Hier ook een gepeste. Mijn basisschool-leven was een hel; totdat ik in groep 6/groep 7 een i-don't-give-a-f*-houding kreeg. Mijn depressie was al tijden ingekickt en ik had zoiets van: ik ga iedereen hier gewoon tot moes slaan, laat me met rust. En dat hielp. Uiteindelijk werd ik zelf de pester in groep 7 en 8; wraak, vond ik. Ik heb mijn pesters van toen half verrot gepest. Om vervolgens op de middelbare school nog een blik whoop-ass los te trekken; irritante jongens achterna zitten met een hooivork, in de prullenbak gooien, in de vijver lazeren, etc. En er was zo'n verschrikkelijk roodharig sproeterig jongetje met een gezicht waarvan je letterlijk ter plekke moest poepen en hij zat continu te zieken en te zuigen. Hem heb ik tegen de muur aan gegooid en in zijn kruis gegrepen en gezegd dat hij 'daar' onderdelen gaat verliezen als hij zelfs nog één keer verkeerd ademt. Nou, taaadddaaa Het toverwoord. Voor de rest van die tijd heeft er niemand wat verkeerd gezegd. Door die ervaringen zal ik mijn kind leren om - wanneer het nodig is - direct maar van zich af te slaan. Ook in groep 3 of 4. Ik wil dat hij zich door niemand op zijn kop laat zitten. Hij mag niet beginnen met pesten of slaan of iets, want dan krijgt hij thuis straf; maar hij laat ook niet over zich heen lopen. En als hij kan kiezen, heb ik liever een pester dan de gepeste. Zo slecht, bang, onzeker, minderwaardig etc. als dat je je voelt als je gepest wordt, wil ik voor hem absoluut niet. Dan knalt hij er maar op los. Maar ik hoop wel dat hij gewoon een lieve klas heeft waarbij niemand gepest wordt en het allemaal niet nodig blijkt te zijn. Die klassen bestaan. En daar ga ik voor.
Op die leeftijd zal ik mee gaan en zelf de gesprekken aan gaan met de ouders. Maakt mij niet uit welk ras of whatever. Het zijn gewoon mensen. Als ze ouder zijn dan leer ik ze Hoe ze dat kind op zn donder moeten slaan. Als ik er ooit achter kon dat mijn kinderen zelf pesten zijn ze echt zwaar de shaak.. ik heb al een idee hoe ik dat er uit krijg haha. Ik ben zelf heel erg gepest, en heb daar echt heel lang een slecht zelfbeeld van gehad en durfde weinig. Tot ik de grootste pester op dr donder mepte. Toen was het over. Het is misschien niet de leukste oplossing maar wel effectief!
Oei, als iemand mijn kind zou pesten dan word ik een kruising van een leeuwin en pitbull ben ik bang. 😤 Ik ben van niks en niemand bang dus ik zou net zolang actie ondernemen totdat ze mijn kind met rust laten en deze weer gelukkig naar buiten/school kan. Geloof mij, whatever it takes......💪🏼 Uiteraard allereerst proberen een gesprek met de pestkoppen en de ouders aan te gaan. En van daaruit verder.
Met 5 mogen ze hier nog niet alleen naar buiten, ik was er standaard altijd, misschien ook omdat ik toen die tijd nog in de flat woonde, maar ook bonuskind mag hier alleen om het huis en verder niet. Misschien ben ik daar erg streng in of beschermerd maar goed het heeft altijd wel gewerkt. Verder zal ik idd meegaan en wachten tot ze weer komen en aanspreken . Dat heb ik ook altijd gedaan als er gezeur was in de speeltuin
hier ook mee te maken ben zelf nooit gepest maar heb er wel een bloedhekel aan :x als ik zie dat mijn zoontjes pesten hebben ze toch echt een heel groot probleem met me ! hier hebben we ook 2 kindjes van 8 en 6 uit het zelfde gezin die het altijd op mijn middelste zoontje (5) hebben gemunt altijd uitdagen pesten en andere kindjes opstoken het zelfde te doen. paar keer geprobeerd met de ouders te praten maar die zijn helaas van het type mijn kind doet dat niet op een gegeven moment was ik er klaar mee en heb ik tegen zoontje gezegd dat als ze slaan of pesten hij het terug mag doen maar ze niet zelf op mag zoeken hij is zelf namelijk totaal niet bang aangelegd en moet dus wel op letten dat hij het niet gaat op zoeken. gevolg al 3 x de ouders hier aan de deur gehad omdat mijn zoontje van zich af beetmaar hun dochter is dan ook nog al manipulatief die was hier voor de deur van een stoep randje gevallen en had een schaaf wondje op haar heup en had haar moeder wijs gemaakt dat mijn zoontje dat gedaan had terwijl ik er bijna met mijn neus boven op stond moeders dus weer aan de deur wat dat vond ze niet normaal overigens of 5 jaar jong is om alleen buiten te spelen hangt vind ik ook erg van de omgeving en het kind zelf af