Onze zoon is een vrolijk, lief jongetje. Hij heeft nog 1 eigenschap en dat is ongeduldig. Al vanaf de geboorte, in het ziekenhuis ook opgemerkt met flesjes ed. Niet een beetje ongeduldig dus, er-rug. Nu lijkt hij dus, want hij is TWEE geworden, soms wat dwingend. Nu het voorbeeld: zoontje is gek van dvd's, gaat er nu helemaal in op en begrijpt bv. de grapjes/spelletjes op bumba. Nu heeft hij meer dvd's, oa het zandkasteel, nijntje. En nu komt het: telkens als er een dvd opstaat, moet hij wijzen en zegt 'uit uit'. Wil hij een andere dvd op. Maar dat is het punt dus niet, want die dvd is na vijfminuten ook nietgoed meer. En dan begint het: dan zeg ik nee, nu niet. Je hebt deze gekozen. Ik weet niet of hij het allemaal goed begrijpt, maar desalniettemin krijg ik dus een een boze 2 jarige, die huilt en soms ook nog met speelgoed gaat gooien. Als hij daarmee doorgaat en ik hem met waarschuwing in de hoek zet en nogmaals uitleg, gaat het goed, maar zodra we de kamer binnenkomen is het weer raak: meteen weer wijzen en 'uit uit'. Tis niet trouwens dat hij de tv uit wil hoor. Ik word er gek van. En vanochtend voor het eerst (mijn man was even journaal aan het kijken) loopt hij gewoon naar de dvd speler, drukt op de knop en drukt op open. Duidelijk gemaakt dat die van papa en mama is en dat we nu geen filmpje gaan kijken. Mien hemelllll, wat moet ik hiermee? Als hij straks van de peuterspeelzaal komt en lekker geslapen heeft, begint het meteen alweer opnieuw. Hij heeft twee standaard momenten waarop hij mag kijken: 'sochtends vroeg (als hij niet naar de psz gaat) en laat in de middag (als ik ook kook). Maar het gaat de he-le dag over de dvd en geen enkele dvd is goed. Help! Het is dus nu continu huilen en gefrustreerd zijn. Ik vind het ook niet leuk voor hem. Maar ook niet voor mij. Wat kunnen we nu het beste doen? Hoe kunnen we dit het beste aanpakken denken jullie?
Zo te horen is jullie zoontje nogal de baas in huis. Geef hem het gevoel dat hij beslist maar ondertussen beslis jij de belangrijke zaken. Jij zegt wanneer hij DVD mag kijken en hij mag kiezen welke. Houd hem 2 DVD's voor en laat hem kiezen. Die hij kiest stop je in het apparaat, de andere leg je uit het zicht en waar hij niet bij kan. Als hij met "uit uit" begint, vraag je of hij echt uit moet, en dan zet je hem vervolgens gewoon uit. Wees niet bang voor eventuele driftbuien want dat is zijn manier om zijn zin door te drukken. Als hij door heeft dat zijn driftige gedrag geen effect heeft, houdt hij er vanzelf mee op. Het gooien van speelgoed idd gelijk bestraffen en ik legde zelf (is maar een paar keer gebeurd) het speelgoed bovenop een kast. In het zicht en dan met de mededeling dat hij morgen weer mee mag spelen.
Tja dat hoort bij peuterpuberteit en gaat nog heel lang duren.. Consequent blijven en niet met je kindje in discussie gaan is een tip. Hoe meer je tegen hem uitlegt en praat van nee, hoe erger het word. nee is dus gewoon nee zonder verdere uitleg. En niet een keer toegeven om 'rust' te krijgen zeg maar, want de volgende keer word het dan nog erger. Teminste, bij mijn zoon wel. Die is nu nog erg dwingend en die is al bijna 4. Mocht je zoontje echt een driftbui krijgen gewoon negeren, al is het nog zo moeilijk. Gewoon geen aandacht geven als hij zo doet, negatieve aandacht is ook aandacht. Probeer daarnaast zoveel mogelijk positieve aandacht te geven, zoals goh wat speel je nu lief of: wat heb je netjes gegeten! met daarbij een kusje of aai over de bol. Maar geloof me het is echt de leeftijd, ze doen het allemaal en de een misschien wel meer als de ander dat wel.
pfffffffff, ja dank jullie wel. Het komt me ook wel bekend voor wat jullie schrijven, ik weet t in mijn hoofd ook wel, maar bij je eigen kind vind ik het toch moeilijker. Komt denk ik omdat hij een refluxbaby was en prematuur geboren is en dus heel, heel veel gehuild heeft. Als hij nu ook weer heel hard moet brullen, krijg ik nog steeds een heel naar gevoel. Maar misschien speelt dat wel mee. Ik ga het doen! Dvd's uit het zicht leggen, want die liggen nu boven op de speler. En speelgoed wat gegooid wordt gaat op de kast. Ja, ik heb wel door dat ik iets 'harder' moet gaan worden, want anders heb ik straks een kind wat alles wil bepalen. *geef zichzelf een schop(je) onder de kont*
Als ik trouwens inga op zijn 'uit uit' en de speler uitzet, dan zegt hij daarna gewoon weer 'aan aan'......(hij zit nogal in de aan/uit fase)
Inderdaad nee is nee ... hier geven we een korte uitleg en als hij aan drammen blijft zetten we hem even in de hoek met de mededeling dat hij even af mag koelen. Dit doe ik trouwens ook buiten op straat. Daar heeft meneer ook wel eens een handje van om net een andere kant op te willen dan dat ik wil.
hier ook. Wilde hij vanuit de ah kar in de auto bij de drogist. Prima want eerder was hij hier bang voor, dus dat hij erin wil vond ik wel positief. Wel je echt? jaja. Zit hij net in de auto, nee ik wil er toch weer uit. zucht........... Een driftbui volgt hier als hij vanuit de buggy (in de stad geweest bijv) weer in de autostoel moet. Terwijl hij dus een hekel heeft aan de buggy en niet perse aan de autostoel. Maar hij is 92 cm en 16 kilo en oersterk. Ik krijg m zowat niet in de autostoel. Overstrekken, gillen, schoppen. Ik herken m dan zowat niet. Mijn man zei: volgende keer zet je m maar op de grond, mag hij even afkoelen. Dat snap ik, is ook een optie, maar dan gaat hij wegkruipen. En ik ga ECHT niet achter een razendsnel kruipend kind aan in een parkeergarage. Ik hoor t aan mijn eigen berichtjes denk ik al...........ik moet nog strenger worden he (ik laat echt niet alles toe hoor!), en vooral de huilbuien voor lief nemen. Dat is denk ik het grootste struikelblok.
Als hij weet dat hij kan bepalen dat er een andere dvd in moet, dat het ding aan of uit moet, enz. dan zal hij daar gebruik van maken. Ik zou dus bedenken wat je zelf wil en daar aan vast houden. Als jij gek wordt van iedere keer de dvd verwisselen, dan doe je dat dus niet. Dan is gekozen gekozen. Is makkelijker gezegd dan gedaan, maar anders blijf je bezig. De eerste keren zal het waarschijnlijk een grote huilbui en misschien wel een woedeaanval opleveren (hij is immers gewend dat het wel lukt), maar als je daar geen gehoor aan geef, dan zal hij na verloop van tijd gaan begrijpen dat het niet werkt en dan zal het minder worden. En het hoort natuurlijk ook gewoon bij zijn leeftijd...maar de aanhouder wint.
Ik zit nu te denken waar ik met mijn zoon ook wel eens aan dacht. Maak eens een lijstje met vijf dingen die hij echt super leuk vind maar niet heel de dag door kan. Maak er plaatjes van en plak die op de koelkast. Als hij een dvd heeft gezien streep je het door zodat duidelijk is dat we dat al gedaan hebben vandaag. Dat doe je ook met bijvoorbeeld koekjes of wat dan ook ... weet niet maar misschien helpt het.
Typisch een 2 jarige. Daar moet je doorheen. En dat doe je door gewoon steeds hetzelfde te doen. Nee zeggen. Uiteindelijk snappen ze het wel. Je moet misschien ook al in de buggy gaan vertellen dat je weer in de auto gaat. Meestal vindt ene kindje van 2 het erg leuk als ze zelf in de auto mogen klimmen. Betrek hem dus overal bij.
dank jullie wel. Ik ga hem nu halen van de psz en hij meteen naar de dvd gaat wijzen is het nu nee. Afwachten hoe hij reageert.
Hij was in elk geval heeeeeeeeeeel blij me te zien bij het ophalen, zo leuk. In de auto begon het al. Die, die, die. Dat de cd speler aanmoest. Ik zeg: nee, mama wil even naar de radio luisteren. Onderweg in het ritje van 5 minuten nog een keer, weer hetzelfde gezegd, maar geen gedram verder. Dus dat ging goed. Toen lopend naar de voordeur. Wil hij altijd mijn autosleutels maar ik vind dat beetje eng met die open en dichtklappende autosleutel. Dus zei ik 'nee, die is van mama'. Even commentaar en hij wilde niet verder het huis in, ging op de grond zitten. Ik heb hem over de drempel gezet en de deur dichtgedaan en gevraagd of hij een broodje wilde. Ja dat wilde hij wel en toen was de bij voorbij. Toen ging hij meteen naar de bank, klom erop en zei 'aan aan' en wijzen naar de dvd speler. Ik zeg nee, we gaan zo een broodje eten en dan naar bedje. Mag je vanmiddag kijken'. Hij vond het niet leuk en gooide zich gestrekt achterover op de bank en gooide zijn speelgoed weg. Ik heb hem gewaarschuwd en gevraagd of hij soms even in de hoek moest. Toen koos hij even eieren voor zijn geld. Zijn eerste boterham was niet goed (zat kipfilet op) en hij gaf het bord. Prima (hij eet het normaal wel hoor). Tweede broodje gegeven, was met chocopasta. Gaf hij op twee stukjes weer aan me, alleen omdat ik kwam kijken. Hoef je niet meer? Toen gingen toch nog de twee stukjes er toch nog in. Ook hiermee merkte ik wel duidelijk het uitproberen. Toen hij het bord afgaf en meteen de beker op de grond gooide, heb ik hem met eetstoel en al in de hoek gezet met uitleg. Daarna was het goed. (maar ja, dit was ook wel weer even genoeg he) Hij gooide zijn knuffel op de commode weg en zijn speen en wilde ze natuurlijk, zoals altijd, ook meteen weer terug, dus klagen. Ik zei dat hij knuffel en speen op de grond had gegooid en dat mama nog even zijn luier en pyama moest doen en dat hij daarna zelf zijn kikker en speen mocht pakken. Vond hij niet leuk maar een boze blik leverde het wel op. Daarna zelf laten pakken en zelf in bed kruipen en dit ging allemaal prima, konden ook drie grote kussen vanaf hihi. Nu ligt hij in bed. Afwachten hoe het vanmiddag zal gaan. Maar we gaan het nieuwe opvoeden goed volhouden hoor!
Ik zie of lees niks schrikbarend,s! Heel normaal peuter gedrag. Gooien dingen uitblijven proberen. Dan deze dvd dan die dan zus dan zo. Je eigen grenzen bepalen en succes verder met de peutertijd. Klinkt lullig maar zo bedoel ik het niet Dvd zelf aan zetten is gewoon nee. Klaar. Dan maar een driftbui. Negeren en als die gaat slaan zeggen dat dat niet mag en hem even weg zetten (negeren). De aanhouder wind. Ik hoop de moeder/vader.. Het klinkt ook zo makkelijk he! en wat bosi zegt hem er bij betrekken zelf dingen laten doen. Lastig uit te leggen maar je het komt vast en zeker goed.
Mijn kindje deed dat ook steeds met die dvds...pffff als het aan hem lag wisselde ik om de 3 min. van filmpje! Maarrrrrr hier bleek het geen drammen oid te zijn maar gewoon verveling ... hij kende die filmpjes na een paar keer kijken natuurlijk.. ( ik heb geen 100 dvds liggen dus tsja ... ) Maar als ik de gewone tv aanzet waarbij dus om de 5 min. een ander filmpje komt is er geen probleem! Dus lang leve babytv...jimjam..etc. !! ( hier kijkt hij s ochtends als we beneden komen tv en einde middag als ik kook....ok en heus soms tussendoor nog wel wat...als t snertweer is buiten oid!)
Klinkt herkenbaar maar idd consequent blijven.niet bang zijn voor die driftbuien. Ik heb gemerkt dat als m'n zoontje in n driftbui zit en inds hij twee is s dat vaker dan eerst,het beter werkt om hem geduldig uit te leggen zodra hij een beetje gekalmeerd is. Vergt veel geduld maar heeft effect. Laten zien wat de consequentie is maar wel rustig blijven communiceren. Ik heb nu best n manier gevonden maar elke dag zijn er wel momentjes met een klein peuter conflictje.ik ben alleenstaand dus soms niet makkelijk in deze leeftijd maar m'n zoontje accepteert eerder als ik uitleg en liefdevol naar hem toe blijf.deze leeftijd is erg noodzakelijk de wil te ontdekken...maar grenzen stellen is belangrijk.
Wat ook nog kan helpen is duidelijker iets uitleggen, al snappen ze dat niet meteen en zeker niet met 2 jaar. Als ik tegen mijn zoontje van 3 zeg dadelijk of vanmiddag of zometeen snapt hij het niet en elk kind niet denk ik. Hier helpt het als hij dramt b.v mama ik wil nou drinken: Zeg ik: Als mama klaar is met de was opvouwen, of: Als we boterhammen hebben gegeten. We hebben hier een redelijk vast dagritme dus dan is het beter te begrijpen voor hem. En hier ik wat hij op de boterham lust, als hij speculaaspasta zegt maak ik dat. Als hij dan toch ineens wat anders wil heeft hij pech. Gewoon opeten en niets anders, klaar. Mijn zoon probeert ook zeer bepalend te zijn soms.
Ik lees ook niets vreemds hoor! Gewoon van te voren voor jezelf bepalen hoe je wilt dat de dingen gaan en wat hij wel en niet mag bepalen en daar aan vasthouden. Ook als hij zichzelf kwaad achterover knalt, gilt, brult en kwaad weggooit wat hij in zijn handen had. Ohh zo herkenbaar . Ik reageer niet of nauwelijks op die uitbarstingen maar zorg ervoor dat de dingen gaan zoals ik wil of zoals we afgesproken hebben. Hij kan dan kiezen of hij gillend en huilend of normaal meedoet. En om je een hart onder de riem te steken: ik ben ook niet perfect en val ook weleens uit, of reageer toch op zon uitbarsting van hem . We blijven mensen hè!
Ik weet nu hoe ik ermee kan omgaan en dat wist ik ook eigenlijk wel. Wilde misschien even bevestiging. Ik vind het vaak zo makkelijker dingetjes bedenken over hoe en wat als het een ander zijn kindje aangaat haha. Maar nuchter naar onze eigen situatie kijken is soms anders. Het punt is denk ik meer, dat hij OVERAL, bij elk dingetje tekeer gaat. Niet rechtsaf lopen, maar linksaf. Dvd af/uit. Lopen ja/nee. Schommel ja/nee. Pff, ik word er gek van. Nu heeft hij vandaag ook nog eens koorts, dus hij was nu en drammerig en ziek. Sneu. Maar hij wil bijv ook soms al geen fruit meer nemen. Puur omdat hij doorheeft dat hij hiermee een machtstrijd kan aangaan. Want ik ga er dan wel niet op in en dwing niet, toch heeft hij er iets van door. Ja het is denk ik het feit dat het continu drammen is, niet bij 1 of 2 dingetjes. Hij zit continu op uitproberen. Maar ook wel verveling denk ik en aan de andere kant overprikkeling door de nieuwigheid deze week van meteen 3 ochtenden peuterspeelzaal. En het feit dat hij achterloopt op motoriek (hij loopt nog niet zelfstandig ivm knikplatvoet, hij krijgt aangepaste schoentjes) en taal (zit op psz met extra aandacht voor taal) dat zal hem frustreren....