Ik vind de meesten wel erg negatief in dit topic zeg! Misschien moet je het ook eens van het perspectief van je kind bekijken: "je hebt veel energie en wil lekker bewegen en dan moet je ineens een uur stilzitten, alleen (kinderen vinden de achterbank vaak best eenzaam in hun eentje) en je kunt geen kant op..." Ik zou er persoonlijk ook vervelend van worden... Ik zou ook veel voorbereiden en uitleggen. We gaan vandaag daar en daar naar toe en dan moeten we zo en zo lang in de auto zitten (probeer ook een maat te bedenken die voor haar iets zegt). En je kunt met haar overleggen over wat zij fijn zou vinden in de auto. Misschien komt ze wel met een goeie oplossing. Je zou ook kunnen overwegen als jullie met zijn 3en weggaan dat er 1 naast haar gaat zitten.
dl heeft dat ook wel gedaan. we zeiden altijd als het weer zover was dat als ze door ging ze lopend verder mocht. we hebben de auto niet 1x tot stilstand hoeven brengen.. we zijn wel eens ook al voorzichtig de berm in gereden en verder was even afremmen was al genoeg. hier geen gezeur/schreeuw en gemiep meer om het en of ander..
Onze dochter is nog wat jonger, maar heeft het ook niet zo op auto rijden. Maar er naast gaan zitten helpt heel goed, beetje met haar spelen (boekje lezen, tekenen op tekenbordje etc.) Zelfs naar de wintersport hebben wij dit bijna hele weg gedaan. Slapen lukt haar in de auto helaas ook niet goed. 't Was best vermoeiend om haar de hele weg bezig te houden, maar wij hebben het wel gedaan, wij kiezen er voor om zo'n lange reis te maken, zij niet. Als we op visite gaan oid (ook veel familie en vrienden op meer dan een uur rijden) zit ze wel eerst altijd alleen, krijgt ze haar speen (normaal alleen in bed). Als ze het echt niet meer naar haar zin heeft, stoppen we even en ga ik naast haar zitten. Liever dat dan steeds een huilend kind op de achterbank.
Naast haar zitten doe ik ook weleens en dat gaat dan even goed. Het ligt er ook aan of ze moe is of niet..bij vermoeidheid is haar gedrag tig keer erger. Ze heeft ook een broer (mijn stiefkind) van 11 en hij gaat ook mee op vakantie. Als hij er naast zit vind ze dat leuk, maar hij wil op een gegeven moment ook even z'n eigen ding doen. En dochter gaat op een gegeven moment altijd zeuren, of ze nou alleen zit of niet. Ik denk dat wij haar veel meer moeten aanbieden. Nu zit ze vaak alleen achterin en aangezien ze bij mij in de auto voorin minder klaagt kan dat ook een oplossing zijn. Een tas aan de stoel met spelletjes, waar ze zelf bij kan vind ik ook een heel leuk idee. Nu bij kleinere afstanden denken wij vaak dat ze dat wel even kan volhouden, maar ze heeft ook bij die afstanden waarschijnlijk meer afleiding nodig. En wat in de auto geldt, geldt ook bij ons thuis..we zouden veel meer moeten negeren. Ik denk dat wij vaak te snel reageren op elke kick die ze geeft. Ik begrijp ook heel goed dat in een autostoel vastzitten niet leuk is voor haar, tenminste niet lang onafgebroken en zonder iets om handen te hebben...dus ja ik kan me wel verplaatsen in haar. Maar soms moeten dingen ook, dan heb ik het niet over vakantie, maar familie die op 1.5 uur wonen bijvoorbeeld...tja, dan zal ze toch moeten.
Ik merk bij mijn niet-stilzit peuter dat ze zich gaat vervelen als ze geen uitdaging meer heeft. Ze is nu oud genoeg voor raadspelletjes in de auto (uit welk land komt de auto, ik zie ik zie wat jij niet ziet). Hoe hard mag je hier, zie je al een talud of spoorlijn etc. Ze heeft een Snack&Play Travel Tray speeltafeltje op schoot bij lange autoritten. Dan maakt ze opdachtkaartjes met de duplo bijvoorbeeld. Deze heb ik vorig jaar voor haar gemaakt en is nog steeds een succes in de auto: Duplo Busy Bag - spelletjes voor onderweg En de 'I spy bottle', die staat bij dezelfde link. Kun je ook leuk samen met je dochter maken!
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar heb je al een dvd spelertje geprobeerd? Op langere autoritten zorg ik altijd dat ik een goedopgeladen dvd speler en wat dvdtjes bij me heb. Normaal ben ik absoluut niet van te veel of te lang achter een scherm, maar in de auto of in het vliegtuig vind ik het een ander verhaal. Het scheelt hier altijd een hele hoop gezeur .
Mijn zoon is nog jonger dan jou dochter, maar ik wilde je toch even vertellen dat bij ons werkte om iets leuks op de radio te doen. Hier was het jip en janneke en nu nog steeds. En toen 'moest' dat elke.. elke, elke f*ck*ng keer erop. Ik heb het gewoon gedaan, want met een krijsend kind kan ik niet veilig rijden. En na een tijdje nam hij genoegen met 'straks' en kan de gewone radio weer aan en de laatste 1/3 deel van de rit doe ik dan de cd er weer op. Er bestaan veel soorten luisterboekjes. Vast wel eentje die je dochter leuk vindt. Oh, en ik wil ook graag wel verder op vakantie met de auto. Dat stel ik nog een paar jaar uit. Niet omdat zoon dan 'de vakantiebestemming bepaalt met zijn gedrag', maar omdat ik het mezelf niet wil aan doen.. 2 keer zo'n entertainmentrit. Sommige mensen draaien hun hand er niet voor om. Ik krijg al nieuwe fronsrimpels bij het idee. Wij vliegen (niet al te ver) of we blijven in nederland dus.
Ik verbaas me weer erg over de Entertainment verplichting... Hoe was dat bij jullie vroeger dan? Wij werden zelf gewoon in de auto gezet, Pietje Puk aan en we hadden het er mee te doen . Op vakantie naar Zuid Frankrijk in een auto zonder airco, plak diertjes op de ramen hooguit als extra speelgoed maar verder wederom luister cassette ( whaha ) en niet zeuren.en dat was met 3 kinderen leeftijd 1-6 jaar. En ik was / ben echt een onwijze adhder, maar de autoritten had ik het maar mee te doen. Ts, hoop dat de tas werkt en het niet eventjes spannend is en dan weer hetzelfde riedeltje.
Fee90, inderdaad wij zaten vroeger met met 3 kids achterin de auto. Net iets te krap op elkaar, geen airco, geen ipad, we hadden weleens zo'n 'reisboek' waar allerlei opdrachten instorten voor onderweg (auto's tellen bijv) en we hebben altijd de leukste vakanties gehad! Kan me niets herinneren van gedoe in de auto, mijn moeder zei vandeweek wel dat we vervelend waren als we een uur van huis gingen, maar naar zuid frankrijk hoorde je ons niet. ik denk omdat iederen in vakantie stemming en vrolijk was en anders werd m'n vader vast een keer boos waar wij goed naar luisterden Ik ga vandaag de vakantie boeken, het wordt frankrijk en een bestemming die wat dichterbij ligt dan Italië. Ik kijk er echt naar uit! Dat autorijden neem ik maar voor lief, heb me er op ingesteld, ik zorg voor de nodige voorbereiding en dan zie we wel. Gewoon doen dus!
Oh veel kans dat je jou dat inbeeldt. Mijn moeder heeft zelf vaak vermeld wat een hel mijn zus en ik in de auto waren, en dat dat de reden is waarom wij de eerste jaren alleen maar in België op vakantie gingen.
Vervelend is dat... Wij hebben 2 dochters en de oudste vind 1400 km rijden niet erg en die hoor je nooit. Onze jongste vind autorijden niet erg leuk en gaat ook ''zeuren'' Dit is voor ons wel een reden om niet 1400km te gaan rijden (enkele reis) Nu gaan we maar 950 km en dan rijden we een groot deel in de nacht. Voor de rest veel bezig zijn met je kindje met boekjes,liedjes etc. Ik was vroeger ook echt erg in de auto mijn broer mocht toen al los zitten en ik moest in een autostoeltje ik werd dan zo boos dat ik ging overgegeven Tot mijn ouders het een keer zo beu waren dat ik de reis naar mijn opa en oma in mijn eigen braaksel heb gezeten daarna heb ik het nooit meer gedaan
Bij ons was dat echt niet hoor. Weet dat we op de rit naar oostenrijk (2 dagen in de auto) echt wel speelgoed en dingen kregen (hadden zo'n zak aan de autostoel) en we hadden ook luistercassettes enzo.
Eh? Nee hoor, míjn moeder vertelde juist dat we het er maar mee moesten doen en er dus snel zat aan gewend waren, en daarom konden ze gewoon met ons vanaf 1 jaar elke vakantie naar Zuid Frankrijk. En wij waren heus wel eens aan het klieren onderweg met autoritjes maar dan kregen we een waarschuwing en dan was het gewoon klaar, dan ging je echt niet door zeiken... Elke ervaring is dus anders zo te lezen.
Blijven doen en dan raken ze aan gewend. Onze kinderen hadden ook handje van, maar dat heeft ons nooit weerhouden van lange autoritten. Ze krijgen allebei een iPad mee, mogen naar muziek luisteren, maar doen ook van die raadspelletjes. Ook vind de oudste leuk om kaart te volgen, dus print in de route voor haar uit en dan kijken we samen hoe ver we zijn. Gaat prima. En inmiddels zijn ze 3 en 5 en snappen ze dat ze lang in de auto moeten zitten voordat we op vakantie zijn. En wij gaan minimaal 3x per jaar naar Frankrijk/Italië/Kroatië. En zij tellen af wanneer ze weer mogen
Toch denk ik wel dat het van je kinderen afhangt hoe makkelijk ze hierin mee gaan en hoe snel ze 'gewend' raken aan lang stil zitten. Heb je kinderen die dat wel kunnen, dan heb je natuurlijk wel makkelijk praten. Wij maken nooit ritten langer dan 2 uren, dus daar heb ik geen ervaring mee, maar wel met lang in een wandelwagen zitten tijdens winkelen ofzo. De oudste nam ik nooit mee te winkelen omdat die niet lang stil wil zitten en als baby al op de meest onverwachte momenten begon te huilen in de wandelwagen. Terwijl de jongste zich altijd overgeeft en rustig gaat zitten kijken. Hij geeft pas weer een kik als je hem eruit haalt. In de auto zit hij ook rustig te kijken terwijl de oudste echt wel een beetje 'geentertaind' moet worden. Terwijl ze onder dezelfde omstandigheden in de auto zitten...
Eens. Maar toch vind ik dat zij zicht ook moeten aanpassen. No way dat ik hun laat bepalen waar we op vakantie gaan. Wat bij ons ook werkt is geen haast hebben en iedere keer stoppen dat de kinderen daarom vragen. Wij laten ze uitrazen, rennen, springen...en met een beetje mazzel vallen ze ook in slaap. Of 's nachts rijden is ook een optie. maar niet iedereen doet dit graag
Hier was het vroeger hetzelfde verhaal en eigenlijk ben ik normaal ook van het niet zeuren. Alleen in de auto is het leven van ouders gewoon zoveel gemakkelijker als je kinderen zich niet vervelen . Mijn ouders hadden het volgens mij vroeger best zwaar met drie verveelde kinderen achter in de auto, die constant met elkaar zaten te klieren en te ruzieen .