Mijn driejarig zoontje is een angsthaas. Alles vind hij eng, zelfs wat veel kleinere kindjes niet eng vinden. Het kan gaan om een vlieg, een hond, maar ook om een glijbaan of een draaimolen. Daarnaast laat hij zich tijdens het spelen vrij snel wegduwen of slaan door andere kindjes. Ik zeg altijd dag hij niet als eerste mag slaan, maar wel mag terug slaan, aar dit doet hij niet. Op zich goed, maar ik zou zo graag willen dat hij wat meer voor zichzelf op komt. Iemand tips hoe ik hem kan helpen minder angstig en wat weerbaarder te worden?
Geen tips, zit er denk ik in. Hier een heel voorzichtige en dat krijgen we er ook niet uit. Binnenspeeltuin durft hij niet in het grote gedeelte terwijl jongere kindjes er wel in durven met de mama. Loopfiets durft hij niet op te zitten en dit is met alles zo geweest.doet pas iets iets als hij weet dat hij het kan. en ook te vriendelijk, als iemand iets afpakt staat en kijkt hij ernaar. Dus ben ook benieuwd naar tips
Accepteren van is misschien m'n beste tip. Daarnaast blijven gaan daar waar meerdere kinderen komen, blijven uitleggen hoe of wat en vertrouwen hebben in je kind. Zoontje liep bijvoorbeeld ook pas met 18 maanden maar wel gelijk hele stukken en stabiel, hij is bijna 4 jaar en nog maar net zindelijk maar wel gelijk volledig zindelijk...hij wacht dus ook tot ie het echt kan, dat ie zeker is van z'n zaak.
Vertrouwen geven/ uitspreken Zeggen dat ze fouten mogen maken voordat t goed gaat (en dat dat niet erg is om fouten te maken, dat dat normaal is...) Vooral geen "oplossingen" (bijv. Terugslaan) geven, maar in gesprek over verschillende oplossingen en je kind zelf laten kiezen welke het beste bij hem/ haar past... Zo was dat hier als er geslagen wordt, ga ik hard wegrennen, anders wordt het alleen maar erger... Best slimme meid die van mij... Verwachtingen uitspreken gaat nu ook erg goed; de juf vind het fijn als je verteld wat je wilt... Maar inmiddels is ze 4.5, dus zijn die dingen makkelijker bespreekbaar te maken en kan ik haar ook meer ondersteunen....
Mijn oudste dochter is ook erg voorzichtig, ik denk niet dat je dat er echt uit krijgt. Je kunt ze inderdaad wel leren meer voor zichzelf op te komen/weerbaarder worden, maar daar gaan ook jaren overheen. Bij mijn dochter zijn het ook specifieke dingen. Van de glijbaan durft ze niet op haar billen, maar wel omgedraaid met de benen eerst. Andere kindjes vindt ze ook maar eng en als er meerdere kinderen bijkomen in de speeltuin wil ze ook naar huis. Ik hoop dat dat laatste beter wordt nu ze naar de basisschool gaat. Bij mij helpt het dat haar zusje het tegenovergestelde is, die trekt haar wel mee met sommige dingen want als grote zus kan je natuurlijk niet achterblijven Daar heb ik erg veel geluk mee!
Ik lees mee.. Onze dochter van 3 is ook zo. Laat makkelijk over zich heen lopen door kinderen en als er een kindje is die zegt "jij bent stom" kan ze daar de hele dag van slag door zijn. Of als een kindje idd duwt of slaat dan doet ze niks terug, en "mama moet mee". Ik ben bang dat als ze zo blijft ze op de basisschool word gepest straks en dat wil ik niet. Dus hopelijk heeft iemand hier een gouden tip
Mijn dochter is net drie. Als ze alleen is, is ze een echte waaghals. Kruipt overal op, springt overal af. Maar bij andere kindjes in de buurt klapt ze in en wordt ze heel timide, wilt ze niets meer doen en is ze zelfs bang van kleinere peuters. Wat tot hiertoe het beste helpt, is andere kindjes bij ons thuis uitnodigen om te spelen. Als ze op haar eigen terrein is, durft ze toch wat meer op haar strepen te staan. En dan dat contract opvolgen door zelf eens op bezoek te gaan bij die andere kindjes... In de kleuterklas gaat het trouwens weer wel beter, volgens de juf. Ze speelt gewoon vaker met de rustige kindjes van de klas.