Ja is ook leuk . Schommelen vind ik ook nog steeds leuk Maar als er andere kinderen komen ga ik er af met mijn babymeisje (die zit dan als excuus op schoot). Vind echt dat opvoeden niet alleen toespreken en belonen is, maar OOK het goede voorbeeld geven. En als ik sommige ouders hoor/zie dan begrijp ik het gedrag van de kids. Zijn er maar een paar hoor, maar ik ken er enkelen met een enorme scheur. Kindjes hebben dat dan natuurlijk ook. Hoor ik zo'n kleuter schuttingtaal uitslaan waar zelfs ik van verschiet.
Spreken jullie ouders trouwens wel eens aan op het gedrag van hun kinderen? Kinderen wel dus, maar de ouders zelf? Heb dat nog nooit gedaan, maar zou het soms wel willen. Vooral bij die types die alles maar laten gaan en hun kroost nergens op corrigeren.
Ik snap er helemaal niks meer van ... Nav je eerste post dacht ik dat twee meisjes minstens een paar jaar ouder waren! Pesten, zonder ouders in de speeltuin, fietsen alleen door het dorp, hierdoor dus. Mijn zoontje is 3jr en 2 mnd en kan net leuk op zijn loopfiets wegkomen. Als jouw dochter niet op de psz zit, snap ik het hele psz-verhaal niet?
In de eerste post stond wel dat de kindjes in de speeltuin 3 jaar waren. Ik denk dat ze het psz-jeugdzorgverhaal via via van andere moeders gehoord heeft??
Oh dat vond ik dus zo erg aan het Land van Ooit. Daar kwam je aan en stond er zo'n stomme lakei, die iedereen vertelde dat als je over die streep ging, dan waren de kinderen de baas (en hoefden ze dus niet meer naar papa, mama en in mijn geval: de oppas te luisteren). :x Zo werkt het dus niet, hè! Als ik dat had toegestaan, was ik niet met 3, maar met 2 kinderen thuisgekomen. De oudste twee hadden elkaar echt afgemaakt... Dus ik heb ook regelmatig in moeten grijpen. "R. niet uitdagen, S. niet op reageren..." als ik dat niet zou doen, zouden ze rollend over het gras elkaar de haren hebben uitgetrokken en hoe leg je dat de ouders uit, als je ze 's avonds weet terug brengt? Inderdaad! Ik moet zeggen dat ik regelmatig vloekte (shit, fuck, kut, godver) als er iets misging, maar doordat een collega van me altijd kak zei, ben ik dat over gaan nemen. Ik vloek sowieso minder, maar dat gaat er moeilijk uit. Maar nu zeg ik dus vaker kak. En ja hoor, mijn zoon neemt het uiteraard over! Nou ben blij dat hij kak zegt en niet een van de andere woorden.