prachtige foto's

Nee, prachtige foto's, maar op facebook kunnen vrienden en familie niet kiezen of ze het willen zien. Ik denk dat ik de keuze aan hen zou laten.

 

Ik zeg nu, nee dat zou ik niet doen, maar ik heb geen idee wat ik zal doen als het mij daadwerkelijk overkomt. Ik begrijp dat mensen heel trots zijn op hun kindje, maar vind het ook erg confronterend.

 

Nee absoluut niet. Ik hoop natuurlijk over een paar weken een gezond kindje te krijgen maar weet nog niet eens of ik van hem wel foto's online ga zetten. Hoeft van mij allemaal niet zo nodig.
Vind het mooie foto's en snap dat het prettig is die te hebben en als zij de behoefte hebben die te delen moeten ze dat zeker doen. Maar ik persoonlijk nee.

 

Ik heb 'ja' gestemd. Zou ik het doen? Sterker nog, ik heb het gedaan. Niet openbaar maar voor vrienden.
L is in week 37 overleden en geboren. Ze zag er perfect uit. Wel heb ik er voor gekozen de 'discrete' foto's te delen. Foto's van alleen onze handen was de eerste. Daar werd zo liefdevol op gereageerd dat ik ook de volgende durfde te delen; Een foto in zwart wit van ons drie om haar wiegje waarbij L 'op zijn kop' op de foto stond en wij recht (wij bij voeteneinde en fotograaf bij hoofdeinde). Daarna heb ik nog een keer een collage gemaakt van mijn 2 kinderen met 2 foto's van L erop (N was toen nog niet geboren). Alleen maar positieve reacties.

Daarentegen; die eerste paar maanden was ik zó trots; ik wilde erkenning hebben dat we óók een dochter erbij hadden gekregen. Wilde de rouwstukken en kaarten niet hebben en werd moe van 'sterkte'. Ik wilde óók 'gefeliciteerd' horen. Waarom zei niemand dat? Ik had bewust beschuit met roze muisjes bij de uitvaart. Deze info om maar een idee te geven wat het er in me omging.
Nu, 2 jaar later, zal ik geen nieuwe foto's meer delen.

 

Foto's zijn erg mooi, maar weet niet of ik ze openbaar op Facebook zou zetten.
Misschien wel, uiteindelijk is het mijn kind en daar zou ik erg trots op zijn. En die zou ik willen showen.

 

Nee zoiets zou ik niet openbaar zetten...veel te prive

 

Ik heb geen idee hoe ik zou reageren als zoiets mij zou overkomen. Ik heb geen social media meer en deel geen foto's van mijn dochter op internet. Maar als ik het wel had gehad en ook foto's van mijn andere kinderen zou delen, zou ik het denk ik wel doen. Puur omdat dat kindje dan ook bij mijn gezin zou horen. Wel zou ik ervoor kiezen om inderdaad alleen de discrete foto's te delen denk ik, zoals bijvoorbeeld handjes.
Maar nogmaals. Ik heb geen idee wat ik zou doen als ik daadwerkelijk die keuze moet maken.

Megacals en NathalievStijn. Wat afschuwelijk dat jullie wel hebben meegemaakt hoe is het is om je kindje te moeten verliezen..

 

Ik neig nu naar nee maar ik weet t niet als je echt in de situatie zit natuurlijk...

 

Vind de foto, s erg mooi. Voor de ouders dan wel te verstaan.
Vind persoonlijk niet dat deze op Facebook geplaatst zouden moeten worden. Je geeft mensen op deze manier niet de keuze om te bekijken of niet. (Ook vreemden zullen dit op hun tijdlijn voorbij zien komen zodra een bekende hier op reageert)

Ik wil hiermee niemand beledigen. Ik heb het geluk 2 gezonde kinderen op de wereld te krijgen dus het is moeilijk me te verplaatsen in iemand die dit is overkomen. Ik snap dat ze trots zijn en hun prachtige kindje willen delen. Maar denk dat ik zelf de foto's in een album zou plakken en deze laten zien aan de mensen die aangeven dit te willen.

 

dubbel...

 

Nee ik zou het niet op het internet zetten. Dat is privé.

 

Ik vind het iets privé en zou het zelf niet op FB plaatsen. Ik ben sowieso erg voorzichtig met foto's plaatsen op FB.

 

Wat de eerste foto's betreft; ja, absoluut. Het is gewoon een prachtig meisje, net als ieder ander pasgeboren babytje. De foto's waarop ze al aan het verkleuren is.. Nee, die zou ik nooit online plaatsen.

 

Inderdaad nathalievstijn. Alle nieuwbakken mama's showen hun kroost en ik mocht niet. Ik heb op de uitgerekende datum de foto gedeeld. Maar ook foto's van levende kindjes met een moeilijke start worden niet altijd positief ontvangen. Voor een mama zoals ik is dat zo raar! Voor mij is het de werkelijkheid en ik moet het ermee doen. Elke dag. En anderen kunnen er zo hun ogen voor sluiten. Begrijp me niet verkeerd, als ik het niet meegemaakt had dan deed ik dat ook. Ongetwijfeld. Maar ze was zo mooi. Hoe kan een ander dat nou eng vinden? Daarvan schrikken? Het is denk ik een wereld die je pas begrijpt als je erin zit. Ik zit ook niet te wachten op foto's van iemands ouder na hun overlijden. Misschien moet ik het zo zien?

 

Tsja je houd denk ik net zo veel van t kindje als van een kindje wat wel levend geboren zou zijn en bent dan ook zo trots dat je het wil delen. Ik kan me dus wel voorstellen dat dit op facebook gedeeld zou worden, ik zou het denk ik wel voor een bepaald aantal mensen zichtbaar maken en niet voor jan en alleman.

 

ik heb gekozen voor nee. Ik heb ook de fotos van mijn premature kindjes niet op facebook gezet. Ik heb na een aantal dagen wel een mail gestuurd aan de mensen die mij dierbaar zijn, met de foto`s. En er daarbij ook heel duidelijk bijgezet dat het schokkende fotos konden zijn en dat ze niet geschikt waren voor kinderen. Mijn zoontje woog toen 900 gram en had veel slangen en draadjes. Mijn andere zoontje woog op die fotos 1000 gram.
Ik zou de foto`s wel laten zien aan mensen die dichtbij mij staan, maar niet via facebook.

Toen ik nog in het Ronald Mac Donald huis woonde, had ik contact met verschillende mensen waarvan 1 vrouw haar kindje was overleden. Ze wilde het zo graag laten zien. Ze liet toen zomaar haar dode kindje zien. Ik begreep heel goed dat ze het kindje wilde laten zien, nu kon het nog. Maar toch was het schrikken toen zij ineens haar dode baby liet zien.

 

Nee, ik zou ze niet op een social media zetten.
Ik zou wel foto's laten maken en evt. aan familie/vrienden laten zien die het willen zien.
Ook als ik zou overlijden als mijn kinderen klein zijn of als mijn kinderen overlijden als ze jong zijn dan zou ik graag een herdenkingsboek wollen hebben van de begrafenis en de dagen dat ze bij ons zijn.

 

Nee, ik zou zoiets nooit plaatsen. Ik vind dat mensen zelf de keus moeten hebben of ze zoiets wel of niet willen zien.

Natuurlijk ben je als moeder net zo trots op je kindje en mag je ermee showen. Dat verschilt niet met een kindje dat leeft. Maar niet iedereen wil een overleden iemand zien. Sommigen liggen wakkker van zulk soort foto's. Dus je moet in mijn ogen zelf de keus hebben of je het wilt zien of niet. Bij een begrafenis of crematie mag iedereen ook zelf kiezen of ze nog in de kist willen kijken of niet. Dat moet je niet opgedrongen worden.

Ik heb geen enkel probleem met het feit dat ouders zulke foto's willen delen, ik snap dat volkomen. Maar doe het via een linkje, waar iedereen vrijwillig op kan klikken, of maak een aparte FB aan. Of vraag wie ze wil zien en stuur ze dan via de mail of laat ze persoonlijk zien. Soms zie je ook wel eens foto's van een overleden kindje als profielafbeelding/avatar. Ik vind dat soms best wel schokkend, omdat je het te zien krijgt op een moment dat je het niet verwacht.

Megacarls Ik snap je gevoel volkomen. Maar ik denk dat je wel een goed punt hebt. Jullie kindje was prachtig en natuurlijk wil je hem/haar aan de hele wereld laten zien. Je bent er trots op. Voor jullie is het niet eng, omdat je tijd hebt gehad om er aan te wennen, je hebt het kindje bij je gehad, het is je eigen kind. Voor een ander kan het wel eng en schokkend zijn, al hoe mooi een kindje dan ook is. Je bekijkt het vanuit een ander oogpunt en hebt er een ander gevoel bij. Ik denk dat het inderdaad vergelijkbaar als wanneer jij ineens met de foto van iemands overleden ouder geconfronteerd zou worden. Dan zou je ook schrikken en het vreemd vinden, terwijl dat voor die familie misschien weer heel gewoon is.