Hallo! Ik hoop hier wat antwoorden te krijgen van ouders die een peuter hebben met licht autisme! Het consultatiebureau mag het eigenlijk nog niet zeggen, en ze zei t ook even vluchtig tussendoor, dat m'n zoontje van nu net 2 jaar mss licht autisme kan hebben. Ze concludeert dat uit een paar dingen, Hij reageert niet altijd op z'n naam, ( als ik hem roep luistert hij altijd naar z'n naam, ik ben ook altijd samen met hem en werk niet ) Hij praat nog niet, ( ja in z'n eigen taal, maar als je vraagt wat bijv een aap doet weet hij wel oeaha te zeggen en papa en mama, daaag zegt hij en zwaait dan er bij ) en zo zingt hij liedjes mee met gebaren en het laatste woord van t zinnetje zegt hij dan wel. Voor de rest kijkt het je ook niet altijd iemand aan, mij wel vooral 1 op 1. Maar dat kon komen volgens t consultatiebureau omdat hij nog niet echt praat dus ook nog niet communiceerde met oog contact, Als hij wat wilt kijkt hij je aan neemt hij je hand vast en brengt je er naar toe, wil ik dit niet brengt hij t speelgoed naar mij toe! Voor de rest is hij heel sociaal , speelt mee met z'n neefjes, en vooral z'n neefje die 3 jaar ouder is vind hij interessant. Vind t niet erg om onverwachtse dingen te doen. Hij is voor de rest ook erg bedrijvig, het is geen stil zitter! En ontdekt graag de omgeving. Buiten blijft hij niet altijd bij je lopen, maar rent weg om vervolgens niet te kijken of ik hem wel achter na ga.. Ook kan hij snel driftig worden als ik hem niet begrijp ( maar dat komt volgens de consultatiebureau omdat hij het nog niet in woorden kan uitdrukken ) Wie herkent dit in zijn kind? En heeft wel/niet autisme? Zelf denk ik dat het allemaal wel mee valt.. En hij gewoon wat later is met van alles.. Lopen deed hij ook pas met 16 maanden! Alvast bedankt voor reactie!
Ik herken het zowel van mijn dochter (veel dingen ) en met haar is niets aan de hand. Als van het zoontje van m'n vriendin en bij hem is wel autisme vastgesteld. Bij hem ging je het merken op de psz en later op de kleuterschool. (hij is nu 5) . Het kan dus alle kanten op, het is enerzijds normaal dreumes/peutergedrag voor heel wat kinderen - anderzijds zie je het soms ook bij kinderen met een vorm van autisme. waarschijnlijk had ze het moeten denken en niet moeten noemen... Als ouder zijnde hoor je dit soort dingen juist overduidelijk en ga je er over piekeren en wordt het mogelijk veel groter dan zij het bedoelt had op dat moment. En oja: Ik denk dat er heel veel mensen rondlopen met een lichte vorm van autisme, die het zelf niet weten.... Probeer het los te laten - zou mijn advies zijn voor nu. Volgend jaar weer controle.
Ik vind het erg voorbarige en onprofessioneel van een verpleegkundige van het consultatiebureau om zoiets te zeggen. Wat jij beschrijft kan zoveel betekenen. Ieder kind ontwikkelt in zijn eigen tempo. Gemiddeldes ontstaan doordat sommige kinderen sneller zijn en andere langzamer. Als ze vindt dat bijv. de ontwikkeling van de taalvaardigheid te ver achterloopt, moet ze dat gewoon zeggen (daar zijn ze namelijk wel voor) en met tips komen om dit te verbeteren.
Ik denk dat het ook wel mee kan vallen.. Ik denk dat als hij gaat praten, dat hij opeens veel meer contact kan maken bij anderen.. En dat praten komt bij de meeste kinderen vanzelf wel, de meesten wel een beetje voor hun 2e, maar sommigen ook pas als ze 3 zijn. Dat driftige is ook typisch voor late praters. Ze weten het in hun hoofd wel, maar kunnen het niet uiten. Je kunt proberen om wat gebaren te gebruiken voor bijv drinken, eten, buiten etc. Maar ik denk dat het echt wel gaat komen. Mij oudste hing erg aan mij, zei op het consultatiebureau geen woord, maar ging stil zitten spelen. Daar kreeg ik ook de vraag of ik iets autistisch zou vermoeden. Ik heb het overlegd bij het kdv, maar eigenlijk wist ik ook wel dat dat het niet was. Eerder extreem verlegen, maar als hij eenmaal contact maakte was het ook gewoon goed. Bij de kleuterscreening van de schoolarts kwam het ook weer terug, maar in overleg het gewoon op karakter gegooid, en niet op een stoornis. Aangezien hij er verder prima op functioneert..
Ik vind het altijd wel bijzonder dat iemand die je kind niet kent... In 10 minuten kan vertellen dat hij misschien wel autistisch is. Natuurlijk kan ze best gelijk hebben... Maar misschien had ie gewoon even geen zin of vond hij haar gewoon niet aardig Of waren de blokken interessanter... Ik zou nog even wachten met dergelijke conclusies en indien nodig kun je er altijd nog iemand bijhalen die er wel verstand van heeft.
Ja zelf heb ik totaal geen problemen met Contact krijgen van hem. Hij luisterde namelijk ook beter naar mij dan naar z'n vader.. Die zei is hij mss doof? Dus ik riep m'n zoon keek meteen om en z'n vader deed het en negeerde t .. Maar lachte er wel stiekem bij.. Eigenwijs noem ik het maar. Natuurlijk had ik zelf ook wel de vraagtekens dat hij nog geen zinnen maakt etc . Maar dacht, dat komt allemaal vanzelf wel. Ik leg ook alles goed uit en benoem ook alles. Gelukkig kan hij zich wel goed uiten met wat hij wilt dus aan de ene kant heeft hij ook niet echt woorden nodig om te communiceren, wat ik wel graag wil dat hij dat natuurlijk wel gaat doen, voor hem en mij een stuk makkelijker. Toch blijft het malen.. En heb ik natuurlijk al opgezocht naar kenmerken voor autisme.. En dan voldoet hij lange na niet aan het 'lijstje' Alleen dan het achter lopen met taal ontwikkeling en dat hij niet altijd even goed na z'n naam luistert, ( oost Indisch doof ) want als hij de koek trommel hoort staat meneer voor aan om ook een koekje te bietsen!
ik zou mij met de dingen die jij verteld niet direct zorgen maken. Mijn zoontje heeft ASS met ESM en heeft veel dingen die jij noemt in extreme mate. Daarbij is hij dus niet sociaal, zeer repetatief in gedrag en spraak (echolalie), spreekt ook beetje als een robot, typische klanken. Hij is het laatste jaar meer gaan praten, maar spreekt tussendoor nog veel in zijn eigen taal. Mijn zoontje brengt mij geen speelgoed en neemt mij ook zeker niet aan de hand mee naar wat hij wil. Nu hij meer praat geeft hij wat hij wil aan door het op gebiedende wijs te zeggen: ik wil, jij moet, enz. Wij moeten ons best doen in het contact met mijn zoontje en daarbij is er weinig wederkerigheid. Wat mij vooral opvalt is dat hij veel dingen 'ineens' kan. Van de een op de andere dag lopen, fietsen, puzzelen e.d. Daarbij was en is er nog steeds veel paniek. Paniek als dingen veranderen. Maar ook bij doodnormale zaken. Als hij een banaan had en die brak in tweeen, nou, alsof de wereld verging. In zijn beleving kon hij de banaan dan niet meer opeten. Waarschijnlijk omdat hij dacht dat het dan ineens geen banaan meer was ofzo. En een grote aversie tegen veranderingen. Op het potje of op de wc, drama, zelf leren aankleden, strijd.
Ik vind het een ontzettend vreemde opmerking van het consultatiebureau! Ik lees juist volkomen normaal peutergedrag hoor.
Jeetje, om binnen 10 minuten te zeggen dat je kind wel autistisch zou kunnen zijn een woord BELACHELIJK. Dat niet altijd op de naam reageren en niet praten had ik vroeger zelf ook. Bij mij kwam het doordat ik constant oorontstekingen had en bepaalde dingen wel hoorde en bepaalde dingen niet, er kan ook een trilling in je stem zitten waardoor hij wel op jou reageert en niet op je man. Bij mij kwamen ze er na een hele lange tijd pas achter omdat ik me niet "ziek" gedraagde. En als je niet helemaal goed hoort kan je ook niet goed praten dat is bij mij ook las laat gekomen. En het zou ook gemakszucht kunnen zijn want ik wijs en papa en mama doen het voor mij? Zelf heb ik ook een vorm van autisme en ik was met twee jaar echt niet sociaal maar goed. Wel even de serieuze vraag of hij veel angsten heeft of merk je aan zijn gedrag dat hij angstig is? Weet je als je twijfelt en hier over wilt praten kan ik je echt het leo kannerhuis adviseren die zijn daar helemaal in gespecialiseerd ook al bij hele kleine kinderen. Ik hoop dat het allemaal meevalt en je kind met sommige dingen gewoon wat later is.
Ik snap echt niet waarom een consultatiebureau zulke opmerkingen maakt. Wat een onzin. Waarom zijn er dan zulke uitvoerige onderzoeken nodig om autisme vast te stellen... Ik zou me niet teveel zorgen maken, ze zullen destijds op school wel meer kunnen aangeven over mogelijke gedragsafwijkingen. Oh en autisme betekent niet contactgestoord hoor.. er zijn ook supersociale autistische kids (extravert) Dus dat zegt niet alles.
Vreemd verhaal dat ze op het consultatiebureau zoiets zeggen. Vooral over een kind van 2. Ik zou me er niet druk om maken.
Angstig is hij niet, behalve als er een spannend stukje in een teken filmpje gebeurd, maar dat is vrij logisch. Dan komt hij even bij me buurten kijken we t stukje verder en is t weer voorbij,, Ik ga me er ook niet meer druk om maken, Marja als je opeens t woord autisme voorbij hoort komen ga je natuurlijk er over malen.. Ik heb niet het idee dat hij anders is dan andere.. Daarbij elk kind is uniek. En is t wel zo, is dat ook geen punt! Hij komt er ook wel.
Nou, de omschrijving die je geeft over je zoontje, had net zo goed over m'n dochtertje kunnen gaan. En ik vermoed echt geen autisme bij haar. En ook geen signalen hiervan gekregen van consultatiebureau, of logopedie. Het komt wel goed zodra hij wat meer gaat praten. M'n dochter is nu 28 mdn en zijn met 26 mdn begonnen met logopedie, omdat ze zo gefrustreerd raakte als ze zich niet kon uiten. Nu ze wat meer praat, zijn die buien zo goed als over. Verder maakt ze ook meer contact met ons, andere kinderen, etc. (deed ze ervoor ook, hoor, maar nu wel meer) Laat je iig niet v/d kaart brengen hierdoor, het komt echt wel goed.
Wow, wat een knappe mevrouw bij consultatiebureau , dat ze dat zo snel doorheeft... Pffft, belachelijk hoor. De diagnose autisme is lastig te stellen, zeker op 2-jarige leeftijd! Er zullen weinig psychiaters of kinderpsychologen zijn die zich voor de 3-4 jaar aan die diagnose zullen wagen... Juist omdat bepaald gedrag op jonge leeftijd nog normaal is. Mijn oudste is autistisch en als peuter: - was hij oost-indisch doof, luisterde voor geen enkele meter, boos worden had geen enkele zin, dat negeerde hij of lachte ons uit - bij veranderingen meteen verzet (huilen, fysiek verzet). Als ik bijvoorbeeld zei: kom jasje aan, we gaan naar de winkel. Dan ging hij prompt plat op de grond liggen, ogen dicht en weigerde iedere medewerking. - zeer eenzijdige bezigheden, repeterend. Zette alles op een rij of gooide ermee. - veel huil- en driftbuien - extreem angstig voor vele (gewone) dingen. Hij is een tijdje bijvoorbeeld panisch geweest van wind ?), als we dan buiten waren en er kwam een zuchtje wind dan hing hij panisch huilend aan mijn been. - vroeg constant aandacht, kon/wilde niets alleen, hing letterlijk veel aan me - erg achterdochtig en angstig ten opzichte van andere kinderen, hij negeerde ze meestal en/of liep weg - is laat gaan lopen (19 mnd), heel onhandige houterige motoriek - achterstand in spraak-taal, eigen woordjes, verkeerd gebruik van woordjes, en ook hier eindeloos repeterend (bijvoorbeeld iedere minuut: Kijk mama, kijk! Kijk! Kijk! En als ik dan niet keek, dan 'dwong' hij mij, door mijn gezicht naar zich toe te trekken. Ik werd echt soms knettergek van hem, als ik wegliep kwam hij me gewoon achterna "Kijk, mama, kijk! Mama!") - geen imitatiedrang (is bijvoorbeeld heeeeel laat gaan zwaaien) - panisch voor tandenpoetsen, nagelsknippen, douchen etc. - sliep heel slecht in en door (5 keer per nacht wakker was standaard) En zo kan ik eigenlijk nog wel meer dingen opsommen, maar hij is dan ook heel duidelijk autistisch en ook vrij heftig. Wat ik van 'lichte vormen' weet, is dat die meestal pas later aan het licht komen (bijvoorbeeld op school), omdat hun gedrag minder extreem is. Laat je niet gek maken, blijf naar je kind kijken en je gevoel volgen. Ik zou wel logopedie overwegen i.v.m. slechte praten, want idd daar kunnen kinderen ook erg dwars/gefrustreerd van worden.
Hier zeiden ze het ook toen mijn zoontje met 2 jaar bij het consultatiebureau was. Vermoedens van autisme (wat overigens heel breed is). Omdat ik zelf al heel lang vermoedens had, vond ik het heel prettig dat ze het opperde. Mijn partner reageerde minder begripvol. Die was zelfs ook wel een beetje boos. Hij bleef maar vasthouden aan 'het is de leeftijd' en het gaat vanzelf beter. Nu ziet hij ook in dat het niet zo is. Op basis van wat jij schrijft, zou ik niet denken aan autisme hoor. Misschien is je kindje wat eenkennig, maar dat zijn er wel meer. Waarschijnlijk ziet hij jou ook vaker als pappa. Lopen met 16 mnd vind ik ook niet laat.
Ik kan ook net bedenken wat er mis met hem zou zijn...en lopen met 16 maanden is heel normaal. Hoezo laat?
Jouw zoontje lijkt precies op het zoontje van mijn vriendin. Die zei met 2 jaar nog geen woord. Keek je idd ook niet aan, als je hem wat vroeg. Op het consultatiebureau zeiden ze, komt wel goed, hij is wat laat. Hij is in juni 3 geworden en praat nu best veel woordjes. Je ziet hem groeien in zijn ontwikkeling. Vind het best voorbarig, wat die verpleegkundige heeft gezegd. Autisme bij 2 jarige is moeilijk vast te stellen, laat staan licht autisme. Zal me er niet te veel zorgen om maken.
Mijn neefje van nu bijna 13 jaar heeft ook autisme en bij hem merkte je het al als baby zijnde. Introvert,niet aankijken,agressief tegen andere kinderen,altijd met zijn handen flapperen,in zichzelf gekeerd,laat met praten en nu praat die nog steeds onduidelijk en binnensmonds. Ik denk dat het bij jouw zoon allemaal errrug meevalt. Zal wel karaktertje wezen.
psnze zoon was trouwens ook laat met praten en verlegen met andere kinderen.Is nu bijna 10 jaar en het meest sociale kind wat er rondloopt.Daar kunnen velen nog iets van leren haha. Onze dochter daarentegen van bijna 8 jaar was juist heel snel met alles ,lopen met 12 mnd en met 2 jaar volledig verstaanbaar voor iedereen en een rijkelijke woordenschat.Zij is juist een stuk minder sociaal en is tevreden met 2 vriendinnen en is daar gelukkig mee.Is echt karakter van een kind.Niet iedereen is hetzelfde,goddank.
Nou sorry hoor, maar volgens mij mag je best een klacht indienen tegen deze vrouw.. Autisme, en dan ook nog een lichte soort vaststellen in 10 minuten, zonder uitgebreide testen en gesprekken. En vooral bij een 2 jarig jongetje? Deze vrouw is gek of heeft hoogmoedswaanzin, dat ze dit zomaar aan ouders durft te vertellen... Echt niets van aantrekken. Hij klinkt als een normale 2 jarige! En een klacht indienen! Deze vrouw kan veel ouders onterecht onzeker maken.. En dat mag echt niet vind ik!