Frustratie om niks?!

Discussie in 'Baby en dreumes' gestart door Tilleke, 28 jan 2016.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Tilleke

    Tilleke Actief lid

    9 mrt 2014
    379
    0
    16
    Hoi meiden!

    Mijn dochter is volgende week 15 maandjes alweer..wat vliegt de tijd!
    Een paar weken geleden heeft ze voor het eerst losse stapjes gezet. Een paar dagen later was ze een week flink ziek en heeft ze echt even een stap terug gedaan in haar ontwikkeling. Ze kon en wilde niet eens meer op haar beentjes staan. Na een weekje kwam dat al snel weer. Ze wilde steeds weer aan een vinger lopen maar los absoluut niet meer. Dat kwam een aantal dagen later pas weer.

    Sinds vorige week heeft ze weer haar eerste losse stapjes gezet! Afgelopen maandag zelfs best wel een afstand, een stap of 12. Helemaal trots! Maar sindsdien wil ze het niet meer. Soms als ze bij de bank staat roep ik haar en begint ze gelijk te piepen. Ze zet dan wel wat losse stapjes en komt naar mij toe maar niet echt van harte..
    Het frustreert me soms dat ik gewoon weet dat ze het kan maar het niet wil/doet..
    Is dit normaal? Of hoe lang duurt het voordat ze het echt uit zichzelf gaat doen en is ze hier wel snel mee qua ontwikkeling? Of zou het ook te maken kunnen hehben met de 14 maanden sprong?
    En wat zou je eventueel kunnen doen?

    Ik hoor graag van jullie
     
  2. Noelle85

    Noelle85 Fanatiek lid

    8 jul 2013
    1.792
    493
    83
    Onze zoon zette zijn eerste stapjes los met een maand of 13 geloof ik. Vlak daarna kreeg hij zijn prikken, waar hij op zich niet eens echt ziek van is geweest, maar toch was het na de prikken ineens klaar met lopen. Toen heeft hij echt een aantal weken er niks meer mee gegaan. En ineens van de een op de andere dag duwde hij zichzelf omhoog vanaf de grond, ging staan (wat hij daarvoor nog nooit eerder had gedaan), en liep zo de kamer door.

    Misschien dat je dochter nu gewoon even weer met wat anders druk is in haar hoofdje qua ontwikkeling, en dat ze zich daarom niet meer zo bezig houdt met het lopen.

    Maar dat jij erom gefrustreerd raakt, is natuurlijk absoluut niet nodig :) Je dochter ontwikkelt zich in haar eigen tempo, en ik weet heel goed dat je als ouder je er zo op verheugd om te zien dat ze gaan loslopen, of gaan praten of wat dan ook, maar je kan het niet afdwingen als het ware. Als je dochter er aan toe is om de volgende stap te zetten en echt los te gaan lopen, gaat ze dat echt wel doen. Maar laat het haar wel in haar eigen tempo doen :)
     
  3. dorisn

    dorisn Fanatiek lid

    2 jun 2007
    4.319
    37
    48
    ede
    Mijn dochter heeft 6maanden overal langs gelopenen aan de hand kon ze ontzettend goed lopen. Los staan en dansen, ze deed het allemaal. Los lopen durfde ze niet. Een enkele keer een paar stapjes. Ik vond het ook raar omdat ik wist dat ze het kon. Ik heb het maar los gelaten en ineens liep ze los en wilde niet anders meer.
     
  4. Tilleke

    Tilleke Actief lid

    9 mrt 2014
    379
    0
    16
    Klopt. Ik moet misschien ook geduldig en niet gefrustreerd zijn. Alleen dat is soms moeilijk gezegd dan gedaan hihi. Mijn dochtertje is altijd al wel bang geweest om te vallen etc. Ik moet maar proberen gewoon geduld te hebben en haar laten lopen als zij het wil..😇
    Ben benieuwd hoe lang dat duurt
     
  5. Olifantje1991

    Olifantje1991 VIP lid

    9 jan 2013
    9.521
    3.739
    113
    Laat het initiatief bij je dochter liggen en maak je er vooral niet druk om.
    Mijn zoontje ging de eerste maanden als een trein, met 9 maanden kon hij zich optrekken en overal langs lopen, maar daar nam hij toen genoegen mee.
    Hij kon met 11/12 maanden prima aan een handje meelopen, maar vlak daarna liet hij zich na 2 stappen alweer door z'n knieën zakken.
    Met 13 maanden is hij op z'n knieen gaan lopen en heeft dit tot 16 maanden volgehouden.
    Ik weet bijna zeker dat hij al veel eerder dan 16 maanden los had kunnen lopen, maar hij kon zich op dat moment prima redden en vond het wel best.
    Uiteindelijk met 16 maanden begon hij in het weekend wat over te stappen en nog geen week later liep hij zo een paar 100 meter mee over de boulevard.
    Geduld is het toverwoord. ;)
     

Deel Deze Pagina