Ik dacht dat het een fase was, maar onze peuter (bijna 2,5) is heel erg precies. Tot in detail wil hij dezelfde volgorde. Bijvoorbeeld wil hij altijd even veel kusjes in de 'juiste' volgorde geven. Maar ook elk kruimeltje wordt van de grond geplukt en weg gegooid. In de speeltuin komt hij niet aan spelen toe omdat hij eerst grondig wil gaan opruimen. Zet ik een potje op een andere plek neer dan word ik er gelijk op gewezen waar hij 'hoort' te staan en als ik mijn sleutels kwijt ben dan heeft hij ze alweer op de meest logische (zelf bedachte) plek gelegd. Dit gebeurd nu ook samen met 'zelf doen'. Als hij niet zijn (logische) riddeltje af kan lopen als wij een ruimte in lopen dan wil hij de ruimte afsluiten en opnieuw alles gaan doen in die volgorde. Hij kan wel boos worden als hij het niet zelf mag doen (lijkt mij normaal) en raakt ook niet in paniek als ik bijvoorbeeld expres het potje op de verkeerde plek laat staan. Maar als ik mij even omdraai staat het precies waar het hoort te staan. Ik vind dit wel heel erg gedetailleerd. Maar is het ook normaal peuter gedrag?
Nope....... Sorry maar nee, zo ontzettend precies is niet normaal peuter gedrag. Het klinkt alsof er misschien meer aan de hand is? Zo dwangmatig vasthouden aan dingen, volgordes ect past bij autisme. Wil zeker niet zeggen dat je kind autisme heeft, maar deze gedragingen passen daar wel bij.
Hmm mijn zoontje is 2,5 en ook heel erg van volgorde, ritme, ordenen en schoonmaken maar dan weer niet zover als bij jou: het belemmert hen niet in zijn spel zeg maar: hij kan gerust een troep maken en gewoon spelen en ik kan ook wel van de volgorde afwijken of een verandering toevoegen (behalve als hij z'n dag niet heeft dan kan hij daar wel eens boos om worden) Ik denk dat dat gedrag dus wel hoort bij een peuter (het laat ze immers de wereld overzichtelijk maken) maar of dat van jouw zoontje te us durf ik niet te zeggen. Misschien het cb eens vragen?
In principe wel maar je peuter neemt het heel serieus dus weet niet of de mate waarin hij het doet nog passend is bij "normaal" peutergedrag. Je zou het bij het CB aan kunnen kaarten. Niet iedereen is fan van de cb maar als daar niks mee doen of je krijgt geen zinnig antwoord kun je daarna altijd na de huisarts gaan.
Wat een bijzondere peuter heb je.. of het normaal is, geen idee. Het lijkt mij wel iets TE. Op het dwangmatige af.. Onze zoon is bijna 2.5 en hij is heel schoon, ruimt de kruimels ook op, en op het kdv pakt hij regelmaat het veger en blik. Maar dat schoonmaken heeft ie mij, en gaat niet een hele dag door. Dus ik herken het niet, zou het even bij het cb aankaarten..
Ik herken het niet van toen mijn kinderen die leeftijd hadden. Ik vind het ook wel erg op dwanghandelingen lijken. Hij is nog zo jong dat je het nog best even kunt aankijken of inderdaad als je op controle moet bij CB daar eens navragen. Als hij nou heel erg belemmerd wordt in zijn doen en laten en er zelf echt veel last van heeft zou ik eerder aan de bel trekken. Suc6!
Ik herken het niet. Ik heb wel een pietje precies in huis, maar dat vind ik iets anders dan wat jij omschrijft. Dit vind ik echt dwangmatig...
Dit kan buiten het gemiddelde peuter gedrag vallen, vooral omdat je ook aangeeft dat hij niet aan spelen toe komt. Als je je zorgen maakt zou ik het aankaarten bij cb/ha
Waarom denk je dat? Ik vind het niet zozeer autistisch klinken maar dwangmatig. Victoria, ik zou dit zeker aankaarten bij de ha. Dit lijkt hem ontzettend te remmen in zijn spel. Zonde!
Ik herken het wel. Dingen ordenen is op zich normaal menselijk gedrag. Zolang dl het ook los kan laten heb ik er geen moeite mee. (Maar die is al 3,5 en begint nu andere dingen belangrijker te vinden).
Wat gebeurt er als je "ingrijpt"? Dus provoceren en een andere volgorde afdwingen? Staat er misschien een beetje cru en onaardig zo... maar ik vraag me af of hij dan op een bepaalde manier meegaat of heb je dan een gigantisch drama? Misschien kun je het doorbreken? Je kunt er uiteraard voor een groot deel in meegaan, het geeft kinderen houvast, rust en zekerheid. Maar soms is het gewoon even niet anders als dingen op een andere manier en volgorde gaan, jij bent daarin leidend.
Niet aan spelen toekomen geld vooral in de speeltuin (thuis is een ander verhaal, dan speelt hij wel gewoon. Ik moet hem echt remmen. Aan de speeltoestellen zetten en dan gaat hij op een gegeven moment wel, maar kost erg tijd. Maar als er andere kindjes aankomen (meisjes) dan gaat hij er als een speer achteraan. Ik ben bedacht en blijf dingen veranderen. Maar hij lijkt er niet bang van te worden zoals normaal de achterliggende reden van een neurose is. Wat autisme betreft heb ik ook aan gedacht ivbm late spraakontwikkeling die nu pas echt op gang begint te komen. Maar ik heb gister bijvoorbeeld zijn haar verkloot, dus heb ik het moeten milimeteren. Maar geen paniek. De box is in 1 keer verdwenen. Viel hem wel op van ja maar daar stond toch?? Maar wederom geen paniek. Als er spraken zou zijn van autisme/ocd zou het spanning moeten opleveren en dat doet het dus niet. Tenzij hij iets echt zelf wilde doen. Misschien is ons huishouden te gestructureerd?
Haha, volgens mij is structuur juist fijn voor kleine kinderen Ik zou 'm gewoon lekker laten aanrommelen en over een jaartje nog eens kijken. Grote kans dat het dan minder is.
Bij ass heb je overprikkeling, maar ook juist onderprikkeling. Dus juist te weinig reageren op prikkels. En dat kan ook in bepaalde combinaties samen. Volg je eigen gevoel. Maak je je zorgen? Bespreek het met ha/cb
Mijn dochter had op die leeftijd ook een hele reeks dingen die op een bepaalde manier moesten. Ik hoefde niet te proberen om eerst haar jas en dan haar schoenen aan te doen, dat moest andersom en dan moest het inderdaad helemaal over. Dat of een krijspartij van een half uur, dan trek ik die jas nog wel een keer uit. Ze had hier trouwens niet of nauwelijks last van in een andere omgeving, op het kdv bijvoorbeeld, dan ging ze gewoon mee met hoe het daar ging. Dat lijkt me wel een goed teken, ik heb me er in elk geval nooit erg druk om gemaakt, al was het wel vermoeiend. Het ging ook vanzelf weer over.
Ik werk met autistische kinderen en dit gedrag wat Ts heeft beschreven herken ik heel erg bij de kinderen op mijn werk. Natuurlijk heeft niet elk autistisch kind dit, maar veel ook wel. En als het kind hierdoor belemmerd word in zijn spel dan zou ik dit zeker gaan aankaarten bij Cb of huisarts.
Ja maar herken jij ook dat autistische kinderen wel makkelijk hun routine kunnen laten vallen op het moment dat er bijvoorbeeld (zie mijn vorige post) meisjes voorbij komen? Ik kan dat namelijk totaal niet plaatsen bij autisme. Maar ik ken alleen volwassenen met autisme. Wat mij daarbij opvalt is dat zij juist ontzettend zichzelf blijven in verschillende situaties. Dat heeft onze zoon juist niet.
Ja dat herken ik wel. De mate van dwangmatigheid verschilt wel heel erg per autistisch kind. K ken kinderen die er veel in blijven hangen, maar ook kinderen die heel veel vaste patronen hebben maar die met afleiding ook te bewegen zijn tot verder gaan. Als jij je zorgen maakt, wat blijkbaar zo is anders open je niet dit topic, dan zou ik toch eens in je nabije omgeving eens gaan praten met bv huisarts of cb. Zij kennen jou en je kind beter en kunnen je veel gerichter advies geven. Misschien is het idd een fase die wat langer aanhoudt of is er wel sprake van iets anders?
Ik maak mij meer zorgen dat ik niet de juiste ondersteuning bied of genoeg uitdaag. Een lege speeltuin is ook minder interessant als je vaak dezelfde ziet en daar als enige aan het spelen bent. Voor mijn moedergevoel is het niet heel dwangmatig. Meer het idee dat hij het doet omdat het altijd zo ziet gebeuren en het voor hem daarom zo 'hoort'. Zijn fijne motoriek is ook erg goed. Hij wil het graag 'goed' doen en doet de dingen vaak pas op het moment dat hij er zeker van is dat hij het goed kan. Behalve wat ik hier al besproken heb is er geen enkel raakvlak in zijn gedrag met autistische kenmerken.