Helemaal mee eens! Nee geen tik omdat een kind een keer met eten gooit. Dan is de straf naar leeftijd. Kind van 2 samen kind van 5bijv alleeb op laten ruimen.
Ik vind 10 waarschuwingen best veel. Hier is het na 2 of 3 keer genoeg. Kan er ook aan liggen dat ik er 5 heb. Als ik ze alle 5 10 keer ga waarschuwen ben ik daar de hele dag mee bezig.
Maar luisteren ze dan na 2 of 3 keer? Hier luistert de jongste na 10 keer nog niet en ja dan krijgt hij straf want anders loopt hij gewoon over mij heen.
Ag het is een voorbeeld. Om even duidelijk te maken dat een tik hier niet zomaar gegeven wordt. Na 10 keer waarschuwen kan ik me eigenlijk wel voorstellen dat het al snel onder de categorie 'frustratie' valt. Ik heb wat mijn kind betreft echt heel veel geduld. Ook om andere methode's uit te proberen. Maar genoeg is ook echt genoeg en te ver is ook echt gewoon te ver. 10x over 5 kids is inderdaad een dagtaak .
Ze luisteren echt niet altijd gelijk na 2 of 3 keer hoor. Zeker de 2 jongsten van 1 en 3 jaar niet. Maar dan grijp ik in, ik laat het niet toe dat ze 10 keer gewoon niet naar mijn waarschuwing luisteren... Ik ga ook niet dreigen maar draai het vaak om: als je nou snel je brood op eet ga ik voorlezen. Klinkt toch veel leuker als: als je je brood niet op eet lees ik niet voor. Je zegt eigenlijk precies hetzelfde, geeft het kind niet zijn zin maar stel wel iets leuks in het vooruitzicht in plaats van een dreigement/ straf. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik er soms ook niet voor in de stemming ben en dan gooi ik er heus wel eens een dreigementje tussendoor. Maar ik probeer het liever eerst even anders.
Ik waarschuw nu 2 keer en dan is het in de hoek. Eerder waarschuwde ik tig keer maar dan werd ik steeds bozer en dit heeft veel meer resultaat.
Als nee nee is waarom dan 10 waarschuwingen? 2 waarschuwingen zijn genoeg. Na 2 keer niet luisteren volgt een concequentie Nu is dat hier nog niet nodig maar ik zeg/vraag ook 2 keer om iets niet te doen. De 3e keer bozer en dan haal ik hem weg uit de situatie en zeg ik nog eens waarom iets niet mag. En ook altijd na 2 keer, niet de ene keer 10 keer neen zeggen en de andere keer 2 keer. Gewoon 2 keer en dan is het gedaan. Tenzij het om iets gevaarlijks gaat, dan 1 keer en onmiddelijk uit de situatie halen. Bij 10 waarschuwingen mag het toch een beetje.
Maar waarom 10x waarschuwen? Dat is voor een kind toch volkomen onduidelijk? En op die manier loopt een situatie toch veel te ver? Hou het kort en strak. 2x waarschuwen. Dat is een concept wat voor een kind tastbaar is. Niet luisteren? Dan consequentie.
heel simpel nee is nee maar wel 10x waarschuwen? lekker onduidelijk voor je kind dan denkt je kind ook bij de eerste waarschuwing oooo ik hoef niet te luisteren want er komen er nog 10
Een pedagogische tik geven, is wat mij betreft een vorm van onmacht. Ik heb vroeger een aantal jaar op een behandelgroep voor zeer moeilijk opvoedbare kinderen gewerkt. Als we daar de kinderen konden opvoeden en corrigeren zonder tikken, dan moet het in een gewone gezinssituatie ook mogelijk te zijn. Lukt dat niet, dan moet je als ouder hulp vragen. Ook geen schande, want opvoeden kan heel moeilijk zijn. Ik ben zelf opgevoed met pedagogische tikken en denk er absoluut niet positief op terug. In plaats van respect, kweek je angst bij kinderen. Ik zou het zelf afschuwelijk vinden als mijn kinderen bang voor me zouden zijn.
Hierin geef ik je helemaal gelijk. Ik zou mijn kind ook nooit snel een tik geven, omdat ik vind dat een kind daar snel aan gewend raakt en wat helpt dan nog? Maar ik zou al helemaal nooit snel kiezen voor uitpraten ik vind tegenwoordig alles wel heel erg soft worden.. Consequent zijn en strakke regels stellen!
Zal het voor de duidelijk nog eventjes quoten . Staat ook bij dat het na 10x al snel frustratie genoemd kan worden. Begrijpend lezen schijnt ook een vak apart te zijn.
Er is naast de hele dag oeverloos zwammen tegen je kind en geen klappen uitdelen ook nog een opvoedstijl die consequent en doeltreffend is. Namelijk doen wat je 'beloofd' en na twee waarschuwingen volgen consequenties met naderhand de uitleg van de straf of maatregelen. Niks koesie koesie aan, wel effectief
Inderdaad! Het lijkt wel alsof je of losse handjes hebt, of de hippie methode aanhangt. Er tussenin zit ook nog van alles.
Helemaal mee eens! Ik word zo moe van ouders die alles ellenlang gaan uit leggen aan hun kind Als mijn zoontje vraagt waarom niet, dan zeg ik daarom niet of omdat mama het zegt. Ik ga echt geen discussie aan met mijn kleuter, kom op zeg. Slaan vind ik ook niet nodig, maar hier is het 3x waarschuwen en dan is het of op de trap of naar zn kamer. Huilen, prima, maar dat doe je maar op de gang. Als je rustig bent en normaal kan praten kom je maar terug. Overigens ben ik nooit geslagen vroeger. Alleen bij ons was er sprake van niet consequent zijn, daar heb ik wel last van gehad. Nu probeer ik dat dus wel te zijn en vooral op 1 lijn te zitten met mijn vriend.
Nou idd... Ik heb dat een paar keer gehad toen er een vriendje van mijn zoontje kwam spelen. Dat kind is stront verwend, hij kreeg een driftbui en zijn moeder deed niks. Ik zat echt zo te kijken. En maar lief praten.. Je hoeft ook niet meteen te slaan om iets op te lossen, maar als ik soms zie hoe kinderen tegenwoordig zijn.. Sommige ouders zijn écht te soft, durven niet tegen hun kinderen in te gaan. Zeker bij pubers is het echt erg. Onze buurjongen is ook zo een geval, hondsbrutaal en die ouders durven niks te doen.
En dat laatste is echt heel belangrijk! Hebben hier een periode gehad dat we niet zo goed op één lijn zaten en zoon maakte daar echt wel gebruik van. En vergeet niet dat het verwarrend is. Als mama boos wordt om een grote mond en papa mama een standje geeft omdat ze boos wordt bijvoorbeeld. Nu zeggen we gewoon niets en spreken elkaar er over als zoon op bed ligt. Op deze manier kunnen we het prima niet met elkaar eens zijn, maar hij krijgt er niets van mee .