Help! De afgelopen dagen heb ik veel probleempjes met mijn zoontje. Hij is nu 3 jaar en 3 maanden en ik zit echt met mijn handen in mijn haar! Slapen is een drama geworden. Hij wil elke keer plassen of eten. In slaap vallen is ook drama, want hij blijft maar draaien en draaien of andere dingetjes doen. Overdag is het erg wisselvallig. De ene keer is hij erg lief en het ander moment gaat hij tegen alles in. Ook z'n zin doordraven, continue Pas Op Mama zeggen of gewoon niet luisteren. Hoort dit bij zijn leeftijd? Want ik begin aardig gek te worden.
Klinkt mij toch heel normaal in de oren. Het beste dat je kan doen, is zelf consequent zijn. Als je gezegd hebt dat het nu tijd is om te gaan slapen, dan gaat hij slapen. Als je zegt dat iets niet mag, dan mag het niet. Enzoverder. Ik zit hier ook met een peuter van bijna drie die voortdurend de grenzen aftast, maar ik merk duidelijk dat ze die grenzen nodig heeft.
Jup overdag zitten de oren er niet aan, constant zeg ik a zegt zij b en andersom, brullen om niks Slapen geen probleem maar dat is nooit een punt geweest, al kaze wel om 21.30 aangeven ik moet plassen, dan moet ze ook wel, maar is ook wel uitproberen
Ojaaaa die tijd. Zo fijn dat het overgaat Houd vol ben consequent en haal af en toe heel lang adem en tel tot 1000. Een jaartje later hadden we een ander kind hier!
Deze leeftijd heeft veel leuke dingen maar nog meer minder leuke dingen Met slapen dan geen problemen maar overal tegenin gaan en een grote mond en piepen om niks en aan me hangen en uitdagen...en dat alles alleen bij mij, in het weekend is ie een stuk gezelliger want dan kan ie met papa klussen en naar de bouwmarkt
Bedankt voor de reacties! Geef mij maar weer die sprongetjes in z'n baby tijd ... whahahaha! Vandaag weer een zware dag achter de rug. Bij Nee zegt hij Jaaa.. of hij doet het toch. Ook weer willen eten bij bedtijd en continue tegen de draad in. Uiteindelijk heb ik hem maar een doekje geven en ging hij zn autootjes poetsen, de plantjes water geven en meteen was het een ander kind. Maar ook wel steeds bevestiging vragen of hij het wel goed doet. Duurt een jaar deze fase? Dan zal ik me er goed op voorbereiden.
Tussen 3,5 en 4 vond ik de kinderen het pittigst. Ze beginnen zich echt af te zetten van de ouders net als een oudere puber. Ze beginnen ook toe te zijn aan school... Consequent blijven is echt belangrijk. Ze zijn meesters in manipuleren ( of alleen die van mij, ha ha) En hier was het direct nadat ze naar school gingen over. Alsof er een knopje omging.
Dat vind ik ook. Echt een puber gedrag. Overal tegen in en de ander keer is hij weer een voorbeeldig kind. Normaliter ben ik altijd op de hoogte van alle fases sprongetjes maar deze had ik echt over het hoofd gezien. Ben er toch wel over verbaasd.
Met mijn zoontje was het ook rond 3,5 erg.. Maar nu met mijn dochter van 3 jaar en 1,5 maand..... ik vind het echt heel lastig en zwaar op het moment. Ze loopt ineens weg..????!! Alles is het tegenovergestelde van wat ik zeg. Van de week zei ze zelfs vol overtuiging nee nee nee nee nee nee nee nee nee. Heeeel peuter puberaal ja. Moest er stiekem wel om lachen.. Ze huilt om alles, zucht om alles en loopt met sneue pruillipjes rond. Het is zo niet gezellig meer. Het ergste is nog dat ze binnen 3 tellen van heel verdrietig naar heel euforisch/nep blij kan gaan. Hoop zo dat het een fase is.. Want na vandaag staat het huilen me nader dan het lachen en dat terwijl we op vakantie zijn. (Ik weet het, de negativiteit straalt van mijn berichtje af)....
Ik leef helemaal met je mee. Hier wordt het alleen maar erger. Als hij z'n zin niet krijgt, gaat hij keihard stampen en alles is Nee!!! Zelfs als je hem aanspreekt of dat hij moet ophouden, dan gaat hij lachen. Nou daar kan ik al helemaal niet tegen.
Hier wordt het al beter!! Hier helpt aandacht (ik heb nog lekker vrij dus heb ik de aandacht ook) en uitdaging. Hij maakt graag puzzels van 49 stukjes en knipt plaatjes uit bijvoorbeeld. Oh en lekker veel beweging. En wat verantwoordelijkheid op zijn tijd..
Ja veel aandacht helpt wel wat. We gaan met frisse moed verder vandaag. Maar dat is soms zo lastig vol te houden als ze weer zomaar omslaat. We hebben besloten veel positiviteit terug te brengen. Complimentjes, knuffelen, en waar mogelijk strijd vermijden (pick your battle). Hopelijk helpt dat snel.....! Ts sterkte.. het kan soms loeizwaar zijn he.
Hier ook een jongetje van die leeftijd. Hij is absoluut aan het testen en heeft hierin meer geduld dan wij... Hebben jullie wel eens van How2Talk2Kids gehoord? Site, boek, FB, cursus.. Er is van alles. Het is een manier van communiceren die hier heel goed werkt. Het helpt wel als je kind een beetje talig is en je er goed mee kunt praten. Voorbeeld: "Ik wil een boek lezen!! Met jou!!" Als ik dan alleen nee zou zeggen, met of zonder uitleg, zou hij zomaar kunnen ontploffen en dan vergaat de wereld. Als ik reageer met "Wat een leuk idee! Na het eten gaan we gezellig samen lezen!" is hij blij en gaat hij aan tafel en herinnert me zodra we klaar zijn met eten aan onze afspraak. Het zijn hele kleine dingen in de communicatie die een groot verschil kunnen maken. Misschien het uitproberen waard? En sterkte! Over 2 jaar mogen we allebei weer zag ik...
Herkenbaar. Zoon zit hier regelmatig even op de gang vanwege naar gedrag of schreeuwen tegen mij. Vaak helpt de dreiging: "nog 1x en je gaat naar de gang" al behoorlijk goed en dimt ie in. Hij weet dat ik de daad bij het woord voeg en hij vind het niet leuk als dan alle aandacht naar zusje gaat. Maar er zijn ook hele tijden dat het super goed gaat gelukkig. Helemaal als hij met papa mee mag klussen/werken. (met auto+kar weg of vrachtauto)
Sanna en Misa: als ik het goed begrijp hebben jullie een kindje van 3 jaar en een paar maanden en een baby? Ben zelf nl over 15 weken uitgerekend en dan is onze dochter 3 jaar en 4 maanden. Ze begint de laatste weken ook opeens te peuterpuberen terwijl ze dat daarvoor nooit echt gedaan heeft. Hoe is het met dit leeftijdsverschil? Ik hoopte juist dat het dan wat makkelijker zou zijn omdat ze wat ouder en zelfstandiger zijn maar nu begrijp ik van jullie dat 3,5 jaar dus ook een heel lastige leeftijd is...
Het is idd een lastige leeftijd maar door hem erg te betrekken in de zorg rondom zijn zusje en erg te belonen als hij haar knuffelt en kusjes geeft is hij juist erg trots en lief voor haar. Ps mijn zoon is van 21-6-'12
Ik probeer veel te lezen maar zodra broertje, 1 jaar aandacht krijgt dan springt mijn 3 jarige er tussen in. Ook hier de laatste tijd veel op de gang of op de stoel en zodra het aankomt op straf, heeft hij opeens overal pijn. En schreeuwt alles bij elkaar "mama auwwww mama auwww". Mensen zullen denken dat hij echt pijn heeft maar er is niks aan de hand. Het is alleen maar schreeuwen naar aandacht. I Eerlijk gezegd weet ik even niet hoe ik hier mee moet omgaan aangezien mijn 1 jarige er ook onder begint te lijden.
Ik heb het boek "kijk luister en begrijp" van jantine peters (gordon methode) gelezen. Heel leuk en sommige dingen werken echt. Maar het is lastig om het je eigen te maken en vol te houden. Je moet er heel bewust mee bezig zijn en zelf ook energie hebben. Ik heb kids van 4,5 en 3. Er zit hier precies 18 maanden tussen. Of het makkeljjk of moeiljjk is ligt aan heel veel dingen (de kids, de situatie, de ouders, medisch, enz).
De eerste 6 weken waren heel erg lastig. Heb hem zoveel mogelijk overal bij betrokken. In bad doen luier aangeven kleertjes uitkiezen etc. Daarna raakte hij wat gewend en ging het steeds beter. Nu moet ik wel zeggen dat T een hele makkelijke baby is....
How 2 talk to Kids is prachtig hoor maar naar mijn mening gaat het soms te ver. Wij hebben een cursus gehad kregen als tip dat als een kleuter blokken door de klas gooit moet zeggen " Goh gooien met blokken is leuk hè maar gooien doen we buiten met een bal" Nou sorry maar in mijn inzicht moeten kinderen ook leren wat nee en stop betekent. En dat als ze te ver gaan en een gevaarlijke situatie veroorzaken een consequentie moeten krijgen. Maar ik gebruik het heel vaak in mijn klas vol pubers. Ik geef vrijwel nooit straf en dat gaat prima.