@cactusje: dat is denk ik ook precies de reden waarom je relatief onschuldig jokken... Niet gewoon kunt laten gaan. Nu is het onschuldig... Maar een kind weet dondersgoed wanneer iets practisch toepasbaar. Ik zou een jokkende peuter dan ook geen 3 weken huisarrest geven.. Maar wel uitleggen dat jokken echt niet goed is. Dat is opvoeden... Zorgen dat er normen en waarden vastgekegd worden voor later. Want later... Ben jij er niet om ze uit te leggen of iets goed of fout is... Dan moeten ze dat zelf doen. Op basis van wat jij ze hebt geleerd. En dan kun je wel denken "ach ze is pas 3" Maar eigenlijk is dit juist het moment waarop dat soort dingen geleerd kunnen worden zodat ze op latere leeftijd enkel als vanzelfsprekend worden gezien ipv als "regeltje van mama"
Je pakt er nu wel een heel andere situatie bij... niet echt vergelijkbaar Ik denk dat in geval van TS er veel en veel te veel nadruk wordt gelegd op niet jokken, omdat er veel te veel gezien wordt als echt jokken, ipv hoe een kind van 3 nu eenmaal de wereld ervaart en daarmee omgaat. Dat betekent dan niet dat je -als je constateert dat een kind van 3 een vertekend/nog niet volgroeid beeld heeft van realiteit en waarheid- je dat gewoon maar moet laten gaan, maar als je dan op alles wat dat kind anders ervaart en doet negatieve aandacht/straf gaat geven, omdat het zou jokken, dan snapt zo'n kind straks echt helemaal niks meer van de wereld: ook daar waar een kind echt geen slechte bedoelingen heeft, krijgt het dan straf omdat het wel slechte bedoelingen zou hebben, (glashard in je gezicht liegen), en dat breekt een kind af. Je kunt heus op een opbouwende manier je kind meenemen in hoe dingen wel echt zijn en hoe je er mee om hoort te gaan. Dat hoeft echt niet altijd middels straf
het is bedoeld als voorbeeld hoe er soms omgegaan word met kids die veel meegemaakt hebben. dat er teveel gedacht wordt ach het arme kind. het kind wordt dan ( teveel ) ontzien want zus of zo in haar korte leventje. en daar kun je zulke dingen van krijgen. een kind van 3 wat jokt kun je al prima leren dat het niet hoort en dat de waarheid vertellen vaak minder consequenties heeft dan jokken. daarom gaf ik in een eerdere post van mij ook het voorbeeld van mijn eigen dochter dat als ik weet dat ze jokt ik het haar zeg en ze dan nog 1 kans krijgt om op haar verhaal terug te komen zonder dat ik boos word. dit heb ik vanaf haar eerste 'leugentje' zo aangepakt. gaat ze door met jokken krijgt ze idd straf zoals even paar minuutjes trap en leg haar na de tijd altijd uit dat als ze eerlijk was geweest ze geen straf had gehad. vaak weten ze ook niet eens waarom ze jokken dus stel ik altijd de vraag waarom doe je het dan? dit topic is idd begonnen om een onschuldig leugentje. onschuldige leugentjes begint het mee.. als ze wat ouder worden en er meer besef van hebben wordt het makkelijker om over de niet zo onschuldige dingetjes ook te gaan jokken/liegen. ik zie jokken als 1 van de dingen waar je al vroeg mee moet beginnen te leren dat het verkeerd is
Je maakt het direct wel erg groot. Volgens mij zegt niemand hier: ach laat dat kind toch... Bovendien kun je dat echt ombuigen zonder druk op een kind te leggen, (je krijgt nog 1 kans om de waarheid te vertellen is nogal wat voor een kind van 3) en zonder straf. zeker bij een kind dat toch al zoveel meegemaakt heeft, hoeft al die negativiteit echt niet en zal juist dat tot grotere problemen leiden, (als jokken straf oplevert, zal een kind alleen maar meer z'n best doen om niet ontmaskerd te worden en dus beter te leren liegen).
Zie dit topic nu pas net. T.s als ik eerlijk ben begonnen mijn haren meteen om hoog te schieten van verbazing. Ja je haalt idd iets uit de mond van een kind als het gevaarlijk is een koekje is normaal gesproken niet gevaarlijk een koekje uit iemand zijn mond halen van wegen een paar kruimels en daarna ook nog de gang op!! Wat gebeurt er hier als dochter jokt ja dat doet ze wat gebeurt er als zoon jokt ze krijgen geen straf. En zijn toch eerlijke kinderen. Bij dochter zeg ik je neus gaat groeien en dan begint ze te lachen. Bij zoon zeg ik weet je het zeker en begint dan te blozen en te lachen mama waarom weet je dat ik jok nou ja ik zie het aan je gezicht en je houding daar heet ik jou moeder voor. Een kind zo jong al moet je niet laten schrikken of ( straffen zo zwaar) van wegen een kleine jok partij. Heb je geen koekje nee waar komen die kruimels vandaan lopen er hier muisjes vogeltjes??? Pak het aan met humor en niet te snel straffen. Een kind moet wel leren eerlijk te kunnen zijn en met drie jaar zijn ze echt nog te jong om echt echt eerlijk te zijn. En zie dat je een kleintje hebt. En daar in kan ik mij wel verplaatsten druk nieuw kindje ect ect. Het klonk als de boze stiefmoeder. Dat wil je toch niet zijn?? Of maak regel met een koekje pakken we een bordje. Daar zijn die borden van de ikea uitermate geschikt voor.
Hmm ik ben wat dit soort dingen betreft best een relaxe mama geloof ik. Wij hebben gewoon altijd het verschil uitgelegd tussen liegen en eerlijk zijn (ook dmv boekjes), en hebben altijd gezegd dat wanneer ze eerlijk is over bepaalde dingen wij hier nooit boos op haar zullen worden en dat ze ons altijd alles mag vertellen.. Sindsdien heeft ze nooit meer "echt" gelogen, wel was/is het eens zo dat in haar eigen beleving dingen anders zijn gegaan dan dat wij als volwassenen ertegenaan kijken (soms ontzettend grappig ). "Iemand die te weinig ruggengraat heeft ontwikkeld om af en toe de waarheid te spreken mist waarschijnlijk iets heel essentieels in zijn leven: een band met anderen", las is een tijdje terug. Zit ook wel een kern van waarheid in. Het lijkt mij dat wanneer je bij liegen alleen maar straft zonder eens met je kind erover te praten/uitleggen ze hier ook niks van leert. En dan niet alleen zeggen dat liegen stout is, maar vooral dat eerlijkheid loont. Voor een kindje van 3 lijkt me dit meer dan voldoende.
Helemaal dit! Jeetje..... Een peuter van 3 kan dingen nog helemaal niet overzien. Weet het verschil nog niet van jokken (een 3 jarige liegt niet nl ) en waarheid. Mijn 3 jarige doet zijn ogen dicht en "verstopt" zich achter het handgreepje van de keukenkast en denkt dan serieus dat ik hem niet meer kan zien. De wereld is voor een peuter totaal anders dan voor jou en mij. En wat ik me vervolgens ook af vraag: Hoe vindt jouw vriend het dat je zo met haar omgaat en zo over haar praat? Het is tenslotte niet jouw kind. Om nog maar te zwijgen over hoe haar eigen moeder hier over denkt....Als het om mijn dochter zou gaan die door haar stiefmoeder zo behandeld werd had je een giga probleem met mij :x
Ik heb het vage vermoeden dat TS niet meer gaat reageren. Lijkt een trend hier worden hier op ZP wanneer je een topic opent en de antwoorden bevallen niet. Of je account opheffen natuurlijk.......
Ja zwak he. Hopelijk heeft ze er toch iets van opgestoken, zeker omdat het hier om het welzijn van een klein hummeltje gaat.