Dames ben zo verdrietig om mijn zoontje (3,5). Hij zit de laatste tijd niet zo lekker in zijn vel en ik weet niet wat ik ermee aan moet. Normaal gesproken is het een vrolijk mannetje wat nooit stilzit en meestal heel vrolijk is. Maar de laatste tijd wil hij alleen maar op de bank zitten en tv kijken. Ook op de psz is het de leidsters opgevallen dat hij niet de oude is. Hij huilt zomaar uit het niets en wil dan bij de leidsters op schoot zitten. Hij gaat nu al ruim een jaar naar psz en dit heeft hij nooit gedaan. Hij ging er met veel plezier naartoe, maar nu staat hij s'nachts op om mij te vertellen dat hij morgen niet naar psz wil. Er is er niets voorgevallen naar mijn weten, of hij vertelt het me niet. Zelfs de eerste dag had hij niet gehuild toen ik wegging maar vanochtens was hij voor het eerst helemaal overstuur. Hij hield mijn voeten was om niet te gaan en dat was zo pijnlijk om te zien. Hij volgt sinds kort het VVE programma en gaat dus 4 dagen. Zou het toch teveel zijn? Ik twijfel nu of het lichamelijk is of een dipje. Hij ziet er wel heel bleekjes uit de laatste tijd en heeft wallen onder zijn ogen. Dit terwijl hij veel slaapt (elke dag minstens 12 uur) en goed eet. Thuis gaat het wel steeds beter maar naar de psz wil hij echt niet meer. Wat moet ik nou doen? Als ik toegeef en hem thuis hou dan wil hij straks ook niet naar de basisschool en dan kan ik hem niet thuishouden. Ik kan wel stoppen met het VVE programma zodat hij maar 1 of 2 dagen gaat. De leidsters zijn van mening dat ik niet gelijk moet opgeven en het nog even moet aankijken, maar als hij zoveel verdriet heeft.. Volgende week ga ik wel naar de ha. Die moet maar eens onderzoeken of het lichamelijk is. De leidster dacht dat het weleens ziekte van pfeifer zou kunnen zijn. Deze week ging het thuis wel wat beter, hij speelt weer, maar de psz wordt met de dag steeds meer een drama. Wat adviseren jullie mij. Misschien herkennen jullie wat ik schrijf, een groeispurt of een sprong??
Hm mja het is ook de leeftijd om eigenlijk wel klaar te zijn met psz en dolgraag naar school te willen. Je leest het vaak hier. Iets lichamelijke kan altijd natuurlijk. Zo van afstand heb ik geen oplossing voor je maar ik hoop dat je snel je blije mannetje weer terug hebt. Hier ook zo'n "sipje"; ik vind het maar niks.
zoon hier ook klaar met PSZ. want hij is nu op 1 na de oudste(in begin maart is hij de oudste).vorig jaar begon hij als de jongste! ik heb ouder gesprek, toevallig op woensdag daarna ga ik beslissen wat ik ga doen. ik vind het niet raar om zoontje thuis te houden tot schooltijd.want ik vind samen delen samen spelen met net 2 jarigen die nooit op psz geweest zijn ook helemaal niks vr zijn sociale ontwikkeling. zo krijgt hij negatief beeld van 'andere kinderen'. we gaan dan andere dinge zoeken vr hem.
Van een groeispurt kan hij erg moe worden en ja dan heb je geen zin in drukte. Gaat hij wel spelen op de psz als je daar thee drinkt? Hoeveel activiteiten heeft hij op een dag? Na de psz zou ik niet teveel meer ondernemen. Als je het niet vertrouwd even naar de ha anders niet
Ik weet nu wel zeker dat hij lichamelijk niks mankeert. Hij was vandaag weer errug druk. Maaarrrrr wel een heel ander kind. Net bezoek gehad en ik had op tafel veel lekkers staan zoals koek en chocola enzo. Normaal zeurt hij dan de hele avond om nog een koekje. Hiij had er nooit genoeg aan maar vanavond wou hij helemaal niks. En opeens heel verlegen wat hij ook nooit was tenminste niet bij bekenden. Niet echt verlegen maar wel veel rustiger dan normaal. Voor het slapen wilde hij nog wel even kwijt dat hij echt niet meer naar psz wil. Ik geloof dat hij een mentale groei doormaakt en dat zal vast niet makkelijk voor hemzijn. Maar voor mij is het ook best moeilijk om mijn kind te zien veranderen. V Dit zal vast het einde zijn van de peuterfase. Ik heb er lang op gewacht want ik vond het zoooo pittig (was er zelfs overspannen van geraakt hihi), maar nu vind ik het best jammer om ook deze fase los te laten.
We weten inmiddels ook waarom hij psz verschrikkelijk vindt, terwijl hij daarvoor altijd met plezier er naar toe ging. Hij heefts ons eindelijk kunnen duidelijk maken waarom hij echt niet meer wil. Elke keer als we het over psz hebben dan is het enige wat hij daarover vraagt of hij niet meer hoeft, en dan zie ik gewoon verdriet in zijn ogen,zo zielig voor hem Hij zei gisteren dat hij niet meer naar de mickael-juf wil. Mickael was een kindje wat heel agressief was en uiteindelijk naar een speciale psz moest. Ik wist gelijk wie hij bedoelde. er zijn 4 leidsters waarvan er 1 echt een naar mens is. Ze heeft altijd zo'n onvriendleijk blik in haar ogen en ze doet ook heel chagrijnig tegen ons, bijv. als mijn man 30 sec te vroeg is. Als ik hem kom ophalen vertellen de andere leidsters altijd heel leuk in het kort hoe het ging. Dat heeft zij nog nooit gedaan. Ze staat nooit open voor een kort gesprekje. Maar nu blijkt dus dat hij mijn zoon te streng behandeld. Ik heb het afgelopen vrijdag met mijn eigen ogen gezien toen ik hem kwam ophalen. Hij raakte heel lichtjes met de bezem het hoofd van een ander kind. Heel lichtjes omdat dat ander kind het niet eens merkte en het ging per ongeluk. Hij zou ook nooit een ander kind opzettelijk pijn doen, zo is hij niet en hij staat daar juist bekend om zijn vriendelijkheid to. de andere kinderen. Ik zag dus dat ze hem om dat incident te streng aanpakte. Echt zijn arm vastpakken en te streng toespreken. Ik weet niet wat ze precies zei omdat ik een paar meter verderop stond, maar ze deed alsof hij het expres deed. Hij kwam huilend naar me toe rennen en vond het verschrikkelijk om zo aangesproken te worden terwijl hij echt geen stoute bedoeling had. Blijkbaar doet ze dit dus vaker, hem te hardhandig aanpakken terwijl dat op dat moment helemaal niet nodig is. Sorry voor het lange verhaal, maar ik weet nu niet zo goed wat ik moet. Ik wil hem van de psz afhalen op dagen dat zij komt. Hij mag haar absoluut niet en ik ook niet (vooral niet na dat incident van afgelopen vrijdag). Dan gaat hij maar twee dagdelen ipv 4 wat ook meer dan genoeg is. Of vinden jullie dat ik dan overdrijf, omdat je in het leven nou eenmaal aardige mensen hebt maar ook minder aardige
Hmm mja.. Bij ons op school is een schep in de lucht altijd een reden om op je kop te krijgen. Juist omdat je ongewild iemand een flinke mep kunt verkopen dus dat ze er wat van zegt is niet heel gek. Maar goed.. Onze juf is ook best streng. (En daar doet de klas het heel goed op! Ze hoeft zelden iets te zeggen omdat iedereen precies weet wat wel of niet mag.) En streng is op zich niet perse slecht. Maar als je zoontje er zo sip van wordt... Is dat wel heel sneu. Misschien heeft ze hem eens (in zijn ogen) onterecht op z'n kop gegeven waardoor hij d'r gewoon gemeen vind. Maar goed.. Als hij er steeds om moet huilen zou ik het niet zo gek vinden om als het kan op een andere dag te gaan. Psz moet toch ook leuk blijven tenslotte.
Ik zou in gesprek gaan. Of met die juf zelf, of met een van de anderen waar je veel vertrouwen in hebt. Zo te horen is het niet echt een incident van vrijdag, en als het vaker voorkomt zou ik mijn kindje er ook niet heen sturen. De psz moet een veilige plek zijn om te ontwikkelen. Maar ik zou het nog wel even een kans geven met gesprekken. Helpt dat niks, dan kan minder dagen wel een optie zijn..
ik zou ook een gesprek vragen juist met die juf en gewoon zeggen dat je kind niet meer graag op psz komt. ik heb met de leidster gesproken en we hebben n boel samen opgelosd. laatste keer was zoontje helemaal tevreden.hij kreeg een paar puzzelachtig speelgoed speciaal vr hem. hij was er zo blij van. omdat ik nu van de leidster gehoord heb hoe het precies gaat wist ik hoe ik met zoontje daarover kan praten.
Ik zou hem lekker brengen op de dagen dat ze er niet is. Jij hebt ook geen goed gevoel bij haar en hij voelt zich dus duidelijk ook niet op zijn gemak bij haar. Dat zegt genoeg. Bij de arm pakken en zo aanspreken vind ik niet kunnen. Doe ik zelfs bij mijn eigen dochter niet, ja als ze het echt te bont maakt. Die leidster is duidelijk niet op haar plek op een psz.
Ga zsm in gesprek! Op deze manier krijg jij pijn in je buik als je je kind daar achter moet laten. En hij ook. Spreek daar je zorgen uit, deel je ervaringen van de laatste tijd (zoontje wil niet naar psz en komt dat zelfs snachts vertellen) en zeg dat je er verdrietig van wordt. Elke leidster heeft haar eigen manier maar dit is jouw kind en jij wilt daar graag aandacht voor. Ik heb het ook wel eens gedaan, dan vond ik dat ze mijn kind veeeel te veel lieten doen, ook dingen die eng waren (spelletjes waar kind gewoon niet aan toe is) en dat ik steeds een oververmoeid en overstuur kind thuiskreeg. Of ze het er nou mee eens zijn of niet, ze zullen er meer op letten, omdat het JOUW wens is. Jij vraagt hen om jouw kind op te vangen, daar mag je je best over uitspreken. sterkte! ps toen mijn zoontje 3,5 was hij ook extreem gevoelig en 'anders'. Dit ging voorbij.
Vandaag heb ik gelijk een gesprek met haar gehad en vertelt dat hij de laatste weken met zoveel verdriet naar psz gaat en dat we hebben begrepen dat het met haar te maken heeft. Mijn zoon vindt haar manier van corrigeren niet fijn en ik had er laatst ook niet zo'n prettig gevoel bij. Paar weken terug vertelde een andere leidster dat hij een half uur stilletjes in een hoekje had gezeten en dat is echt niks voor hem. Ik weet nu zeker dat hij toen ook te streng werd behaneld door haar. Of dat hij een pruillipje kreeg wanneer hij me zag bij het ophalen en dat op dagen dat zij er was. Op andere dagen was is hij een stuk vrolijker. Alle puzzelatukjes vallen nu op hun plek. Ze vond haarzelf niet buitensporig streng maar vond het wel goed dat ik het haar zelf heb verteld en niet dat zij het van anderen te horen krijgt. Hij gaat nu maar 2 dagen en op die dagen is zij er niet. Ik ben blij dat ik dit heb geregeld want psz is geen verplichting. Hij gaat er alleen heen als hij het leuk vind. Ook wil ik niet dat hij aan de psz terugdenkt als een verschrikkelijke periode. En nu hopen dat hij weer lachend en huppelend naar binnen loopt zoals een paar maanden terug.
Joh, wat heb je dat goed gedaan! En wat fijn dat ze zo reageerde, ze heeft het gehoord! Petje af! En dat je zoontje er maar weer veel plezier mag hebben! Inderdaad, het moet geen plek worden waar hij met negatieve gevoelens aan terug zal denken.
Gaat ze ook iets veranderen aan haar manier van doen? Want blijkbaar is je zoontje niet de enige die er last van heeft? Goed gedaan verder. Zeker als VVE niet nodig is, (hier draait het in groep 1/2, met Thirza doen we er wel wat aan, maar lang niet alles, want ze scoort al hartstikke goed op taalgebied), lekker laten vallen dan....