Hallo! Ik had een zeer dringende vraag. Ik weet het even niet meer zo goed. Mijn beide dochters hebben naar mijn idee een zeer ernstig eetprobleem. In het verleden hebben we in eerste instantie de kinderen steeds ';gedwongen', omdat we dachten dat dat moest. We zijn ook meerdere keren boos geweest om het feit dat ze niet aten. Nu wilden we dit om draaien en van het eten iets leuks en gezelligs maken, aangezien vooral mijn oudste al begint te huilen bij het idee dat ze moet eten. Dit is natuurlijk niet goed. Zij doet erg haar best om toch te laten zien dat ze het kan en dat ze het probeerd. Wij belonen dit ook zeer ruim met complimentjes en aplaus. De laatste tijd Is het eigenlijk alleen maar erger geworden. Over 1 boterham bijvoorbeeld word er (serieus!) 2 uur gedaan. Ook de melk dringt ze niet op of doet alsof. Nu hebben we de taktiek van het weghalen zonder wat te zeggen geprobeerd (na een zeer redelijke tijd van 30 minuten), maar dat resulteerde in 4 dagen niets eten. Ik zie ook dat ze zienderogen afvallen. Ook gezonde tussendoortjes zoals meergranenkoeken en of normale koeken gaan er bijna niet in. Er word thuis niet gesnoept tot zelden. Ook hebben we vaak lekkere toetjes die ze pas krijgen als ze in ieder geval geprobeerd hebben normaal te eten. Genoeg is genoeg. Ook hebben we geprobeerd het eten gezellig te maken en ze te laten helpen met tafeldekken en dergelijke. Over het algemeen resulteerde het eten in een hoop gehuil en gezeur. En gaan ze met weinig tot niets in de maag 's avonds naar bed. Wat we ook aten, van erg lekker en fastfood tot gezond. Wie kan mij alsjeblieft helpen om het eten weer leuk te maken????????????? Wij weten het niet meer. Het doet mij erg veel verdriet en ben echt heel erg teleurgesteld. Ben ik hier fout? Groetjes, Dicky
He bah, wat een vervelende situatie. Tuurlijk ben je niet direct fout, maar misschien dat het dwingen wel een grote impact heeft gehad op je kinderen. Wat je er aan kunt doen, tja weet t niet. Onze dochter is ook geen goede eter (warm eten dan) en ook het meehelpen met vanalles helpt niet. Als ik jou was, zou ik toch advies bij iemand gaan vragen....h.a, c.b of wat dan ook. Misschien kunnen die je beter helpen. Sterkte ermee in ieder geval
Als je je kinderen iets anders geeft dan dat jullie eten.... dan haal je ze wellicht over dat ze van jouw bord willen eten. Onze kleine vindt ons bord namelijk ook veeeeeel interessanter. Sterkte meis.
Heb je je zorgen al gedeeld met je dochters? Ze zijn "oud" genoeg om te begrijpen dat je je zorgen maakt en graag zou willen zien dat ze gaan eten. Misschien uitleggen dat jullie een verkeerde keuze hebben gemaakt en dat nu proberen te veranderen? En vragen waarom ze niet willen eten? En heb je al uitgesloten dat het medisch is? Amandelen bv, die kunnen (pijnlijk) in de weg zitten.. Ik kan je je verdriet en pijn trouwens absoluut indenken, dat zou ik ook hebben. En fout of niet fout, het is zoals het is. Jullie proberen het nu in ieder geval "goed" te doen. Hele veel succes en ik leef met jullie mee!
Iedereen bedankt voor jullie lieve berichten! Het is inderdaad een optie om het erover te hebben met mijn dochters en advies te vragen aan het cb. Soms twijfel ik of ik wel een goede ouder ben maar dat hoort er ook wel bij denk ik. Soms word je echt wanhopig als je je kinderen niet kan helpen voor je gevoel. We gaan er met volle moed weer tegenaan in ieder geval. Kus, Dicky
Als ze op psz of kdv zijn, eten ze dan ook niet? Als ze echt afvallen, zou ik dit toch even met cb of ha overleggen.
Jeetje meid ik kan me voorstellen dat de tijden rond het eten zo steeds gestressde worden. Ik zou in ieder geval proberen er met je dochters over te praten, uitleggen dat je je zorgen maakt en ook gewoon toegeven dat je "fout" bent geweest. Ik zou in ieder geval niet meer dwingen, denk niet dat dat zoden aan de dijk zet als ik afga op de reactie van mijn zoon als wij eten dwingen. Misschien hun eten geven in kleinere portie's zodat het overzichtelijk blijft. Onze regel is dat je niet hoeft te eten maar dat je wel aan tafel komt zitten. En ik geef Kylian altijd vitamine pillen (van de optimax) dan heb ik toch het idee dat hij dat in ieder geval binnen heeft, en die dingen smaken naar snoepjes Groetjes Anita
Meid, een slechte moeder ben je pas als je niks doet om zo'n situatie te veranderen. Het CB eens vragen kan misschien wel iets zijn. Als de situatie zo lastig is dat het via de telefoon/op het bureau niet opgelost kan worden, dan komt een wijkverpleegkundige eens meekijken hoe het gaat. En die kan je dan echt gericht tips geven. Hoe gaat het eigenlijk als ze ergens eet waar jullie niet bij zijn (KDV, PSZ, opa/oma)? Lukt het dan wel? Ik zou proberen om samen met haar te koken, en dan daarna samen tafel te dekken, en dan eten. En er gewoon iets gezelligs van te maken. Eerst met iets simpels en overzichtelijks als het bakken van een ei, of lekkere pannenkoeken. En ook met het gewone eten kunnen ze vaak wel helpen met groente snijden of in de pan roeren. Natuurlijk met een echt kookschort Ik denk dat het misschien wel een lange adem wordt, want dat soort patronen zitten er natuurlijk ingesleten. Dat heb je er niet in een dagje uit.
Poeh... wat moeilijk zeg, ik kan me voorstellen dat je er verdrietig van wordt Bij ons hier in het ziekenhuis is een spreekuur speciaal voor kinderen met eetproblemen. Ik weet niet precies hoe of wat, maar wel dat er door een aantal professionals (psycholoog, diëtist, kinderarts) onderzoek wordt gedaan naar wat het probleem is en wat de oplossing daarvoor is. Blijkbaar werkt het goed, ik hoorde dat het bij veel gezinnen gauw werd opgelost. Misschien dat zoiets ook bij jullie in de buurt/ziekenhuis is?
Hoi! Hoe zit het met tussendoortjes? Ik zorg dat mijn dochter van bijna 3 overdag genoeg vitamine krijgt dus een groente drankje, fruit enz. dat vindt ze erg lekker. Verder krijgt ze vanaf 3 uur smiddags niets meer zodat ze vanaf 5 uur roept dat ze honger heeft, dan eet ze vaak wel. Ze krijgt bij mij dus overdag al genoeg vitamine binnen, eet ze dan savonds niet dan is het klaar, ze krijgt een half uur eet ze dan niet dan niet, Maar als je kids ook afvallen is het wel erg lastig ja. jeetje ik weet het ook niet zo, misschien met een pop er bij? of een auto? wat afleiding? Sterkte!!
wat bij en vriendin van mij wel werkte was even los laten dat ze moesten eten. per keer kregen ze een kwart boterham met beleg naar keuze. fijn als ze het opeten, zo niet, dan jammer. als ze meer wilden kregen ze weer een kwart erbij met beleg naar keuze. Hier deden ze het helemaal voor. Ze hadden na drie stukje het gevoel dat ze drie boterhammen hadden gegeten en waren helemaal trots op zichzelf. ms iets om te proberen?