Nee dat creëer ik niet, paniek en angst in het water verhoogt het risico op verdrinking enorm. Dat betekent niet dat geen angst zekerheid geeft, dat is de redenatie andere kant op.
Dat bericht was echt een bang maker. Goed om er bekend mee te zijn en op te letten, maar van een slokje water of kopje onder krijgen ze niets hoor. Voor een second drowning moet je echt aardig wat binnen krijgen.
Tja dat late drowning oid schijnt een bijzonder verhaal te zijn. Ik heb even wat gelezen en bekeken zojuist maar blijkbaar zegt de hoeveelheid water ook niet altijd wat. Maar goed, water inslikken of je verslikken zijn verschillende dingen. Ik ben ook niet bang, wel heeeeeeeel oplettend. Mijn kinderen hebben op babyzwemmen gezeten en we zwemmen nu zelf nog regelmatig. Ze zijn niet bang en juist heel vrij. Maar mijn dochter is vorig jaar omgevallen in het natuurwater waar we vorige jaar waren (net twee was ze toen). Ik zat op het zand en zij mochten er even vooraan met de voetjes in. Ze liepen iets verder en ik bleef ze goed bekijken en volgen. Ik was benieuwd wat ze gingen doen. En mijn dochter valt om, kan niet met de handen bij de bodem om weer te gaan staan en ze bleef zo liggen......... Ik heb de benen uit mijn lijf gelopen al was ik dichtbij, maar wat was dat voor mij angstig zeg. Mijn dochter was ook geschrokken, maar doordat ik probeerde rustig te reageren, was er weinig aan de hand. Zoon van toen 3,5 stond erbij te lachen.... Geen enkel idee..... Maar ik ben dus heel oplettend met water, want het is zo gebeurd. Maar als je op let, ben je er ook zo bij dus is er niet veel aan de hand als je rustig blijft. En zeker niet als het een zwembadje thuis is waar je bij bent of bij in zit.
Voorzichtig zijn bij water is heel belangrijk, maar laat je niet te veel leiden door de verhalen van je moeder en oma. Watergewenning is heel belangrijk. Mijn zoontje spring rustig het diepe in (met bandjes) en komt zonder water in te slikken weer boven. Kinderen moeten leren dat je onder water niet moet in ademen, maar juist uitademen door je neus. Peuter survival is echt een hele goede tip als je zoveel angst voor water hebt. Wij hebben het niet gedaan omdat we zelf al zoveel zwemmen met zoon. Hier is het echt gericht op zelfredzaamheid in het water, bijvoorbeeld op de kant te leren klimmen vanuit het water.
Klopt watergewenning is heel belangrijk, maar hier vanaf jongs af aan waterratjes en toen de jongste 3 was viel ze in ons kleine badje achterover, ze schrok ervan en bleef op haar rug liggen met haar open wijd ogen. Ik weet bijna zeker dat ze was verdronken als ik niet in de buurt was geweest. Dus geen paniekreactie op zich, maar door de schrik was ze een soort van lamgeslagen... Ze bleef een soort van drijven, maar wel onder water...
Ik snap je bezorgdheid. Maar in dit geval vind ik het inderdaad overbezorgd. probeer iets te relaxen daarin. En heel goed dat je gaat kijken naar peuterzwemmen of iets dergelijks. Lijkt me heel goed voor het vertrouwen van jezelf en je kind. Natuurlijk moet je er altijd bijblijven. Maar mijn peuter van 2,5 zwemt veel. Springt zo het water in met bandjes en al, of soms zwemvestje. Gaat veel koppie onder en hij vindt het prachtig. Totaal niet bang. Dat verhaal op facebook over second drowning heb ik ook gelezen. Afschuwelijk! Maar ik had ook ergens gelezen dat dit niet zomaar kan.. Ik hoop zelf op het laatste. Hoe dan ook, ik blijf bij mijn kind als het zwemt, en altijd bandjes ofzo om. Maar ik laat hem lekker springen in het water en onder water gaan.