Hoi dames, Zie onderstaand bericht voor mijn traject. Ik moet nu gaan kiezen tussen een LEO behandeling of gelijk beginnen met injecties. Wat is jullie ervaring met deze keuzes? En heb je zelf ook deze keuze een keer moeten maken, welke heb jij toen gemaakt en waarom? Ik zit echt in dubbel gevoel, want bij LEO is er kans op verklevingen en ben je verder weg van huis en bij injecties is er weer een grote kans op meerlingen en dat je de juiste dosis hebt. Alvast bedankt!
Goh, das ook wat. Waarom moet je kiezen? Werkt clomid niet? Dat is een heel duidelijke test! Hopen dat het een plakkertje is! Vanmorgen stuurde zwager een filmpje op de app, ging over baby's.. met de woorden erbij speciaal voor jullie. Vorige week andere auto gekocht, gewone ipv een bakje. Dus nu krijgen we steeds vragen en dit soort dingen. Maar dit filmpje deed me wat..dus zodra eerste kerstdag met familiediner er iemand over begint gooi ik t op tafel.. Zit me te hoog continue dit soort dingen.
Hoi. Ik heb in al die jaren nooit iemand gekend die een leo deed en daarna snel zwanger werd. De risicos en bijwerkingen ken ik niet, maar klinkt niet fijn wat je schrijft. Injecties geven ansich niet meer kans op meerlingen: Er wordt heel goed gecontrolleerd met inwendige echos. Je weet precies wat er gebeurt van binnen. Als er meer dan 1 follikel/ei rijpt, weet je dat dus ook. En dus kun je dan zelf beslissen wat je doet, als eea groot genoeg is voor een eisprong. Zitten er twee of drie, dan heb je gewoon geen seks of skip je de IUI (als je die zou doen) en is er niks aan de hand. Bij 1 follikel is de kans op tweeling 0,4% (1 op 250) en dat blijft gelijk aan een eigen cyclus of een gestumlueerde cyclus. Hopelijk heb je hier wat aan
Het is gek heh, net of mensen het aanvoelen... Heb je goed nagedacht over de voor en nadelen van het delen? Ik denk dat het wel goed is, maar ook dat het bv belangrijk is om direct aan te geven hoe je er daarna mee om wilt gaan. Om te voorkomen dat men er te pas en te onpas over begint, appt, belt, etc. Of dat ze zich ermee gaan bemoeien en het een soort collectief traject wordt... En bedenk ook bv hoe/wanneer je wilt vertellen dat je zwanger bent, straks (Jaaa. Die dag komt écht!) (misschien al heel snel!!) want dat is ook zoiets...bijvoorbeeld: morgen is mijn nod en een aantal mensen weten dat dus...maar dat het is gelukt, wil ik nog helemaal niet vertellen (eerst echo, zekerheid, vorige keer kon ik met 8wkn aan 30 mensen gaan vertellen dat ik een miskraam ging krijgen, geen aanrader!)...nu moet ik dus jokken, want alles wat ik antwoord zal duidelijk impliceren dat ik zwanger ben...stom heh...maar we (lief en ik) willen dit echt niet nog eens op die manier meemaken... ( sorry voor dit depressieve verhaal, hoor )
Familiebanden zijn niet erg close, dus dat zal meevallen denk ik. Heb verder ook niet de behoefte details te delen, maar elke verjaardag etc continue kindervragen ben ik echt zat. Dat is ook echt niet leuk nee... Hoevaak moet je naar ziekenhuis met injecties trouwens?
Proficiat victoire!! Ik hoop dat het bij mij ook snel zal gaan! Vandaag is in ieder geval Mijn menstruatie weer goed op gang! Niet gedaan dus! Vraagje: kan duphaston ook je cyclus gewoon weer opgang brengen? En kan het dan dat ik nu gewoon wel een eisprong zou krijgen? Groetjes
Varieert nogal, ligt aan hoe snel er wat gebeurt. Bij mij wisselt steeds dat enorm. Tussen 4 en 10 keer? En natuurlijk niet in de twee wachtweken.
Hoi, Klopt, de Clomid van afgelopen maand was 150mg en werkte niet meer. Ja dat is ook zo, wat betreft de meerlingzwangerschappen. De arts zij dat je dagelijks moet prikken sowieso tot een goed eitje. In het begin is het dan nog goed kijken wat de juiste dosering is, want sowieso met PCOS is de lijn tussen geen eitje en 10 eitjes die groeien heel klein. Als er nog mensen zijn met ervaring van LEO dan hoor ik het wel. Betreft familie, ik herken dat ook.. Mensen weten soms niet hoe ze moeten reageren en zeggen dan kwetsende dingen. Ik heb bijvoorbeeld al een dochter en zij is echt een wonderkind, maar mensen zeggen dan.. "Je hebt toch al een kind?" Tuurlijk ik ben super blij met mijn dochter, maar een wens voor een 2e is daarom niet minder. Ach ja, het is een ding waar we allemaal mee bezig zullen blijven denk ik..
Zoooo Victoire die is mooi! Pinac dan zou ik het gewoon oppervlakkig vertellen. Zo van luister wij zijn bezig met een medisch traject omdat het niet lukt. Daardoor komen de opmerkingen kwetsend over terwijl wij snappen dat het niet zo bedoeld is. Vandaar dat wij hebben besloten jullie nu in te lichten, maar voor de rest voelen wij niet de behoefte verder erover uit te wijden. Jullie horen wel een keer als het zover mocht zijn. Oppervlakkig en duidelijk en je houd het bij jezelf. Sorry sgaaphoofd ik ben startend pcos'er en bij mij werkt de clomid te goed. Ik moet 12.5 mg slikken volgende cyclus dus ik kan je niet adviseren. Hier eisprong duidelijk geweest. Volgende week maandag ga ik testen. Dus even de kerstdagen door en de rest van de dagen werken dan is het al zover.
Hoi lieve dames, Mag ik mij ook aanmelden voor dit clubje? Ik lees hier regelmatig mee maar ik heb nog niet gereageerd. Ik heb ook meteen een vraag aan jullie en zal even kort mijn verhaal doen. Wij hebben sinds mei 2014 een kinderwens. Echter ben ik in 2012 al gestopt met de anticonceptiepil omdat ik niet meer menstrueerde met de pil (of heel licht). Ik wilde dus eens zonder. Ik heb geen betere keuze kunnen maken. Ik had veel last van depressies en ik voelde mij veel beter. Ook ging mijn libido omhoog. Maar... menstruaties bleven uit. Meestal duurde het zo'n 85 dagen en dan werd ik weer eens ongesteld. Soms ook in eens wat korter, maar nooit korter dan 35 dagen. Ik ben toen in 2013 naar de huisarts gegaan en die verwees mij door naar de gynaecoloog. De gyn maakte een echo en het was eigenlijk meteen vrij duidelijk: PCOS. Ze gaf mij primolut mee die ik alleen mocht nemen als ik 3 maanden niet menstrueerde. Dit kreeg ik omdat als je niet ongesteld word, dat je dan een verhoogde kans heb op hormoonachtige kankervormen. Maar elke keer was mijn cyclus niet langer dan 85 dagen dus ik heb het nooit hoeven slikken. Ze zei dat ik terug moest komen als er een kinderwens was. In mei 2014 hadden we die dus. We hebben het eerst even 'zelf' geprobeerd, voor 2 maanden ofzo. Maar dat schoot niet op, ook al had ik wel het gevoel dat ik af en toe ovuleerde. In augustus ging ik weer naar de gyn om te kijken wat de status van de pcos was. Nou, nog steeds enorm aanwezig. Ze zei dat de kans zeer klein was dat we zwanger zouden raken zonder hulp. Ik krijg clomifeen mee en moest daarmee starten als ik ongesteld zou worden (op dag 3). Maar... dat werd ik niet meer. Ik was zwanger. Helaas is dat na 10 weken op een miskraam uitgelopen. Het hartje klopte niet meer (terwijl daarvoor bij een echo nog wel). Dit was zeer heftig. Ik kreeg een curettage en heb de gyn niet meer gesproken daarna. Nu is het ondertussen 2 maanden terug dat ik de curettage heb gehad en gaan wij weer voor een kindje. Maar... sinds de curettage heb ik geen ovulatie meer gehad. Wel een menstruatie 1x, maar ik weet dat ik daarvoor geen ovulatie heb gehad. Nu zit ik op dag 25 geloof ik, en nog steeds weer geen ovulatie. Wel heb ik wat tussentijdse bloedingen in eens. Kortom, ik ben hormonaal hélemaal uit balans. En het schiet niet op. De wens word steeds groter maar we hebben niet eens kansen. Nu zit ik dus te twijfelen om weer de gynaecoloog te gaan bellen. Maar mijn vraag is: Denk je dat zij mij gaat helpen? Of denken jullie dat ze gaat zeggen dat we het weer eerst zelf moeten proberen? Ik ben immers eerder op de natuurlijke manier zwanger geraakt terwijl de gyn zei dat die kans zéér klein was. Was het echt een kans van 1 op 1000? Of ben ik toch meer vruchtbaar dan zij had ingeschat? Dat zullen we nooit weten... We willen weer bellen, vooral nu ik niet meer ovuleer en tussentijdse bloedingen heb. Maar... ik ben zo bang dat we meteen weer naar huis gestuurd worden! Dat zou zo'n teleurstelling zijn! Heeft iemand van jullie hier ervaring mee? Heel erg bedankt.
Bah een miskraam lijkt me echt verschrikkelijk, helemaal na 10 weken pas. Gaat het bij jullie via gyn? Bij ons wordt je meteen naar fertiliteitsarts gestuurd. Ik zou een afspraak maken als ik jou was. Vanmorgen naar ziekenhuis geweest, was niks veranderd..dus clomid heeft niks gedaan. Had ik al wel verwacht. Nu over op Gonal F. Begin januari prikinstructie, brr. Eerst maar weer aan de primolut. Apotheekmeisje was ook geen helder licht, loop weg rent ze me achterna met een ding waar spuiten na gebruik in moeten. Kom ik thuis zie ik dat spul in de koelkast moet, heeft ze ook nooit gezegd. Maar goed . Wilde overstappen naar Interpolis zorgverzekering, bel ik voor meer info over vruchtbaarheidsbehandelingen hebben ze op dat punt geen contract met het ziekenhuis. Grootste ziekenhuis van provincie! Beetje kneuzig..
Er zijn genoeg die met clomid zo zwanger zijn hoor! Die lees je hier ook veel op het forum. Dus niet de moed verliezen!
Welkom pitahaya Ik zou indd bellen, kan me niet voorstellen dat je bang bent voor teleurstelling maar duidelijkheid over stappen of planning is wel fijn. Balen pinac, ik denk dat ik je binnenkort ga volgen, maandag folikelmeting maar denk dat t niks word. Kom op a159 bij iemand van ons moet t wel werken dus miss wel bij jou!
Meisje, meisje, dat is niet de bedoeling. Het is een feit dat niemand het antwoord weet. Het kan heel snel geregeld zijn. Het kan lang duren voor het lukt. Als de moed je in de schoenen zakt, is het tijd om jezelf te vermannen. Of eigenlijk te 'ver-vrouwen', want als mij een ding is duidelijk geworden is in de MMM, is het dat wij vrouwen in staat zijn de zwaarste opgaven en moeilijkste tijden te verduren. Jij ook. Oh. ik ga, geloof ik, iets lastigs zeggen nu...en dat is: Wij lijden vaak onder problemen die we zelf veroorzaken. Kijk: we willen iets en als dat dan niet direct werkelijkheid wordt, zijn we enorm teleurgesteld. Dat gevoel is vervelend, je voelt je ongelukkig en dat gevoel ervaren wij als zijnde een probleem. Hiertegen kun je jezelf beschermen. De truc is je verwachtingen bijstellen. Bijv. volgende maand zwanger raken is niet reëel, maar het komende jaar zwanger raken wel. Het is even oefenen, maar het werkt echt. Het komt ook voor jou zeker weten goed. Geduld en doorzetten. Het is een enorme berg om te beklimmen, maar voor je het weet, sta je er bovenop, te genieten van het uitzicht.
Dank jullie wel voor de reacties! Ja, de miskraam was erg heftig. Na 10 weken inderdaad. We zijn een rollercoaster van emoties in gegaan. Met 7 weken een echo > Geen vruchtje te zien, wel leeg vruchtzakje. Dus met 8 weken naar de gyn om te praten > Curettage of medicatie. Er werd nog een echo gemaakt voor de zekerheid.... Enn... een kindje mét kloppen hartje. Met 10 weken nog eens een echo, hartje was gestopt met kloppen. Dus soms heb ik het gevoel alsof ik 2 miskramen heb gehad! Heel heftig. Toen curettage en nu is mijn cyclus ver te zoeken. Heb nog niet 1 keer geovuleerd en tot gisteren tussentijdse bloedingen. Nu is het gelukkig weer over. Victoire, ik lees in je onderschrift dat jij ook op de natuurlijke manier uiteindelijk zwanger ben geraakt ? En dan daarna toch weer naar de gyn bent gegaan voor hulp? Stuurden ze jou niet naar huis toe toen, aangezien het je was gelukt op de natuurlijke manier? Daar ben ik namelijk bang voor... Heb dus ook nog steeds niet gebeld. Ik ga denk ik na kerst wel bellen.
Hoi Pitahaya, ik heb precies hetzelfde meegemaakt, afgelopen zomer. Na de 1e IUI was ik zwanger. met 7 weken gingen wij vrolijk voor de eerste echo naar het ziekenhuis. En daar zagen we het vruchtzakje. Leeg. Diezelfde dag gingen we op vakantie en in de drie weken die we daar verbleven, is de miskraam spontaan op gang gekomen. Gelukkig ging het allemaal heel natuurlijk. Maar wat een emoties. En nu ik pril weer zwanger ben, kan ik eigenlijk nog niet blij zijn...Ten eerste omdat ik vrees voor herhaling van de ellende van afgelopen zomer. Maar ook omdat deze IUI met 3 follikels was en het dus nu nog heel spannend is wat, maar vooral hoeveel, we de eerste echo (5 jan) zullen gaan zien...ik heb het er best moeilijk mee, want ik wil graag onbezorgd blij zijn met deze zwangerschap, maar dat lukt me vooralsnog nog niet echt...gelukkig is het bijna kerstvakantie en kan ik de tijd nemen om het allemaal een plek te geven en mijn emoties weer op een rijtje te krijgen. Voor wat betreft teruggaan naar de MMM. Het is volgens mij zo, dat jij een 'klant' bent in het ziekenhuis. Ja toch? Er is daar vastgesteld dat je wat mankeert en dat je hierbij hulp nodig zal hebben. En jij bepaalt wanneer je die hulp vraagt. Ze zullen je niet weigeren, daar ben ik van overtuigd. Maar wanneer het onverhoopt toch gebeurt, moet je je conclusies trekken en naar een ander ziekenhuis gaan. Ik ben zelf ooit overgestapt van het normale ziekenhuis naar een gespecialiseerde kliniek. Omdat ze mij niet fijn behandelden en het allemaal veel te traag ging. Er werd niet naar me geluisterd. Dat hoort niet en nadat ik dat ter sprake had gebracht en er niet op werd gereageerd, ben ik - na jaren in dat ziekenhuis te hebben getreuzeld- vertrokken naar het alternatief. Daar was ik binnen 11 maanden zwanger! (Als je wilt weten welke kliniek, dan moet je me een PB'tje sturen) Dus als je nu niet belt omdat je zo bang bent dat ze je weigeren, neem je eigen angst dan weg door te beslissen dat 'nee' geen acceptabel antwoord is. En dat je elders 'ja' gaat krijgen. Je kan het! Bellen jij!
Dank jullie wel dames! Ik ga bellen om een afspraak te maken bij de gynaecoloog. Dit schiet niet op. Geen ovulaties, nu wel weer af en toe bloedverlies... Ik moet het sowieso laten controleren dus. We gaan dus (hopelijk, als gyn mee werkt) weer de medische molen in. Nu de moed verzamelen om te bellen. Dat word waarschijnlijk in het nieuwe jaar... En dan kom ik hier weer gezellig mee kletsen!! Tot dan!
Hallo dames, Hier weer een berichtje van mij. Gisteren (dag 20) bloed laten prikken op progesteron. Vandaag de uitslag gekregen en heb een waarde van 51. De assistente kon er niet veel over vertellen alleen dat ik een eisprong heb gehad. Mijn gyn is vrij deze week ivm de feestdagen dus moet ik maandag weer ff bellen om te bespreken of ik de volgende ronde ook clomid 50 moet nemen. Iemand ervaring met een progesteron waarde van 51? Uiteraard voor Iedereen hele fijne feestdagen toegewenst!!! liefs, Jennifer
Wat ik hier lees Normaalwaarden moet je progesteron na je eisprong tussen de 12-60 zijn. Dus volgens mij zit je keurig netjes en heb je een goede eisprong gehad!