Begin zo af en toe een heel klein beetje wanhopig te worden. Onze peuter is in december 3 geworden en slaapt sinds een jaar slecht. Hiermee bedoel ik dan dat hij in de nacht tussen de 2 en de 6 keer wakker word en om zijn mama begint te roepen. In het begin was het meestal 2 x per nacht en dan moest weer even zijn deken over hem heen en ging hij gelijk weer slapen. Daar was goed mee te leven. Maar langzaamaan lijkt hij steeds vaker wakker te worden en begin ik er meer moeite mee te krijgen. Stel dat er nou iets zou zijn, hij eng heeft gedroomd of zich niet lekker voelt of weet ik veel wat dan vind ik het prima en sneu voor hem en ga ik met 'liefde' naar hem toe. Maar telkens als hij roept en ik kom bij hem is er gewoon weg helemaal niks aan de hand! Hij wil dat ik de deken over hem heen doe en gaat dan weer liggen. De ene keer valt hij dan weer in slaap en is het weer even goed. Bij slechte nachten roept hij na 3 minuten weer en begin ik na een aantal keren mijn geduld een beetje te verliezen. Hetzelfde geldt voor de ochtend. Hij heeft een schaapjes wekker en hij weet dat hij niet eerder zijn bed uit mag dan wanneer het schaapje wakker is. Toch presteert hij het regelmatig om een uur voordat het schaapje wakker word al te beginnen met roepen en blijft dan ook gewoon doorgaan tot ik kom. Ik weet inmiddels gewoon echt niet meer wat ik moet doen om er voor te zorgen dat hij door slaapt of in ieder geval stopt met roepen om mij terwijl er niets aan de hand is. Niet komen en hem laten roepen is niet echt een optie omdat hij dan zijn zusje wakker schreeuwt en ook de buren er dan last van hebben. belonen door middel van stickers wanneer hij goed slaapt en bij een aantal stickers een kado werkt niet. Boos worden werkt ook niet. Hij kan prima zelf de deken over zich heen doen maar zegt gewoon dat hij het niet kan en doet het dus ook gewoon niet waardoor ik dus weer op kan komen draven want hij blijft net zo lang roepen tot ik kom. Iemand tips? Herkenning? Verklaring? Want ik weet echt niet meer hoe ik dit moet gaan doorbreken.
Ja herkenning. Onze peuter van 2.5 komt er ook tig keer uit 's nachts. Maar dan om een slokje water. Wat op haar nachtkastje staat. Wat ze dus zelf kan Ze komt mij dus halen midden in de nacht. Dan moet ik mee naar haar kamer. Kijken hoe zij een slok water pakt. "Slaap lekker mama" zegt ze dan. Gek word ik ervan. Oh en als ik niet mee loop gaat ze schreeuwen, huilen, helemaal overstuur.
Vaak is echt wel angst of onzekerheid. Dat verwoorden is moeilijk en dan zie je dat peuters veel smoesjes verzinnen om de ouder erbij te krijgen. Dan zijn ze namelijk weer veilig. De angst kan ook gebaseerd zijn op iets wat misschien kan gebeuren. Ik vind dat iedereen zich in ons huis veilig mag voelen en ik zou daarom toegeven aan dit soort dingen. Niet 100x eruit maar wel even in de kamer erbij liggen of in ons bed.
@ Carino kan natuurlijk best dat het wel onderliggende angst of iets is. Ik merk ook wel en hij zegt soms ook wel dat hij gewoon even zijn mama wil. Erbij liggen etc is niet eens nodig want als ik geweest ben gaat hij weer liggen en slaapt vaak wel weer verder. en wanneer het 1 of 2 keer per nacht is vind ik dat ook echt helemaal niet zo'n ramp. Maar wanneer ik er 6x uit moet per nacht word ik daar niet echt gezelliger van. Maar als het angst is of onzekerheid hoe kom ik daar dan achter en hoe kan ik er dan voor zorgen dat hij zich wel veilig voelt
Mijn nichtje riep mijn moeder elke keer. En mijn moeder ging elke keer naar boven. Tot mijn moeder vroeg: waarom roep je elke keer. Het antwoord was: omdat jij dan elke keer komt Toen zei mijn moeder: dit was de laatste keer, ga maar slapen. En toen was het over. Dus als ik jou was zou ik eens vragen waarom hij elke keer roept. Mijn zoontje wordt ook bijna elke nacht wakker. Soms roept hij, soms komt hij naar me toe, soms slaapt hij weer verder. Hij gaf ook wel eens aan dat hij bang was, een klein lampje loste dat probleem op. Gewoon even overleggen wat hij nodig heft.
Dat vraag ik regelmatig. Vaak is het antwoord dat ik de dekens over hem heen moet leggen en soms is het antwoord dat hij mij even wilde zien..... Lampje heeft hij al op zijn kamer dus daar kan ik helaas ook niets meer aan veranderen.
Dan zou ik hem uitleggen dat hij zelf de deken over zich heen kan trekken. Misschien een keertje oefenen. Of misschien zeggen vanavond help ik nog een beetje, morgen doe je het zelf. En dan die nacht wel naar hem toe, maar hem zelf de deken laten pakken. Zo kan hij het op een hele rustige manier leren.
Mijn driejarige doet dit ook wel. Gelukkig niet elke nacht, maar in periodes..... Ik ga wel naar hem toe, geef hem een slokje water/stop hem in, net wat hij van me wil en ga weer weg, zonder verder veel aandacht te geven. Ik praat niet echt met hem, doe geen licht aan. Deels omdat ik er te suf voor ben als ik net wakker word en deels omdat ik echt geen zin heb in gezelligheid midden in de nacht. Als hij me nodig heeft, help ik hem, ook bij dingen die hij best zelf zou kunnen. Als baby had hij heel veel behoefte aan mijn aanwezigheid en ik snap best dat dat nu soms nog zo is, maar ik ben er niet voor de gezelligheid 's nachts. Ik wil best even mijn gezicht laten zien, maar dat is het dan ook.
Vervelend hè? Onze zoon van net 4 jaar heeft ook regelmatig van die periodes dat hij steeds roept 's nachts. Ook 's avonds als wij nog niet op bed liggen en hij word even wakker. Hier helpt het als ik zeg dat het nu echt de laatste keer is geweest dat ik naar hem toe ga. Ben wel eens echt boos geweest 's nachts, na 5x wakker te worden geroepen ben ik niet meer de gezelligste Als ik zeg dat ik niet meer kom, dan hoor ik hem 9 van de 10x niet meer. Regelmatig ga ik dan toch stiekem om het hoekje kijken en dan slaapt hij heerlijk. Misschien toch eens het proberen waard? En erbij vermelden dat hij zijn zusje ook wakker maakt? Eventueel zusje een keer op een andere plek laten slapen (als ze dat accepteert natuurlijk)?
Onze dochter komt naar ons toe als ze snachts wakker wordt en kruipt dan tussen ons in. Vaak merk ik dat niet eens.. Daarvoor ook een periode van veel wakker zijn. Blijkbaar voelt ze zich dan toch niet helemaal fijn alleen in haar bed..
Hier kan ik de nachten dat ik door kon slapen vanaf de geboorte tellen op 2 handen..... het is een jaartje redelijk goed gegaan en dat betekende dan 1 x eruit moeten. Maar verder is hier 3 a 4 keer normaal elke nacht. Op dit moment zwanger met behoorlijke bloedarmoede, dus ik ben zo verschrikkelijk moe en overdag enorm licht in mn hoofd dat ik het nu niet zo goed kan hebben. Maar op dit moment denk ik ook dat ze extra aandacht wil trekken ivm mijn zwanger zijn. Ze is heel gevoelig en oma blijft het over broertje of zusje hebben en dat ze dan moet delen.... en merk dat ze dat moeilijk vind. Zelf hebben we het er helemaal niet uitgebreid over. Kijk het nog even aan, maar wil er wel wat mee mss met wat hulp van buitenaf
Hier ook akelig veel herkenning, dus ik lees ook mee. Vannacht is de kleine even bij mijn schoonouders aan het logeren. Kunnen wij eens een keertje ongestoord doorslapen! Heerlijk!!!
Ik heb hier net zelf een topic over geopend. Hij is bij mij vooral in de morgen. Maar idd dat roepen en maar door blijven gaan tot je er bent...
Jeetje, lastig! Nachtrust is toch wel heel belangrijk voor jullie beiden. Mijn zoontje is sinds een aantal maanden hevig overstuur als hij in zijn eigen bed/kamer moet gaan slapen. Soms wil hij helemaal niet en is het een groot drama en soms start hij in zijn eigen kamer en komt halverwege de nacht overstuur bij ons in bed. Misschien een gek idee maar heb je overdag veel tijd voor hem? Zou het kunnen dat hij het mist om met jou te zijn en hierdoor dit snachts gaat "claimen"?
hier het zelfde, net ook een topic er voor geopend. mijn situatie is wel beetje anders. mijn zoontje doet het ook als ik bij hem in de kamer slaap naast hem op de grond! ik ga denk ik eens Sleepzz proberen, wie weet ook een idee voor jullie? ervaringen er mee?
Ik kan idd soms ook een kamer niet uit, want dan is het ik wil niet alleen zijn... Pfaff en ff later maakt het hem weer niks uit dat hij ff alleen is
Sleepzzz heb ik hier ook geprobeerd op advies huisarts, maar het is een inslaper en dat is hier juist niet het probleem. Ze bleef dan ietsje langer liggen en vervolgens vanaf uurtje of 3- half 4 klaarwakker
Onze middelste is 3,5 jaar. Hij is al vanaf zijn geboorte een slechte slaper en de keren dat hij door sliep is op 1 hand te tellen. De laatste maanden komt hij snachts tussenin liggen. Ik leg m in mijn slaap al tussen in. Hij ligt bij zijn broer op de kamer, en ze hebben een nachtlampje....dat helpt ook allemaal niet. 'Ikke wil gewoon bij mama slapen mama '..
Heeeeel herkenbaar. Hier met beide kinderen problemen gehad en nog wel eens. Midden is de nacht geroep: Slokje water, snottebel, deken goed goed doen, lampen aan, nog een kusje enz... Op een gegeven moment na jaren slaaptekort kreeg ik overdag echt een kort lontje en zat ik er helemaal doorheen. Ik heb tegen ze gezegd dan mama heel moe is omdat hij me steeds wakker maakt, dat mama daar heel verdrietig van wordt. Ik heb een leuke beloningkaart uitgeprint en gezegd dat als hij zijn best doet dat hij een sticker krijgt en als de kaart vol is een cadeautje. Ik prijs m dan ook helemaal de hemel in als hij heeft doorgeslapen. En dan zeg ik ook dat ik trots op m ben en dat mama heel blij is! Daarbij ga ik maar 1 x en dan zeg ik dat mama niet meer komt. Dat doe ik dan ook echt niet meer. Dat was 1 week doorbijten, maar nu toch resultaat. Daarbij wil hij altijd zijn deur ver open, maar als hij gaat roepen gaat zijn deur dicht, zeg ik dan tegen m. Veel sterkte, dit is echt vermoeiend.