Mijn dochter van 2,5 loopt zeker met taal en denkniveau een jaar voor op haar leeftijd. Ze denkt en spreekt dus als een 3,5 jarige ipv een 2,5 jarige. Nu ben ik eigenlijk op zoek naar ervaringen van andere mama's hoe dit zich verder kan gaan ontwikkelen.
Ik lees even mee als je dat goed vindt. Mijn dochtertje is nog geen twee maar loopt ook aardig voor. Ik vind het vooral lastig om haar nog een beetje uitdaging te bieden op een dag. Ze is al snel ergens op uitgekeken. We puzzelen nu vrij veel, ik betrek haar bij het doen van de boodschappen (M, wil jij twee zakken koffie pakken? Etc.)
Hier hetzelfde, bij onze 3,5-jarige. Die is nu bezig met schrijven. Ik geef wat zij vraagt en verder niet. We zien het allemaal wel als ze op school zit hoe het zich ontwikkelt en wat we gaan doen. Lijkt me nog totaal geen zin hebben je daar al druk om te maken. Ik zou aanbieden wat ze leuk vindt en waar ze om vraagt, wij doen veel spelenderwijs. Maar ik vind het ook belangrijk dat ze gewoon lekker speelt en vooral veel buiten is. Ook dan kan je spelenderwijs dingen doen.
Dat is ook wel leuk. Ze is hier ook wel veel met tellen bezig. Als ze ergens twee van heeft dan is ze heel blij "tweeeeee" aan het roepen. En met verstoppertje spelen telt ze tot 10 om vervolgens heel lief "ik kommmmmmm" te roepen haha. Waar loop jij verder tegenaan en merkte je toen ze nog wat jonger was ook al dat ze zich sneller ontwikkelde?
Ik merkte al vrij snel dat ze wat betreft taal snel was. Veel andere kindjes waren vaak niet te verstaan of maakte alleen klanken dat zij dus al het hele woord zei. Ze maakt nu ook volzinnen met de juiste grammatica. (Dus goede volgorde) werkwoorden vervoegd ze ook (over het algemeen) goed in de zinnen. Zo kan ze bv vertellen: die boom is omgewaaid dat komt door de storm. Of het is nu licht buiten kunnen de maan en sterren niet zien. Moeten wachten tot donker is. Waar ik tegen aan loopt is voornamelijk dat ze zo wijs klinkt maar nog niet haar emoties kan benoemen. Dus veel driftbuien. Ze kan wel aangeven ik huilen ik verdrietig. Of als ze zich zeer geeft gedaan. Ik au stoel. Dan komt het door de stoel maar ik kan er dan niet uitkeringen waar ze pijn heeft. Dat soort dingen dus. Dat zou ze leeftijd gezien ook nog niet moeten kunnen maar, doordat ze zo mondig is verwacht ik het onbewust vaak wel.
Zegt ze 'ik au stoel?' Dat is niet echt voorlopen qua taal denk ik, maar gewoon de ontwikkeling van haar leeftijd. Ik denk ook dat 'voorlopen' niet altijd iets wil zeggen. Mijn oudste en middelste waren ook rap qua taal, de middelste van nu 4 heeft een gevoel voor humor dat best opzienbarend is soms. De juf geeft ook aan dat ze veel moeilijke woorden gebruikt. Maar verder is er niets dat wijst op hb of een ontwikkelingsvoorsprong. Bij de oudste idem. Zij zit nu in het eerste leerjaar en krijgt verrijkingsmateriaal aangeboden (differentiatie is top hier), maar ik zou niet zeggen dat ze echt 'voorloopt'. Qua aanbieden heb ik altijd gedaan waar hun interesses lagen. De oudste wilde op haar 4e schrijven, toen zijn we stilletjes met het alfabet begonnen. Cijfers deed ze al eerder. De middelste is nu bezig met letters.
De meeste kinderen van haar leeftijd die ik ken zijn nog niet te verstaan en spreken nog lang geen volzinnen. Soms net 1 woord duidelijk. Dit was alleen een voorbeeld van wanneer ze zich zeer doet dan komt de spraak wel beter overeen met haar leeftijd. Maar ze kan dus ook al veel meer. Ze kan dingen volledig uitleggen. Gebruikt de juiste vervoeging van werkwoorden. En zet de zinnen grammaticaal goed in elkaar. Ze zegt ook woorden goed waar sommige volwassenen nog moeite mee hebben. (Xylofoon). Ze praat vaak al beter dan haar nichtje van 4.
Wat je hier aangeeft past prima bij een 2,5 jarige en zeker niet het taalniveau van een 3,5 jarige. Ik heb er in zoverre ervaring mee dat mijn nichtje waar ik 2 dagen in de week op pas een flinke voorsprong heeft. Maar op zich hoef je je daar niet zo op te focussen. Je hoeft daar helemaal niet zo mee bezig te zijn. Natuurlijk hebben ze puzzels en spelletjes die bij haar aansluiten, maar verder maken ze er helemaal geen "ding" van. Elk kind heeft wel iets waar die juist moeite mee heeft en ik zou daar juist de aandacht op vestigen. In haar geval is dat motoriek en zijn we vooral daar mee bezig. Emoties op een goede manier leren uiten is ook wel iets dat juist bij peuters past en daar hebben er heel veel moeite mee. Dat geeft ook niks, is een stuk ontwikkeling. Veel uitleggen en voordoen.
Ik vraag het voornamelijk omdat iemand met verstand van de ontwikkeling van kinderen mij dit al een paar keer heeft gezegd. Dus daar heb ik verder op doorgevraagd en zij gaf aan dat ze op het niveau van een 3,5 jarige zit.
Dat kan, maar vaak valt dat op een bepaalde leeftijd weer in de plooi. Of lopen ze voor in taal, en juist niet in motoriek, of omgekeerd. Je hoeft er niet speciaal mee bezig te zijn. Zoals @tuc aangeeft, gewoon veel voordoen en inspringen op haar interesses.
Mijn dochters spraken wel volzinnen toen. En inderdaad met correcte grammatica, maar dat betekent niet dat het zo blijft. Ze hebben die grammatica overgenomen van ons. Als ze verdergaan in hun ontwikkeling, dwz ze leren zelf de taal te gebruiken en hoe die in elkaar zit, zie je vaak dat ze wel weer vervoegingen verkeerd doen, etc..
Ik denk dat je je af moet vragen of het daadwerkelijk wat over haar zegt of over de andere kinderen in je omgeving. De voorbeelden die je noemt vind ik niet overkomen als een voorsprong en daarbij zegt het vaak helemaal niks op deze leeftijd.
Dat kan onze dochter ook allemaal en ik vind absoluut niet dat ze voor loopt eerlijk gezegd. En op het kdv zijn er nog 3 kindjes van dezelfde leeftijd die dat ook doen dus denk dat je gewoon met haar mee moet gaan etc. Hier ook tellen tot tien verstoppertje spelen hele verhalen vertellen wat ze gedaan heeft etc. Het regent dus ik moet Mn regenjas aan ga zo maar door. Ook lekker kind laten zijn toch en lekker stimuleren maar zou nu echt nog niks extras doen.
Met 2,5 zijn driftbuien ook helemaal niet vreemd natuurlijk. Wat ik lees klinkt als heel typisch gedrag voor een peuter van 2,5. Mijn jongste had een taalachterstand, maar zei wel meer dan 1 verstaanbaar woord met 2,5; de vergelijking met kindjes in jullie omgeving vind ik dus opvallend, zijn dit kindjes van bv een peuterspeelzaal met VVE-indicatie? Ik herken het zelf echt niet, en dan had mijn dochter dus juist een taalachterstand... Er zijn ontzettend veel leuke boekjes over emoties die je kan lezen, en dan kun je bv aanrijken wat ze kan doen met bv verdriet of angst of boosheid, handvaten geven om een emotie te herkennen en wat je er vervolgens mee kan. Maar met 2,5 zal dat echt nog vaak ‘mis’ gaan omdat het heel overweldigend kan zijn.
Hier ook een snelle(re) peuter. Hij praat goed en duidelijk. Telde met 26 maand tot 20. Nu kan hij alle cijfers lezen 0-10, kent de telrij tot minstens 30, telt zelfstandig dingen tot minstens 10. Kan het alfabet opzeggen, kent een aantal letters. Paar weken geleden zat hij in de puzzelfase. Opeens bleef hij hele dagen puzzelen, dus steeds moeilijkere puzzels gekocht. In 3 weken tijd van 6 stukjes tot 45 stukjes gegaan. Nu begint hij met het Duplo nabouwen uit het boekje. Ik stimuleer waar hij mee bezig is, vertel hem veel, beantwoord z’n vragen zo goed mogelijk, maar bied geen schoolse dingen aan waar hij niet om vraagt. Zo vraagt hij momenteel niet om letters, dus ga ik dit niet actief aanbieden, hij leert het vanzelf wel wanneer hij hier weer mee bezig wil. Geen idee of hij echt veel voorloopt, sneller is of gewoon toevallig interesse heeft in schoolachtige dingen waardoor het zo lijkt. Maakt ook niet uit, ik volg hem gewoon.
Mijn zoontje van 3,5 jaar loopt ergens tussen de 2,5 en 3,5 jaar voor. In het begin ben ik erg aan het zoeken geweest met wat we hem moesten aanbieden om bij hem aan te sluiten. Hij was overal heel snel op uit gekeken. Tegenwoordig neem ik hem zelf mee naar de kringloopwinkel en laat ik hem zelf besluiten wat hij wil kopen. Dat doen we 1x per maand ongeveer. Daarnaast gaan we veel naar buiten en kijken we veel naar de wereld. Al het schoolse komt over een tijdje wel, als hij naar school gaat. Ik vind het belangrijker om hem te vertellen hoe de seizoenen werken, wat er allemaal te vinden is in het bos, waarom afval niet op straat mag etc. Op het emotionele vlak is hij echter nog een 3,5 jarig jongetje (sociaal komt hij wat ouder over). We gebruiken het boekje Draakje Vurig om hem te ondersteunen in zijn emoties en dat werkt enorm goed. Hij herkent zichzelf erin en we kunnen er naar refereren indien nodig.
Hier ook een slimme peuter, maar ik doe eigenlijk niks anders dan anders. Maar misschien is mijn referentiekader ook niet helemaal goed met een HB-zus en de oudste die ook voorloopt . Ik bied bewust eigenlijk geen uitdaging aan in de schoolse zaken, want daarvan is de voorsprong vaak toch al groot genoeg en de oudste twee hebben een hele brede interesse dus dat gaat prima. De jongste betrek ik bij veel dingen en wil overal mee helpen en daar ‘leert’ ze ook een hoop van. Ook gaan we regelmatig naar een museum; voor peuters is er genoeg leuks, maar ook gewoon lekker naar buiten.