Mijn zoon is een heel gevoelig jochie, had als peuter op z'n tijd driftbuien maar de laatste keer was inmiddels erg lang geleden. Verder kan hij soms hangerig zijn, omdat hij zich thuis dan verveelt. HIj ging vanaf 2.5 tot zijn 4e verjaardag naar de PSZ, eerst 2 ochtenden en toen hij 3 was 3 ochtenden, hij vond het daar erg leuk want stuurde me altijd meteen weg als we daar kwamen. Op de dagen dat hij thuis was had hij soms de laatste maanden voor zijn 4e verjaardag dat hij wat hangerig was, ik denk dat hij uitdaging miste. Nu is hij sinds januari op de basisschool begonnen, gaat tot nu toe alleen ochtenden, ik heb wel eens middagen geprobeerd maar dan vertelde hij me dat hij in de middagpauze (met tussenschoolse opvang, want pauze is kort 45 min) soms alleen stond te huilen, omdat niemand met hem wou spelen. Dit vond ik zo naar om te horen dat ik besloot het alleen bij de ochtenden te houden. En nog heb ik het idee dat het buitenspelen nog het grootste wennen voor hem is.. maar goed hij wil nog steeds niet op school eten, vraagt ook echt om thuis te eten, en de dingen die hij vertelt zijn altijd de nare dingen, piet heeft me geslagen of ik mocht van de grote kinderen niet op de glijbaan. En vandaag heeft hij dus uit het niets, om niks, een heel erge driftbui gehad, ik heb hem nog nooit zo driftig gezien..en daarna verdrietig. Ik heb dit al een aantal keren met de juf besproken (wordt hij gepest? Maakt hij makkelijk contact) maar ik krijg de indruk dat het of gewoon helemaal goed gaat, wat heel fijn is natuurlijk, of dat zij dus gewoon niet echt oplet, omdat ze niks herkent van wat ik zeg. Maar toch blijft hij nare dingetjes vertellen. Ik vraag bijvoorbeeld aan haar hoe gaat het buitenspelen nu en dan zegt ze; ik heb hem niet bij me gezien, zo van; goed signaal. Maar ik denk dan...ok maar dat betekent niet perse dat een kind het ook leuk heeft buiten..toch? Hij heeft inmiddels wel een vriendje, misschien wel meer, ik merk dat hij buiten altijd met hetzelfde vriendje speelt, alsof hij daar nu een beetje zijn veliigheid in heeft gevonden. Ik ben wel erg gaan twijf elen aan de school, omdat ik het idee heb dat de gesprekken met de juf niet veel hebben opgeleverd, ik krijg er niet veel informatie uit, ze is ook erg jong. Ik hoor van de moeder van zijn vriendje dat ze pas een vechtpartij aantrof (of uit de hand lopende stoeipartij) waar een kleuter onderop lag, en TSO deed niks..verder is het erg grootschalig, 5 kleuterklassen van zeker 30 of 36 leerlingen, school telt iets van 500 leerlingen. Ze spelen buiten met alle kleuterklassen en groep 3. Hoe weet je nou of de school iets is voor je kind? Ik krijg zo weinig uit hem los...en hoe lang kan wennen nou duren? Ik ga deze week op een andere school kijken, eigenlijk meteen ook een heel andere school, een vrije school. Ik denk dat het wel een plek zou kunnen zijn waar hij gelukkig is, omdat het dichtbij mijn opvoedstijl zit, hij is een creatief/muzikaal jochie. Maar het is wel 10 min fietsen, of langer als het pontje niet vaart. En ik denk telkens...ik kan niet zomaar meer veranderen, het is heel ander onderwijs weer. TOch ben ik als kind de dupe gweest van keuzes maken qua school uit gemakzucht, misschien gaat het meestal goed, maar soms kan zoiets ook erg mis lopen. Ik wil dat mijn kind een gelukkige schooltijd heeft, dingen kan doen waar hij plezier in heeft. Nou goed, ik weet niet waarom ik dit hier allemaal schrijf, maar soms door verhalen van mensen met dezelfde ervaring kan je beter een idee krijgen. Bedankt voor het lezen van mijn lange verhaal alvast
Hebben ze een continurooster en blijven alle kinderen normaal gesproken dan op school? Ik vind 5 maanden namelijk een erg lange wenperiode om alleen ochtenden te gaan. Het zou me niet verbazen dat hij daardoor moeilijk opgenomen wordt in de groep omdat ie de halve schooltijd incl alle pauzes mist. Als ik je verhaal lees lijkt dat het grootste punt te zijn, dat hij geen klik heeft met andere kinderen. En die klik komt er niet als het kind wegblijft van school. Hoe gaat het contact in de klas? Ziet hij klasgenoten ook buiten de school? Spreekt ie veel af met vriendjes thuis? Eerlijk gezegd denk ik niet dat een andere school de oplossing is. Ik zou een plan maken met de juf om hem te helpen met opbouwen van contacten en vriendschappen. Misschien ook om assertiever te worden. Voor mij zou het begin zijn om eens volledige dagen te starten, want dan wijkt hij niet meer af van de groep en ziet ook de kinderen na ophaaltijd. Dat zijn meestal momenten dat kinderen samen naar buitenkomen, afspreken, samen rondom de school even blijven spelen enz.
Binnen speelt hij wel met andere kinderen, dat vertelt de juf ook, buiten alleen met hetzelfde jochie. Ik denk eigenlijk dat hij wel goed contact maakt met andere kinderen, maar op een of andere manier lijkt hij niet helemaal gelukkig daar en breng ik hem daarom liever niet hele dagen.
Maar is dat echt DE oplossing? Want feitelijk blijf je alleen maar de wenperiode verlengen. En ook al is een 4jarige niet leerplichtig, heeft ook groep 1 een compleet programma dat ze afwerken. Hij mist daar nu heel veel van, al maanden. Gaat dat helpen om hem beter te laten functioneren op school? Ik zou het persoonlijk op een andere manier aanpakken, want zo blijft de school voor hem ook vrijblijvend iets. Heeft hij ook vriendschappen buiten de schooltijd opgebouwd? In de klas zijn het meestal aangewezen groepjes die samen spelen (de juf deelt kinderen in in groepjes en hoeken), buiten gaan de kinderen met hun eigen vriendjes. Deze kunnen ook prima in een andere klas zitten. En om die vriendschappen en groepjes op te bouwen is veel contact en samenspel nodig. Buiten de klas. Anders blijft hij die jongen die alleen s ochtends komt.
Is het een optie om hem wel op te halen voor 't eten, maar 's middags terug te laten gaan? Of dat alleszins toch 2 keer per week ofzo te proberen? De tijd lijkt mij vrij krap (45 minuten), maar ik zou het toch echt stilaan opbouwen om hem ook in de namiddag te laten gaan. Natuurlijk ... als je een kwartier van school af woont zal het moeilijk worden.
Nou hij zit nu nog in een instroomgroep, dus na de zomervakantie kan hij nog 2 jaar kleuteren (is van januari), dus ik heb niet echt het idee dat hij nu enorm veel mist daardoor, mijn plan was om hem na de zomervakantie als hij in groep 1 komt (nu groep 0) om hem dan wel hele dagen te brengen. Ze zijn in januari met 9 kinderen begonnen en elke maand zijn er 4/5 kids bij gekomen. Soms denk ik dat dit het is wat het wennen moeilijk maakt, omdat de groep telkens verandert/groter wordt. Ik vind het moeilijk, aan de ene kant denk ik ook vaak misschien moet ik hem hele dagen brengen, maar aan de andere kant, hij is nog maar 4 jaar en hij geeft zelf aan liever thuis te willen eten...druist zo tegen m'n gevoel in. Ophalen en brengen heb ik ook overwogen, maar ik hebn og een kindje van 2 die 's middags moet slapen, als ik oudste om 12.15u weer terug zou brengen op school is het 1245u voordat kleinste in bed ligt, en die moet ik ook weer na 45 min dan wekken...
Heftig verhaal eigenlijk.. Ik denk dat het goed is om naar een andere school te gaan kijken. Mijn oudste is autistisch maar zelfs hij heeft niet zo moeten wennen als jouw zoon. Hij is weleens verdrietig natuurlijk en heeft het soms moeilijk maar de school pakt dat heel constructief en goed op. Mijn jongste heeft ook "iets" al weten we nog niet wat en we hebben al contact met school over hoe we hem gaan begeleiden als hij naar groep 1 gaat. Omdat de school zo goed alles in de gaten houdt en aanpakt heeft mijn oudste het enorm naar zijn zin, ondanks zijn beperkingen. Jouw zoon voelt zich in ieder geval verloren. Hem halve dagen laten gaan is inderdaad geen oplossing, zou hem een keer gaan observeren bij het buitenspelen zonder dat je wordt gezien (heb ik ook ooit gedaan) dan weet je wat er echt gebeurt. Ga vooral op je gevoel af, jij weet echt wel of die school goed voor hem is of niet
Ik begrijp je gevoel hoor. Maar gaan die andere kindjes uit instroomgroepje wel de hele dagen? Als dat zo'n klein groepje is (zitten ze echt met zo weinig kids in de klas?), dan zou ik verwachten dat het juist een heel rustige, hechte groep is. Die paar kids die tussendoor komen blijf je houden, maar de aantallen die je noemt zijn best klein. Ik zou gaan peilen waarom hij buiten niet speelt met de kindjes uit zijn instroomklasje. Op basis van de verschillen in schooldagen, spel gedrag enz kun je dan kijken hoe je hem kunt helpen om beter aan te sluiten. Normaal gesproken zouden in zijn klas nog alle anderen van groep 1 erbij zitten + alle instroomkinderen. Ik hoor niet vaak dat er nog instroomgroepjes zijn. En na de vakantie komt ie in de volledige klas terecht, plus dat de instroom het hele najaar door blijft gaan. En dan wordt ook meer van hem verwacht, hij is dan de 'oudere' kleuter in groep 1, misschien zelfs de oudste. Hij zit nu in de luxepositie dat ie een half jaar extra rustig kan wennen,vol zou dat echt gebruiken en ervoor zorgen dat de wenperiode niet overgaat naar het najaar. Stel dat hij van september was, zou deze hele periode er helemaal niet zijn. Probeer dus om hem voor de zomervakantie volledig mee te laten draaien, en zich thuis te voelen op school. Zodat hij in het najaar de kleintjes kan helpen.
Hmm eigenlijk is hij in de meest ideale setting begonnen die er is. Paar kindjes waar er steeds bijkomen...vergeet niet dat er kleuters zijn die in een klas van 30 instromen. Eerlijk gezegd ben ik het met amdaa eens en denk ik dat hem 5 maanden de middagen thuis houden niet de beste beslissing is geweest. Hij mist al 5 maanden de halve schooldag, en van thuis zijn gaat hij ook niet met andere kindjes spelen natuurlijk. Bovendien gaat zijn wenperiode na de zomervakantie weer verder omdat hij dan aan de middagen moet wennen terwijl er dan echt nieuwe kleuters komen waar de juf/meneer aandacht voor moet hebbenen van jouw zoontje wordt dan toch wat meer verwacht. Ik zou een gesprek aanvragen met de juf waarin je aangeeft dat je hem nu ook de middagen gaat brengen en wat zij denkt dat ze voor je zoontje kan doen om dat leuk voor hem te laten verlopen.
haha ik was aan het typen..moest even naar zoontje en zie nu ik geplaatst heb dat we bijna hetzelfde geschreven hebben.
Al met al, ik zou echt eerst de oorzaak achterhalen en dan pas over een andere school nadenken. - Een betere setting qua instroom kun je eigenlijk niet hebben, - beoordeel of de school de oorzaak is, je zoontje zelf, of misschien zelf jullie eigen instelling? - neem veel initiatief om contact te maken met kinderen uit school. - Ga na hoe kinderen op school met elkaar omgaan en bevriend raken. Raak in contact met andere moeders, maak speelafspraakjes met hem, schrijft hem in op een sport enz. Probeer om niet naar hem te kijken als 'hij is pas 4 jaar en gaat nog 2 jaar kleuteren'. Maar meer in de zin: hij is al bijna 4,5, in zijn klas zitten al veel jongere kinderen dan hij, hij gaat AL 5 maanden naar school, en hij zal komende jaren een van oudste zijn in zijn klas. Ik geloof oprecht dat een kind groeit op de wijze waarop hij benadert wordt. Als je alleen van school wisselt, ben ik bang dat het alleen maar van voorafaan begint. Hij stroomt dan in in een klas waar kindjes van zijn leeftijd ook al een half jaar naar school gaan, en vriendjes hebben, veel afspreken en wellicht al samen sporten. Kindjes op deze school kent ie tenminste al een beetje.
@amdaa De instroomklas stopt helemaal in juni, na de zomer gaat hij naar een hele nieuwe klas, je kan eventueel aangeven wie zijn maatjes zijn zodat die bij hem in de klas komen, de instroomklas stopt en de kinderen worden onderverdeeld over de kleutergroepen. Het is nu geen klein groepje meer, ze zitten inmiddels met 26 kinderen. Ik lees even verder wat er gepost is
Heel eerlijk, door hem al die maanden al thuis te houden zet je hem in een uitzonderigspositie. Ik ben het eens met de dames boven me.
Bij mijn zoontje op school gaan sommige kinderen alleen de ochtenden, die draaien gewoon wat later hele dagen mee. Vaak omdat ze gewoon moe zijn en het nog niet trekken. Ik zou hem bijv. een of twee keer per week hele dagen mee laten draaien. Speelafspraakjes worden bijv. ook altijd na schooltijd gemaakt. Op die manier leert hij zijn klasgenootjes wat beter kennen en daar heeft hij waarschijnlijk ook profijt van met buiten spelen. Anderzijds zou ik waarschijnlijk ook eens bij een andere school gaan kijken. Als dit erg massaal is en de juf bijv. moeite heeft met toezicht houden, weinig ervaring met de groepsdynamiek en allerlei signalen mist, dan schiet dat ook niet op. Misschien past een kleinere school beter bij hem. Ik zou vragen hoe zij met wennen omgaan, wat ze er aan doen om nieuwe leerlingen zich thuis te laten voelen etc. Helaas is er op elke school wel wat, maar misschien past die andere school beter bij je zoontje. Ik zou zijn huidige school nog wel een kans geven, wie weet gaat het snel beter, maar ook een plan B hebben.
Ik zou even een echt gesprek op school aanvragen en daar je zorgen uiten. Zo kunnen zij hem ook echt in de gaten houden. Ik denk dat het wel goed is om te kijken naar je kindje en langer de tijd nemen om te wennen. Misschien is 5 maanden wat lang, maar niet elk kind is hetzelfde. Mijn zoontje is in januari begonnen met 2 halve dagen. Hij trok het echt niet langer, sliep smiddags nog. Afbouwen hebben we geprobeerd, maar daar werd niemand beter van. Na een korte tijd werden het twee hele dagen, na nog wat weken 3 hele dagen en daarna volledig. Hier hebben ze continurooster. Mijn zoontje kan ook makkelijk de negatieve dingen vertellen en is ook een gevoelig jochie. Ik probeer op het schoolplein, bij school, in de klas zoveel mogelijk dingen te zien en oo te vangen zodat ik daar opin mangaan met hem. Dus dat we het positief houden. Een kind voelt een ouder (en de zorgen) heel goed aan. Dus probeer het eens heel positief te maken en houden en ook zeker voor de vakantie al opbouwen, zodat hij na de zomervakantie niet ineens verrast wordt met hele dagen school. En dan dus eens een gesprek aangaan op school. En niet even snel bij het brengen of halen. Succes..!
De vraag is natuurlijk of hij daar echt ongelukkig is. Mijn dochter is 2,5 jaar, gaat sinds een maand naar school, en vertelt ook vooral de zielige dingen. Die blijven blijkbaar beter hangen. Die is gevallen, hij heeft mij gekletst, ik was aan het wenen om mama... Ik heb het er over gehad met de juf, en die zei dat ze in de klas toch echt wel vrolijk is. En ik geloof haar. Inmiddels ook al met heel wat andere mama's gepraat, en daar hoor ik toch vaak hetzelfde verhaal. Ik zou toch eens wat intensiever met de juf gaan praten, en samen aandachtspunten bedenken ofzo. Dingen waren zij op kan letten in de klas, én zaken die jullie hem willen leren.
Mijn dochtertje is het eerste half jaar ook meestal alleen de ochtenden naar school geweest. Het ging verder prima maar de ochtend was gewoon genoeg voor haar, ze speelde liever de rest van de dag rustig thuis.
Een paar dingen die mij te binnen schieten: kinderen vertellen de niet-leuke dingen vaak eerst, (tenzij er iets was wat heeeeel erg leuk was, dan komt dat eerst). Ik zou dat dus niet leidend laten zijn om een andere school te gaan kiezen: deze dingen gaat hij op een nieuwe school ook hebben. je vertelt het gesprek aan te zijn gegaan met de juf: heb je daarin expliciet genoemd wat je zoontje zegt? En wat zegt de juf daarvan? Kinderen kunnen op deze leeftijd fantasie en realiteit nog lastig scheiden en niet-leuke dingen worden vaak groter dan ze werkelijk zijn, dus neem dat mee in hoe je dingen interpreteert... Ik zou het verschil tussen buiten spelen en binnen meenemen en kijken of de juf wat extra aandacht kan geven tijdens het buiten spelen, of iig eens extra kan observeren wat er gebeurt. 5 maanden om te wennen is erg lang. De meeste kinderen gaan gewoon direct de hele dag naar school, en dat jouw zoontje nog steeds halve dagen gaat, geeft hem wel een enorme uitzonderingspositie. Plus dat je hem de boodschap geeft dat als hij niet-leuke dingen vertelt, hij daardoor thuis kan blijven. Weet hij dat hij na de zomervakantie sowieso hele dagen zal gaan? Want dat zou 'm wel eens rauw op z'n dak kunnen vallen en het zou erg goed kunnen dat hij dan nog veel meer dingen gaat vertellen waarom het allemaal niet leuk is op school, om te zorgen dat hij wederom maar halve dagen hoeft van jou. je eigen ervaringen lijken je interpretatie van zaken nogal te kleuren: je hebt zelf geen fijne tijd gehad op school, denkt dat dit jouw zoontje nu ook gebeurt en ik denk dat je nu overbeschermend reageert. En overbeschermend is nooit goed. Ga dus met de juf een plan maken om hem voor de zomervakantie al hele dagen op school te hebben, zou ik zeggen, en zorg dat je goed duidelijk communiceert met de juf over hoe dagen verlopen: even van haar horen hoe de dag was, zodat je de verhalen van je zoontje wel in een kader kunt plaatsen. Zijn instroomsituatie is heel ideaal geweest: kleine groep om in te starten, met stapsgewijs nieuwe kinderen om aan te wennen. Steeds nieuwe kinderen is voor kleine kinderen doorgaans echt geen punt: dat is juist leuk. Veel idealer iig dan in 1 keer in een grote klas instromen.
Ik krijg een beetje het idee dat je zelf niet helemaal achter de school staat?(gekozen omdat deze t dichtste bij was wellicht? Als de vrije school dichterbij je eigen gevoel staat, waarom heb je in eerste instantie niet daarvoor gekozen?) en dat de negatieve verhalen van je zoon en de weinige aandacht van de juf voor jouw vragen je gevoel versterken daarin??
Ik lees overal dezelfde tips en sta daar ook achter. Als moeder maar ook als leerkracht zijnde. Laat hem de komende weken iedere week 1 dag meer de hele dag naar school gaan. Bijv week 1 op maandag, week 2 maandag en vrijdag enz. Na school wordt er idd afgesproken, daar kan hij dan aan meedoen, hij went aan de hele dagen school, en heeft geen uitzonderingspositie meer. Kinderen vertellen idd alleen eerst de moeilijke dingen, dat is makkelijker (ook voor volwassenen!) Neem het met een korrel zout en vraag hem naar werkjes en de fijne dingen (muziek, kring, gym, knutselen). Blijf in gesprek met de juf. Een jonge juf hoeft geen slechte juf te zijn. Ik ken genoeg jonge leerkrachten die echt fantastisch zijn en oudere leerkrachten die zelfs slecht zijn. Geef de school langer de kans dan 5 maanden. Vindt hij t over n jaar nog steeds niks, dan kun je altijd nog wisselen. Maat laat hem nu wel meedraaien in het hele schoolleven. Hij mist nu echt veel van groepsvorming en het maken van speelafspraakjes. Jij leert de kinderen en hun ouders dan ook beter kennen, zodat je zijn verhalen anders in kan schatten. Succes!