Ik heb hulp nodig want het is iets waar ik nog jarenlang mee te maken ga krijgen. Van mijzelf ben ik enorm op mijzelf en heb niet veel behoefte aan andere contacten. Sinds we kinderen hebben moet ik dus wel contacten aangaan met ouders waar ik eigenlijk helemaal geen behoefte aan heb(sommige ouders overigens vind ik erg gezellig ) Maar goed het hoort erbij dus voor zover heb ik daar mijn weg wel wat in kunnen vinden. Echter is er 1 probleem die elke week weer terugkomt als ik de kinderen ophaal uit school. De speelafspraakjes. Ik vind het zo niet leuk. Ik werk erg veel en als ik dan eens een dagje vrij heb vind ik het fijn even tijd alleen te hebben met onze kinderen. Sommige kinderen zijn overigens een verrijking en gezellig dat ze hier zijn, maar sommige zie ik liever altijd gaan dan komen. Hoe ga ik dit aanpakken? Geprobeerd met de kinderen dagen af te spreken wanneer ze wel of niet kunnen spelen maar dat helpt 9 van de 10 keer ook niet. Hoe doen jullie dit? Me afblaffen heb ik geen behoefte aan ik weet dat het iets is wat bij mijzelf ligt maar ik wil er een oplossing voor.
Als ik zeg zoals vandaag dat we NIET gaan spelen komen ze gewoon doodleuk aanzetten met een vriend of vriendin. Ik krijg vaak direct de vraag waarom dan niet? van mijn kinderen, of een ouder staat erbij. Ik merk dat ik het lastig vind om nee te zeggen als er geen 'reden' is dat ze niet kunnen spelen.
Ik heb met mijn kinderen afgesproken dat ze op woensdag af mogen spreken, en dochter eventueel ook op vrijdag (oudste heeft dan school). En dat ze op maandag of dinsdag al iets af moeten spreken. Wij wonen nl 6,5 km van school, en ik heb maar 1 plek over in de auto. Dus er mag maar max 1 kind komen spelen. De ander moet dan óf alleen thuis spelen óf ergens anders afspreken. Dus op maandag of dinsdag moeten ze ook met elkaar even overleggen hoe ze het deze week gaan doen. Dochter komt ook echt nog wel eens op maandag met moeder en vriendin aan:' mam, ik mag daar spelen, oke?' En dan zeg ik gewoon:' Nee, want het is geen woensdag of vrijdag, en ik ga niet voor die korte tijd helemaal op en neer rijden.' Maar als ik dat op en neer rijden niet als reden had, dan had ik gewoon gezegd:' nee, want het is geen woensdag of vrijdag.' Het werkt hier eigenlijk prima
Kun je geen pictogram planbord maken voor je kinderen? Evt in de keuken ofzo met alle dagen en dagdelen erop. Dan zet je op sommige dagen een picto dat kindjes komen spelen en als je dat niet wil zet je er een picto op met wat jullie gaan doen: film kijken/ koekjes bakken/ oma bezoeken whatever. Als een kind ziet dat iets anders de bedoeling is snappen ze het vaak wel en kiezen ze er zelf voor liever het andere te doen als het vriendje morgen mag komen bijvoorbeeld.
heel duidelijk zijn en je grenzen aangeven, aan alle kanten. afspraken met ze maken wanneer er gespeeld mag worden. het hoeft ook niet altijd de hele (mid)dag, vaak is een uurtje ook al leuk. Hier in de buurt spelen ze ook vaak buiten en ontmoeten elkaar daar, das ook lekker. Ik heb de regel dat als ze boven spelen, dat dit alleen op haar eigen kamer is en niet op mijn slaapkamer of op zolder, bijvoorbeeld.
Ik zou dan toch een vaste dag afspreken of als je er geen zin in hebt het eerlijk zeggen. Wij hebben geen vaste dag om te spelen vaak is het toch wel 3 keer zeker dat onze oudste afspreekt. En heb ik een keer geen zin dan zeg ik het gewoon eerlijk dat moet kunnen vind ik.
I hear you! Ik vond het in het begin ook helemaal niets. Nu nog niet echt, maar ze zijn nu wat ouder en gaan meer hun eigen gang. Ik heb het eerlijk gezegd altijd ook een beetje op mjn man afgeschoven. Hij heeft wisselende diensten en is vaak doordeweeks thuis overdag, de kinderen weten dus dat zij af mogen spreken wanneer papa die dag thuis is. (Hij heeft daar trouwens helemaal geen problemen mee, hij vindt het zelfs wel leuk/gezellig. Maakt ook vaak een praatje met de ouders enzo, hij is veel socialer dan ik met "vreemden".) Wat dat betref bof ik, dus qua tips kan ik je niet erg helpen. Maar het is voor mij dus heel herkenbaar.
Inderdaad wat al gezegd is. Alles wat je tegen je kinderen hebt gezegd (over welke dagen het wel of niet kan) gewoon vol blijven houden. Ik heb zelf een nichtje waar ik eerder wel eens op moest passen en had ook zo geen zin in vriendjes of vriendinnetjes over de vloer. Bovendien snap ik heeeel erg goed dat je, als je vrij bent, quality time wil met je kids.
Bedankt voor de tips. Ik ga ten eerste maar buiten de stad wonen dat scheelt ghihi En dat pictogrammen helpt misschien. Ik zal het eens proberen of dat helpt. We hebben hier ook op de kalender staan wie als eerste naar bed moet omdat daar ook steeds strijd om was en dat is sindsdien ook over omdat het even eerlijk gaat.
Ik heb daar ook al over na gedacht. Stel je spreekt af dat de woensdag speeldag is. En dinsdag komt jouw kind aanzetten met een vriendinnetje dan geef je aan dat niet dinsdag maar woensdag de speeldag is. Wordt er doorgevraagd dan niet naar uitleggen gaan maar aangeven dat jij het vervelend vind dat ze de afspraak probeert te veranderen. De afspraak is en blijft woensdag en dat weet zij ook. Je hoeft niet alles uit te leggen aan je kinderen. Maar misschien denk ik er tzt anders over.
Fijn dat je man het leuk vind! Mijn man vertelde laatst tegen mij dat de kinderen wel wat vaker mogen afspreken. Ik ontplofte!! Mijn man is van maandag tot vrijdag fulltime aan het werk en komt iets voor 17:00 weer thuis. Hij zegt dus nog daag tegen de ouders en kan op de bank neerploffen als de drukte is gevlogen. Gelukkig komt het mooie weer er weer aan dat scheelt dan kunnen de kinderen lekker buiten spelen.
Ik hoor het wel van meer ouders. Het is idd iets waar je nog lang mee te maken krijgt. Ik denk dat vaste dagen wel kunnen helpen maar alleen als jij daar wat zekerder in over komt. Je hoeft geen reden op te geven, maar als jij daar een beetje ingewikkeld over doet op dat moment komt dat wat raar over...snap je wat ik bedoel? Je kunt de dagen dat het niet uitkomt s ochtends tegen je kinderen zeggen: onthou goed dat je vandaag niet kunt afspreken. Als ze dan nog met iemand aankomen kun je heel simpel zeggen: nee vandaag kan het niet en pietje en marietje weten dat, want dat hebben we vanochtend nog besproken...punt! Dan hoef je geen reden te geven en accepteert de ander dat gewoon...tenminste dat is mijn ervaring.
Daar kan ik inderdaad nog wel wat hulp bij gebruiken! Ik kan soms nogal boos worden en dat kan wat raar overkomen voor andere ouders denk ik. Ik kan ze begrijpen maar een ouder die het niet zoveel uitmaakt misschien wel.
Duidelijkheid voor je kinderen is denk ik stap 1. Als ze altijd op woensdag met iemand mogen spelen is het wat makkelijker omo de andere dagen nee te zeggen. Bij slecht weer houd ik de speelafspraken wat korter als ik weet dat het betrefende kindje dan niet naar buiten wil. Bij mooi weer zijn we hier veel buiten en buiten kan ik veel meer hebben van andere kinderen dan binnen. Niet dat ze bij slecht weer heel de tijd naar buiten moeten hoor hahaha, maar ook als het geen mooi weer is vind ik dat we even al is het maar een half uurtje naar buiten gaan. Ik heb dan geen zin in een kind van een ander die begint te zeuren dat hij geen zin heeft omdat het slecht weer is.
Hoe oud zijn je kinderen TO? Mijn ervaring is namelijk wel dat het makkelijker wordt als ze wat ouder zijn en wat zelfstandiger. Heb je nu geen zak aan natuurlijk, maar wellicht helpt die gedachte een beetje.
wij hebben ook vaste speeldagen dinsdag en donderdag (behalve met buurtkinderen dat is in en uit loop). vanaf groep 5 worden ze wat zelfstandiger en regelen ze het onderling
Het wordt wel steeds makkelijker en gezelliger! Het is bij ons een beetje gebaseerd op wederzijds respect, Ik snap dat de kinderen willen spelen en dat mag. Maar als ik een keer geen zin heb, moe ben of het huis op de kop heb staan dan geef ik dan aan en dan snappen mijn kinderen dan ook. Wat we wel vaak afspreken, als het niet past, dat de kinderen wel mogen spelen maar dan bij iemand anders thuis. Ondertussen hebben ze allemaal hun eigen vriendjes en gaat dat prima.
Hahah oooh zooooo herkenbaar!! Er zijn hier maar iets van 4 kids altijd welkom. Daar speelt hij leuk mee. Als ik geen zin heb in een kind over de vloer zeg ik nee. Ook als t kind en ouder er bij staan. Als mn zoon dan vraagt waarom niet zeg ik 'daarom niet' of dat ik er geen zin in heb. Daar ga ik niet moeilijk over doen hoor. Klinkt miss hard, maar zo is t tenminste wel duidelijk en ik ben toch zeker niet verplicht een reden te geven aan mn kind? Oh en soms zeg ik dat t hier niet kan en dat hij daar mag. Als dat niet uit komt is t pech!