Denk wel hoe jonger ze zijn hoe makkelijker, niet te veel vertellen maar wel eerlijk zijn en het luchtig houden. Hier geprobeerd maar twee nachten van te voren begon ze met spoken snachts (krijsen en niks willen, geen idee wat ik er mee aan moest, heb haar nog nooit zo gezien). Volgende dag wist ze niet waarom. Naar het ziekenhuis vond ze spannend, maar wel leuk. Inslapen ging heel goed, alleen wakker worden weer zo hysterisch... Nu een week geleden en ze heeft het niet meer gedaan. Echt geen idee wat er allemaal in zo'n koppie omgaat, ik heb wel echt een denkertje hoor.En de andere kindjes op de uitslaapkamer werden zonder te huilen wakker. Gaat vaker heel goed!
Het verschilt ook gewoon erg per kind. Ik denk dat het met de jongste meer problemen op zou leveren, die heeft het niet zo op vreemde mensen. Die zou ik dus als het kan op schoot houden ed met onder narcose gaan. De oudste vond het allemaal vooral reuze spannend en interessant.