Dat zeg ik toch niet? Kom op zeg doe ff normaal, ik heb echt nog wel hersens in mijn kop. Ik bedoel alleen te zeggen of ie nu naar een ander huisje gaat of hij gaat dood, hij is dan toch ook gewoon weg als ze thuiskomt. Alleen zeg je dan dat ie dood is en nu zeggen we dat ie naar een ander huisje is. Ik zie het verschil daar tussen niet echt.
Vind het totaal geen vergelijking maar als onze hond dood zou gaan nemen we ook afscheid en leg ik het hem in kindertaal uit.
Ze neemt s morgens gewoon afscheid hoor. Mocht de hond bijv ingeslapen gaat worden, neemt ze ook afscheid en gaat hij weg. Als ze dan thuiskomt, is hij er in beide situaties niet meer dus ik zie het verschil niet zo, alleen ander verhaal.
Gewoon de waarheid vertellen? Dus dat de hond ergens anders gaat wonen. En niet bij het afscheid laten zijn, je weet niet hoe ze reageert en dat is voor de nieuwe eigenaren ook niet echt prettig als ze misschien een huilend kind moeten achterlaten omdat ze 'haar hond' komen weghalen. Tenminste als ik die nieuwe eigenaar zou zijn zou ik me er niet bepaald prettig bij voelen..
Wij hebben vorig jaar door omstandigheden ook 2 van de 4 honden moeten herplaatsen. De ene hond was ze bij toen zij werd opgehaald. Maar dat was een vriendin die de hond haalde en zou zorgen voor verdere plaatsing. Dus over deze hond hebben we gezegd dat ze de hond maar een kusje moest geven want ze bij Tante C logeren. En van de reu heeft ze niet echt afscheid genomen (hadden ook niet veel met mekaar) maar die zien we van tijd tot tijd nog wel, want hij zit bij vrienden. Moet zeggen dat ze eigenlijk nooit meer over de teef praat hoor.
Onze zoon sliep toen de hond wegging. Toen hij wakker werd zeiden we dat de hond weg was en in een ander huisje was gaan wonen. Hij zei: oké, en daarmee was het afgelopen.. Wij hadden ons hele drama's voorgesteld, maar dat was niet het geval. En ze waren echt super gek op elkaar, dus we hadden echt iets heel anders verwacht. Succes! Ik weet hoe moeilijk het is! Josien