Mijn zoon kletste ook al heel wat vol zinnen op die leeftijd. Een tweede pakt dingen sowieso al sneller op, dat scheelt ook wel. Maar ik lees geen dingen die mijn kids niet zeiden. Hooguit woorden als 'verdrietig', gebruikten ze niet. Ik zou gewoon lekker veel kletsen, verhaaltjes lezen etc. En misschien kijken naar wat ze nog minder goed kan en daar op concentreren, zindelijk worden, zelf uit of aankleden etc.
Wat ik overigens wel jammer vind (en ook vaak merk in mijn omgeving): er is een moeder die een gevoel en een beeld heeft bij haar kind. Hier in dit topic (en vaak in de echte wereld) wordt het al snel afgedaan met dingen als “alle kinderen van die leeftijd kunnen dat”, “dat is echt niet speciaal”, (en in de echte wereld “maar sociaal lopen ze echt wel achter”. Als moeder van een kind wat voorloopt krijg je al snel het idee dat je het niet meer over je kind mag hebben, omdat mensen er zo op reageren. Het gevoel wat je hebt wordt meteen door mensen weggewuifd. Dat zie ik in dit topic ook gebeuren. Vind ik oprecht jammer
Ik vind het wel belangrijk dat TS een realistisch beeld heeft, en uit haar posts vond ik dat niet zo blijken (kinderen van 2,5 die maar 1 verstaanbaar woord zeggen bv) - ik zeg niet dat haar kind níet voorloopt, maar ik denk dat bv die driftbuien heel normaal zijn op deze leeftijd.
Ik zal niet haar hele vocabulaire hier neer zetten, maar alle dieren die ze kent (uit de dierentuin) noemt bij de juiste naam. (Olifant/giraffe/papegaai enz.) Muziek instrumenten kan ze benoemen zoals xylofoon. Kan verschillende liedjes al helemaal meezingen en zingt die ook voor haar broertje of voor ons. Van de week luisterden we naar het liedje Griekse les van Bassie en Adriaan. Zingt ze het refrein mee. (Ook de Griekse woorden) kan deze ook zeggen. (Yassou/kalimera/efgaristo/parakalo). Zo lijkt het of ik vreselijk opschep over haar daarom dat ik het eerder ook niet heb neer gezet. Juist omdat ik ook een realistisch beeld wil blijven houden.
Tja ik zou het zelf ook niet zo relevant vinden of ze voorloopt of niet, maar gewoon mee doen met haar behoeften en niet teveel focussen op de schoolse vakken.
Dit doet m’n zoon ook allemaal idd. M’n nichtje die half jaar jonger is praat alleen enkele woorden, terwijl zoon op die leeftijd al ruim tot 20 telde en in volzinnen praatte. M’n referentiekader is dan ook anders. Maar het gemiddelde zal ergens daar tussenin zitten. Ik denk dat het belangrijk is om te onthouden dat het niet uitmaakt of ze voorloopt of niet. Je stimuleert nu gewoon wat ze wilt leren en probeert ook de punten die moeizamer gaan te stimuleren. En verder gewoon doorgaan zoals je nu doet. En het is altijd fijn om te weten dat je kind niet achterloopt.
Natuurlijk mag iemand advies vragen of vertellen het gevoel te hebben dat zijn kind voorloopt. Maar ik vraag me dan af, wat wil je er mee? Advies dus in dit geval en daar reageren de meeste mensen op dat ontwikkeling in sprongen komt en dit niet klinkt al een peuter die dusdanig hoogbegaafd is, dat je als ouders actie moet ondernemen. Maar het blijft je eigen gevoel. Heb je het gevoel dat je kind enorm voor loopt en de uitdaging mist in de gewone peuter dingen (psz, kdv etc) ga dan zelf op zoek naar meer uitdaging. Zoek een leuke dansschool met peuterdans of iets anders leuks en laat je kind op die manier extra uitgedaagd worden. Alleen maar leuk! Toch denk ik dat je je niet blind moet staren op de woordenschat van je kind. Een kind is héél goed in het fonetisch leren van bijvoorbeeld liedjes en versjes en dit op het juiste moment toe te passen. Maar ik denk dat de meeste mensen reageren uit ervaring. Het ene kind fietst heeeeeel snel, waar het andere kind op zijn 5e pas voorzichtig zonder zijwieltjes een poging waagt, maar dat kind heeft zijn zwemdiploma weer heel snel in the pocket , terwijl andere ouders denken: ZWEMMMM nou eens door dat gat.... is het ene kind dan motorisch véél beter of het andere kind héél zwak?
Het lastige is dat je het hier over een vergelijking hebt, niet over een gevoel. Je kunt enkel voorlopen ten opzichte van iets anders, lijkt me lastig om dat 'aan te voelen'. En dit soort conclusies trekken we vaak obv een referentiekader, die van TS is dat 'kinderen van 2,5 amper te verstaan zijn'. Het lijkt me juist fijn om te spiegelen met anderen of die referentiekader wel klopt. Daar is toch niks negatiefs aan?
Ik heb heel lang het gevoel gehad dat mijn zoontje voor liep, zonder daar een vergelijking voor te hebben. Dat kan toch prima? Doordat hier dan gelijk in overvloede gezegd wordt dat het niet zo is, ga je als moeder enorm twijfelen aan jezelf en ga je je minder snel uiten naar anderen. Want het wordt toch gebagitaliseerd door anderen. Een moedergevoel klopt (bijna) altijd, zelfs als je het niet goed kunt omschrijven, of dat het niet helemaal klopt in vergelijkingen. De TS krijgt nu waarschijnlijk het gevoel dat ze zich gaat moeten verdedigen, terwijl dat helemaal nergens voor nodig is. Ze schrijft nu al dat het voelt als opscheppen, terwijl dat niet zo is. Ze somt op wat haar kind kan. Zonde toch dat dit mensen zo wordt aangepraat?
Nog vergeten te zeggen. Ze zit op de psz ook 1 keer in de week in de dansgroep. Wat ze dus geweldig vind en ook lekker meedoet. Op het krijtbord zet ze ook krullen en tekent ze figuren.
Hier kan ze ook idd alle dieren benoemen zelfs waar het duidelijk is verschil tussen papas en mama’s van de dieren en idd liedjes uit haar hoofd zingen zonder problemen. Maar wat ik eerder ook aangaf heb niet het idee dat dat ver voorlopen is. Op het kdv is het redelijk vergelijkbaar met de anderen van haar leeftijd. Het is denk ik een beetje voorlopen echter dat verwacht ik ook weer een beetje omdat wij beide als ouders ook redelijk geluk hebben qua intelligentie die we hebben mogen krijgen. Dus genetisch verwacht je ook dat ze bij de wat slimmere kinderen zal horen. Ik was bijv verbaasd dat ze maandag fysiotherapeut kon zeggen toen Mn vader vroeg aan haar waar gaat opa naar toe zo. Maar het is wat dat betreft echt een papegaai. Ik zou het gewoon in de gaten houden lekker met haar meedoen en kijken wat ze wil en aankan. Ik heb nu bijv puzzels met meer stukjes aangeschaft want die van 12 en 16 die heeft ze inmiddels zo klaar. Dus misschien zo een beetje doen als je denkt dat ze wat meer wil en kan? En ik wil niet te negatief overkomen hoor van valt wel mee kan die van mij ook allemaal. Maar ik ben zelf het type wat graag relativeert en normaliseerd en daarbij alleen maar hoop dat ze net zoals ik wel universiteit straks kan maar niet hoogbegaafd is. En als het hbo of mbo wordt ook allemaal prima! En ze zijn nog maar 2,5 dus ze hebben nog heel veel tijd om van alles te kunnen en moeten!
Ja, zoontje loopt 2,5 tot 3,5 jaar voor, voor zover ze nu hebben kunnen testen. Op sommige gebieden wat minder (1,5 jaar) en op andere gebieden wat meer (5 jaar).
Niet alles reacties gelezen, maar mijn dochter (nu 6) liep ook voor op die leeftijd. Ze kon al 10 letters lezen met bijna 2 en sprak volzinnen. Pienter meisje! We hebben haar vooral lekker veel laten spelen, sociaal laten ontwikkelen ipv veel dingen oefenen. Ze heeft zichzelf leren lezen met 4 en nu ze in groep 3 zit gaat ze als een speer. Ze leest al de moeizlijkste woordjes en krijgt extra opdrachten. Gewoon lekker veel laten spelen wat ze wilt en vooral sociaal haar laten omgaan met veel kindjes. Ik vind het wel heel leuk zo pienter! Beetje sneu voor mijn zoontje die gewoon ‘gemiddeld’ is in ontwikkeling, je vergelijkt als snel.
Ik ben trouwens niet van het testen/stempels. Zolang mijn dochter maar blij en gelukkig is in ieder geval. Dan is er geen reden toe lijkt me
Wat jij nu opnoemt kan mijn dochter van een maand jonger ook allemaal. Wat ik wel echt knap vind (wat ik uit je eerdere posts haalde) is dat ze al foutloos gramatica en werkwoorden toepast in zinnen.
Onze dochter van nu net 7 (geoep4) had dit ook. Ze ging zelfs lezend naar de basisschool. Het is redelijk genormaliseerd. Nog steeds bv hoge Cito scores, maar verder niet anders dan andere kinderen. Ze leert snel, maar bv op tempo meewerken is voor haar weer een hele uitdaging.
Mijn dochter loopt volgens de peuterspeelzaal ook flink voor. Mijn zoontje liep op die leeftijd bijna een jaar achter. Nu is hij 4 en helemaal gemiddeld. Ik verwacht eigenlijk dat het bij mijn dochter ook wel bij gaat trekken.
Mijn zoontje van twee loopt ook wel voor denk ik. Ik merk het vooral aan 'grote interesses'. Hij wees met 6 maanden op letters en nam met 12 maanden ook geen genoegen meer met 'letter', hij wilde weten welke letter het was. Hij was geobsedeerd door de maan en toen ik een boek kocht over de ruimte, wist hij met 18 maanden alle planeten te benoemen. Nu is hij helemaal geïnteresseerd in de watercyclus (en Takkie van Jip en Janneke haha), omdat we een pop-up boekje hebben waarin allemaal dat soort dingen uitgelegd staan. Kan hij woord voor woord vertellen. Ik merk daar eigenlijk het grootste verschil in met betrekking tot leeftijdsgenootjes. Dat hij grotere interesses heeft. Hij praat niet heel gearticuleerd nog en zoekt ook echt nog naar de juiste zinsbouw, maar gebruikt wel woorden als 'eigenlijk' en 'bijvoorbeeld'. Ik heb ook het idee dat het voor een deel is wat je aanbiedt. We hebben een boekje over de aarde, dus dat vindt hij dan ook leuk. Hij vraagt waar een Panda leeft en ik antwoord hem dan ook 'China, in Azië' en dat weet hij dan. Hij pikt dingen wel erg snel op, dat valt me wel op. Wat ik heel lastig vind, is dat hij ook heel goed weet wat hij nog niet kan of weet. Zo heeft hij vreselijke huilbuien omdat zijn getekende boom niet op een boom lijkt of omdat hij de letter niet kan schrijven. Wat ik doe: zijn interesse volgen en ingaan op zijn nieuwsgierigheid. Zo vroeg hij laatst wat er in het plafond van de tram zat. Ik vraag dan aan hem: 'wat denk jij?' 'Denk een batterij mama!' en daar hebben we dan een gesprekje over. Verder lekker veel laten ontdekken en heeeeel veel naar buiten om lekker te bewegen, vies te worden en lichaam te leren kennen. Hij is net een paar maanden twee trouwens!
Mijn zoontje had gister ook een mooie (is ook paar maandjes 2), we gingen verstoppertje spelen, ik ging verstoppen, papa een zoontje gingen tot 10 tellen... komen bij 10 en papa zegt "wie niet weg is is gezien ik kom!!" Zegt zoontje: nee!!! Wij komen!