Hoi hoi allemaal, Mijn zoon (in feb. 2,5 jaar oud), praat niet of nauwelijks. Hij heeft als baby nooit gebrabbeld. Motorisch is hij vrij vlot. Qua taalbegrip zat hij zelfs nog hoger dan boven-gemiddeld, dus dat zit wel goed. Gehoor is goed (ook getest). Bij de psz geven ze aan dat hij een normale peuter is (qua gedrag) en hij - hoewel hij niet praat - wel duidelijk kan communiceren (bijvoorbeeld aangeven wat hij wil). Hij pakt bijvoorbeeld je hand en neemt je mee. De laatste tijd probeert hij vaker klanken te gebruiken in zijn communicatie (bijv. au als hij zich pijn heeft gedaan, of daa zi (daar zit) of rie (rietje). Maar nieuwe woordjes komen er maar weinig bij. Hij imiteert niet (kijkt me alleen aan of wordt boos als ik hem probeert te dwingen). Liedjes zingen vind hij de laatste tijd pas leuk, vooral liedjes waarbij gebaren worden gebruikt (zoals "in de manenschijn"). Voorheen werd hij vaak boos als ik wilde zingen (?!? Misschien ben ik echt zo slecht hahah Hij laat zijn mond ook vaak openhangen, waardoor hij veel zevert. We oefenen de mondmotoriek zoveel mogelijk en zien dat het daardoor ook minder wordt (hij "vergeet" gewoon zijn speeksel door te slikken, zo lijkt het). We hebben nu 8 sessies bij de logopediste gehad en qua taalontwikkeling is hij niet echt veel vooruit gegaan. Dit vond zij ook. Ik gaf aan dat ik me zorgen maakte, en zij zei dat ze zich "eerlijke gezegd ook wel zorgen maakte". Ze kon of wilde me niet vertellen waar ze dan precies aan dacht. Afspraak is om nog 8 sessies te doen en als er geen verbetering is wordt hij doorverwezen naar Adelante, waar beter onderzocht kan worden wat er aan de hand is. Ook had ik het idee dat ze overmatig interesse toonde toen mijn zoon een driftbui kreeg omdat hij zijn jas niet aan wilde. Nu weet ik niet of ik me zorgen moet gaan maken...? Hij is inderdaad laat met praten, maar begrijpt echt alles wat ik zeg (soms verbaas ik mezelf wat hij allemaal al niet oppikt/doorheeft), motorisch zit hij goed in elkaar (vooral fijne motoriek) en op sociaal vlak zijn er ook geen issues...
Misschien heeft hij wel helemaal geen zin om nog te praten. Mijn oudste is pas echt gaan praten na zijn 3 de jaar en was een ster in het wijzen en op zijn manier duidelijk maken wat hij wilde. NU is het nog geen prater. Maar hij praat. Met 18 maanden zij hij pas heel zachtjes mama. Mijn dochter daar in tegen die begon al voor haar eerste jaar te praten rond 9 maanden was het al bal poes mama papa oma.
Je zegt dat hij z'n mond open laat hangen. Heeft hij een speen gehad? Zo ja, hoe lang? Heb je ook oefeningen gehad voor mondmotoriek? Dus niet woorden om te oefenen, maar oefeningen met 'gekke bekken trekken'?
Kan het ook zo zijn dat hij de moeite niet neemt om beter te praten, omdat jullie hem ook op deze manier wel begrijpen? Mijn nichtje had vroeger een meisje in de klas wat met haar 4e nog steeds erg slecht sprak, omdat haar ouders haar gewoon konden verstaan..
Als ik de reactie van de logopedist interpreteer (aangezien de driftbui interessant is), zal ze aan autisme denken neem ik aan. Nu is het niet imiteren ook een kenmerk dus ik vind het niet direct een gekke gedachtensprong. Alleen lees ik ook veel in je verhaal wat niet direct bij autisme hoort, zeker dat ze hem op de psz als gewone peuter zien en hij sociaal gewoon prima functioneert. Mijn zoon heeft autisme en praat niet, maar brabbelde wel heel veel als baby en zei ook woordjes toen hij 1 was. Het aan je hand meenemen om dingen te krijgen, is wel weer erg typisch voor nonverbale kinderen met autisme, aangezien ze vaak niet wijzen, onze zoon doet dit nog steeds. Onze zoon heeft overigens ook een prima taalbegrip, het niet praten staat los van het begrip bij hem. Maar hij had dus naast het niet praten en niet imiteren, nog een hele hoop andere kenmerken en dat lees ik weer niet in jouw verhaal. Jouw zoon is misschien gewoon een normale peuter die laat praat. Het niet imiteren zou ik dus zorgelijker vinden dan het niet praten, of begint het imiteren nu wel te komen?
Ik vind nog niet echt praten (in de vorm van 2woorden zinnen ed) minder 'zorgelijk', er zijn heleboel kinderen die late praters zijn. Niet brabbelen, niet immiteren enz vind ik veel opvallender. Mond open en kwijlt wijst trouwens wel op slechte mondmotoriek, dat kan praten ook in de weg staan. Had hij al baby misschien moeite met stukken kauwen, door een rietje drinken ed?
Onze zoon sprak op die leeftijd nog niet. Hij is nu ruim 2 Jr en 9 mnd en gaat naar een speciale psz voor kinderen met taal/spraak problemen omdat logopedie niet goed genoeg zou zijn. Zit ook in de familie. Verder is hij volkomen normaal. Hier kreeg hij ook driftbuien omdat hij ons niet duidelijk kon maken wat hij wilde. Nee dit is een goede stap. Echt, maak je geen zorgen en vraag naar mogelijkheden bij jullie in de buurt. Ik ben via het cb bij een taal spraak spreekuur geweest en dat was de aftrap. Succes en nogmaals. Maak je geen zorgen (makkelijk praten want als ouder wil je dat het goed gaat met je kind)
Hier hetzelfde ze zit sinds afgelopen september op speciale psz voor taal spraak. Taalbegrip is boven gemiddeld, gehoor perfect en algemene ontwikkeling ook perfect. Actieve taal ver onder gemiddeld. Beste keus ooit om haar naar de speciale psz te doen. Alles wat er nu te halen valt willen we eruit halen voordat ze naar school gaat. We hebben direct gevraagd om hulp want met 2.5 jaar nog niet praten viel voor ons niet meer onder de noemer "het komt wel". Soms komen dingen niet vanzelf en hebben kinderen meer Hulp nodig. Luister naar je eigen gevoel je weet zelf wel waar je goed aan doet.
Hoi allemaal, Hij heeft een speen, in eerste levensjaar veel gebruikt (huilbaby) vanaf 1 jaar alléén nog bij het slapen. Mondmotoriek oefeningen doen we (kaarsjes uitblazen/fluitjes/rietjes). Het kwijlen wordt dan iets minder maar als we niet oefenen komt het weer terug. Ik werk zelf in de hulpverlening (jeugdzorg) en zie geen kenmerken van een ASS problematiek. Wij zijn heel bewust bezig met zijn taal ontwikkeling, dus proberen ook niet alles voor hem in te vullen. Ik geef hem zeker altijd de lans zelf iets te zeggen, maar trek dit ook niet bij alles door zodat hij totaal gefrustreerd raakt. Hij imiteert geen woorden, maar verder wel alles (bewegingen/gedragingen/handelingen <-- alles non verbaal) Ben gewoin een beetje bang dat er zo nodig gezocht moet worden naar een onderliggend probleem of een ontwikkelingsstoornis... (stempel)
Even een hele andere gedachte: is er wel eens gekeken naar zijn neusamandelen? Ik hoor eigenlijk altijd dat kinderen beter gaan praten als deze verwijderd worden. Mijn dochter praat ook niet, heeft haar mond altijd open en kwijlt. Daarnaast is ze vaak ziek. Op basis van het vele ziek zijn en het constant open hebben van haar mond is besloten dat haar neusamandelen eruit mogen. Dit gaat volgende maand gebeuren dus ik kan nog niks persoonlijks zeggen over het effect. Taalbegrip is hier ook goed en zeker niet doof.
Ja heeeeeeel duidelijk wereld van verschil. Beste keus ooit om haar daar te laten starten. Ze zit er nu 4 maanden en gaat met sprongen vooruit. Iets wat ze op een gewone psz niet bereikt zou hebbeb omdat ze daar niet de kennis en de tijd voor hebben. Adelante de stichting waar ze nu zit was ook "blij" dat we er zo vroeg bij waren zodat ze echt nog iets voor haar kunnen betekenen. Ze heeft geen stempel ze zijn daar super echt helemaal top. En al zou ze wel een stempel nodig hebben dan dat nog liever zodat ze ook gericht geholpen kan worden dan gefrustreerd en grote achterstand te hebben. Maar ze heeft geen stempel zo snel zijn ze daar niet mee bij die kleintjes. Nogmaals het was echt de beste keus ooit om ons gevoel re volgens om te denken dat het echt te laat was onderhand dar ze niets zei....dat gevoel is juist geweest en ze wordt nu goed geholpen en wordt zo veel mogelijk uit gehaald voordat ze naar school moet. Ze gaat 3 dagen van 9 - 15 uur. Max 6 kindjes in de groep en 2 speciale leidsters die alles met Nederlands met gebaren doen, dat is geen gebarentaal! Zo kunnen ze toch "vertellen" war ze willen dmv de gebaren die ze leren. Ook krijgt ze 2x per week intern logopedie individueel en is de logopedist dagelijks in de groep bij de kinderen. Thuis is thuis en hoef ik niet meer met haar te slepen naar de logopedie of dergelijke. Begeleiding is echt geweldig daar.
Bedoel je Adelante in Hoensbroek? Mijn zoon slaapt nog van 13 tot 15.30u dus ik hoop niet dat hij zo jong al zo'n lange dagen moet maken?
Nee niet in hoensbroek zitten in heel Limburg. Mijn dochter sliep toen ook nog maar hebben dit rustig opgebouwd. Maandag hele dag dinsdag en woensdag vrij kon ze slapen donderdag een hele dag en vrijdag een halve dag. Dan kon ze na een hele dag toch dag erna slapen. Wij vonden taalontwikkeling belangrijker dan haar middagdutje en inmiddels is ze compleet van haar middagdutje af en maakt ze 3 dagen en dat gaat prima. Kortere dagen zet geen zoden aan de dijk bij deze problematiek. Ze hebben ook kortere vakanties omdat de tijd dat ze niks doen anders te lang wordt.
Mijn zoontje is nog wel een stuk jonger, maar die heeft ook altijd zijn mond open en kwijlt veel. Hij heeft ook vermindert gevoel in zijn mond, hij vergeet vaak dat hij een stuk brood in zijn mond heeft. Dus je moet hem er steeds aan helpen herinneren dat hij zijn mond leeg moet eten. Mijn zoontje heeft meerdere problemen en gaat 3 dagdelen naar de peutergroep van het revalidatie centrum. Daar wordt hij ook regelmatig gezien door de logopedist. En ze werken daar ook met gebaren, net als iemand hierboven beschreef. Mijn zoontje laat nu wel veel vooruitgang zien nu hij zo intensief begeleid wordt.
Misschien lopen twee dingen tegelijk bij hem?: mondmotoriek en dat "niet willen/niet nodig/wachteb tot het perfect uitkomt? Ik herken deels dingen want mijn dochter praat juist erg goed, ze kan er lastige worden zeggen en duidelijk en volmaakte zitten met rechts/links etc begrippen. Ze is ook erg sociaal maar ze praat dus echt niet ergens anders. Ze praat enkel of met ons of met andere kindjes die ouder zijn of met bekende (bekende dan moet wel "afwezig" zijn, dus niet in haar directe omgeving iets van haar willen of vragen want ze zegt ook dan niets. Ze ziet al 4mnd op psz maar ze zegt niet eens ja/nee, ze neemt indd ook hand of gaat/doet zelf, of knikt met hoofd. Hier werd ook vraag gesteld of ze wel praat want zelf als ik sta naast met iemand en ik vraag haar: was het leuk? Hoe heet je? Hoe oud ben je? Antwoord ze ook niet ze begint dan doen verlegen of als baby geluiden of jengelen. Dus ik liet filmpjes zien en juf zei dat ze praat erg goed te goed voor haar leeftijd (niet de hoeveelheid wat ze zegt maar hoe ze dat zegt het zinopbouw). Dochter praat zoiezo niet veel ze praat geen onzin zeg maar, geen onnodige informatie of voor maar iets te zeggen. Brabbelde ook nooit. Dus zegt juf misschien ze is gewoon verlegen maar met oma/opa doet ze hetzelfde en met bekende enkel als ze met oudere kindjes speelt ze praat verhalen met hun.. Dus ik denk dat ze niet erg verlegen is - ze wil niet en vind niet nodig om antwoorden geven of praten. Hier btw herken ik ook het niet napraten. Ze deed het nooit, ze praat nooit boek of liedje na. Ze wordt boos als je vraagt zoiets. Ze praat wel na als ze dat zelf wil of grappig vind. Maar tja ook dus enkel bij ons. Omdat ze nooit liedje zingt na zei ik dat ze moet liedje voor sint zingen dan krijgt ze cadeautje: toen kwam er zonder dat ik nog begon het hele liedje uit haar mond. Ik stond versteld maar was ernmalig daarna zei ze steeds: nee! Cadeu of niet, gewoon nee! Mijn dochter heeft ook erg goede fijne en grove motoriek en ook enorme passive woordenschat en begrip zoals je zoon. Ze is wel tweetaling maar volgens psz juf heeft dat niets te maken dat ze niet wil praten. Ze spreekt mixt talen (nederlandse zinsopbouw en sommige woordje tussen andere taal). Ik kan mij dus voorstellen dat hij gewoon icm slechte mondmotoriek niet wil=niet goed kan uitspreken. Misschien hij is teperfectionistisch en wacht dat hij dat wel goed kan? Is hij wel in het dagelijke leven ook perfectionistisch? Bijvoorbeeld dat kleur muts moet passen bij kleur broek? Of dat hij wil dat alles "klopt" dan alles verband heeft ?
Neefje had dat ook, zei helemaal niets en nu eigenlijk nog steeds niet. Hij zit nu op een speciale peuterbehandelgroep waar hij een specifieke vorm van logopedie krijgt (ben even kwijt welke) en ondersteunende gebaren leert. Hij heeft spraakdyspraxie.
Ik lees mee, mijn zoon praat ook nog niet.. heel af en toe flapt hij er een woordje uit en zegt het vervolgens (bijna) nooit meer.. het cb maakte zich geen zorgen maar heb wel in februari een afspraak staan om te evalueren.. volgens ons is er nog niks veranderd sinds de laatste afspraak.. ik wil dan zeker wel de mogelijkheden gaan bespreken die er zijn om het te stimuleren (logopedie oid) hij hoort alles..begrijpt veel.. dierengeluiden gaan ook wel goed. Alleen het praten. . Als ik hem vraag een woordje na te zeggen zegt hij eigenwijs 'Kla' (klaar)..dus het vermoeden dat hij lui is en geen zin d'r in heeft is er ook wel 😅 maarja merk toch dat ik er onzeker van word. Ik snap je zorgen dus heel goed ook al is m'n zoon iets jonger.. Succes!
Wij zijn ook blij met de stap die we genomen hebben. Hier in Eindhoven is het kentalis en daar leren ze ook praten met gebaren als ondersteuning. Wij gaan nu ook een cursus volgen om de gebaren te leren. Ze kijken ook naar eventuele onderliggende problemen, maar dit zal niks groots zijn. Slapen is ook geen probleem. Onze zoon slaapt nog flink in de middag hier is het van 9 tot 14u en daarna gaat hij slapen. Was ook bang voor dat stukje, maar gaat goed
Mijn dochter wordt in februari 3 en is ook een late prater. Ze is onderzocht en geen verdenkingen van stoornissen oid. Het zit er bij haar wel in, want ze kan alles benoemen, maakt ook soms langere zinnen, zingt hele liedjes, maar toch liever non-verbaal communiceren (ook hand pakken en meenemen en dan wijzen). De 'knop' moet dus nog omgezet worden, maar ja hoe? Daar zijn we ook mee bezig dmv logopedie. Dat gaat gelukkig goed, maar ja of een half uurtje per week nou echt het verschil gaat maken? Wij hebben haar nu ingeschreven op een speciala peuterspeelzaal, niet via Kentalis ofzo, maar een reguliere voor kinderen die net iets meer aandacht nodig hebben. Ze komt in een groep met 7 kindjes, waar ook intern logopedie wordt gegeven. Het is erg lastig: afwachten of actie ondernemen. Ik ben ook al maaaaanden bezig met dit 'probleem'