Hallo allemaal, Mijn hoofd zit vol! Vanmiddag bij de kinderarts geweest met onze oudste zoon Dylan van 5 jaar. We werden door de huisarts doorverwezen afgelopen vrijdag, omdat hij zich al vanaf een paar weken voor de kerstvakantie niet goed voelt. Zijn juffen op school dachten net als wij dat hij gewoon toe was aan vakantie, maar Dylan is nog steeds niet de oude. Zijn klachten: -heel is erg moe (slaapt van 19-7u, maar blijft moe) -zijn humeur is verschrikkelijk, chagrijnig, kort lontje -hij eet heel weinig, niks smaakt hem nog -bleek -zijn gewicht neemt af (hij zit nu op -2 onder de groeicurve en er is direct contact opgenomen met een diëtist voor speciale drinkvoeding en toetjes, zodat hij aan gaat komen) -zijn ontlastingspatroon is veranderd(voorheen meerdere keren per dag, laatste tijd ene dag wel dan weer niet, vanmiddag ineens derrie) De huisarts dacht aan ziekte van Pfeiffer of diabetes, dus bloedonderzoek, maar daar kwam niks uit. Ik had een gevoel wat ik nog nooit gehad heb en dat nam de huisarts serieus en stuurde ons dus door. We waren vanmorgen al aan de beurt bij de kinderarts. Hij werd onderzocht, gemeten en gewogen. Toen kwamen er een aantal dingen aan de orde, die ik toen wel aankon, maar nu weet ik t allemaal niet meer! Kinderarts denkt dat hij gluten heeft of een vitamine D tekort. Zijn gewicht is dus veelste laag en daar gaan we dus voor naar de diëtist met de drankjes en toetjes, die hij sowieso 3 maanden nodig heeft. Bij gluten dacht ik meteen aan braken, buikpijn, niet alles kunnen eten, het zit niet bij ons in de familie. Dus ik zei: maar dan heeft hij toch hele andere klachten? De kinderarts zei dat het per kind verschilt en dat hij meerdere symptomen heeft. Het hoeft niet, maar het kan wel. Vervolgens heeft ze dus meteen gebeld met de diëtist, konden we meteen bloed gaan prikken en kregen we een potje mee voor wat ontlasting. Als het bloed/ontlasting goed is dan hebben we een telefonisch consult over een maand en als het niet goed is, worden we binnen 2 weken gebeld. Het klinkt heel egoïstisch maar mijn hoofd zit helemaal vol! Ik wil denken: -hij heeft het niet, het komt door het slechte eten, straks na de speciale voeding is hij weer het manneke. Ik voel me ook schuldig ondanks dat ik alles probeer om hem weer aan het eten te krijgen en hij eet de laatste anderhalve maand pas zo slecht, maar toch voel ik me schuldig als moeder! Aan de andere kant denk ik: -ja hij heeft het! Wat een gedoe, wat zal hij zich vervelend voelen en wat naar dat hij straks niet zomaar van alles kan eten. -oh nee straks nemen ze het niet serieus en vinden mensen het een welvaartsziekte en vinden ze dat hij zeurt. Ik kan d'r niks aan doen, maar het zit me allemaal niet lekker! Waarom word ik een aantal uren later ineens zo onrustig en paniekerig? Sorry, maar moest even mijn verhaal kwijt.
Je wilt gewoon dat je kindje niks mankeerd, tuurlijk maal en pieker je als ouder als het je kindje niet goed gaat! Kan je niet helpen mbt arts zijn vermoedens, maar hoop dat het je kindje weer snel goed gaat!
Je hebt gewoon last van stress. Je wil eenngezond kindje dat niks mankeert. Vrienden van ons hadden hetzelfde met hum zoontje.. En geen gluten mogen eten is lastig.. Maar het is niet alsof jij daar wat aan kunt aan doen. En uiteindelijk vind je daae heus je weg in. Je hebt alles gedaan wat een goede, bezorgde mama zou doen. Die slapeloze nachten boren daarbij vrees ik Ieder ander zou zich net zo hard druk maken!
Je wordt nu onrustig omdat je binnen korte tijd veel info hebt gekregen die je nu nog een plekje moet geven. Logische reactie! geef jezelf even de tijd om alles goed binnen te laten komen en dan je eigen mening erover te vormen! Sterkte! hoop dat hij snel opknapt!
Goh het lijkt mijn verhaal wel alleen moet ik pas donderdag naar de kinderarts maar ik ben ook al weken aan het denken wat kan hij nu hebben Ik snap best dat je er onrustig van wordt want je wil toch weten wat er aan de hand is
Mocht het zo zijn ik heb een heleboel glutenvrije recepten voor je van brood tot andere zaken. Wat betreft je gevoel dit is heel begrijpelijk het gaat om je kind. Je hebt de info eerst tot je door laten dringen en daarna komt pas de vragen en angsten.
Dank jullie wel voor jullie lieve berichten 😀. Het helpt om alles een beetje te verwerken! Vanmorgen is er een doos met drinkvoeding bezorgd, zodat hij kan aansterken. Dinsdag gaan we naar de diëtiste. Waar we begeleiding krijgen. Verder nog afwachten wat de uitslagen zijn. @Myrthe: Mocht hij gluten hebben dan zou ik graag de recepten van je willen, heel lief! Misschien heb je dan ook nog tips voor ons. Ik loop nu al tegen reacties aan van: als hij t heeft groeit hij er wel overheen enz. Fijn weekend allemaal!
Mocht het zo zijn dan stuur mij maar een pbtje. Wat betreft reacties van anderen over eroverheen groeien is gewoon ontwetendheid en dom! Vervelend dat er zo weinig begrip voor is.
Deels herkenbaar, en misschien kan ons verhaal je geruststellen. Afgelopen half jaar hadden wij ook een vermoeid meisje, veel buikklachten (al vanaf voor de zomervakantie, met vlagen), diarree, buikpijn. Ze was niet afgevallen maar ze was daarvoor al erg smal en was eigenlijk niets gegroeid qua gewicht, wel in de lengte. Na lang wikken en wegen zijn wij begin december naar de huisarts gegaan voor de buikpijn, ondanks dat het bleef bij vage klachten. De huisarts heeft bij ons eerst de ontlasting laten controleren, omdat het bloedprikken haar dan misschien bespaart zou blijven als het wel iets in de ontlasting zou zijn. En wat bleek? Ze droeg al maanden een parasiet bij zich in haar buik! Toen ik daarop googlede vond ik meteen veel herkenning. Vage buikpijn, verminderde eetlust, diarree, maar allemaal vaag en wisselend aanwezig. Ook de gewichtsafname/slechte groei kon daardoor komen. De enige andere optie die de huisarts bij ons noemde was inderdaad ook glutenallergie, maar dan moesten we bloed prikken en ze wilde eerst graag dit uitsluiten. Ik ben heel blij dat we dat hebben gedaan, want hierdoor hoefden we niet verder te zoeken en was het met een (flinke) kuur medicijnen weer over. Kost daarna wel een paar weken voordat die maag/darmen weer herstelt zijn, maar geen blijvende schade gelukkig. Misschien kun je dit nog aandragen bij de kinderarts, of ze daarnaar kunnen kijken? Ik verwacht dat ze het zelf wel zien bij onderzoek, maar het lijkt me goed om te weten voordat je gaat zoeken naar allergieën e.d.!
Het rare is dat hij zegt dat hij geen pijn heeft. Hij heeft dus ook geen buikpijn. Kinderarts zegt dat het kan dat hij geen buikpijn heeft, maar iedereen in mijn omgeving vraagt of hij buikpijn heeft en dat hij het niet heeft als hij geen buikpijn heeft. Blijkbaar is buikpijn niet voor iedereen van toepassing. Ik weet het ook niet, alleen dat wachten lang duurt.
Yes! De diëtiste zegt dat hij geen gluten heeft! Ze kon zien dat het bloed goed was wat betreft de gluten. Voor de rest weet ik nog niks. Hij eet wel weer brood of pap en fruit, alleen zijn avondeten niet. Voor de rest moet hij aansterken Ik ga van de week wel even bellen met het ziekenhuis voor de rest van de uitslagen. Fijne dag allemaal!