Hoi dames, Ik weet het even echt niet meer... Mijn dochter van bijna 4 weigert te gaan slapen 's avonds. Ik heb voor mijn gevoel alles al geprobeerd, maar ik weet niet hoe ik deze strijd nog kan winnen. Ik sta er alleen voor dus kan helaas het bedritueel niet een keer uit handen geven. Hierdoor is de frustratie bij mezelf inmiddels zo hoog opgelopen dat ik al chagrijnig ben voordat we überhaupt de trap op zijn. Dit helpt natuurlijk echt niet, maar hoe ik ook probeer om elke avond met goede moed in te gaan, ik ben gewoon een beetje op... Het is eigenlijk begonnen met het verzetten van de klok, ik geloof niet dat ze sindsdien nog één avond voor half 9 is gaan slapen. 9uur of half 10 komt ook gerust voor. 's ochtends gaat de wekker om half 7 of half 8, wat toch wel een slaaptekort veroorzaakt van 1 tot 3 uur. Elke nacht.! 's ochtends dus ook veel strijd, want dan is ze moe, wil niet wakker worden, niet opstaan.. Ik heb het gevoel dat ik alleen nog maar boos ben, maar wat moet ik dan.? Dit slaaptekort is echt niet goed voor haar, en het feit dat ze heel slecht groeit maakt dat ik me alleen maar meer zorgen maak.. Iemand de gouden tip misschien.?
Blijft ze wel rustig in bed of dat niet? Want hier maak ik er geen punt van als ze nog niet willen/kunnen slapen, er gaat alleen vanaf een X tijd geen groter lichtje meer aan en uit bed komen is alleen om naar de wc te gaan of een enge droom of iets (niet meer om speelgoed te pakken e.d.). Toen dat helder en duidelijk was, was de strijd eigenlijk klaar (op een enkele keer na).
Als ze in bed blijft maakt het niet uit, dan mag ze doen wat ze wil, maar als ze eruit komt is het wat anders. Breng haar meteen terug, ga niet in op pogingen om spelletjes te spelen. Heel saai: leg haar terug en ga weer weg. Dit zul je waarschijnlijk een paar uur moeten volhouden de eerste dagen, daarna weet ze dat het geen zin heeft. Met roepen hetzelfde: als je weet dat er niks is negeer het. Sterkte, ze kunnen het bloed onder je nagels vandaan halen hiermee...
Ja inderdaad.. Ik had nooit gedacht dat ik zo pissig zou kunnen worden van mijn kind.. Ik heb meerdere avonden geprobeerd om haar zonder iets te zeggen terug in bed te leggen. Ook dat vind ze een heel leuk spelletje en houdt ze rustig een uur vol. Uiteindelijk vind ze het niet meer leuk, en dan begint ze te huilen, gillen, krijsen. Waardoor het drama dus nog groter wordt en ze helemaal niet meer gaat slapen.. Ppfff...
En Mischien even naast hAr gaan liggen tot ze slaapt Dat werkte hier altijd sliepen ze binnen 5 minuten ipv die strijd die uren kan duren Me zoontje van 5 ga ik nu nog naast liggen Hij mag altijd eerst in mijn bed daar voed ik me jongste van 13 maanden en hij slaapt dan altijd gelijk
Hier werkt negeren echt niet... Het werkt hier beter om uitleg te geven... Soms ben ik ook uren bezig om hem te laten slapen... Nou is hij wel nog wat jonger, maar vaak heeft hij nog even de aandacht nodig om nog iets te vertellen wat in z'n hoofd vast zit... En hij dus onrustig van is... Of heeft hij de uitleg nodig, waarom hij nu niet kan spelen... Dat alle andere kindjes ook al liggen te slapen, dat de dieren in de dierentuin ook al slapen etc.. Dat het nu echt bedtijd is en hij lekker moet gaan liggen... Stil moet blijven liggen met z'n oogjes dicht en dat hij dan vanzelf in slaap zal vallen! Ik snap je frustratie ts! Heel veel succes!
Erbij gaan liggen heb ik ook geprobeerd, ze blijft dan wel in bed, maar ligt alleen maar te draaien, woelen, kletsen, zingen. En ondertussen hoor ik haar dan echt voortdurend gapen notabene.! Ze is ook echt wel moe maar neemt gewoon de rust niet om te slapen. Ze ligt letterlijk geen 2 seconden stil. Als ik er naast lig word ik er ook bloednerveus van. Ik zei laatst tegen een vriendin dat ik haast de neiging heb om haar te gaan inbakeren
Enige tip misschien is dat wát je ook kiest, blijf daar een aantal weken bij. Dus mega consequent. Zeker omdat je aangeeft dat ze je uittest... Loodzwaar, i know maar ooit komt het goed, het is een faaaaaseeee
Ik zou toch consequenties doen. Hier moet ze in bed blijfen anders gaat de deur dicht. Ze roept hier ook wat en wil steeds iets maar dan gaan we terug pas als dat onzin is of 10x hetzelfde zeg ik ook: laatste keer anders gaat deur dicht. Als deur dicht gaat dan roept ze gelijk open en is afgelopen. Weet niet of dat met 4jarigr te doen (hier 3jarige) Je kan ook haar iets lezen geven in bed? Ik zou absoluut niet gaan zitten/liggen bij. Daar bereik je niets mee. Misschien dag doornemen in bed? Ritueel langer maken dus bijv tekenen eerst iets van vandaag, bespreken, plannetje zaaien. Hier praat ik altijd zo wat we gaan doen, uitleggen, en even zo draaien dat ze denkt dat ze dat had bedacht of zelf leuk vind. Liedjes, boekjes? Hier gaan we 19.30 beginnen en pas 20.30 slaapt ze.
Ja, echt consequent zijn in je aanpak. Kies een manier en blijf daarbij. Dat geeft duidelijkheid voor jezelf en ook voor haar. Wat Piccolina zegt over die deur, zo heb ik dat ook gedaan bij mijn jongste dochter die hield van uittesten. Probeer je rust te bewaren, duidelijk en kort te spreken, niet inhoudelijk in te gaan op wat zij zegt. Tot 10 tellen wanneer je dat nodig hebt. Als ze gaat huilen en krijsen, dan is dat haar keuze. Ze mag namelijk gewoon lekker in bed liggen om te rusten/slapen. Nog een tip: Zeg niet: Het is tijd om te slapen of ik wil dat je nu gaat slapen. Over slaap heeft zij zeggenschap en dat kan jij iets afdwingen. Wel kan je zeggen, het is tijd om uit te rusten/ het is bedtijd.
Ik lees vooral veel frustratie. Kinderen reageren daarop. Hoe ziet de dag eruit? Hoe laat eten jullie, wat doen jullie daarna? Hoe laat ga je naar boven en wat is het ritueel daarbij? Hoeveel tijd speel je met haar samen? Je zegt dat je alleen bent en vooral erg moe. Kinderen hebben een radar voor moeheid en die spiegelen een hoop. Eigenlijk spiegelt zij je dat je te druk en moe bent. Er is chaos en irritatie en dat kan ervoor zorgen dat zij haar rust niet vindt. Ik zou eens goed nagaan wat jij kunt doen om weer rust te vinden. Heb je hulp van familie of vrienden? Doe je nog wel eens wat voor jezelf? Probeer de leuke kanten van je kind te zien en slaap desnoods een tijdje samen. Benader haar liefdevol want ze uit nu alleen de stress die er in huis hangt. Dat kun je niet oplossen door de deur dicht te doen. De deur moet letterlijk enfiguurlijk open en als jij je rust en kalmte weer voelt, zal zij vast meedoen. Ze doet dit niet om jou te pesten, ze maakt je duidelijk dat er iets moet veranderen. Jij kunt dit alleen zelf doen.