Na aanleiding van mijn vorige topic (mannen en verzorging). Verzorgt je man jou of heeft hij dat een bepaalde periode gedaan? Mijn man masseert soms mijn gezicht, of als wij in bed liggen mijn rug krabben (maar ik ben te lui om hem de rug te krabben haha) Toen ik zwanger was en ik mijn down-under niet meer goed kon zien kreeg ik een keer commentaar dat er nog plukjes haar zaten mijn reactie was dan hou jij het zo lang maar bij! Dus dat deed hij, wel handig zo'n kapper! PS: daar bedoel ik geen huishoudelijke verzorging mee maar lichamelijke verzorging.
Het eten staat klaar als ik thuis kom van het werk Bijna iedere avond kriebelt hij me in slaap Zet koffie voor me (en daarna doe ik het ) Helpt me altijd met de boodschappen uitladen
tja met een stuk lijf zet hij me regelmatig op de wc, droogt me af na douchen, tilt me naar en van boven/bank/stoel. In slechte periode neemt hij alles over dus. de gewone dingen hij kriebelt vaak mijn rug of wrijft er s ochtends over om de boel in beweging te krijgen. Masseert me regelmatig en doet vaak mijn sokken aan/uit als been niet meer luistert.
Ik heb eerder dit jaar mijn been compliceert gebroken en mijn vriend heeft mij moeten helpen met aankleden in de eerste week, van het tiolet afhalen toen we nog geen bril verhoger hadden en geholpen met wassen. Nu heb ik het geluk dat hij in de zorg werkt dus hij kent alle kneepjes van het vak Het is wel even raar trouwens als je ineens zo lichamelijke verzorging nodig hebt. Maar het heeft ons nog dichter bij elkaar gebracht denk ik. Oh en hij kriebelt mijn rug wel in bed omdat ik het lekker vind haha
Ik bof met mijn verzorgende man. Na mijn keizersnede van de tweede heeft hij heel veel ontbijtjes op bed voor me gemaakt en alles draaiende gehouden. Ik hoefde nergens om te vragen of aan te denken! Sowieso is mijn man geweldig in het huishouden. Ik hoef nooit te vragen of hij alsjeblieft eens een keer de was wil doen, vaatwasser uitruimen, luier verschonen etc.. Dat doet hij gewoon!
Hahahaa, iedereen wordt lekker gekriebeld op haar rug Ik heb hier ook een kriebelaar zitten! Zijn arm gaat er soms van slapen en dan nog gaat hij door. Hij kookt en doet de boodschappen en als ik me ergens aan irriteer met bijvoorbeeld rommel maken, doet hij echt zijn best om erop te letten.
Mijn vriend geeft me regelmatig massages en hij kriebelt vaak m'n rug Maar echt verzorging, nee dat niet.
Oh maar mijn vriend lakt ook mijn teen nagels en kookt eigenlijk altijd als hij thuis is omdat die het leuk vind. En als ik een baan heb word hij waarschijnlijk part time thuis papa.
De mijne verzorgd me meer dan ik hem Als ik weer last heb van mijn rug dan wast hij altijd mijn onderkant oke alleen de benen dan he haha de rest dat lukt me nog wel, en hij droogt dan ook mijn voeten en benen. Tijdens de zwangerschap kon ik voor geen meter meer mijn tenen knippen en dat deed hij ook, en mijn schaamhaar verzorgde hij ook hahaha vond hij niet erg, wand dan werd hij ook beloond haha die hormonen die goede ouwe tijd haha. Verder kookt hij vaak en stofzuigd en dwijlt, dat is mij te zwaar, Oja en elke avond dan lezen we en krabt en kriebelt hij mijn rug
Als jullie de huishoudelijke ook er bij halen, dat is hier meestal de afwas, regelmatig eten koken, was ophangen, (of in de droger), was vouwen, stofzuigen.
Na de bevalling kookte hij en deed de afwas etc hij hielp me met opstaan en douchen en alles wat niet in mijn eentje lukte En hij kamt mijn haren na het douchen vind ik heeerlijk
Mannen die hun vrouwen verzorgen, is het onderwerp. Toch niet mannen die het huishouden van hun vrouw verzorgen? Die van mij doet niks. Masseren kan hij niet, en de rest doe ik liever zelf. Na de bevalling of in de zwangerschap was het ook niet nodig.
Toen ik mijn hernia had moest mijn man mij helpen van de toilet af, in en uit bad, afdrogen en aankleden ( ze wisten niet dat het een hernia was.. Ik heb maanden tegen het plafond gezeten van de pijn, morfine hielp weinig) Dat deed hij zonder klagen en met liefde, maar ik was blij toen ik het allemaal weer zelf kon want hoewel het mijn man was voelde het toch euhmmm vernederend is het woord niet, maar komt wel in de buurt
Mijn man masseert me regelmatig als ik weer eens 'vast' zit (ik heb reuma) In mijn zwangerschap hielp hij elke avond voor het slapengaan met het masseren van mijn (zeer) opgezwollen benen.
Dat wil ik zelf niet, maar hij zou wel echt alles voor me doen. En het zit hem ook in de kleine dingen: net was hij om een milkshake geweest voor me toen hij me van dansles op kwam halen Even dat ontspanningsmomentje.
Als ik hem vraag iets te doen doet ie het wel, maar uit zichzelf komt er echt geen actie. Maand geleden de hele nacht wakker gelegen door een galsteenkoliek, waarbij ik na 3 uur helse pijn heb gevraagd de hap te bellen. Hij had in die uren niet eens gevraagd wat er was en of hij iets kon doen. Ben ook alleen naar de hap gereden midden in de nacht. Tja, voor de kinderen is ie erg zorgzaam en qua huishouden ook. Voor mij alleen als ik er nadrukkelijk om vraag.
Ik ben het eerste trimester ziek geweest, HG. Ben ook een keer opgenomen geweest en thuis kon ik helemaal niets.. Hij heeft echt alles van me overgenomen en me zoveel als ie kan verzorgd. Zou niet weten wat ik zonder hem moest! Gelukkig nu achter de rug, maar ik weet dat ik altijd voor de volle 100% op hem terug kan vallen. Voor de rest doet ie ook altijd al veel voor me, ook voor de kinderen en in het huis.