Mijn zoontje van bijna 2 is de laatste week niet te genieten. Alles is nee en wil niet meteen gaan slapen. Ook eten is erg moeilijk.. Nou is het dus zo dat ik elk moment kan bevallen van ons 2e kindje, dus hij zal het wel aanvoelen.. Maar ik wil zo graag nog even genieten van mijn lieve schatje, alleen is dat nu erg moeilijk (ben zelf ook vaak chagrijnig nu ik zo weinig slaap). Heeft er iemand tips?
poeh nee heb geen tips maar ik ken die weken/dagen wel hoor. ik zie het nog steeds als de bekende sprongetjes die ze vroeger ook had toen ze nog baby was. ik zie dat nu ook zo, even een paar dagen kij sachie (of weken.... als het tegen zit) en dan ineens kan ze weer veel meer! nu is ze weer heel gezellig terwijl ik vorige week een rolletje behang wilde gaan kopen om haar er achter te plakken wrom ga je niet iets leuks doen met hem? kerstkoekjes bakken of zo? of iets anders wat hij normaal leuk vind.... offuh ja, tot 10 tellen? succes ermee, lijkt me lastig als je op het punt staat om te bevallen!
Heeeeeel herkenbaar! Dan hoop je dat t de volgende dag beter is en als ze wakker worden zie je dan al aan t smoeltje dat t 'weer zo'n dag' wordt. Heel vermoeiend had t ook erg toen ik bijna moest bevallen en de eerste weken daarna ook maar nu gaat t stukken beter. Ze is weer flink tot rust gekomen al heeft ze nog wel van die vlagen/dagen maar gelukkig geen weken achter elkaar meer. Hou jezelf voor dat je je lieve schatje weer terugkrijgt en dat t niet zo'n 'schattig' monstertje blijft. Heel veel succes en inderdaad tot 10 tellen het is een moeilijke leeftijd vind ik...
Herkenning! Hier ook een meisje van bijna 2 die in een hele opstandige fase zit. Al het eten is "beh", "nee" en "zelluf doen" zijn haar stopwoordjes, en slapen... echt niet. En mevrouw heeft een Eigen Wil met hoofdletters, als ze ergens haar zinnen op heeft gezet gooit ze de hele trukendoos open om haar zin te krijgen. Van poeslief zijn tot op de grond liggen krijsen. Kan me voorstellen dat je zoontje wel doorheeft dat er iets groots staat gebeuren. Mama met een dikke buik, waardoor ze niet meer zo mobiel is, snel moe en misschien daardoor minder met hem speelt en prikkelbaarder is. Kinderen zijn supergevoelig voor jouw stemming. Het is moeilijk, maar dat negatieve gedrag negeren werkt het beste. En pak je rust op de momenten dat je zoon wel slaapt, bijvoorbeeld 's middags. Of besteed hem een paar uurtje uit zodat jij even kunt bijtanken. Sterkte, zwanger zijn en een opstandig peutertje hebben is geen handige combinatie. Dat had ik twee jaar geleden, al was onze zoon toen niet zo tegendraads als onze dochter nu. Groetjes, Wendy
Bedankt voor jullie reacties! Het ene moment is ie idd heel vervelend, het andere moment is ie heel erg lief. Ik probeer het te negeren, maar dat lukt niet altijd (als hij zijn eten op de grond wil gooien of mij uitdaagt). Hij probeert nu echt zijn zin door te drijven. En vooral met slapen is het nu erg lastig. Normaal laat ik hem niet huilen (is meestal ook niet nodig want gaat altijd meteen slapen), maar vandaag wist ik dat er niks aan de hand was en jawel, hij was binnen 20 minuten stil Pfff hoop dat het snel over is, want zo erg heb ik hem nog nooit meegemaakt..
dat is de leeftijd ook he, rond 2 jaar gaan ze peuterpuberen. Bereid je maar voor ,kan nog veel erger worden. (ik heb ervaring en dan nog niet eens in combi met een 2e)
Nou maak je borst maar nat want als ze nog weer wat ouder worden kan het nog weleens erger worden. Ik zou nu al beginnen met flink streng zijn. Dus consequent en corrigeer snel. Op de gang werkt hier al een hele tijd erg goed. Isabella werd trouwens pas echt met 3 jaar opstandig. En flink ook. Ik hoop dat we er bijna vanaf zijn. ( zal wel niet, ha ha)
Is dat zo Bosi? Ymke is namelijk ook heel flink bezig, en ze wordt bijna 3... En ik maar denken dat het niet erger kon