Mijn broer is heel erg gepest op de basisschool, en zelfs op de middelbare school nog. Op de basisschool had ik 1 vriendin en later kwamen er daar 2 bij, toen ik naar de brugklas ging, stond ik er weer alleen voor want zij gingen naar een andere school. Ook in de brugklas had ik 1 hele goede vriendin en later nog 2 andere meiden waar ik mee optrok. We werden niet gepest, maar ook nergens bij betrokken. Toen ik naar het MBO ging, zelfde verhaal maar dan zonder vriendinnen. Ik was niet eenzaam, er waren meer klasgenoten die door de popi's links werden gelaten, maar die trokken meer met elkaar op als met mij. Vreemd genoeg heb ik hier nooit echt last van gehad. Natuurlijk had ik het door, maar omdat ik in het weekend bijna een dubbelleven leidde, namelijk dat van gezellige kroegganger met vrienden en alles erop en eraan, heb ik me door de schooljaren heen weten te slaan. Natuurlijk probeer je als ouder een verstandig kind op te voeden, die weet wat recht en onrecht is. Maar ik kan nu van tevoren niet bedenken wat ik zou doen als mijn kind gepest wordt, of zelf pest. In beide gevallen moet het stoppen, maar hoe...
Ook ik ben vroeger gepest maar ik heb het zelfde als Cathie, als ik nu kijk waar zij staan in het leven is het inderdaad wie het laatst lacht... Ik moet wel zeggen dat ik er toen wel onder geleden heb maar dat ik er uiteindelijk wel weer sterk uit gekomen ben. Mede ook doordat ik er ineens genoeg van had en voor mezelf ben opgekomen. Ik leerde mezelf een andere houding aan en toen was het ineens anders. Het is wel zo dat ik pas sinds ongeveer 10 jaar weer helemaal mezelf kan zijn. Als mijn zoon straks naar school gaat krijgt hij van mij ook mee (indien nodig) dat als kinderen fysiek naar hem worden dat hij er van mij hard op mag slaan. Ik ben opgevoed dat je alles pratend moet oplossen maar zo werkt het helaas niet altijd bij kinderen. Ik probeer hem te leren dat hij altijd de zwakkere moet helpen en op moet komen voor de minder zelfredzame personen om zich heen, ook dat hij nooit andere mensen mag pesten en kleineren. (laat mij er ook niet achter komen dat hij iemand gepest heeft want ook hij zal dan op de knieen moeten om zijn verontschuldigingen aan te bieden). Ik denk dat het belangrijkste is dat je jouw kind leert dat je er altijd zal zijn, ongeacht de situatie. Dan kan je goed hulp bieden. Pesters hebben vaak een heel laag EQ en IQ en moeten daarom op een andere manier zich zelf waar maken. Zoek daarom eens rond via Hyves ofzo of je nog oude pesters terug kan vinden en dan zul je vaak zien dat ze het er niet zo best af gebracht hebben in het leven. Wie weet helpt je dat... Het blijft een verschikkelijk iets dat pesten maar het zal altijd blijven bestaan vrees ik. Gelukkig wordt er beter op gereageerd door scholen maar het kan ook stilletjes gebeuren. Dus houd goed je kind in de gaten en spring in waar nodig! Succes en sterkte voor iedereen!
ik ben eens een paar maand lang onderweg naar school (lopend) altijd gepest en met geweld erbij door een 3 jaar ouder meisje van dezelfde school... de school deed er niets mee... totdat ik eens huilend weer thuiskwam en mijn moeder het zat was! ze zei je gaat vanmiddag weer naar school en je slaat die meid maar keihard terug en desnoods 2x! ik was doodsbang maar heb het wel gedaan, en wat denk je? ze heeft me nooit meer aangeraakt! dat versterkte mijn zelfvertrouwen en sindsdien ben ik nooit meer gepest... wel had ik een vriendinnetje die elke dag door meerdere kinderen gepest werd, zo erg dat ze in haar broek plaste en niet meer naar school wilde... vond dat zo erg maar durfde zelf ook niets te beginnen tegen een hele groep... mijn moeder was bevriend met de moeder van het meisje en is naar school gegaan en heeft een gesprek met de directie gevoerd, alle pestkoppen werden samen met de ouders op school geroepen en degene die het nog 1x waagde mocht 1 week thuisblijven en de ouders waren er verantwoordelijk voor bij de leerplicht en een boette! en ineens was het afgelopen... het meisje van toen is nu een jonge vrouw van 30 met 2 kinderen en heeft er zeker trauma's aan overgehouden. ze is nog steeds erg onzeker en vooral in grote groepen denkt ze altijd dat iemand iets tegen haar heeft of over haar roddeld, terwijl als ze ze beter leert kennen dat dus helemaal niet zo was... als mijn dochters gepest of geslagen gaan worden mogen ze van mij zich verdedigen hoor... als ik erachter kom dat hun de pestkoppen zijn dan kunnen ze hun nodige straf verwachten! dat tollereer ik absoluut niet! dat zal ik dan doen met bv feestjes waar ze graag heen willen, wat dan dus niet mag, geen zakgeld, geen leuke dingen, en na school thuisblijven....
ik heb optie 1 gestemd. ik werd gepest met grote gevolgen. mijn kinderen ook omdat ze autistisch waren. ik heb hemel en aarde bewogen voor ze indertijd. nu zitten ze op een school waar pesten niet is toegestaan. ze gaat straks na de vakantie naar een ROC die als regel hebben dat als je iemand met een beperking pest je de tas kunt pakken en nooit meer terug kunt komen.een dat is de manier waarop je met zulke lui om moet gaan. ik mocht willen dat ze dat toenderijtd toen ik jong was ook zo gedaan hadden. ik ga er verder niet op in en ik ga ook niet deelnemen aan deze discussie. ik hoop alleen dat iedereen die zelf ook gepest heeft heel goed bij zichzelf na denkt en bessefd (met bijbehorend schuldgevoel) dat je iemand levenslang tekend of al dan niet kapot kunt maken.ik weet er helaas alles van. alle therapieén ten spijt.
Hmm ik ben 1 keer ' gepest' Klasgenoot ( jongen ) trok een stoel onder mijn kont vandaag, voor de gein. Ik heb hem toen zo'n rotschop verkocht dat hij een week lang moeilijk liep. Ik was altijd vrij neutraal. Hoorde overal wel wat bij, maar had wel een vast vriendinnen groepje. Maar ik beet ( en bijt ) altijd van mij af. Ik ben niet zo toegankelijk zeg maar. Ik ben ook niet verlegen, of onzeker, dus minder snel slachtoffer. Ik zal mijn kinderen wat dat betreft net zo opvoeden als dat mijn ouders mij hebben gedaan; van je afbijten en niet het kaas van je brood laten eten. Echt gepest worden de dader gaat maar door... De eerste klap is een daalder waard! Kan menig een wel zeggen dat geweld niks oplost, daar geloof ik dus niks van. Aanpakken zulke etterbakken, opkomen voor jezelf! Naar een leraar gaan, of blijven praten werkt in mijn optiek dus helemaal niet. Mijn man is vroegah wel gepest, volgens zijn moeder moest hij praten en anders weg lopen en naar de leraar gaan. Wat resulteerde in nog meer gepest. Tot hij 1 van de etterbakken een gymtas met schoenen om de oren sloeg. Vanaf toen is hij niet meer gepest. En ouders die daar over klagen op school, sturen ze maar naar mij toe. Afgelopen weekend is onze oudste min of meer gepest. Hij was aan het stoepkrijten op onze oprit ( ik stond in de deuropening ) en er kwamen wat buurjongetjes aan, 8/9 jaar. Een paar beginnen leuk tegen Nathan te praten. Komt er 1 zo'n looserkind op Nathan af en zegt ' He dombo! Wat ben je nu weer aan het doen' Hij had mij dus niet zien staan. Nathan reageert er helemaal niet op, die snapt dat nog niet. Toen heb ik hem flink de oren gewassen. Hij wist niet waar hij het moest zoeken, hehehe, net goed. Jaaa sorrysorrysorry. Ik heb hem gemeld dat hij rap weg moest wezen als hij zo praatte. En toe kreeg hij ook nog op de klote van zijn vriendjes. Snotblaag.
Ik ben gelukkig niet veel gepest vroeger op school. Ik beet van me af dus was uiteindelijk neutraal. Nam het wel zo nu en dan op voor een gepest kind. Maar ik heb van dichtbij meegemaakt hoe erg de gevolgen van pesten kunnen zijn. Mijn broertje is vanaf de basisschool tot aan zijn eindexamenjaar van het voortgezet onderwijs ontzettend gepest en mishandeld. Wat een drama's. Er leek wel niks aan gedaan te kunnen worden. Hoe vaak er ook in de klas gesproken werd er was altijd wel wat waardoor hij weer gepest werd. Mijn ouders zijn zelfs naar de grootste fysieke pestkop zijn ouders gegaan maar die trokken zich er niks van aan. Toen heb ik dat jong even flink te grazen genomen. Hij heeft dagen amper kunnen lopen en liet het daarna wel uit zijn hoofd om aan mijn broertje te komen. Letterlijk, wie niet horen wil moet maar voelen. Het nadeel van het feit dat mijn broertje niet van zich af beet was ook dat ons jongere zusje en ik af en toe nagezeten werden door zijn pesters. Ze wisten overigens snel dat ze dat beter konden laten. Pas toen mijn broertje in zijn eindexamenjaar flink om zich heen heeft geslagen naar de pesters was het over. Voor die tijd haalde hij nooit uit. Mijn dochters leer ik dus ook 'wie niet horen wil moet maar voelen'. Je hoeft jezelf niet te laten pesten en zeker niet te laten slaan. Bij mijn oudste heb ik zelfs een keer gezegd dat ze een flinke tak moest pakken en maar uit moest halen naar 2 (oudere) jongentjes die haar continu te grazen namen (toen ik verhaal ging halen bij de ouders zei 1 vader.. tja ik kan hem toch moeilijk tegen de muur aan slaan he.. hij wil niet luisteren... het stoom kwam uit mijn oren, wat een eikel). Helaas ben ik er inmiddels achter gekomen dat ook mijn oudste dochter flink kan treiteren en dan zelf het slachtoffer kan gaan uithangen. Ze krijgt, als ik het zie, flink op haar donder waar de gepeste kinderen bij staan en kan naar binnen vertrekken. Ik heb haar uitgelegd dat ik haar nu niet meer kan vertrouwen en niet meer weet of zij wordt gepest of dat ze gewoon terug wordt gepakt. Heel vervelend... Gelukkig zie ik haar daar in tegen wel weer kinderen helpen die gepest worden. Nu nog een balans zien te vinden...
Vergeten te melden, maar als ik er achter kom dat mijn jongens zelf pesten dan zijn ze flink de sjaak. Dat tolereren wij dus echt niet! Dat wordt aan de oren mee naar de slachtoffers en hun excuses aanbieden en een goede gepaste straf ( daar moet ik nog even over nadenken ).
Opvallend dat er in de poll zo weinig pesters stemmen en zoveel meiden die gepest zijn. Voor elke gepeste moet er toch echt minimaal 1 pester zijn.
Ik heb gestemd op ja,met gevolgen. De basisschool en de eerste helft van de middelbare school waren een hel voor mij. Ben veel gepest omdat ik flinker was en heel stil was.Einde jaar van de basisschool was ik het wel zo zat dat ik met meisje een flink gevecht heb gehad.Hele school er om heen en de leraren liepen weg,ik kwam als winnaar uit de bus en opgelost het pesten. Helaas begon toen de middelbare school en alles begon weer op nieuw Geestelijk heb ik er wel een hele klap van over gehouden en ben mede hier door 2x erg overspannen geweest. Nu ben ik er wel sterker door geworden maar blijf onzeker in bepaalde situatie's en vertrouw mensen niet zo snel.
Ik ben ook gepest. In de lagere school niet zozeer, ik was wel meestal alleen op de speelplaatst, maar dat ging nog wel. Ze vonden me een beetje 'raar' omdat ik gekleurd ben zeg maar, dus kreeg nog wel eens 'Chinees!' te horen ofzo.(M'n vader is Indonesisch.) In het 1e jaar middelbaar echter kwam ik op een katholieke (uniform!) school terecht, en hebben zowat alle meiden van mijn klas de 1e dag afgesproken om me te gaan pesten. Niet fysiek, maar gewoonweg opmerkingen makend over ALLES. Uiterlijk, punten,...En dan vooral van die kleine, stekelige opmerkingen over je huidskleur. Dat komt hard aan als 11/12 jarige. Vanaf dat moment was ik eigenlijk gewoon het pispaaltje. Ik ben een paar keer van school gewisseld.(wat ik achteraf ook niet zo goed vind van mijn ouders, maar ze wouden natuurlijk alleen maar het beste voor me) Maar het lijkt alsof de 'pesters' voelen dat je ooit al 'het slachtoffer' bent geweest en er gevoelig voor bent. Ik ben nooit echt voor mezelf opgekomen en heb er nog steeds spijt van. Het heeft er heel veel mee te maken gehad dat ik m'n school niet heb afgemaakt. Zo tegen m'n 16e werd het minder, maar toen had ik al lang schijt aan school en er totaal geen zin meer in. Langs de ene kant ben ik er sterker uitgekomen, langs de andere kant kan het me nog erg veel pijn doen en me zwak laten voelen als ik eraan terugdenk... Als Alyna gepest wordt, hoop ik uit de grond van m'n hart dat ze zich niet laat doen (dat probeer ik haar ook bij te brengen), of dat ze naar mij toekomt zodat we een oplossing kunnen bedenken. Als ze zelf iemand pest, weet ik niet zeker wat ik zou doen...waarschijnlijk eerst heel boos worden... En praten, praten, praten.
en degenen die gestemd hebben dat ze pesters waren? Willen die niet even toelichten hier wat hun gedachtengang was? Of ze er nu spijt van hebben? Wat ze zouden doen als hun eigen kind ook gaat pesten?
Ook ik ben gepest vroeger, daar heb ik flinke onzekerheid en depresiviteit en faalangst aan over gehouden. Het valt mij ook op dat er helemaal geen pesters reageren....
Ik ben in de derdklas van de MAVO behoorlijk gepest, om bepaalde redenen en door een groep kinderen die hun eigen terkortkomingen zo probeerden te verbloemen. Ik ben toen weg gaan lopen, niet van de lessen, maar tijdens de pauzes e.d. Ik bleef dan niet op school, maar ging rondjes fietsen tijdens de pauze, en kwam pas terug om op tijd in de les te zijn. Als ik naar huis fietste pakte ik altijd een andere route. Het was een verschrikkelijk jaar. Ik verdedigde me emotioneel door te leren, ik wilde perse de beste cijfers halen, voor alles. Op een of andere manier was dat elke keer de klap in het gezicht van de pesters. Door omstandigheden was ik namelijk de leerling die het slechtst zou moeten doen, en ik bewees het tegenovergestelde. Na dat jaar mocht ik een tussenklas overslaan en overstappen van 3 MAVO naar 4 HAVO, naar een andere school. Dat zag ik als mijn overwinning, ik ging met een opgeheven hoofd weg. Op de havo heb ik snel een paar leuke meiden ontmoet, eentje daarvan is 13 jaar later nu nog steeds een goede vriendin. Ik merk dat ik sterker ben geworden vanwege dat verschrikkelijke jaar. Ik laat niet makkelijk met me sollen, maar probeer wel mijzelf altijd te bewijzen. Ik zal mijn kinderen ook opvoeden om van zich af te bijten. Liefst zonder geweld. Ik zal ze proberen genoeg zelfvertrouwen te geven zodat ze met een opgeheven hoofd naar de pester kunnen kijken en zich met waardigheid kunnen omdraaien en wegloper. Voor een pester is dat het ergste, dat zijn acties geen impact hebben. Als er geweld aan te pas komt, mogen ze van mij zeker terugslaan.
Ik werd op 2 basisscholen en op 1 middelbare school gepest. Basisschool 1: Omdat ik een bril droeg. Basisschool 2: Omdat ik een koortslip had en daardoor aids zou hebben (bril durfde ik op die school al niet meer op te zetten) Brugklas middelbare school: Omdat ik een geintje maakte over een ander meisje haar borsten was ik automatisch lesbisch. Dat was voor mij de druppel. Boem knal was het gevolg in de gymzaal (pesten heeft wel een half jaar geduurd) Leraar gym gaf me groot gelijk en vond nog dat het lang geduurd had voordat ik van me afbeet. Daarna was het over.... Dat meisje wat ik toen sloeg is nu nog steeds een vriendin (toevallig ook een medeforummer) en de jongen wat het verhaal in de wereld geholpen had ben ik nu mee getrouwd Gelukkig heb ik er niks aan overgehouden. Ik dacht altijd dat ik niet sterk was en zo, maar na die ruzie merkte ik dat ik best van me af kan spreken/slaan mocht het nodig zijn. Wel heb ik moeite om me aan iemand te hechten, maar of dat door het pesten komt weet ik niet. Mijn dochter leer ik aan om van zich af te bijten, ze hoeft zich niet te laten pesten en ik zal er zeker op toezien dat ze niet zal gaan pesten want ik weet hoeveel pijn je er iemand mee kan doen.
ik ben zelf jaren lang gepest tot ik op een gegeven ogenblik mijn geduld verloor en iemand het ziekenhuis in heb geholpen omdat deze persoon mij een gebroken hand had geslagen(stuk ijzer op mijn hand geslagen) en mij daarna een k.....teef noemde. ik ben er wel sterker van geworden. maar ook wel bang en onzeker
nee ik ben nooit gepest bij ons in de klas niemand volgens mij, maar als ik dat filmpje zie dan gaan mijn handen jeuken, ik kan daar zo kwaad om worden! gelukkig is ie voor zichzelf opgekomen
Ik ben nooit gepest op school maar was zelf wel een pestkop op de basisschool en ook wel een beetje op het voortgezet onderwijs. Ik weet de reden ervan niet zeker, maar het zal waarschijnlijk hebben gelegen aan het feit dat ik thuis altijd de zondebok was van alles. Haalde bijvoorbeeld mijn kleinere zusje kattekwaad uit dan was ik de schuldige omdat mijn oudere zus dan te oud was voor zoiets. Alles wat thuis misging werd op mij afgeschoven. Ik denk dat ik al die frustraties zo reageerde op anderen die zich daartegen niet zo goed konden weren. De pesterijen op zich hebben geen gevolgen gehad op me, maar soms zie ik weleens mensen die ik vroeger heb gepest en dan krijg ik toch wel een rood hoofd of durf ik diegene niet aan te kijken
Ik ben nooit echt gepest. Er zijn wel opmerkingen tegen me gemaakt maar ik was behoorlijk bijdehand, niet verlegen en kan goed van me af bijten. Dus dan houdt het snel op. Ik nam het over het algemeen ook op voor gepeste kinderen, die hoorden namelijk ook bij "mijn groepje" Wij waren neutraal, konden het met iedereen wel vinden, alleen niet met de echte bully's. Grappig was trouwens wel dat 2 van de ergste pestkoppen van mijn mavoklas (die dus echt andere meiden in elkaar trapten) beide een ex zijn van mijn man. Haha, zul je net zien. Mijn man is wel gepest vroeger, en hij heeft er nog steeds problemen mee. Wat ik hier al las, dat wanneer andere mensen smoezen dat hij denkt dat ze het wel over hem zullen hebben. En hij is soms ook erg onzeker. Gelukkig merk ik dat hij sinds onze relatie toch wel veranderd, en minder snel het gevoel heeft het toch wel weer niet goed te doen. Maar hij heeft ook heel erg dat hij woorden van andere verdraait naar het negatieve. Bijvoorbeeld als iemand zegt dat ze zijn haar toen het langer was mooier vonden, dan zeggen ze in zijn beleving dat kort haar hem vreselijk lelijk maakt Net alsof hij niet hoort wat ze zeggen, alleen hoort wat hij gewend is te horen. Bij hem hielp het trouwens toen hij begon met krachttraining, en van een mager jongetje met bril veranderde in een gespierde jongen met lenzen Sinds die tijd is hij niet meer gepest oid.
hahaha, hier moet ik erg om lachen Het kan inderdaad raar lopen. één van de meiden die mij enorm hebben gepest, was in die tijd jarenlang verliefd op een jongen uit het dorp. Ik had geen idee op wie, maar hoorde haar gezwijmel tijdens elke les. Totdat ik 2 jaar later verkering kreeg met de betreffende jongen. Je had haar gezicht moeten zien toen ze ons tegenkwam in de kroeg, zoenend en al! Ik geniet nog steeds als ik aan dat gezicht denk