idd loslaten is het enige wat je kan doen. hier ook in augustus een hele vroege vlucht. iets van half zes ofzo in de ochtend dus ook 2 uur weg zeg maar. ik pluk ze uit bed en zet ze in de auto. gewoon zelf relaxed blijven. slapen ze dan slapen ze, en zijn ze wakker dan zijn ze wakker. eerste dag daar zijn ze misschien moe of jengelig op slapen ze. de volgende dag is het weer klaar.
Geen ervaring met de specifieke situatie, maar als ik stress voor dit ssort situaties (kind met een beperking, dus er zijn nogal wat lastige situaties), geeft het mij juist rust om te bedenken hoe het loopt in het slechtste scenario en door te spreken hoe we het dan aanpakken. Ik ga er in ieder geval niet meer vanuit dat het mee zal vallen, want dan is het slechtste scenario juist moeilijker mee om te gaan. Op deze manier kan ik het makkelijker over me heen laten komen en word ik ook afentoe aangenaam verrast. In dit specifieke geval is het slechtste scenario waarschijnlijk een peuter die redelijk onhandelbaar is en de hele reis half overstuur of aan het jengelen is. Erg vervelend, maar niet meer dan dat. Als je eenmaal op bestemming bent is het na een nacht goed slapen vast weer prima. Ik vind het met deze instelling in ieder geval veel makkelijker rustig te blijven, plus het kan eigenlijk alleen maar beter uitpakken en niet slechter.