Ik heb in het verleden hier al eens een topic over aangemaakt, maar inmiddels zijn we iets verder en blijf ik met een aantal vragen zitten.... Mijn dochter is inmiddels 2 jaar en 7 maanden en praat eigenlijk niet. Ze kent een stuk of 15 woordjes en maakt soms 2 woordzinnen in de vorm van mama bah, mama auw e.d., maar daar houdt het bij op. De woorden die ze kent zijn allemaal woorden waar ze direct wat mee heeft, wat haar bezig houdt (mama, papa, opa, oma, naam tante, neefje en buurmeisje, ijsje (die kende ze al heel snel ) auw, bah en dan nog zo een paar woordjes). Nieuwe woordjes pakt ze eigenlijk niet op, behalve dus als ze het zelf kan gebruiken.... Ze kan zich overigens duidelijk begrijpbaar maken, kan met (zelfverzonnen) gebaren prima aangeven wat ze wil en begrijpt ook de opdrachten die ik haar geef, dus communicatief zit het wel goed. Ook maakt ze de lettergrepen wel als ze iets wil zeggen wat ze niet weet of wat ik zeg, dat doet ze dan met uhm, uhm, zoals we vroeger op school als het waren de lettergrepen spelden. Sinds augustus lopen we met haar bij de logopedist, maar dat heeft tot nu toe ook geen effect gehad, simpelweg omdat ze het vertikt om woordjes/ klanken na te apen, waardoor de logopedist dus niet zo veel met haar kan behalve de oefeningen spelenderwijs te doen. Dit vind mijn dochter ook leuk (b.v. dieren wassen, dieren eten etc), alleen de klanken zegt ze dan niet na, ze speelt alleen het uitvoerende mee. De (tussentijdse) conclusie van de logopedist is dan ook geweest dat het voor een groot gedeelte haar karakter is wat haar tegenhoudt tot spreken (en ze heeft een pittig karakter, dus dat ze iets niet doet wat ze niet wilt klopt wel ). Haar interesse ligt in het fysieke vlak, in de speeltuin gaat ze van de hoogste glijbaan op haar buik naar beneden , maar het praten heeft duidelijk niet haar interesse. De woordenschat test die bij de logopedist was afgenomen was wel gewoon gemiddeld. Sinds 2 maanden zit ze op de peuterspeelzaal en dat vind ze na een moeilijk begin echt helemaal leuk, doet ook alles goed mee, weet wat van haar verwacht wordt, maar ook daar zegt ze dus geen woord. Ik had de hoop dat ze door omgang met de kinderen wel zou gaan praten, maar helaas is dat dus (nog) niet het geval. Afgelopen zondag overigens waren we bij mijn ouders en zat ze aan haar eigen tafeltje een broodje te eten. Ze was even gestopt, dus ik zei tegen haar kom even broodje eten, hoorde ik haar dus ineens broodje eten zeggen en stopte ze een stukje brood in haar mond. Ik dacht nog van hun hoorde ik dat nou goed, maar ook mijn zus hoorde het. Overigens heeft ze het daarna niet meer herhaald.... Ze stond op de wachtlijst bij Kentalis (audologisch onderzoek) om haar spraak te onderzoeken, maar die heb ik even stop gezet omdat de logopedist en de PSZ al zoveel energie van haar vergde, dat ik die onderzoeken even stop heb gezet. Inmiddels heb ik wel weer contact met ze gehad om toch de onderzoeken te gaan opstarten, dus daar staat ze wel weer opnieuw op de wachtlijst. Waar ik in het verleden dacht van ach het komt wel, ben ik daar nu iets sceptischer over geworden. Ze is ook het afgelopen jaar niet echt vooruit gegaan en ik merk nu toch wel dat ze daardoor tegen moeilijkheden aanloopt en wellicht toch achterstanden oploopt. Dus vandaar nu wel het besluit om de onderzoeken in te gaan om te kijken waar we haar waar mogelijk nog beter/ anders kunnen stimuleren en ondersteunen bij het praten (liedjes zingen, boekjes lezen, korte zinnen praten etc doen we al geruime tijd, zo niet vanaf haar geboorte). Maar toch weet ik wel dat de mogelijkheid bestaat dat ze alsnog zelf gaat praten, als ze er aan toe is. Ik heb op dit forum regelmatig verhalen gelezen van ouders waarvan hun kinderen bij 3 jaar pas gaan praten en ineens met hele zinnen. En voor mijn eigen gevoel zou ik daar graag meer over weten, mochten hier ouders zijn met een late prater, wanneer is jouw zoon/ dochter gaan praten? Waren dit gelijk hele zinnen of losse woordjes? En zeiden ze tot die tijd helemaal niets of wel losse woordjes? Zijn ze ook onderzocht, hebben ze logopedie gehad o.d. of is het vanzelf gekomen? Hebben ze een taalachterstand opgelopen omdat ze later zijn gaan praten? En natuurlijk weet ik dat elk kind anders is, maar ik wil voor mijn eigen gevoel en beeldvorming graag alle mogelijkheden open houden, dus ook nieuwsgierig naar andere verhalen. Alvast bedankt voor jullie moeite om te reageren
Hier sprak mijn dochter ook vrijwel niet tot een week fo 8 geleden, ze is nu bijna 2,5. Hier wel gehoortest gehad en daaruit bleek dat haar gehoor wat 'afgevlakt' is, door lijmoortjes. Ze hoorde die niet goed genoeg om zelf te kunnen papegaaien, daardoor bleef haar taalontqikkeling enorm steken. Ze gaan nog verder onderzoek doen, om te kijken of er meer speelt, maar ik merk nu zelf dat ze de laatste weken ineens beter hoort (ze luistert duidelijk beter!) en ze heeft sindsdien een énorme inhaalslag gemaakt (van gebaren etc is ze naar verstaanbare zinnen spreken gegaan, echt dagelijks 10 nieuwe woorden etc. Ze veaagt nu bv;'Wat eten schapen eigenlijk?'). Ze gaat vanaf volgende maand ook starten op de psz met VVE. Haar inhaalslag gaat nu zó snel, dat ze inmiddels qua taal- en apraak volgens mij heel gemiddeld is. Wat ik begreep van de audiologen ia dat kinderen die een taalachterstand oplopen door gehoorproblemen als lijmoortjes, deze achterstand volledig hebben ingehaald op hun 5de. Maar meestal al eerder. Ik zou wel verder gaan met onderzoek, als het bv haar oren zijn, kun je er iets aan laten doen (buisjes bv) en weet je iig ook de oorzaak. Hier zei ze met 2jr3mnd dus vrijwel niks, gebaarde wel en gebruikte haar miniek. Cb-arts vond dat echt een behoorlijke achterstand en bij gehoortest werd dat ook beaamd; haar spraak was duidelijk flink achter.
Ik kan je alleen een voorbeeld geven van hoe kinderen verschillen. Ik dacht dat mijn zoon langzaam was, maar ik bleek geen goed perspectief te hebben. Mijn dochter was altijd overal heel erg snel en vroeg mee. Toen ze 15 maanden was sprak ze al zinnen met drie woorden. (Haar eerste woordje met 4 maanden) Mijn zoon begint nu 2 woordjes achter elkaar te zeggen, hij is net 2 jaar oud geworden. Maar ook andere dingen: dochter had een mond vol tanden met 9 maanden, zoon kreeg eerste tandje met 15 maanden. Ook zitten, staan en lopen, zit een enorm verschil tussen die twee. Ik kende een paar jaar geleden een gezin waarvan de jongste dochter niet wilde praten. Dat was echt een probleem, want ze was al 4,5 jaar oud. Het is goed gekomen uiteindelijk, maar zorgen waren er in die tijd wel. Ik hoop dat je verder nog geruststellende verhalen krijgt.
Beide kinderen begonnen hier pas te praten vanaf 2,5 jaar. Daarvoor was het alleen "papa, mama" en wat gebrom als ze iets wilden..... Aiden sprak toen gelijk duidelijk halve zinnen. Kreeg zelfs een compliment van de PSZ dat hij al zo goed en vooral duidelijk sprak voor zijn leeftijd. Aiden was echter motorisch niet zo sterk. Klimmen/klauteren was aan hem niet zo besteed en ging erg wiebelig. Fietsen houdt hij nog steeds niet van . Finley begon met 2,5 jaar ook eindelijk te praten, maar vrij onduidelijk. Veel letters kwamen er niet goed uit. Toen hij net 3 maanden op de PSZ zat, kwam daar de logopedist de kinderen screenen. Met Finley bleek er niks aan de hand nog. Terwijl mijn ouders en ook het CB al een logopedist opperden. Mijn moedergevoel zei echter dat het wel goed zou komen. Gaf hem de tijd tot 3 jaar en dan zou ik verder kijken of hij echt hulp nodig zou hebben. Hij is nu ruim 3,5 en praat nu goed. Alleen de SCH-klank komt er nog niet goed uit (schaap is gaap etcetera), maar ik heb er vertrouwen in dat ook dat goed komt. Finley is trouwens motorisch veel sneller. Kon al heel vroeg klimmen, klauteren, van de glijbaan zelf, fietsen met zijwieltjes enzo.
Hier ook een late prater. Meneer zei tot een maand of vier geleden ook heel weinig, paar woordjes. (Nu 2,5) Zijn grote broer praatte voor hem en wist precies wat hij nodig had of wilde.. Ook op het CB vonden ze dat hij te weinig praatte dus mocht na drie maanden terug komen om te kijken hoe het nu ging.. (maakte mezelf geen zorgen omdat ik zelf het vermoeden ook had dat het gewoon lekker makkelijk was voor hem om niet te praten, beetje lui). Bij de volgende afspraak was de zorg weg.. Ineens zegt hij alles. Maakt zinnen van vier of vijf woorden, zegt alles na. Zou de onderzoeken wel door laten gaan, al is het alleen om dingen uit te sluiten.
Mijn oudste was laat met praten, maar daar was overduidelijk veel meer aan de hand . Mijn jongste was ook laat. Met 18 maanden nog geen woordjes, met 2 jaar een handje vol. Begreep wel alles. Vanaf 18 maanden een VVE indicatie op kinderdagverblijf (regelmatig 1-op-1 boekjes lezen e.d.). Ergens tussen 2jr 3mnd en 2jr 7mnd heeft ze een vrij grote sprong gemaakt in woordjes en in zinsbouw. Toen eigenlijk vrij snel naar 3-woord zinnen gegaan. Het viel me ook al snel op dat ze vrij 'moeilijke' woorden wist te gebruiken (al was uitspraak nog erg lastig). Niet lang daarna is ze gescreend op KDV en logopediste stelde vast dat ze wel wat achter liep, maar omdat ze nu eenmaal laat begonnen was, dat alles dan gewoon wat langzamer liep. Besloten om te zien wat ze op eigen kracht zou doen. Gestaag ging het beter, maar verstaanbaarheid bleef wel een dingetje. Met ruim 3 jaar daarom toch logopedie gestart. Ze laat zich niet goed onderzoeken omdat ze niet echt op commando dingen doet ... Ze is erg eigenzinnig en trekt vaak haar eigen plan. Ze imiteert niet zo veel en kijkt ook niet zo veel naar hoe wij praten (naar onze mond, hoe we bepaalde klanken maken), er zit wat dat betreft ook echt iets in karaktertje ... Ze blijft gestaag vooruit gaan (ik weet niet zo goed in hoeverre de logopedie hier aan bijdraagt of dat ze dit ook op eigen kracht had gedaan) en heb inmiddels gevoel dat het wel los zal lopen. Over een paar maanden gaat ze naar school.
Mijn zoontje van 3 jaar en 2 maanden praat ook niet uit zichzelf. Na aandringen van mezelf zijn er afgelopen april buisjes geplaatst omdat hij volgens de kno meer dan een jaar te weinig heeft kunnen horen. De huisarts wilde dit allemaal op zijn beloop laten maar ben blij dat ik zo gepushed heb. Toen hij echter na 4 maanden nog geen woord zei ben ik verder gaan zoeken en moeten we nu door de molen om te kijken of hij een lichte vorm van autisme heeft... we zien veel trekken die ik herken uit de symptomen en heeft hij waarschijnlijk absences epilepsie. Het puzzelstukje praten valt dan op zijn plek omdat autisten... hoe licht het ook is vaak niet praten tot hun 3e levensjaar... Hij is nu 2 maanden 3 en gaat nu woordjes na zeggen maar niet uit zichzelf... ook horen wij een eigen taaltje. Hij snapt in elk geval alles en weet van bepaalde onderwerpen aardig wat af. Ook simpele opdrachtjes voert hij gewoon uit. Gewoon de onderzoeken door laten gaan... wij mogen nu ook naar een kinderarts en een audiologisch centrum om in elk geval dingen uit te gaan sluiten en zo een passend advies te krijgen hoe we hem het best kunnen helpen.
Bedankt voor jullie reacties. Fijn om een erkenning te lezen en dat er nog genoeg kinderen gewoon laat zijn met praten en het daar vanzelf bij is gekomen. Ik weet inderdaad dat elk kind anders is, daar ben ik me bij mijn dochter ook bewust van, maar het is wel fijn om andere ervaringen te lezen. Misschien dat mijn dochter bij 3 jaar ook ineens praat, misschien ook niet, altijd moeilijk te zeggen. Maar wel fijn te lezen dat het dus wel zou kunnen. Ik ga ook zeker de onderzoeken door laten gaan, zodat we beter te weten komen (hopelijk) wat het is waardoor ze laat praat. Ze krijgt dan ook een gehoortest, dus wellicht dat daar iets uitkomt. Ondersteuning bij haar huidige PSZ zou kunnen of wellicht inderdaad naar een voorschoolse peuterspeelzaal overstappen. Of wellicht komt er niets uit en is het gewoon afwachten. Maar we gaan zeker verder met de hulp die hierbij mogelijk is.
Bij Kentalis doen ze dan idd ook gelijk een hoortest, daar ben ik zelf heel benieuwd naar. Ze hoort op zich prima voor mijn gevoel, maar wellicht dat het inderdaad ook iets is afgevlakt, dat ze niet alle klanken hoort. Fijn dat bij jullie uit onderzoek een oorzaak is gevonden en je nu vooruitgang ziet. Hebben ze iets gedaan aan de lijmoortjes? Is dat buisjes ofzo of moet dat vanzelf overgang of niet?
Ik heb alleen een dochter, maar hetgeen wat jij aangeeft qua verschil in ontwikkeling zie ik inderdaad ook sterk bij haar. Motorisch is ze gewoon heel sterk, al van jongs af aan, maar de spraak blijft idd erg achter. Zelf had ik me ook de tijd gegeven tot 3 jaar, maar omdat de wachtlijst van Kentalis vrij lang kan zijn en ze op de PSZ ook nog geen vooruitgang boekt qua spraak, toch maar alvast op de wachtlijst geplaatst voor onderzoek. Het blijft zo lastig de afweging maken, moet ze met 2.5 jaar nu echt al allerlei onderzoeken ondergaan, ze is nog zo jong. Aan de andere kant wil ik ook niet over een jaar zeggen, had ik maar eerder actie ondernomen. Blijft gewoon een moeilijke afweging. Fijn herkenning wat betreft het motorische en de verschillen in je verhaal te lezen en super dat je zoon het op taalgebied nu ook gewoon goed doet!
Haha dit is ook heel erg herkenbaar van mijn dochter, daar was de screening van de logopediste ook erg moeizaam omdat ze inderdaad het niet echt op commando doet De spelletjes vond ze wel leuk en interessant, maar als er een opdracht bij kwam dacht ze ja daggg. En dat vond ik toch ook best lastig, moet je een 2.5 jarige nu echt al dwingen om dit te doen, ze komt later nog genoeg dingen tegen die ze moet doen (en bedoel dan niet dat ze natuurlijk altijd zelf mag bepalen wat ze wil ). Fijn dat je dochter vooruit blijft gaan en je het gevoel hebt dat het wel goed komt.
Daar heb je ook echt gelijk in hoor, kinderen kunnen zo verschillen en hebben ook gewoon hun eigen tempo in dingen. Vind het ook gewoon zo lastig om te bepalen of iets langzame ontwikkeling is of dat er meer is. Wil niet later het gevoel hebben dat ik te laat heb ingegrepen, maar wil haar nu ook niet al in allerlei onderzoeken laten komen die wellicht helemaal niet nodig zijn omdat ze gewoon wat later is qua spraak. Maar fijn om ook de ervaringen van andere te lezen, is altijd goed voor je eigen perspectief. We gaan het gewoon goed in de gaten houden en even afwachten wanneer we een oproep krijgen en hoe het dan verder gaat.
Moet inderdaad ook eerlijk zeggen dat omdat ze communicatief wel sterk is en ze zonder te praten duidelijk kan aangeven wat ze wil, dat wij het vaak al begrijpen zonder dat ze praat, waardoor haar aandrang om te praten waarschijnlijk ook lager is. Dus hier misschien ook inderdaad wel lui daarin, i.c.m. haar koppige karakter. Fijn dat jou zoon inmiddels wel is gaan praten en een grote sprong heeft gemaakt.
Goed om ook jouw ervaring te lezen. Wist helemaal niet dat autisten vaak niet praten tot hun 3e levensjaar, ook goed om dit te weten. Heb het wel met de logopedist besproken, omdat ik me wel bewust ben van het feit dat er een achterliggende oorzaak kan zijn van het niet praten, maar die gaf aan dat ze hierin in ieder geval geen stoornis vermoedde. Maar ik ben me er ook wel bewust van dat zij niet alles kan weten, dat er dan inderdaad verdere onderzoeken nodig zijn. Vandaar inderdaad toch de keuze om haar weer op de wachtlijst te plaatsen voor verder onderzoek, wellicht dat we hierdoor haar beter kunnen ondersteunen. Succes ook met de onderzoeken van je zoontje. Hoop dat jullie een passend advies kunnen krijgen hoe jullie hem het beste kunnen helpen.
Wij hebben een zoon van 26 maanden. Hij praat nog veel te weinig. Je moet echt heel hard trekken om een woord eruit te krijgen. Dat woord is dan wel weer gelijk goed verstaanbaar. Maar zijn vader heeft niet gepraat tot de basisschool. Ik had al een groot vermoeden van autisme en toen ik hoorde dat laat praten daar ook bij komt kijken viel het een beetje op zijn plek. Maar omdat er in mijn familie ook autisme zit. En ik over mijzelf eigenlijk ook mijn vermoedens heb. Begin ik mij daar wel steeds meer zorgen om te maken. Ik hoop echt dat hij het op gaat pakken. Sinds deze week komen er weer nieuwe woorden bij. Wel met pijn en moeite omdat ik hem extra laat werken om zijn zin te krijgen. Nu gaat het wel om een lijn van autisten die op 1 persoon na zich wel zonder hulp staande weten te houden. Maar toch hoop je als moeder dat er, voor je kind, zo min mogelijk extra hindernissen op de weg gaan liggen. De komende 2 maanden worden extra spannend. Daarna is er namelijk weer een afspraak met cb om te evalueren. Fingers crossed dat er op de voorschool die ik in gedachten heb niet zo'n lange wachtlijst staat.
Bedankt voor je reactie. Kan me voorstellen dat je eerder aan autisme denkt als het ook in de familie zit. Heb net even gegoogled en als ik naar de kenmerken van autisme bij kinderen kijk herken ik alleen het niet/ laat praten, de overige kenmerken kan ik niet linken aan mijn dochter. Dus vind het inderdaad zo moeilijk op deze leeftijd om al een conclusie daaraan te verbinden, praten ze (nog) niet omdat ze er nog niet aan te zijn of is er meer aan de hand. En natuurlijk hoop je als moeder dat er voor je kind inderdaad zo min mogelijk extra hindernissen op hun weg komen, maar vind dat nu al zo lastig bepalen. Fijn dat jouw zoontje inmiddels wat meer woorden gaat zeggen en dat hij dus wel daarmee vooruitgaat. Mijn dochter immiteerd me gewoon totaal niet, ja behalve bij het woordje ijs Dus haar extra ervoor laten werken werkt hier in mijn ogen totaal niet, ik krijg dan alleen maar een overstuur kind die helemaal haar kont tegen de krib gooit, dus voor ons werkt dat niet. Dus hopelijk gaat zij het uit zichzelf oppakken of uiteindelijk wel over tot imiteren, waardoor er meer aan gewerkt kan worden. Heeft het consultatiebureau jullie overigens de vorige keer niet doorverwezen voor onderzoek/ logopedie? Bij ons was dat echt het eerste wat ze aangaf dat we zouden moeten doen, ze was toen net 2 jaar. Succes de komende 2 maanden, kan me voorstellen dat het spannend voor je voelt met de ervaringen vanuit je familie.
Ik weet niet precies waar je dit op baseert maar volgens mij is dit echt niet waar... Van de kinderen die tot hun 3e geen woord zeggen, zullen idd redelijk wat autisme hebben, maar de meeste kinderen met autisme hebben wel iets van taal/spraak als ze 3 jaar zijn. Ik ken inmiddels aardig wat autistische kinderen en hoewel veel van hen geen normale taalontwikkeling hebben gehad, spraken ze allemaal voor hun 3e levensjaar. Zelfs de kinderen met verstandelijke beperking (inclusief die van mezelf). De gemiddelde leeftijd waarop diagnose autisme wordt gesteld is 6 jaar, merendeel van die kinderen zullen echt wel (voldoende) taalontwikkeling hebben gehad, anders waren ze al eerder aan het licht gekomen. Lijkt mij. Wat niet wegneemt dat ik denk dat het goed is om onderzoeken te doen als je kind met 2,5 jaar nog geen woord zegt. Kans dat het dan hulp nodig heeft is reëel. CB-arts heeft mij altijd uitgelegd dat de 'normale' late praters (waarmee niets mis is dus, zeg maar) meestal tussen 2-2,5 jaar een inhaalslag doen.
Denken aan autisme is hier meer angst dan wijsheid. Het is hopen dat hij overgeslagen word. Nee wij hebben deze 3 maanden gekregen omdat er vaker wen speurt is rond deze tijd. Ik denk dat, als het niet verbeterd, hij dan doorgestuurd zal worden. Maar ik ga het volgende week bij de kennismaking op school even bespreken hoe het zit met die voorschool en hoe hun ernaar kijken. Verder zijn hier nog wel tekenen die het tegenspreken zoals veel aandacht voor meisjes, flexibelheid en een hele goede fijne motoriek. Hij wil alles goed en met preciezie doen. Dus het is aannemelijker hier dat hij een kleine perfectionist is. En dat hij zich daarom inhoud. Maar toch blijft het even spannend.
Ik ken een kindje dat tot ongeveer 2,5 geen woord sprak en daarna ging ze ineens los De meeste kinderen die ik ken zijn eerder met praten maar het komt dus meer voor.
Mijn oudste zoon van 3 jaar en 3 maanden heeft ook een taal/spraak ontwikkelingsachterstand. Sinds bijna een jaar heeft hij logopedie. Daar ging het heel langzaam vooruit. Ik had ook zoiets van "het komt wel" en mijn omgeving zei het ook. Ik had een soort "struisvogel gedrag" aldus kop in het zand en we zien het wel. Maar toen hij steeds verder bij zn 3e jaar kwam had ik toch zoiets van.. Nee...het komt niet vanzelf.. hij sprak losse woordjes..deed (dieren)geluiden na maar was erg sporadisch.. hij zit vanaf zn tweede jaar al op.een psz.. we hebben geprobeerd een VVE verklaring te krijgen...hebben we geen recht op in onze gemeente jammer genoeg. Dus nu heeft hij de 3 onderzoeken bij Kentalis gehad (gehoor..logopedische en psychische test) en ze zien geen ontwikkelingsachterstand (uiteraard een momentopname..dus niks uitgesloten) maar wel een ernstige taal/spraakachterstand..dus nu staat hij op de wachtlijst voor een psz van Kentalis. Hij heeft ook een houterige motoriek..hiervoor gaan we morgen starten net fysiotherapie.. zijn vader heeft PDD-NOS dus we houden dit ook zeker in ons achterhoofd. Wat ik ook wil zeggen.. het komt niet altijd vanzelf..ik zou je ook zeker aanraden om de onderzoeken te doen.. zodat indien nodig de juiste begeleiding gestart kan worden.. succes