Mijn dochter van ruim 2,5 is de laatste weken echt vreselijk eenkennig. Het zal vast een fase zijn waar ze doorheen gaat, maar het wordt steeds erger. Ze is ontzettend op mij gericht en afwijzend richting mijn vriend(ook niet leuk voor hem natuurlijk). Ik moet haar naar bed brengen, verschonen, eten klaarmaken, ect, ect....Ze hangt bijna letterlijk de hele dag aan mijn been en roept de hele dag maamaa!!! Daarnaast is het echt gillen en huilen als ik weg moet, of naar boven ga, als ze even niet mee kan. Ik probeer haar zoveel mogelijk overal bij te betrekken en haar te vertellen wat ik ga doen als ik even weg moet, maar dat werkt ook niet echt. Moet toegeven dat ik de laatste weken steeds vaker dan maar toegeef om van het gehuil af te zijn,omdat het zó vermoeiend is soms, maar dat werkt natuurlijk alleen maar averechts. Heeft iemand misschien tips hoe met haar gedrag om te gaan, want ik heb het gevoel dat ik het even niet goed doe zo Groetjes Nena
Hoi, Hier ook zo een!! Het is vorig jaar maart begonnen en wordt nu langzaam minder. Ik weet ook niet wat ik er mee aan moet. Het negeren werkt niet want ze gilt rustig een uur lang. Dus doe ik het meeste op het moment. Ze gilt gelukkig nu niet meer als ik ff weg ga. Mama zegt ze nog wel 1000x op een dag. Papa mag al weer een paar dingen. Eten geven, douchen. Naar bed brengen en met haar naar de wc moet ik nog steeds doen. Maar het gaat elke dag een beetje beter. Dus vooral sterk blijven.
Hmm same here.. gaat prima als ik er echt niet ben maar als ik er ben moet ik overal bij betrokken worden.. horendol word je er van terwijl het natuurlijk tegelijkertijd ook wel echt genieten is... maar ik wil ook weleens de trap op lopen zonder geroep van een peuter die een handje wil odmat ze mee naar boven wil en dan hebben we het nog niet over naar het toilet gaan.. ze heeft nu bedacht dat ze dan op de vuilnisbak kan zitten terwijl ze honderduit praat en als ik wil dat ze echt even niet mee gaat.. dan zeg ik gewoon dat ze bij papa moet blijven gaat niet altijd zonder slag of stoot hoor.. maar dan weet papa ook dat hij even actie moet ondernemen zodat ze echt bij hem blijft dan mag ze helpen.. of hij ziet ineens een lieveheersbeestje waar ze naar moet kijken.. afleiden dus maarja.. elke keer een beetje beter dus
Fijn zeg, die herkenning! Afleiden helpt soms wel maar ik heb een dametje met een eigen willetje, dat zeggen ze zelfs op de psz Weet ook echt niet van wie ze dat heeft Consequent blijven inderdaad wel iets is waar ik zelf wat mee kan/moet. Ik merk dat mijn vriend het soms wel frustrerend vind dat ze zo naar mij toe trekt.