Hallo iedereen, Ik was net bij de verloskundige en die heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een consult over vervroegde inleiding ivm draaglast. Sinds een week zit ik in een rolstoel als ik na buiten ga omdat ik het niet uithou van de pijn. Nu vertelde de verloskundige mij dat ik ervan moest uitgaan dat het ziekenhuis me niet in wilde leiden omdat ze het liever niet doen ivm complicaties. Begrijpelijk, wil zelf liever ook niet ingeleid worden maar ik verga echt van de pijn en het word emotioneel alleen maar zwaarder. Zijn er meerdere van jullie die dit hebben gehad en voor de 40 weken zijn ingeleid ( dan bedoel ik niet door zwangerschapsvergiftiging oid want dat is medisch noodzakelijk ) en wat heeft de gyn bij jullie gezegd of geadviseerd. xx
Ikzelf heb geïnformeerd bij mijn vk of ik met mijn BI-klachten ingeleid kon worden, zij vertelde me toen dat het beter is om spontaan te bevallen met BI. Zou beter zijn.. Hoe en wat weet ik niet heel precies meer. Maar was voor mij genoeg om toch door te sukkelen en dag in dag uit veel pijn te hebben, al zat ik niet in een rolstoel zoals jij. (Uiteindelijk liep ik tot en met 41+1, bevalling ging vrij snel en erna leek ik ook bijna meteen pijnvrij: helemaal in vergelijking met hoeveel pijn ik had! Helaas heb ik nu 8,5 maand later nog steeds BI-klachten, maar het is over het algemeen goed te doen). Anders nog even zoeken hier op het forum? Zijn wel meer topics over geweest dacht ik. Heel veel sterkte nog deze hele zware laatste loodjes!
Ik had ook bi, bij beide zwangersvhappen en zat ook in een rolstoel. Een spontane bevalling is idd beter en dus heb ik het uitgezongen. Na mijn eerstw bevallung was ik direct 100% hersteld ( echt direct, ik kon gelijk weer lopen en omdraaien in bed) en na mijn tweede bevalling was ik na een maand 100% hersteld.
geen bekkeninstabiliteit oid, maar mijn eerste had een verkorte navelstreng en helaas ook een kindje te vroeg verloren, waardoor ik best angstig was, aangezien de jongste ook niet in wilde dalen. daarom hebben de gyn en ik besloten om met 39 weken en 2 dagen in te leiden, tenminste dat was de bedoeling. Zo kon ik vanaf t begin in t ziekenhuis bevallen, wat een heel fijn idee was en is voor mij en mn man. UIteindelijk begonnen de dagen 2 dagen voordat ik ingeleid zou worden hahaha, meneer had zn eigen plan. Maar hier in t flevo deden ze er dus totaal niet moeilijk over, t idee kwam zelfs bij hun vandaan!
Tijdens mijn tweede zwangerschap heb ik ook bekkeninstabiliteit gehad en tal van andere lichamelijke klachten, waardoor ik helemaal op was. Ik heb de gehele zwangerschap onder behandeling van de gyn gestaan, maar geen haar op zijn hoofd die er aan dacht om mij in te leiden puur en alleen omdat ik het niet meer trok. Het welzijn van de baby gaat voor op moeder. Zo is het nou eenmaal. Uiteindelijk ben ik ingeleid met 41w2d, maar dat was omdat dat nou eenmaal het beleid was in het ziekenhuis. Hopelijk staat jouw gyn er wel voor open.
Ja hoor, ik ben ingeleid met 37 weken ivm heel veel vocht vasthouden en hoge bloeddruk, géén zwangerschapsvergiftiging! Mijn gyn zag pas 6 weken na mijn bevalling hoeveel vocht ik daadwerkelijk vast had gehouden en toen was nog niet eens alles eraf. Ik lag al 5 weken met bedrust thuis en zat er echt doorheen, mede daarom ingeleid. Op maandag gestart en dinsdagavond is de kleine man geboren.
Ik word zeer waarschijnlijk ook tussen de 37e en de 38e week ingeleid. Heb pas geleden met weeenactiviteit in het ziekenhuis gelegen, sinds week 30 verplichte rust. Met alles wat doe, krijg ik direct pijnelijke harde buiken, mn zoontje besteeds elke dag uit aan m'n moeder of schoonmoeder. Inmiddels zit ik er ook helemaal doorheen, ben nu al op, terwijl ik toch echt nog wel ff moet. Heb gevraagd aan de gyn hoe ze tegenover een inleiding staat tegen die tijd. Ze kon nog niets beloven en maar waarschijnlijk kon ik wel ingeleid worden. Moet er wel bij vertellen dat ik al een aardige voorgeschiedenis heb. Heb nog steeds last van endometriose, vorige zwschap is mis gegaan, slik anti-deprisiva(ben ff kwijt hoe je dat ook al weer schrijft) Denk dat ze dat ook wel meenemen in hun besluit. Als je verder nooit iets hebt gehad en je zwangerschap tot nu goed verloopt zullen ze er misschien niet zo happig op zijn.
ik mocht vanaf 38 weken ingeleid worden ivm extreme aambeien. Heb het uiteindelijk niet gedaan, ik kon het toen psychisch niet aan en later ging het al íets beter. maar de uitnodiging stond, ik hoefde maar te bellen. zo super fijn was het! (en ben uiteindelijk puurnatuur bevallen, dat was nog fijner)
Ik ben om een andere reden ingeleid, maar had ook bekkenklachten (niet zo extreem, maar lopen ging met heel veel pijn aan het einde). Daarbij had ik onwijs pijn in mijn liezen. Na de bevalling was dit inderdaad ook DIRECT weg... ZOOOO'N verademing! Als ik in een rolstoel zou zitten door de pijn, dan zou ik het wel weten als je ingeleid kunt worden.....