Ventje is net 2 en gaat vanaf 5 maanden naar het kinderdagverblijf. Het is een lange periode goed gegaan, maar de laatste weken is het huilen geblazen bij het afscheid. Hij gaat maar 1x in de week, misschien heeft dit er wel mee te maken. Hij is vandaag voor het laatst bij de babygroep en vanaf volgende week bij de peutergroep. Vanochtend was het weer huilen en gillen, ik moet dan echt snel weglopen om niet zelf mee te gaan doen. Nu weet ik ook wel dat het snel weer over is en dat het de rest van de dag prima gaat, maar toch. Iemand tips om het afscheid voor hem (en mij) wat makkelijker te maken? (bij papa gaat hij ook huilen hoor, maar die is wat nuchterder)
Eén dag is ook lastig voor een kind. Het is een echte afwijking van het patroon. De beste manier voor jou en je kind is een helder en kort afscheid te nemen. Kom binnen, jas uit, kind naar de leidster, kus en dag zeggen. En dan ook gaan. Hou het kort maar vooral ook duidelijk. Vertel je kind dat je 'm vanmiddag weer komt halen (als je dat ook daadwerkelijk doet, zeg anders 'papa' of wie hem ook echt komt halen). Kort en duidelijk. Sommige kinderen blijven dit moeilijk vinden en je moet het dan zien als een pleister: Vervelend maar trek 'm er maar zo snel mogelijk af. Sterkte want voor mama's is dit erg moeilijk (en vaak moeilijker dan voor het kind )
Oh hier ook hoor...sinds haar grote zus (sinds mei) niet meer ook naar t kdv gaat, huilt de jongste bij t afscheid. Ze gaat overigens 2 dagen. Niks aan te doen...Ik ga altijd even met haar puzzelen, geef haar dan over aan de leidster en ik neem kort en duidelijk afscheid en het is vaak na 2 minuten alweer over. Moet ook eerlijk zeggen dat ik het niet als naar / verdrietig ervaar. Het is 'gewoon'iets wat ze doet en het betekent niet dat ze t er niet leuk vindt.
Het is ook moeilijk Ik zie het heel vaak opzijn werk Hou het zo kort mogelijk het afscheid dan ge he kan heus wel eerst even zitten enmet de juf praten ofso, maar als je gaat, gaan en dan ook snel weg Zorg er ook voor dat je niet per ongeluk nog een X naar binnen moet of langsloopt zodat hij je weer kan zien En als dat een X wel zo is, doorlopen en Niet naar binnen gaan Hoe moeilijk het ook voor je is, hou het dus kort haha. Dat ritme wat hierboven iemand zei is ook slim dan is het voor je kindje duidelijk hoe het dan gaat Vaak merken kindjes ook heel goed of hun mama of papa er moeite mee hebben dus probeer er zelf luchtig over te doen? Al snap ik he gevoel super goed hoor!! 1 dag is wel echt heel moeilijk voor de meeste kindjes maar kont vast goed! Verder geen tips helaas succes!!
Oef, ik vind het wel heel koud overkomen om na binnenkomst direct weer te vertrekken..? Zo van afleveren en ajuus! Ben het eens dat het afscheid kort en duidelijk moet zijn, maar even mee naar binnen en samen nog kort wat spelen ofzo, hoort er toch gewoon bij.. Hier op de psz iig wel en op de kleuterschool is dat dacht ik ook nog de bedoeling. Op de psz is er 1 kindje die vanaf het begin altijd erg moet huilen als mama weg gaat, maar bij de meesten is het een korte fase, wat ik ervan heb gezien.. Dochter heeft t trouwens op de psz nooit gehad, maar op de zwemles (de laatste weken voor de vak. gingen ze zonder ouders) wel 2x. Maar ook hierbij doen ze altijd eerst nog 1-2 minuutjes dat de ouders erbij blijven, vervolgens kort afscheid en dan gaan. Bij de zwemles waren er overigens wel dingen voorgevallen (met fantasiedieren die in het water zouden zwemmen - is ze nogal gevoelig voor), dus dat kan goed meegespeeld hebben.
Hoezo koud? We geven een dikke knuffel maar het speelgoed staat er niet voor mij en waarom zou ik het ingewikkeld maken door nog te gaan spelen. Mijn kinderen gaan gewoon wat doen of met andere kinderen spelen. Maar goed, wie ben ik... mijn kinderen hebben nooit gehuild met afscheid nemen
hihi mja de mijne huilde ook niet ik ging meestal even meehelpen met het uitzoeken van een puzzel installeerde dochterlief aan tafel met dr puzzel en kusje/kroel en gaan toen ze ouder werd bleef ik vaak even een kop koffie drinken overigens.. dan was ze druk aan het spelen terwijl ik met de leidster kletste en dan kon er nog net een kusje van af meest van de tijd.
@cygnet: ja dat kon bij ons niet.. stonden op de kast ze begonnen altijd op de babygroep en dan liggen de meeste puzzels toch buiten handbereik.. alleen die met stukjes die je echt niet per ongeluk kon opeten stonden op kinderhoogte. en later even kopje koffie.. altijd gezellig maar dan was zij al aan het puzzelen meestal... dus had me echt niet meer nodig
Tja, misschien is dat dan weer een verschil tussen kdv en psz. Bij ons is het iig normaal, de meeste moeders hebben ook geen haast om op tijd op hun werk te komen ofzo. Ik vind dat het ook een beetje interesse tonen/gevoel krijgen voor de leefwereld van je kind is, waar je geen deel van uitmaakt. En dat hoeft ook echt geen kwartier te zijn, maar gewoon even kort, mee naar binnen ipv bij de deur afzetten en meteen weer omdraaien. Dat komt wel als ze wat ouder is. Bij ons is het overigens ook zo dat er 's ochtends tijd is om evt wat met de juffen te bespreken. Einde vd ochtend komen ze allemaal tegelijk de klas uit en dan gaan we (ip) ook direct naar buiten (waar ze vaak wel nog even spelen). En mijn dochter heeft op de psz dus ook nog nooit gehuild met wegbrengen
Ik denk overigens dat je je kind er ook een veilig gevoel mee geeft door nog even te blijven. Ik zie iig vaak dat kindjes nog even moeten ontdooien bij binnenkomst, kruipen even achter of bij de ouder, maar al snel komen ze daarna wel los. Dat staat helemaal los van het wel of niet huilen als de ouder even later weggaat. De meesten huilen niiet, sommigen een paar keer in het begin, een enkeling altijd. Zal met een kind dat zn hele leven al 3 dagen naar t kdv gaat wel anders zijn dan op de psz of als t maar 1 dag gaat. De eerste voelt zich op peuterleeftijd natuurlijk veel meer 'thuis' daar.
Ik geloof dat dit een exercitie wordt wie het beste voor heeft met zijn kind. Maar we doen feitelijk niet veel anders. Ik ga alleen niet spelen met mijn kind omdat ik geen onderdeel ben van die omgeving. Dat heeft niets te maken met interesse tonen (en ik vind het nogal suf om dat te insinueren). Haast heb ik zelden omdat ik gewoon alles lekker ruim op tijd doe (sta dus gewoon op tijd op) en ook dat heeft er dus niets mee te maken (ook een aanname die je doet) Volgens mij heb je het beeld gekregen dat ik mijn kind door een luik naar binnen smijt ofzo maar dat is niet zo. We gaan naar binnen en ik draag mijn kindje altijd over aan een leidster. Soms is de leidster direct beschikbaar en soms ook niet en dan wachten we dus gewoon even samen. Of mijn kind pakt zelf iets om mee te spelen en gaat dan zelf lekker spelen. Ik hoef daar niet aan mee te doen, ze amuseren zich dan prima. Maar wat ik wel zeg is: - neem duidelijk afscheid (loop niet stiekem weg) - hou het kort (blijf niet hangen) En doe vooral wat goed is voor je kind en niet waar JIJ je prettig bij voelt... dat laatste is namelijk niet zo relevant.
Ik ga mee en help haar als het ware opweg. We vertellen samen hoe het met haar is, wat ze gedaan heeft,... Op haar beurt verteld ze nog vlug wat ze bijv. vorige keer geknutseld heeft/ laten zien.. en vragen dan samen aan de juf om bijv. knutselspullen, puzzel, of e.d.... Mijn dochter vindt het fijn dat ik even kijk hoe ze 'start aan haar activiteit' ... ik geef haar dan nog een kus en zeg haar wanneer en wie haar komt halen.
Umm, ik denk dat je die interesse tonen een beetje verkeerd opvat. Ik bedoel dat niet zo zeer alleen in het kind, maar vooral in de omgeving. Om een beter beeld te krijgen van de andere kindjes, de ouders (bij wie ze waarschijnlijk tzt ook wel thuis zal gaan spelen-gaan vrijwel allemaal naar dezelfde bs-school), om haar verhalen beter te kunnen plaatsen etc. Dit kan uiteraard ook bij het ophalen, als er dan meer tijd voor is. Ieder voor zich of en hoeveel belang je daaraan hecht. Ik vind het niet suf, maar wel nuttig Bij de peuterspeelzalen hier wordt verwacht dat je even binnenkomt om met je kind 'een activiteit te ondernemen'. Het staat zelfs in de dagindeling. Dit is niet zo bij de kdv-en (zelfde organisatie). Je hoeft je ook hierbij niet aangesproken te voelen, maar ik denk dat voor veel ouders toch echt wel geldt dat ze moeten haasten op de vroege morgen.. (voor mij iig wel, ondanks op tijd opstaan, alleen hoef ík daarna niet door). Maar kan het mis hebben. Op een kdv zal het halen/brengen er anders aan toe gaan dan op een psz. Ik bedoel dat niet negatief, maar op een psz wordt er gemiddeld genomen denk ik wel uitgebreider de tijd genomen hiervoor. Dit lijkt me nooit verkeerd toch? Overigens ook niet perse beter. In mijn ogen is een activiteit ondernemen ook niet altijd nodig, maar ik vind wel dat je de tijd moet nemen voor je kind om te ontdooien. Ik denk daarom niet dat je de aanname kunt maken dat ieder kind direct ontdooit is, nadat het is 'over gedragen'. En al helemaal niet dat het beter zou zijn om het hele wegbrengen zo kort mogelijk te houden. Dat is namelijk wat ik uit je eerste reactie begrijp. 'Zo snel mogelijk overdragen en dan weggaan' komt in de setting die ik gewend ben, kil over. Het gaat er volgens mij niet perse om hoe lang je blijft hangen, als het afscheid maar kort en duidelijk is. Na het afscheid moet je niet gaan treuzelen, terug komen etc.