Goede vrienden hebben een tweeling. Maar die slapen toch echt beiden op een eigen kamer. Ze hadden in het begin een gezamenlijke kamer. Maar al snel bleken het totaal verschillende slapers te zijn. De een had meer slaap nodig dan de ander. Met als gevolg dat de ander te weining slaap kreeg en vervelend werd. Ook maakten ze elkaar wakker. En werden ze wakker als er midden in de nacht eens wat was (bijvoorbeeld bij een ziek kind, in bed geplast etc). Zo'n speciaal bed lijkt mij nog het meest handige. Dat ze echt niet bij elkaar kunnen komen.