Ja, ik heb er al veel over gelezen en ik heb wel wat symptomen van een depressie, maar als ik mijn zoontje zie lachen, vergeet ik dat slecht gevoel en ik heb ook goede momenten waarbij ik het allemaal terug zie zitten. Ik heb me na de geboorte van Levi ook een week of 2 héél slecht gevoeld, nog slechter dan nu zelfs, maar dit ging voorbij. Ik hoop dus dat dit ook vanzelf kan overgaan. Ik voel me verwaarloosd door mijn vriend die weinig thuis is doordat hij zelfstandig is in de horeca, krijg geen affectie meer genoeg en til hier erg zwaar aan. Verder zie ik dikwijls de toekomst erg donker en voel me in een hoekje geduwd. Dan voel ik me stom want ik heb een vriendin waarvan haar man haar net laten vallen heeft en die heeft veel meer redenen om zich depressief te voelen. Ik heb alles wat ik wou en toch voel ik me zo..
Meid wel even na een ha gaan en niet denken dat anderen het erger hebben dan jou Het komt allemaal wel goed
Ik moet morgen toch naar de HA voor een bloedtest, ik zal het er zeker eens over hebben met hem...Hou jullie op de hoogte hoor xxx
hoi meis, een pstnatale depressie is echt klote. ik heb het ook gehad. ik herken wel wat dingen uit je verhaal.dat van het ene op andere moment van happy naar depressief gaan. en ook al heb je wat je hartje begeert.... wil niet zeggen dat je geen depressie kan krijgen. dit is nml ook deels lichamelijk ziek zijn. je hormonen maken schijnbaar een chemische reactie in je hersenen waardoor je zo depresief wordt. ik zou zeggen, goed van je dat je naar de ha gaat. leg alles heel goed uit en ik hoop voor je dat het snel beter gaat. soms is het niet eens nodig om medicijnen te slikken maar is enkel praten met professionele mensen al genoeg. en ps. nog gefeliciteerd! kindjes komen soms nietoor niks zo onverwacht. ik denk dat deze heel graag bij je wil zijn xxx
ja blablablabla, een forum is om te discussieren, als je altijd aardig en lief moet blijven kan je beter op een vivaforum gaan zitten. En ik was hier allang uitgepraat, Pm me dan lekker ofzo.
Jeetje wat kan jij offtopic raar doen Danjo, Banjo whatever maareeee ONTOPIC! TS: echt even navragen hoor..
Nee daarom doe je het naar mij toe in een pm doe niet zo ontzettend kinderachtig, zoals ik net al in een pm naar je stuurde ik deed het niet expres hoor je naam fout! Beetje jammer dat je op zo;n manier een topic gaat verzieken
haha laat maar Ik stuur je uit fatsoen een pb maar word niet gewaardeerd prima diegene die een probleem maakt ben jij nu hoor Maar ben hier niet om ruzie te maken
dan snap ik je reactie eerst op devil en daarna op mij niet als je niet uit bent op een discussie daarover... maar oke prima! Denk dat we onderhand klaar zijn om het topic van TS te verzieken? dus nogmaals BACK on topic! Ben benieuwd morgen TS..succes
He meid, Als eerste van harte! Lekker van genieten hoor, het heeft straks zeker zijn voordelen zo vlug achter elkaar (en gevaarlijk is het niet voor je lichaam). Je kan nu 9 maanden wennen aan het idee en weet zeker dat als je je kindje straks voor het eerst hebt gezien op de echo dat je weer helemaal verliefd bent. Als je zeker wilt weten of het iets medisch of psychisch is zou ik even naar de huisarts gaan, die kan met een paar onderzoekjes zo zien of het medisch is. Is het iets psychisch dan kan je altijd met een psych of iemand anders gaan praten. Praten over je gevoelens met een vreemde lucht echt op (althans das mijn ervaring dan he). Mocht je een keer je ei kwijt willen dan mag je me altijd een pb'tje sturen.
ja dat het niet goed gaat mentaal gezien kan ik me wel wat bij voorstellen al die hormonen van het ene kind nog erin, nieuwe zwangerschap erbij en je hebt een ontplofbare vrouw (ik ben dat standaard al net na de bevalling haha) Dit zijn dus de risico's die ik noemde en moet je optijd aanpakken ga naar je huisarts en laat je doorsturen naar goede hulp je bent nu nog optijd genoeg erbij...
Dat ben ik wel met Imd eens, hoe sneller je erbij bent hoe meer baadt je erbij hebt. Geloof me je wil niet dat je verder in een diep dal zinkt, want het is moeilijk eruit te krabbelen. Dus meid lekker van je af praten en niet schroomen om hulp van je omgeving te vragen als het je even teveel wordt. Probeer ook een 1 middagje per week voor jezelf in te lassen, zodat je lekker je eigen ding even kan doen en je hoofd kan legen.
Hoi, Ik ben vanmorgen naar de HA geweest en hem uitgelegd hoe ik me voel de laatste tijd en zo en tja..hij heeft er niet veel aandacht aan besteed, hij zei enkel dat mensen veel te snel denken dat het om een depressie gaat en hij zou mij pillen voorgeschreven hebben moest ik niet zwanger geweest zijn maar nu kan dat niet he zei hij. Verder denkt hij dat ik het aan het "verwerken ben dat ik onverwachts terug zwanger ben en hij zegt: ik denk wel als je terug dat leventje voelt in jouw buik dat je mentaal veel positiever zal zijn". Hij denkt ook dat ik me wat minder voel door de druk en te weinig slaap en zo en zegt dat het normaal is dat ik me daarbij "mottig voel. Dus ja..niet veel aan gehad he..Vandaag, of momenteel liever gezegd voel ik me terug een stuk beter, maar ik weet dat het snel kan keren. Ik ben niet echt voor antidepressiva maar ik heb er vroeger een tijd genomen toen ik 16j was en die hebben me heel goed geholpen. Ik dacht nochtans dat er ook antidepressiva s bestaan voor zwangeren, of ben ik mis? Och ja, zolang het zonder kan ga ik het zeker proberen want die medicatie zal toch ergens niet goed zijn voor de baby he? Ik heb gisteren wel een vriendin uitgenodigd en we hebben lekker bijgekletst voor een uur of 3. Mijn huis lag er niet bij, maar ik heb er mijn ogen voor gesloten en dan maar s avonds de karweitjes gedaan. Ik voelde me er ook beter bij want ik besef wel dat geisoleerd geraken het slechtste is wat je kan doen he. Groetjes
hoi, ik weet precies hoe het is om twee kinderen na elkaar op te voeden tussen mijn oudste dochters is precies 1jaar en 1 dag verschil als ze klein waren heb ik enorm afgezien ze hadden namelijk alletwee de volle aandacht nodig maar ik heb er geen spijt van eigenlijk het is best leuk ze zijn nu 10 en 9jaar en ze kunnen natuurlijk de nodige ruzie maken maar kunnen ook niet zonder elkaar en over veel kindjes gesproken bij mij is nummer 4 onderweg te tijd vliegt voorbij als je kinderen hebt en ze zijn zo vlug groot .voor de bevalling opzich moet je je geen zorgen maken bij de eerste is de weg nog niet vrijgemaakt de tweede gaat vanzelf nouja sneller het is niet dat ze er dan uitvallen hehe groetjes aan iedereen
@ sharpeizoe: je huisarts heeft wel gelijk hoor. Er wordt doorgaans veel te snel aan een depressie gedacht, terwijl een depressie echt een hele ernstige en vreselijke ziekte is (en de criteria zijn ook wel wat strenger). Je gevoel van neerslachtigheid is heel normaal zo vlak na de geboorte van je kind en dan ook nog eens direct weer zwanger te zijn. Ik ben het er dus wel mee eens dat het beter is om niet aan de antidepressivia te gaan. Natuurlijk zijn er medicijnen die ook kunnen voor zwangere vrouwen, maar het is nog altijd beter om ze niet te slikken tijdens een zwangerschap. Daarbij heeft het echt de voorkeur om zonder medicijnen over je neerslachtige gevoel heen te komen. Het is absoluut niet abnormaal (zelfs veelvoorkomend!) om je zo te voelen en dat moet je je goed beseffen. Probeer in ieder geval rust te vinden en goed aan jezelf te denken. Geef jezelf de ruimte om dit te verwerken en over je gevoelens na te denken. Pas als je die tijd en ruimte neemt, zal dit gevoel minder sterk worden. Zodra je merkt dat het erger wordt of als het na lange tijd nog steeds niet verbetert, moet je gewoon nog eens bij je huisarts aankloppen.
Heel goed! Het is echt niet erg om het huishouden eventjes links te laten liggen en daarbij is het heel goed dat je je beseft dat geisoleerd raken averechts werkt. Vaker doen dus!
even voor de duidelijkheid je mag gewoon bepaalde types anti depresiva (ik heb zelf fluvoxamine) het enige nadeel is dat je kindje 3 dagen onder toezicht moet blijven in het ziekenhuis (mag je wel bijblijven) maar het kan goed zijn dat je na de 20 weken weer wat beter voelt.. Het MAG wel gewoon hoor, niet slikken heeft natuurlijk de voorkeur maar stress is slecht voor je baby en depresief slecht voor jezelf, je kindje en je pasgeborene dus heeft NIEMAND wat aan. Zo'n hekel aan huisartsen die je niet echt serieus nemen... pas goed op jezelf...