Hier ook niet, al dik 3 jaar. Ik schep altijd minimaal twee happen groente op en hij moet dan twee hapjes eten. Ik hou wel rekening met zijn voorkeur, soms prak ik het ook wel door de aardappelen heen Verder maken we geen strijd. Mijn man is altijd een vreselijk moeilijke eter geweest, dit komt door zijn jeugd en daar is het ook goed mee gekomen. Voor vele is hij nog een moeilijke eter, maar voor mij niet meer als ik zie dat hij 10 jaar geleden amper iets at. Gelukkig is onze zoon wel een stevige fruiteter, dus dat compenseert de boel iets.
Mijn dochter is geen moeilijk eter, maar ik gebruik soms wel deze 'truc' om wat extra groente te kunnen geven in deze wintermaanden: Patat snijden van pastinaak en zoete aardappel, inwrijven met olijfolie, wat knoflook en een beetje zout, 15 minuutjes op 200 graden in de oven... Worden de vingers bij opgegeten 👍🏼
Hier wordt het voor de pastasaus zo fijn geblenderd dat je er niks meer van ziet. Krijgen ze het toch nog binnen Wat ook nog wel eens helpt is onderhandelen. Voor 1 hap groente(meestal geprakt met aardappelen) krijgen ze iets terug wat ze graag eten. (Ze zijn gek op uitgebakken spekkies, het liefst willen ze dat overal in) of bijvoorbeeld voor 1 hap nasi een kroepoekje terug.
Hier ook een kind wat amper groente eet. Gepureerd en soep ed moet ze al helemaal niet en patat en andere 'aardappelvormen' lust ze ook niet, dus dat beperkt de mogelijkheden wel. We eten dus regelmatig de groenten waar ze wel een paar happen van neemt en ze krijgt multivitamine om het wat aan te vullen. Voorlopig ga ik er vanuit dat het vanzelf goed komt en zo niet, dan zien we dat dan wel weer.
Onze kinderen eten uberhaupt nauwelijks avondeten.... Behalve patat-pizza-pannekoek en vlees. Ohja en vla of yoghurt met muesli als toetje. De oudste is nu 4,5 en die proberen we wel echt van alles wat te laten proeven omdat ze het toch moet leren. Soms gaat dat aardig, soms proeft ze uit zichzelf en soms wil het helemaal niet. Ik troost me met de gedachte dat ze beide 4-6 boterhammen naar binnen werken op een dag en 2-3 stukken fruit.
Mijn zoontje (5) eet helemaal geen groente, aardappels,vlees of fruit (behalve banaan), dat krijg je er echt niet in, ook niet met stickers, wel/geen toetje enz. Tot z'n 2e jaar at hij alles, maar sindsdien is hij steeds meer gaan weigeren. Kreeg van het CB het "advies" om hem te dwingen om te eten, het desnoods in zijn mond te stoppen... dat had als resultaat dat hij helemaal niets meer wilde eten. Dus nu eet hij kale rijst/pasta als avondmaaltijd en krijgt hij gewoon een toetje. Verder eet hij brood met chocopasta/smeerworst, eierkoek, pizza (hawaï), pannenkoeken en dat was het wel. Hij groeit goed en is gezond, dus voor nu maken we ons nog niet echt zorgen. Zijn zus (10) is ook zo'n lastige eter, maar die eet sinds een jaar wel weer met de pot mee, al is het weinig.
Ik schrijf een reactie, absoluut niet om op te scheppen ofzo , maar omdat je ook een andere kant hoor. Ik heb drie kids ( bijna 4, 2,5 en 1jr) en ze eten heel goed fruit en groente. Tussendoor paprika, komkommer, augurk gaat er ook goed in. Ik denk dat mijn truc is geweest om ze te leren proeven. Meehelpen met koken en dan tussendoor proeven. Zijn de boontjes al gaar? Dan 'stiekum' een uit de pan eten en je kids dat ook laten doen. Een paar x dezelfde groente zodat ze het herkennen op bord. Met bloemkool heb ik het ook zo gedaan. En nu eten ze overal waar bloemkool in zit met smaak op.( ovenschotel, soep of gewoon los) Mijn voordeel is ook geweest dat op de leeftijd van : wil ik niet lust ik niet etc, er een baby was die in de fase van : alles in de mond stoppen. Voorbeeld en zien eten, doet eten... Toetje hoort er bij ons ook gewoon bij en vooral niets forceren. Trots zijn op proeven en hapje proberen. Van mij mogen ze een hapje proeven en als het echt niet lekkee is, oook weer uit het mondje. En vooral mijn oudste gaat dan nog 1 of 2 x proeven en is het opeens wel lekker. Ik heb nu wel een soort van regel... eerst een hapje van het minder lekkere en dan weer een stukje vlees ( wst er altijd wel ingaat) Wie weet heb je er iets aan.. Oh ja en mijn man en ik zijn beide ook enorme eters en houden ook van koken...
Mijn zoontje helpt heel graag met boodschappen doen, groente enz. schoonmaken/snijden en koken, maar hij eet het echt niet op. En tot zijn 2e jaar at hij alles, dus dat proeven was geen probleem... We eten ook heel gevarieerd, hij ziet en ruikt vanalles, mag alles proeven als hij dat wil. Dus het is bij hem geen kwestie van geen gevarieerd aanbod of niets laten proeven.
Wat fijn om jullie reacties te lezen. De tip om groentes te proeven om te zien of ze al gaar zijn zal ik gaan gebruiken. Ik wil er zelf ook geen strijd van maken aan tafel. Het is een fase.het is een fase.zullen we maar denken Bedankt voor alle reacties!!! Liefs...
Wat hier goed werkt is paar stukjes vlees geven waar hij dol op is....dan moet hij hap groenten eten voordat hij weer stukje vlees mag. Werkt heel goed hier ! En dan natuurlijk mega veel complimenten geven 😜
Wij etennook gevarieerd, laten inderdaad proeven en forceren niet. Tot twee jaar aten ze prima, sindsdien niet meer. Oudste sinds haar vijfde wel weer. Ik ga er vanuit dat het bij de jongste ook gewoon weer goed komt.
Als ik zeg dat ze eerst een hapje groente moet eten en dan bv vlees mag, zegt ze simpelweg;'Oh dan hoef ik geen vlees.'. Ik kan niks anders dan aanbieden, niet forceren, samen koken, haar in de winkel al groente laten kiezen, etc. Maar verder dan tomaat en komkommer komen we momenteel niet.
Wij zijn niet van het dwingen en ook niet van het 'omkopen'. Maar onze regel is wel: als je bord (kleine beetjes) leeg is, mag je een toetje. Als je niks eet van de warme maaltijd, dan heb je dat toetje ook niet nodig. Overigens trekken onze kinderen zich daar niks van aan. Net hun moeder op die leeftijd, dan maar geen toetje. Maar toen onze jongste afgelopen vrijdag wéér eens niks wilde eten, maar 'toevallig' ter sprake kwam dat we de vakantie zouden gaan inleiden met een filmavondje & een schaaltje chips, had ie toch wel ineens erg veel zin in chips. Mijn reactie daarop kwam uit de grond van mijn hart: "Ja, daahaag! Geen rode kool eten, maar wel chips? Ik dacht het niet! Je broer en ik gaan straks een bakje chips eten, maar dat kun jij vergeten." Je wilt niet weten hoe snel hij zijn rode kool op had. Waarop hij nog een tweede schep vroeg ook. Toen heb ik wel even bij mezelf gedacht... misschien moeten we hem toch vaker gaan omkopen.
Ik zet de groente gelijk op het vuur met de aardappels. Dan zet ik hem vast aan tafel met zijn groente terwijl ik nog aan het koken ben. Aardappels vind ik geen probleem als hij die niet wil. Toetjes hebben wij zelden in huis. Soms wat lekkers savonds om koffietijd. Maar dat krijgt hij natuurlijk niet als hij niet eens een goede poging heeft gedaan met zijn groente. Het is eerlijk gezegd voor mijzelf ook beter om te beginnen met de groente. Dan eet ik ze zelf ook op