Zucht.. was kan een vrouwenlijf toch vreselijk vermoeiend zijn. Ik heb 7 augustus mijn ei gehad. Vruchtbaar slijm en steken aan de linkerkant. 9 augustus de hele dag beroerd geweest. Kon om alles kokhalzen. Normaal na mn ei verlies ik een klein beetje cremeachtige afscheiding maar nu ineens na een week ( Dus afgelopen woensdag ) witte, slijmerige afscheiding. Hetzelfde idee als vruchtbaar slijm maar iets minder rekbaar. Dit heb ik nu nog steeds. Donderdag met het afvegen ineens een klein ieniemienie beetje bruine afscheiding, nu niet meer. Ik ben moe, 's avonds kotsmisselijk en heb erg gevoelige tepels met bultjes erop. Al deze klachten nog nooit gehad dus was ff van mn leg haha. Vol goede moed vandaag een test gedaan waarop het vaagste streepje ever te zien, zo vaag dat hij niet eens op de foto kan. Ik heb die dus ook maar weggegooid voor ik de hele dag apathisch naar die test ga kijken. Was ook nog eens een CB plus test waar meestal negatieve verhalen over zijn. En ja, te vroeg want ik WAAAAAROM doet een vrouwenlijf toch zo raar als je zwanger wilt worden!? En waarom kan ik niet gewoon 'nuchter' omgaan met het feit dat we voor een kindje gaan?! Tis niet zo dat ik er obsessief mee bezig ben maar ik baal gewoon van al die vage klachtjes. Zooo, dit lucht op. Dan ga ik nu maar stofzuigen
ik denk juist omdat je er te veel mee bezig bent je op alles gaat letten probeer het een beetje van je af te zetten ga vooral door met stofzuigen heb je even wat anders aan je hoofd dan maar hopen dat je binnenkort een positieve test heb dan hoef je je niet meer zo gek te maken
Erg hè... Dingen die je voelt waar je anders zo aan voorbij zou gaan, liggen nu ineens onder een vergrootglas, in de hoop dat het een zwangerschapssymptoom is. Probeer afleiding te zoeken, niet te veel te Google-en op je klachten en nog een paar dagen geduld te hebben. Ik zit in ongeveer hetzelfde schuitje en duim met je mee voor een positieve knaltest!