik ben ook 29 nu. Heeft je schildklier verband met pcos? Moet ik er rekening mee houden dat daar ook nog wat uit komt? Hopelijk is het snel raak bij je
Ik heb ook pcos en toch 2 kinderen. Ik weet het al vanaf mijn pubertijd. Ik werd bijna nooit ongesteld. Maar 3-4 keer per jaar. Ik heb ook geen overbeharing of acné. Bij de 1e heeft het wel een tijd geduurd. Bijna 2 jaar. We liepen ook in het ziekenhuis maar net voor de afspraak om de behandeling te starten had ik een positieve test. Ik kon het niet geloven en ik bleek gewoon al bijna 11 weken zwanger. Ik had wel een vermoeden maar de testen waren steeds negatief. Pas bij 9-10 weken positief getest. Maar omdat het bij onze zoon toch 2 jaar heeft geduurd hadden we bewust besloten om geen anticonceptie te gebruiken na de bevalling. Met het idee komt het nog een keer is het goed, zo niet is het ook goed. En 9 maanden later was ik weer zwanger en zit er maar 1,5 jaar tussen de kinderen. En toch word ik nog steeds bijna nooit ongesteld.
Ik weet het sinds ik 17 ben, had vaak bloedingen en was soms juist opeens een jaar niet ongesteld. Toen is gezegd: als je later kinderen wil moet je terugkomen naar het ziekenhuis, dan kunnen we je erbij helpen. Daarna jarenlang maximaal 1x per jaar ongesteld geweest, vond ik ideaal. Tot ik met mijn partner een kinderwens kreeg. Ik had nooit een eisprong. Op hormonen reageerde ik te goed, vaak overstimulatie gehad. Na mijn eerste zwangerschap had ik een soort van cyclus, 35-37 dagen, maar zonder eisprong en in de laatste 2 weken van de cyclus veel bruinverlies. Dus voor kindje 2 ook weer aan de hormonen. Uiteindelijk met gonal-f, pregnyl en utrogestan zwanger geworden en een tweeling gekregen. Helaas sindsdien drama, zowel met als zonder pil bloedingen en veel buikpijn. Endometriose gediagnosticeerd en weggehaald tijdens operatie, en adenomyose en pcos nog aanwezig. Ik ben gesteriliseerd en wil geen hormonen meer nemen, maar bloedt nu al vanaf mei elke dag genoeg om tampons te moeten gebruiken. Ik ga vragen voor een novasure behandeling zodat ik niet meer altijd bloed. Overigens ben ik geen standaard pcos patient. Geen overbeharing, geen overgewicht (juist licht) of acne en eerder constante bloedingen dan geen cylcus. Maar dus geen eisprong en veel blaasjes.
Dit heb ik ook. Twee jaar lang dagelijks gevloeid na de bevalling van onze tweeling. Toen de novasure behandeling in 2016 en sinds vorige maand weer bloedingen. Ik moet het nu aankijken hoe het gaat anders wordt het de laatste optie: een baarmoederverwijdering. Ik mag medisch gezien ook niet meer zwanger worden. Ik heb een normaal gewicht (64kg bij 1,68) wel acne maar met het gebruik van la roche posay is dit sterk verminderd en zijn alleen de littekens nog over. Overbeharing heb ik dan weer wel op de benen en bovenlip. Op de kin, buik en rug niet.
Ah balen. Van mij mag mijn baarmoeder er ook wel uit, kan toch geen kinderen meer krijgen, maar ivm mijn leeftijd (31) zien ze het niet meteen zitten, dus ga eerst novasure proberen. Ik ben zelf 58 kilo bij 1.72, alleen tijdens zwangerschappen boven de 60 kilo geweest. Wat trouwens goed werkt voor onrustige huid is paula's choice exfolier.
Ik was 24 jaar toen ik erachter kwam. We hadden een kinderwens, maar ik raakte maar niet zwanger dankzij de extreem lange cyclussen. Ik woog toen 48 kilo, had geen acne, geen overbeharing. Maar wel PCOS dus... Mede dankzij clomid toch zwanger geraakt van zoon. Nu wens voor een tweede maar clomid werkt niet meer, dus overgestapt op spuiten. Wel 15 kilo zwaarder inmiddels! En de laatste jaren meer last van acne gekregen.
Je schildklier is één van de belangrijkste organen mbt hormonen dus ja, dat zou makkelijk kunnen dat die waardes niet goed zijn. Nu had ik ook wel symptomen hoor, vreselijk moe en lusteloos, nooit ergens zin in, sliep het liefst al om 21:30 en 20 kilo aangekomen sinds de laatste 5 jaar. Had het alleen nooit laten nakijken. Eigenlijk hangt alles een beetje samen met elkaar.. qua hormonen. Alles moet een beetje in harmonie zijn met elkaar om je lichaam te laten werken.
Ik was bijna 16 toen ik er achter kwam. Ik ben toen ik 14 1/2 toen ik voor het eerst menstrueerde. Maar een aantal keer vrij heftig tot het ineens 10 maanden weg bleef. Doorgestuurd naar de gyn en dmv een echo en bloedonderzoek werd al heel snel duidelijk dat ik pcos had. Werd duidelijk uitgelegd wat ik had en wat het betekende in de toekomst voor als ik evt kinderen zou willen. Eenmaal besloten ervoor te gaan, mochten we meteen de Mmm in. 3 maanden later was ik zwanger. Na de geboorte hebben we geen anticonceptie meer gebruikt en na een jaar werd ik zwanger van nr 2. Wens voor nr 3 hadden we ook, maar dan wel alleen via de natuurlijke weg, geen Mmm meer voor ons. Na ruim 3 jaar hadden we de hoop opgegegeven toen ik toch nog spontaan zwanger ben geraakt van nr 3. Ik heb wel overgewicht, bmi rond de 30. Gelukkig geen last van acne en qua lichaamsbeharing niks wat ik niet met een scheermesje onder controle kan houden
Wauw dat klinkt hoopvol!! Wat voor behandeling heb je dan gehad als ik vragen mag? Is dan toch nog echt snel gegaan!
Dankjewel voor de tip. Hier ook een PCOS klant met acne (en clomid resistent). Geen overgewicht overigens.
Het type behandeling heeft geen invloed op of je wel of niet snel zwanger raakt. Eenmaal met een behandeling begonnen heb je net zoveel kans als iedere andere gezonde vrouw om zwanger te raken (aldus onze voormalig gyn.). Hier met Clomid de 1e keer zwanger geraakt na ong. 10-11 maanden (b.o.). 2e keer weet ik niet meer precies hoe lang we bezig zijn geweest (wel dat het ergens tussen de 1 en 1,5 jaar lag). Iig. eerst weer een paar keer Clomid. 4x dacht ik. Normaal mag Clomid maar 12-13x maar omdat wij een lange tussenstop hebben gehad ivm. een pnd mocht ik toen zelf kiezen of ik weer wilde starten met Clomid of over wilde gaan op hormoonspuiten. Toen voor Clomid gekozen omdat mn lichaam er prima op reageerde, het voor ons de makkelijkste weg was omdat ik enkel die pillen hoefde te slikken en niet steeds ZH in, ZH uit voor een echo of wat dan ook en tevens omdat het dus al een (mislukte) zwangerschap tot stand had gebracht. Na die 4x wilde ik niet nog verder met Clomid. Ik vond het steeds minder prettig om niet te weten of het idd. wel zn werk deed daarbinnen... Toen over gegaan op hormoonspuiten en uiteindelijk bevallen van een zoon. 11 maanden na de geboorte van onze zoon ben ik spontaan zwanger geraakt van onze dochter (wist ik natuurlijk pas véél later )
@hummeltje5 Ik snap dat dat geen garantie is om zwanger te worden. Het gaat mij vooral om een mooie cyclus krijgen en gewoon ongesteld worden (en dus meer kansen op een zwangerschap). Als ik elke keer meer dan 100 dagen moet wachten op een menstruatie zakt de moed mij echt in de schoenen omdat ik dan het idee heb dat het nooit zal gaan lukken met 3 of 4 kansen per jaar.. Als ik maandelijks ongesteld word weet ik minstens dat mijn lichaam werkt (oke, dan weet je het nog niet 100% zeker of je dan een goede eisprong hebt, maar nu gebeurd er echt helemaal niks)
Ik snap je. Hier heeft de langste cyclus 290 dagen geduurd Gelukkig is er een hoop mogelijk. Ze stellen alles zo goed mogelijk af op je lichaam. Beginnen bij een voor jouw lichaam zo laag mogelijke dosis en hogen op indien de lage dosis niet het gewenste effect heeft. Ophogen is bij mij nooit nodig geweest. Toch vond ik het frustrerend om bij de bodem te moeten beginnen. Maar snap 'het waarom' erachter wel. Clomid is trouwens wel pas werkzaam vanaf dag 1 van je menstruatie. Om een menstruatie op te wekken bestaan er weer andere middeltjes (bijv. Duphaston). Misschien is er bij jou wel een andere weg nodig. Weet je daar al wat over? Ik vermoed trouwens dat de PCOS bij mij niet meer actief is na de geboorte van onze jongste. Zie mn regelmatige cyclus in mn onderschrift.